Tom,    Rozdzial

1  1,4 |       to Lichtenstein wydął swe płowe wąsy i nie rzekłszy ani
2  1,11|        stołami leżały olbrzymie płowe skóry turze, a takoż żubrze
3  1,21| wzrokiem po pobojowisku: ujrzał płowe cielsko tura, które z bliska
4  1,30|         się gniew. Przez chwilę płowe jego wąsy poczęły się poruszać
5  2,7 |    Twarz Juranda skurczyła się, płowe wąsy jego podniosły się
6  2,10| spoglądał w jej jasne oczki, na płowe kosmyki włosów, które nie
7  2,34|      wspomnienie chwycił się za płowe włosy, bo go niespodzianie
8  2,42|         stanął; zboża stały się płowe, ciężarne kłosami, poletki
9  2,43|         Znużenie mijało. Bujne, płowe włosy obcięte na znak żałoby