Tom,    Rozdzial

1  1,3 | uroczystość kościoła. Anna Danuta pochyliła w tył głowę i rozłożywszy
2  1,14|      poruszyły się cicho, a głowa pochyliła się ku przodowi: widocznie
3  1,16|     Czegożeś taka frasobliwa?~Ona pochyliła się w siodle i chwyciwszy
4  2,8 |       teraz Czecha u swych kolan, pochyliła się ku niemu.~- Radam ci,
5  2,31|      klęczał w milczeniu, ona zaś pochyliła się nad nim i ścisnąwszy
6  2,31|           całkiem olśnął.~Za czym pochyliła się nieco nad stołem i spojrzawszy
7  2,39|      duszy i może dla ukrycia łez pochyliła się przy tym tak, że czoło