Tom,    Rozdzial

1  1,6 |     rękę i słuszny gniew męża mojego, lecz pamiętajcie, iż po
2  1,13|       możesz iść do grodu, do mojego kasztelana i pośrzednika?"
3  1,28| tłumionym gniewem:~- Z dworca mojego psubraty ją porwały, przeto
4  1,28|   mnie pohańbili, z dworca ją mojego biorąc.~Tu gniew począł
5  2,1 |      śpiewała, słyszałem głos mojego dziecka!~Na to Danveld obrócił
6  2,4 |     zadżgali Fourcy'ego, a na mojego giermka chcieli zwalić ten
7  2,4 |       mi śmierć niż żywot bez mojego kochania, bez mojej najmilszej
8  2,9 | Jagienkowej jazdy, a strzec i mojego, i jej dobra będą, bo muszą.
9  2,26|    pomsty i kary, ów kat pana mojego i jego dziecka, i czy nie