Tom,    Rozdzial

1  1,23|      się kary i wolności dla nieszczęsnego towarzysza, a gdy ta skarga
2  2,14|     dziecięca miłość do tego nieszczęsnego starca, za czym idąc za
3  2,15| sprawiedliwość. Czytano list nieszczęsnego narodu w Krakowie i w Pradze,
4  2,20|   ziemią i do gnębienia tego nieszczęsnego ludu. Tyś ich przecie poznał,
5  2,26|   się o kilka kroków i ciało nieszczęsnego Krzyżaka zwisło ciężko.~
6  2,42|    mają, że on ze krwią tego nieszczęsnego plemienia tak igra... I
7  2,48|     schwytanych zbiegów, ale nieszczęsnego ludu nic już nie mogło powstrzymać