Tom,    Rozdzial

1  1,16|       ułożonej w równe zagiętki spódnicy. Zychowi, który pozwalał
2  1,20|      ukrywszy się w fałdach jej spódnicy, tak że jej ledwie wierzch
3  1,20| wychylała się przez ten czas ze spódnicy pani, to znów dawała nurka
4  1,20|      utrapiona, wyleźże raz zza spódnicy, bo mi ją do reszty oberwiesz.~
5  1,20|         Więc Danusia wyszła zza spódnicy, spłoniona, pomieszana,
6  2,10|       uśmiechnął się i rzekł:~- Spódnicy się wyzbyła, to jej się
7  2,38|      ukryła twarz w fałdach jej spódnicy.~A Czech klęknął koło niej