Tom,    Rozdzial

1  1,5 |   tych spoglądano ze czcią nadzwyczajną. Nie mógł się napatrzyć
2  1,5 | Jadwigę otaczała cześć tak nadzwyczajna, że wielki mistrz ściągnąłby
3  1,5 |    Zbyszko, zważywszy jego nadzwyczajną siłę, byłby ją niechybnie
4  1,20|  mazowieccy, posiadał siłę nadzwyczajną. Bywały nawet i takie niewiasty
5  2,1 | więc oczy skierowały się z nadzwyczajną ciekawością na drzwi, przez
6  2,7 |    poczęło się rozkładać z nadzwyczajną szybkością - i twarz młodego
7  2,33|   mnichów moc i potęga tak nadzwyczajna, że nawet długa i zwykle
8  2,43|   pleców. Wracała mu dawna nadzwyczajna uroda. Gdy kilka lat temu