Tom,    Rozdzial

1  1,4 |    Jezus się do takiej ziemi śmieje - odrzekł Mikołaj z Długolasu -
2  1,11|   czasem się coś po bajorach śmieje, a i w domu, choć księża
3  1,24|     on się do niej w boleści śmieje. Aże mi samej czasem śluzy
4  2,14|      z frasunku niemieckiego śmieje i żmujdzinom pomoc po cichu
5  2,28| córką rozmawia i do niej się śmieje. Rozumieli również, że już
6  2,36|      nim?~- Patrzy do góry i śmieje się; widać już raj ogląda,
7  2,36|   nie pije, jeno się cięgiem śmieje - rzekła Jagienka.~- Pójdźmy
8  2,44|   prosić was na wieczerzę, a śmieję się nie~z ciebie, jeno z