Tom,    Rozdzial

1  1,5 |   wydawało mu się to wszystko dalekie, niewyraźne, zatem nie warte
2  1,6 |     przed sobą, że pojedzie w dalekie kraje, wyszuka Lichtensteina
3  1,6 |     Ale wszystko ucichło, gdy dalekie okrzyki oznajmiły zbliżanie
4  1,12|  dworem mazowieckim jechała w dalekie strony. Przypomniał sobie,
5  1,28|      odbił, jeno gdzieś ją na dalekie mierzeje wiślane albo morskie
6  2,19|      była wolna, ale ocalenie dalekie i niepewne, albowiem konie
7  2,25| dworze rozległy się pierwsze, dalekie jeszcze grzmoty i błyskawice
8  2,27|  ksykanie koników w trawach i dalekie, niewyraźne śpiewanie kosiarza.~
9  2,32|      i usiłował go zaspokoić. Dalekie też były już czasy Winrycha