Tom,    Rozdzial

1  1,6 |          znajomy głos zawołał od progu więzienia:~- Zbyszku!~-
2  1,6 |    zwrócił się ku drzwiom, ale w progu zatrzymał się jeszcze i
3  1,25|  wbiegłszy z płaczem, poczęła od progu wołać:~-To już wiesz, Zbyszku!
4  2,9 | niespodzianie do izby i stanął w progu z twarzą surową, wysoki,
5  2,23|     spoczynku.~- Położę się przy progu izby - odrzekł Zbyszko.~-
6  2,23|          się i poszedł spocząć u progu chaty, przy którym nie znalazł
7  2,32|  pożyteczności i utwierdziłem na progu ziem chrześcijańskich, ale