Tom,    Rozdzial

1  1,5 | królewskich, przed którymi stali, czekając na jej przyjście, świeccy
2  1,6 |       krzyżacki Lichtenstein, nie czekając nawet na przyjazd nieobecnego
3  1,11|        jął spoglądać po obecnych, czekając, komu ma zawtórować.~Oni
4  1,15|   starszego krewnego powitać, nie czekając, aż on pierwszy do Bogdańca
5  1,20|        Krakowie. Na ów widok, nie czekając na Maćka z Turobojów ni
6  1,28|         mi dość!~Umilkli wszyscy, czekając z naradą, póki się w nim
7  1,30|     dziwota.~Tu przerwał Zbyszko, czekając na jakieś słowo z ust Juranda,
8  2,5 |        zasępionym niebem zimowym, czekając na nieprzyjaciela, który
9  2,9 |      jednak nie zapytał go o nic, czekając, póki sam mówić nie zacznie.~