Tom,    Rozdzial

1  1,5 |     wysmukłość. Odzież nosiła aż nazbyt prostą. Niegdyś - wychowana
2  1,5 |        wszystkich było rzeczą aż nazbyt jasną, że gdyby nie pan
3  1,19|          tygodni temu, gdy wiatr nazbyt z Ja-gienkową suknią poswawolił.
4  1,19| przestraszył się owych wspomnień nazbyt do żądz podobnych i strząsnął
5  2,24|     tylko nie płochliwe, lecz aż nazbyt zuchwałe serce. Gdyby był
6  2,30|          Z powodu przecudnej, aż nazbyt ciepłej nocy, starosta,
7  2,33|          ramion prawie garbatym. Nazbyt długie jego ręce i pałąkowate