Tom,    Rozdzial

1  1,2 |    się, że miła sercu dwórka poczyna zwracać ku sobie rycerskie
2  1,16|     znak, iż nabożeństwo się poczyna. Więc rzekł:~- Co robić?
3  1,24|    oni tu wyrabiają. Źle się poczyna dziać w Zakonie, bo drzewiej
4  1,24|    byle komtur na swoją rękę poczyna. Dopust Boży, ale za dopustem
5  1,32|   koniem, poczuł, że w serce poczyna mu wstępować jakowaś otucha.
6  2,21| nawiedzają! Byle sam został, poczyna coś koło niego sapać tak
7  2,32| spostrzegł przy tym, że król poczyna marszczyć się i błyskać
8  2,47|     mistrz nic bez niego nie poczyna. Gdzie ci tam taki stanie