Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |     waszych słów, miłościwa pani! Pora tej wdzięcznej panience
 2  1,2 |    panience mieć swego rycerza, a pora i mnie mieć swoją panią,
 3  1,5 |           okazałości, pamięta, iż pora złogów bywa częstokroć porą
 4  1,5 |       pora złogów bywa częstokroć porą śmierci, a więc nie wśród
 5  1,14|         Zbyszko, gdyż była to już pora odlotu.~- Tam oparzelisko -
 6  2,9 |              Jużci dam, bo mi nie pora, ale czy i Cztan z Wilkiem
 7  2,24| tamtejszym komturem służym.~- A z porą i z czasem weźmiecie po
 8  2,32|    prędzej się skończy, a wówczas pora będzie gadać o Dobrzyniu,
 9  2,51|         Zaiste stosowna to do łez pora! - ozwał się okrutny Henryk,
10  2,52|         Zaiste stosowna to do łez pora! - ozwał się okrutny Henryk,