Tom,    Rozdzial

1  1,1 | między knykciami zgniecie.~- Obaczym. Lecz Maćko rzekł:~- Słyszałem,
2  1,2 |  nastąpią jeszcze większe.~- Obaczym, jako się pokaże rycerz
3  1,5 |  jego poselstwo skończy...~- Obaczym, co powie Maćkowi - rzekł
4  2,19| przez to często się zakręca. Obaczym się niespodzianie, ale to
5  2,22|    ma być wielkolud!~- O wa! obaczym! - odparł Zbyszko.~- Krzepkiś
6  2,29|   całego waszego narodu.~- A obaczym! - rzekł Zbyszko - mówię
7  2,31|   nie twoje pergaminy, radzi obaczym.~Lecz uśmiechnął się przy
8  2,38|       to t co? To właśnie! A obaczym, komu się somsiedztwo wpierw
9  2,39|   Bogdańcu wystawię; a wtedy obaczym!...~Tu przypomniało mu się,