Tom,    Rozdzial

1  1,5 |  chodziło, zaraz to do serca bierze, a cóż dopiero, jeśli o
2  1,10|      jeśli opat, to niech go bierze.~Tymczasem z lasu wychyliły
3  1,26|    to z Danuśką, a ona niech bierze innego..." Tu mignęli mu
4  1,28|     ucieszyła się, że książę bierze tak do serca sprawę Danusi,
5  2,30| mogąc inaczej - siłą dziewkę bierze, ale na małe sieroty nikt
6  2,32|    iż sam wszystko na siebie bierze. Zbyszko jednak mniemał,
7  2,46|   kamienie młyńskie na plecy bierze, a ile to razy mój go poszczerbił!
8  2,51|   odgadując, że zięcia sobie bierze, albowiem rycerzyk ten córkę
9  2,52|   odgadując, że zięcia sobie bierze, albowiem rycerzyk ten córkę