Tom,    Rozdzial

1  1,14|  także, że każdy rycerz śluby jakoweś czyni, że będzie swojej
2  1,25|     ludźmi chadzają, ma każdy jakoweś pacholę, które go za rękę
3  2,4 |     która przywiozła dla mnie jakoweś leki do leśnego dworu, a
4  2,11|       porządek, by się z nich jakoweś choróbska nie wylęgły, ale
5  2,11| przywitaniu rzekł mu:~- Są tu jakoweś bory dla was Gradów z Bogdańca
6  2,11|       zdradą nie ubili i byle jakoweś żelaziwo miał w garści -
7  2,26|       rzemień z wisielca daje jakoweś szczęście we wszystkim,
8  2,46|         Boga mi! iście książę jakoweś na zamku swoim siedzące".
9  2,47|       pani, żeby mi obmyśliła jakoweś poselstwo i dała pisanie