Tom, Rozdzial
1 1,1 | to mu trzynastu diabłów zaraz wlazło. A on zatknął ich
2 1,1 | awinioński potwierdzi, a ślub zaraz ma być, bo zgorzeję!" Wielka
3 1,2 | Rybałci zawtórowali jej zaraz, jeden na gęślikach, drugi
4 1,2 | strachu, roześmiała się zaraz wesoło i poczęła wołać:~-
5 1,2 | nie słuchał tego mile, ale zaraz, chwyciwszy go za gębę,
6 1,2 | przetarła piąstkami powieki - i zaraz potem, oparłszy się z wielką
7 1,3 | ujrzała Wisława, gotowa była zaraz ojca, matki i męża odstąpić,
8 1,3 | stało się i z Helgunda. Zaraz ona takowe więzy na Walgierza
9 1,3 | przyjęła puszkę, którą zaraz poczęła do ust przyciskać.
10 1,3 | mu się, że wojna powinna zaraz po uroczystościach krakowskich
11 1,4 | wprawdzie zwyczaj zdejmować go zaraz po przebyciu bram, do czego
12 1,4 | znawcą niemałym, poznał zaraz, iż są to zbroje kowane
13 1,4 | bucha.~- A skąd wiecie, że zaraz chciałby was całować? Na
14 1,4 | Księżna podniosła się - i zaraz usiadła z twarzą zmienioną
15 1,4 | jednak wpierw zobaczyć i zaraz przekonał się, że była to
16 1,4 | Więc twarz skurczyła mu się zaraz jak paszcza wilka gotowego
17 1,4 | czarnym krzyżem ujrzał, zaraz jakowyś głos zawołał we
18 1,4 | gorze ci! Oto i ów poseł! - zaraz chciał nie tylko waszego
19 1,4 | frasunku po was nie poznał, bo zaraz by się ucieszył.~Po tych
20 1,4 | w oczach jakby stalą - i zaraz począł się żegnać...~W chwili
21 1,5 | Zapomniałem, co powiedziała, ale zaraz sobie przypomnę. I począł
22 1,5 | Zbyszko, więc chwyciła go zaraz chęć, by tę miłość i wierność
23 1,5 | uderzyć. Chciało mu się zaraz po mszy siąść na koń i coś
24 1,5 | Na to Zbyszko spojrzał zaraz na niego zawzięcie:~- Warujcie
25 1,5 | gdyby wam było mniej roków, zaraz bym kazał ziemię za zamkiem
26 1,5 | Jakoż palce poczęły go zaraz swędzić i kurczyć się, lecz
27 1,5 | niemiecku, które biskup zaraz po polsku powtórzył:~- Szlachetny
28 1,5 | policzki pokryły mu się zaraz czerwonymi piętnami, oczy
29 1,5 | Słusznie prawi! - powtórzyli zaraz inni - pacholę to jeszcze!
30 1,5 | podobne słowa wypadałoby zaraz wyzwać bojarzynka na walkę
31 1,5 | prostego zbója chodziło, zaraz to do serca bierze, a cóż
32 1,5 | Maćko klęknął, kazał mu zaraz wstać, pytając, czego by
33 1,5 | się na sąd zgromadzili, i zaraz podniosły się liczne głosy: "
34 1,5 | się dowiedział, że Zawisza zaraz po chrzcinach wybiera się
35 1,5 | Danusia zawtórowała jej zaraz. Zbyszko pochylił się na
36 1,5 | nie do śpiewania, wzniosła zaraz główkę ku sklepieniu i przymknąwszy
37 1,6 | Bonfacja nie może umrzeć zaraz po urodzeniu, gdyż przeznaczono
38 1,6 | Rozpowiadano również, że królowa zaraz po śmierci będzie kanonizowaną -
39 1,6 | Lichtenstein wyjechał?~- Zaraz po śmierci królowej, do
40 1,6 | A ja po drodze będę się zaraz na Mazowszu z synem Mikołaja
41 1,6 | głosem Zbyszko. - To to już zaraz będzie?~- Za dwa albo trzy
42 1,6 | Bogdańca wracać. A jak wrócisz, zaraz masz żonę brać, żeby nasz
43 1,6 | ława ludzka rzuciła się zaraz na rusztowanie. W mgnieniu
44 1,6 | mieszkał pan krakowski - i zaraz pisarz sądowy, ksiądz Stanisław
45 1,6 | księżno, zrękowiny muszą być zaraz, bo ów obyczaj tak każe.~-
46 1,6 | każe.~- Zrękowiny uczynię zaraz - odpowiedziała z rozpromienioną
47 1,7 | Hej! żeby stryj był zdrów, zaraz bym tam pociągnął.~- Pomagaj
48 1,9 | obiecuje wiernie miłować, a zaraz ci potem dęba do innej,
49 1,10| umknął wielki kniaź, ale zaraz ducha nabrał, jako to on
50 1,10| chytry on jest - stary Edyga! Zaraz pomiarkował u Tawani, że
51 1,10| miarkuję, żeś chłop jak tur. A zaraz gotów był z kuszy dziać!...
52 1,10| całkiem mu się spodobało, zaraz mu garścią wąsy wydarł...~-
53 1,10| sprowadzę, to się z nim zaraz porachujecie... O was, Maćku,
54 1,10| bory Wilka z Brzozowej, to zaraz po południu dojedziem.~-
55 1,10| przed nimi. Zych wstrzymał zaraz konia i począł słuchać.~-
56 1,10| dobrze było, żebyśmy się zaraz spotkali.~- Cichajcie no!~
57 1,10| się między sobą gryźć.~- Zaraz będą i myśliwi - rzekł Zych. -
58 1,10| jeno starsi wyszli z izby, zaraz mnie pięścią w nos, a orzechy
59 1,11| boicie się zwierza?... już zaraz noc!~- Jest na wozie oszczep...
60 1,11| Zbyszko pojechał jednak zaraz nazajutrz do Zgorzelic,
61 1,11| twarz i rzekł:~- Odpasz się! Zaraz ci ulży!~Lecz Zbyszko stał
62 1,11| Rogowa. Żeby cię tu zastali, zaraz by wzięli na cię zgrzytać,
63 1,11| bardziej przy barciach, to zaraz na zadnie łapy staje.~-
64 1,12| począł na niej chrapać. Lecz zaraz ustał. Nastała cisza przerywana
65 1,13| garnka. Pokrzepił się też zaraz Maćko na duchu i nabrał
66 1,13| zatykać.~- Pójdziemy po bobra zaraz jutro.~Maćkowi jednakże
67 1,13| Maćkowi jednakże zrobiło się zaraz nazajutrz znakomicie lepiej.
68 1,13| nocy do boru chodzić. Mnie zaraz powiedziała, jako było.
69 1,13| rzekł wymijająco Zych.~- Zaraz?~- Zaraz. Innej bym nie
70 1,13| wymijająco Zych.~- Zaraz?~- Zaraz. Innej bym nie popuścił,
71 1,13| byle kto o nim wspomniał, zaraz się do ściany obraca.~-
72 1,13| pobliskości. A wy, że dziewczynie zaraz Moczydoły puścicie - to
73 1,13| Zbyszka: "Widziałeś?" - a jego zaraz ciągoty wzięły. I tom też
74 1,14| brzuch.~- Dobrze dostał! zaraz się uspokoi! - rzekła Jagienka.
75 1,14| tam nie wie, jak pływać, zaraz go muł wciągnie.~- A jam
76 1,14| Najlepiej go rozpleć, to wiatr zaraz wysuszy. Lecz ona nie chciała
77 1,14| w Tyńcu poznali, jak jej zaraz ślubował, i wszystko, co
78 1,14| skraju lasu.~Jagienka siadła zaraz na koń i poczęła się żegnać
79 1,15| iże wypadałoby Zbyszkowi zaraz jechać, starszego krewnego
80 1,15| Hej! żebym tak był młody, zaraz bym cię brał!...~Na to Jagienka
81 1,17| Maćko i Zbyszko poczęli zaraz prosić do stołu, lecz opat,
82 1,17| wyrachowanie zawiodło, więc zaraz poczerwieniało mu oblicze
83 1,17| to ich szukaj, a Jagienkę zaraz bierz.~- Nie - odrzekł Zbyszko -
84 1,17| Jezusowej... Ale mnie trzeba zaraz do Zgorzelic; może jako
85 1,18| wszystko najlepsze". I tak ci zaraz wziął wzdychać, jakby miał
86 1,19| teraz począł o tym myśleć, zaraz się zapamiętał i całkiem
87 1,19| mu się, że ją widzi - i zaraz poczęły go brać takie same
88 1,19| napadli w nocy na miasto i zaraz je podpalili. Widzieliśmy
89 1,19| prawdziwych listów i pieczęci, zaraz go sądzić. Ponieważ świadectwa
90 1,19| podejrzane, więc chciał go zaraz do jurysdykcji biskupiej
91 1,19| przeczytać nie umiał, ale kazał zaraz przybić wyzwanie na wrotach,
92 1,19| mazowieckiego boisz, jeno że zaraz ni też po trzech dniach
93 1,19| Żebyś miał rozum, tobyś zaraz cnotę moją z tej odpowiedzi
94 1,19| pierzchały, przychodziła zaraz na ich miejsce tęsknota
95 1,19| pomyślał o Danusinym mężu, zaraz serce podnosiło mu się aż
96 1,19| słyszał, myślał także, że zaraz przyjdzie do Prus pociągnąć,
97 1,19| jadła i napoju zasiadł, zaraz począł go wypytywać o Danusię
98 1,19| białego płaszcza do szaleństwa zaraz przywodzi. Nie było zasię
99 1,19| stanie napotkasz.~- Sam zaraz jutro pojadę, ale za pociechę
100 1,19| Bóg ci wszelako zapłać, bo zaraz mi ulżyło.~Socha nie poprzestał
101 1,19| byli posłowie -mogłoby być zaraz".~Jednakże pomyślał, że
102 1,19| że za krzyżacką granicą zaraz mieszkają Saraceny, z którymi
103 1,19| łuczników puszczańskich. Zaraz na wstępie dowiedział się
104 1,19| oświadczył Zbyszko, że zaraz za księciem pojedzie i o
105 1,20| zęby w nim złe siedziało, zaraz by się zapienił alboby go
106 1,20| księżna, jest Jurandówna, zaraz ją tu ujrzysz, nieboże,
107 1,20| jakby z pośpiechem. Po czym zaraz nakryła oczy rzęsami, bo
108 1,21| nawet szczekanie psów, które zaraz po odezwaniu się trąb spuszczone
109 1,21| tych myśli chciał nawet zaraz iść do księżny i na klęczkach
110 1,21| pokrytego zimnym potem czoła i zaraz powtórnie omdlał. Doświadczeni
111 1,22| Powiedział sobie wprawdzie zaraz: "Toć się na dwoje nie rozetnę" -
112 1,22| silnie, on zaś stropił się zaraz i począł łagodniejszym już
113 1,23| Rotgier i Gotfryd zbliżyli się zaraz do wozu.~- Stało się nieszczęście -
114 1,24| łzy na pogotowiu, poczęła zaraz płakać, ale cichutko, by
115 1,25| wyjeździe księcia wyprawiła zaraz z powrotem jednego ze swoich
116 1,25| chciało się spać, otworzyła zaraz ciekawie swe modre oczy
117 1,25| płaszcz, a potem obudziłam się zaraz, gdyż Pan Jezus zsyła mi
118 1,25| zapytała Danusia.~- I zaraz mi rękę odjęło i od tej
119 1,25| głowy, że Jurand może i wyda zaraz dziewczynę za którego z
120 1,25| nawet usilnie wysłannik, by zaraz, jak tylko konie odetchną,
121 1,25| łamiąc ręce, ozwała się zaraz z proga: "Nie ma rady, boć
122 1,25| który się spodziewa, że zaraz śmierć do niego przystąpi.~
123 1,25| a my byśmy ci dziewczynę zaraz oddali.~- Kiedy on tam umrze! -
124 1,25| opamiętam! Żeby tu książę był, zaraz bym do niego poszła i zapytałabym:
125 1,25| dziewczynie do rodziciela zaraz jechać, abyś broń Boże,
126 1,25| od księżny do Juranda, by zaraz przyjeżdżał do Ciechanowa,
127 1,25| wróciło spokojność, tak że zaraz począł myśleć tylko o Danusi
128 1,25| uroczystością chwili, która zaraz nadejść miała. Jakoż po
129 1,25| w ośnieżonym lesie, lecz zaraz ścichł.~Zbyszko i Danusia
130 1,25| Mój ty, Zbyszku.~Lecz zaraz potem Zbyszko zesłabł, gdyż
131 1,25| nocy i tajemniczo, i że zaraz po nim miało nastąpić rozstanie,
132 1,25| zaśpiewam! - rzekła Danusia. I zaraz poczęła brząkać na luteńce,
133 1,26| popasiem, rozgrzejem się i zaraz ruszymy dalej.~- Do Ciechanowa?~-
134 1,26| go głos dzwonów doszedł, zaraz omdlał, oni zasię kijami
135 1,26| stołu.~Zbyszko począł go zaraz wypytywać o Juranda ze Spychowa,
136 1,26| przejednała i uprosiła, żeby ją zaraz oddał. "Po prawdzie, to
137 1,26| jeszcze łaskawiej od księcia i zaraz poczęła mu mówić o spodziewanym
138 1,27| im mniejsza. Byliby może zaraz za miastem zbłądzili, gdyby
139 1,27| tamtej stronie rzeki. Tu zaraz Wkra.~- W konie! - zawołał
140 1,27| świecić pochodniami, po czym zaraz jeden zawołał:~- Człowiek
141 1,27| Jest i koń - zawołał zaraz drugi~- Odkopać!~Łopaty
142 1,27| tylko się obaczy a przemówi, zaraz mu to powiem.~- Trzeba,
143 1,28| na ratunek Danusi - i to zaraz - i aż do Prus - i tam wyrwać
144 1,28| Jurandowi, że oręż i konie zaraz będą gotowe. Był pewien,
145 1,28| Mistrzowi należy się zaraz poskarżyć i jeśli W. Ks.
146 1,28| Księżna zawahała się, czyby mu zaraz o ślubie nie wspomnieć,
147 1,30| tura na łowach zratował. I zaraz pani mówiła: "Teraz już
148 1,30| nią w wieczór i chcieli ją zaraz brać, ale księżna kazała
149 1,30| córka wasza jest u nich, zaraz by poczęli ich posądzać,
150 1,32| za borkiem, a z pagórka zaraz zamek ujrzycie.~To rzekłszy,
151 1,32| ale im z nimi ciężko.~Lecz zaraz potem spojrzał bystro na
152 1,32| nawrócić ku miastu, ale zaraz porzucił tę myśl. "Chcą
153 1,32| Owszem, knechtowie wbili zaraz w śnieg tylca włóczni i
154 2,2 | pogrzebie Danvelda wyruszę zaraz w drogę.~- Niech cię Bóg
155 2,3 | mazowieccy przyskoczyli zaraz do mnicha, pytając na przemian
156 2,4 | zaś ów, wreszcie uwolnion, zaraz jął go wypytywać o ród i
157 2,5 | zawołała. - Na zgubę pewną? Zaraz po spotkaniu nie pomoże
158 2,6 | jeśli chce przyjaźni mojej, zaraz ci ją w ręce oddał.~Zbyszko,
159 2,6 | Lorchego ksiądz Kaleb i zaraz po wieczerzy pokazał im
160 2,6 | spychowskiej, którzy uznali zaraz młodego rycerza jako dziedzica
161 2,6 | siebie:~- Ba! opat!...~I zaraz przed oczyma przesunęła
162 2,6 | nadszedł ksiądz Kaleb i zaraz zasiadł do pisania. Zbyszko
163 2,7 | dworca! Ba, wydałoby się też zaraz, żeśmy Juranda sprowadzili
164 2,7 | rzekł wreszcie.~Lecz zaraz potem zwrócił się do ekonoma
165 2,7 | tej izbie, to przyjdzie zaraz śmierć.~Zygfryd nie bał
166 2,8 | chyba że miał gości. Inaczej zaraz mu się w Zgorzelicach cniło.
167 2,8 | na Zgorzelice". Mnie zaś zaraz coś tknęło i powiadam tak:~"
168 2,8 | Pomyślał, że gdyby tak Zbyszko zaraz po powrocie był ją brał,
169 2,8 | nakarmiono". Zaczął też zaraz wyszukiwać w swej poczciwej
170 2,9 | was sprawę, ale możemy i zaraz o niej gadać.~To rzekłszy,
171 2,9 | Na te słowa tamtym opadły zaraz ręce, a po chwili stary
172 2,9 | poobgryzać.~I począł się zaraz żegnać, ale oni zatrzymali
173 2,9 | zabiegał tak gorliwie, jakby zaraz jutro miał dostać od niego
174 2,9 | nazajutrz do dnia i mieli zaraz ruszać. Czemu więc przyjechał
175 2,10| jeszcze bardziej, kazał się zaraz wieźć do Płocka.~- Mówił,
176 2,10| sobą na powrozie. Wypadli zaraz wszyscy ku niemu z okrzykami
177 2,11| nie okazywał przestrachu.~Zaraz za karczmą weszli w wysokopienny,
178 2,11| Jagience. Czech chciał go zaraz pozywać za to na udeptaną
179 2,11| chę-tliwie i z odznaczeniem, lecz zaraz przy przywitaniu rzekł mu:~-
180 2,11| postanowił czasu nie tracić i zaraz nazajutrz ruszyć w dalszą
181 2,11| czyste było i porządne, ale zaraz na wstępie można było poznać
182 2,11| kto przy mnie wspomni, to zaraz o tatusiu myślę, którego
183 2,11| sama podawała mu napój. Zaraz potem chwycił go nieprzeparty
184 2,11| Szczytna, a on wyć począł, zaraz mi się oczy otwarły.~Maćko
185 2,11| się jako wąż wyśliźnie i zaraz ich ukąsi... Strzeż go się,
186 2,11| parobje" chcieli i tak zaraz siadać na koń, skoczyć ku
187 2,11| Mówcie od początku.~- Zaraz, jeno odetchnę i oprzytomnieję,
188 2,11| szukać.~- To i trzeba nam zaraz ruszyć! - rzekła Jagienka.~-
189 2,12| was tu przywieźli, panie, zaraz chcieliśmy na Szczytno ruszyć,
190 2,14| jednak jej głos, zwrócił się zaraz ku niej i jął witać swą
191 2,14| elejson! - odpowiedział zaraz Czech i Tolima. Wszyscy
192 2,14| To wolę waszej miłości zaraz się pokłonić i o dobre słowo
193 2,14| kto Krzyżaka wspomniał, zaraz w garście popluwa.~Westchnęła
194 2,14| dowiedzieli, iż jest w Spychowie, zaraz strach ich zdjął.~- To wiemy,
195 2,14| razem ze mną i w razie czego zaraz którego tu pchnę z nowiną.~-
196 2,14| głosikiem dziewczyna.~I zaraz poczęła sypać łzami, gdyż
197 2,14| Policzki zapłonęły mu, a potem zaraz pobladły; wziął pątlik,
198 2,14| wozownią rozchyliło się zaraz błoniaste okno i przez szparutkę
199 2,14| byle jej imię wspomnieć, zaraz ku niebiosom palce prostuje,
200 2,15| zajęte łożysko.~Lecz to nie zaraz jeszcze miało nastąpić.
201 2,15| mazowieckim dworze usłyszano, zaraz kilku rycerzy i dworzan
202 2,16| by w razie czego pchnąć zaraz gońca z wiadomością do Spychowa. "
203 2,17| służby u Witolda - bo wielki zaraz w młakach ugrzęźnie, a tutejszy
204 2,17| z tego, com widział, bo zaraz znać, że to pobici ludzie.~-
205 2,17| nie znaczą. Pozwałem go zaraz, ale nie stanął i z zamku
206 2,17| uradowali się w sercach, gdyż zaraz poznali, że mówi do nich
207 2,18| pierwszy obaczy Niemców, zaraz dawał nam znać, że idą.~-
208 2,18| stu albo dwustu ludziom, zaraz jak tylko bitka się zacznie,
209 2,18| mocniej w kulbakach, jakby już zaraz mieli uderzyć. Ten i ów
210 2,19| miał więc Zbyszko zamiar, zaraz gdy zjawią się Niemcy, wysunąć
211 2,19| wozach. Ruszyła ona wprawdzie zaraz ku swojej piechocie, ale
212 2,20| tym razem złowroga radość. Zaraz począł rozpytywać o bitwę,
213 2,21| Pachołkowie rozwiązali go zaraz, lecz on, mając członki
214 2,21| ale że ślub był tajny i że zaraz ją porwano, więc w duszy
215 2,22| A dajże, daj - powtórzył zaraz Macko.~Tak rozmawiając,
216 2,22| był tuż.~Czech radził, by zaraz pójść piechotą, ale oni
217 2,22| pościgu się za nim bali i zaraz ruszyli.~- Nie. Potrafi
218 2,22| to go w łeb.~I ruszyli zaraz naprzód. Po drodze szepnął
219 2,22| Tobie rozkazuję ku kolebce zaraz skoczyć i nie odstępować
220 2,23| najprędzej wykręcić.~- Jużci nie zaraz, bo noc. Może też Bóg da
221 2,23| Czechem.~Ale Hlawa nie mógł zaraz przyjść, albowiem zajęty
222 2,23| krzyku i przestraszysz, to ci zaraz szyję pokruszę. Wstań i
223 2,23| Danusi, było mu obojętne. Zaraz też zaczął o niej mówić:~-
224 2,23| nieszczęście albo co... aby pchnąć zaraz pachołka na łeb do Spychowa.
225 2,24| jechać ku Mazowszu i chcieli zaraz o wschodzie słońca wyruszyć,
226 2,24| potędze rzeczy? Byłby nawet zaraz ślubował i wymienił dokładnie,
227 2,24| napitek, bo w drogę nie ruszym zaraz, gdyż lud utrudzon, a i
228 2,24| rzekł młodszy von Baden. Ale zaraz potem dodał:~- Tym lepiej,
229 2,25| radość nie zabiła, a on zaraz padł krzyżem i modli się.~-
230 2,26| wprawdzie broni, ale o milę zaraz, w pana Warcimowym dworzyszczu,
231 2,27| czyją żywą ojcu dowiezie. Zaraz następnego dnia, gdy poczęła
232 2,27| zębami i niejeden nakładał zaraz żelazne blachy, chwytał
233 2,27| powieki, po czym przymknęła je zaraz; pierś jej podniosła się
234 2,27| tyś już mocy. Nie bój się! Zaraz będzie Spychów. Chorzałaś,
235 2,27| świat słoneczny, po czym zaraz zasnęła snem wiekuistym. *~
236 2,28| się z nim rzeczy dziwne. Zaraz po powrocie do domu utracił
237 2,29| również, że trudno mu będzie zaraz odjechać od kochanej trumny,
238 2,29| nieszczęściu Zbyszka, poszedł zaraz modlić się z nim razem nad
239 2,29| go wykupić, przeto jutro zaraz do dnia do Płocka ruszę.
240 2,30| dotarli do Płocka, gdzie zaraz na wstępie miła czekała
241 2,30| Agnieszki, to trzeba nam będzie zaraz na koń...~Usłyszawszy to,
242 2,31| mazowieccy ustawili się zaraz przy bokach pana, od przodu
243 2,31| Książę Ziemowit począł też zaraz opowiadać, dokąd pojadą
244 2,31| tym rycerz Powała, więc zaraz przydał, że ci stryj ca
245 2,31| mu:~- Po Bożym Ciele król zaraz do Raciąża wyjeżdża na spotkanie
246 2,31| miłościwemu, którego idź zaraz podjąć pod nogi, by cię
247 2,33| zsiadłszy, zwrócił się zaraz do Helfensteina i zapytał :~-
248 2,34| mnie od Arnolda i okrutnego zaraz narobił warchołu. Nie wiem,
249 2,35| Maćko i Zbyszko wyjechać zaraz z Malborga, ale tego dnia,
250 2,40| jako to rozum miał bystry, zaraz widać pomiarkował, że was
251 2,40| straż spogląda na okolicę, zaraz i sąsiedzi "za coś uważają" -
252 2,41| Nie było innej rady, jeno zaraz w nich! Dobrze psiajuchy
253 2,43| której przyjazdem topniały zaraz w Zbyszku myśli o nowych
254 2,47| gośćmi podniosła się ich zaraz kupa: "Kuno - krzyczeli -
255 2,48| musiał go hamować, bo chcieli zaraz na koń siadać i do Sieradza
256 2,49| witali Maćka i Zbyszka i zaraz poczęli z nimi o dawnych
257 2,49| samej ciekawości wytoczył zaraz przed sąd Zawiszy sprawę
258 2,49| przeto gdy wojna wybuchła, zaraz mi zbrzydła miedź na kościelnych
259 2,49| rękodajnym królewskim, też zaraz radził mi się powiesić.
260 2,51| wydarłszy mu brzeszczot, zaraz go nim życia pozbawił. On
261 2,51| uczcimy go pogrzebem.~Jakoż zaraz wydał rozkaz, by ciało obmyto
262 2,52| wydarłszy mu brzeszczot, zaraz go nim życia pozbawił. On
263 2,52| uczcimy go pogrzebem.~Jakoż zaraz wydał rozkaz, by ciało obmyto
|