Tom,    Rozdzial

1  1,4 |      złowrogą. Rozumiał i on jasno, że Zbyszko postąpił jak
2  1,4 |    ja wam złego, bo to widzę jasno, że ów młodzianek więcej
3  1,6 |     bory, lasy!" Czuł bowiem jasno Zbyszko, że zawziętości
4  1,20|      dopiero dniu błyszczały jasno przed namiotami ogniska,
5  2,9 |     izby ognisko, paliły się jasno i wesoło żywiczne szczypki,
6  2,16| doświadczony w wojnie, mówił jasno i przytaczał tak walne powody,
7  2,20|      do nich łykiem. Łuczywo jasno oświecało głowę Zbyszka,
8  2,44|   czyniło mu się w duszy tak jasno, jakby na wschód słońca