Tom,    Rozdzial

1  1,4 | ludzkiej nie przechodził. Był nadto bez zbroi, w czapce aksamitnej
2  1,11|    wtrącił Maćko - nie byłoby nadto.~- Co zaś przywiozła? -
3  1,11|    Zych nie powiedział czegoś nadto, zbliżyła się szybko do
4  1,17|   wojewodziński syn nie byłby nadto. Ale niechbym tak ja, nie
5  1,19|      panu pewne przywiązanie. Nadto posiadał także sztukę pisania,
6  1,22|   rozmowie, zaś pan de Fourcy nadto pełen był jeszcze wewnętrznego
7  2,7 |      że potrzebuje obu rąk, a nadto, że chce, by komtur mu poświecił.~
8  2,51| każdego, daj Bóg, by nie było nadto".~Lecz Krzyżacy, spoglądając
9  2,52| każdego, daj Bóg, by nie było nadto".~Lecz Krzyżacy, spoglądając