Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |     wójt kniazia przeląkł i z płaczem uciekł, od której to ucieczki
 2  1,4 |       poczęła wołać na wpół z płaczem: "Zbyszku! Zbyszku!", lecz
 3  1,5 |      ust - i nagle wybuchnęła płaczem tak żałosnym i donośnym,
 4  1,6 |      która wybuchnęła głośnym płaczem. Lecz on pomyślał widocznie,
 5  1,19|     na swoim postawi, i nuż z płaczem dziękować. Pan jej wymawiał,
 6  1,25|    Danusia, która wbiegłszy z płaczem, poczęła od progu wołać:~-
 7  2,12|     całowali ręce i wybuchali płaczem rzewnym na widok tego kaleki
 8  2,14|       słowo jeszcze powie, to płaczem wybuchnie, a i tak zaszły
 9  2,29| trwający.~A potem zmorzon tym płaczem i żalem, i niewywczasem,
10  2,34|     opowiadać, jak i co było, płaczem i wzdychaniami przerywając