Tom,    Rozdzial

1  1,7 |  powiedziałem sobie, że nie będę Danuśce skąpił. Ile palców u rąk -
2  2,4 |        do księcia, może tam co o Danuśce wiedzą". Tom i przyjechał,
3  2,6 |          mogąc z nim rozmawiać o Danuśce także i z tej przyczyny,
4  2,11|        od niego i o Zbyszku, i o Danuśce dowiedzieć.~- A po jakiemu
5  2,14|        się za śmierć Rotgiera, o Danuśce, jak ją stary komtur chciał
6  2,17|       tyle mógł wiedzieć o mojej Danuśce, ile wiem o Malborgu. Pytacie,
7  2,23| Związanego jeńca będziesz dźgał? Danuśce nie pomożesz, a co ci zostanie?
8  2,23|       noc. Może też Bóg da jutro Danuśce większe opamiętanie.~- Niech
9  2,31|         Płaczę po niej, po mojej Danuśce, i płaczę nad tobą. Bóg