Tom,    Rozdzial

 1  1,3 | zakonnicy nabrali także wielkiej otuchy, słysząc słowa proroctwa,
 2  1,5 |          wykonanie wyroku. Pełen otuchy Maćko zakrzątnął się tego
 3  1,8 |       niż o wszystko na świecie. Otuchy dodawała mu tylko myśl,
 4  1,13|         Jagienka dodawała mu też otuchy, mówiąc:~- Będziecie zdrowi.
 5  1,16|    pobożnie nabożeństwa,~nabrali otuchy. Nie stracili głów nawet
 6  1,17|        zwłaszcza nabrali całkiem otuchy, gdy wszedłszy do izby,
 7  1,18|         Ty, dziewczyno, nie trać otuchy i pokrzep się. Po sprawiedliwości
 8  1,26|         w zbroi, jednakże nabrał otuchy. Nie spodziewał się zresztą,
 9  2,1 |       widząc ich, nabrał właśnie otuchy, albowiem myślał w duszy: "
10  2,41|   gwarzyli, dodając sobie wzajem otuchy i nadziei. Tymczasem jednak