Tom,    Rozdzial

1  1,4 | sprawił takiej uciechy jak ów zacny opat, i tym podarkiem, i
2  1,5 |        Jednej rzeczy nie mógł zacny rycerz zaprzeć, to jest,
3  1,17|  gładka, i wiano godne, i ród zacny! Co ta dla niej Cztan albo
4  1,18|     ale on i tak poczet wziął zacny - i pieniędzy też mu dałem,
5  1,19|   rycerza, któren poczet miał zacny i opa-trzon był dostatnio.
6  1,20|    ten książę, który na pozór zacny się wydaje, śmiał zamek
7  2,8 |       nie pomieniał... Dobry, zacny pan! Dajże mu. Boże, światłość
8  2,42|    chcę ja mu czci umknąć, bo zacny to pan, którego niech Bóg