Tom,    Rozdzial

1  1,26|        jasne noce, wśród których mróz wzmagał się do tego stopnia,
2  1,26|       zwłaszcza że na dworze był mróz trzaskający, ale Zbyszko
3  1,26|         leśnego jasnym rankiem w mróz tak wielki, że trzeba było
4  1,27| przybywało z każdą chwilą i brał mróz. Po upływie kilku pacierzy
5  1,27|         bo jakkolwiek brał ostry mróz. na łące jednak leżał śnieg
6  1,30|    jeszcze daleka, a na noc brał mróz okrutny, przeto Jurand i
7  2,7 |        wreszcie - bije od ciebie mróz i zaduch. Ale skoro ty milczysz,
8  2,15|         że gdy nadejdzie zima, a mróz popęta mokradła i błota,
9  2,27|      zjeżają mu się na głowie, a mróz przechodzi przez kości.~-