Tom,    Rozdzial

1  1,10|       parskanie i tupot koni.~- Jacyś ludzie jadą za nami - rzekł
2  1,10|         i rzekł:~- Dla Boga, to jacyś swoi! Zbyszko zaś ruszył
3  1,10| zajmującym wiekszą cześć polany jacyś ludzie łapali ryby, ale
4  1,19|      Szczytna, a z nimi podobno jacyś goście zagraniczni - a wtedy
5  1,19|           Wasza miłość, rycerze jacyś za nami walą. Krzyżaki chyba
6  1,19|         że to właśnie muszą być jacyś posłowie do księcia mazowieckiego,
7  1,30|     Waszą córkę, panie, porwali jacyś ludzie, zapewne zbóje i
8  2,12| strażniczego dębu dano znać, że jacyś jeźdźcy zbliżają się do
9  2,48|          że i teraz przyjechali jacyś posłowie krzyżaccy do Krakowa,