Tom, Rozdzial
1 1,1 | odpowiedział przybyły rycerz.~- A niemało Ich ściągnie -
2 1,1 | naczynie z piwem.~Stary zaś rycerz dodał:~- Wreszcie, choćbyśmy
3 1,1 | chrobre są! Nieraz pochyli się rycerz, kopię przed się wyciągnie
4 1,2 | za urodę.~- A któren jej rycerz?~- Dyć to jeszcze dziecko.~
5 1,2 | wesoło i poczęła wołać:~- Oto rycerz Danusin! Bywajże, rycerzyku,
6 1,2 | Nowotny to jest obyczaj, że rycerz dziewce, którą rad widzi,
7 1,2 | widząc teraz, jak urodziwy rycerz ślubował miłej Danusi, uradowała
8 1,2 | swego rycerza. Jeśli zaś rycerz ślubował pannie, to nie
9 1,2 | także w gościnie pewien rycerz z dalekiego narodu Fryzów,
10 1,2 | rada, że jej tak strojny rycerz służy, jadła z wypchanymi
11 1,2 | Obaczym, jako się pokaże rycerz Danusin.~- Ej, dębowe to
12 1,4 | znacznie naprzód, jechał rycerz przybrany cały w świecącą
13 1,4 | Wielkiego rodu to jest rycerz, który nie każdemu stanie -~
14 1,4 | niespełna rozumu, ale taki rycerz z dziećmi nie wojuje ni
15 1,4 | zaciśnięte zęby starszy rycerz z Bogdańca - teraz ja ci
16 1,4 | i Zbyszko zauważyli, że rycerz niemiecki nie spoglądał
17 1,4 | Zbyszku! Zbyszku!~A młody rycerz aż zdziwił się i oddawszy
18 1,4 | ozwał się jakby w zamyśleniu rycerz z Taczewa. - Gdy z Krzyżakiem
19 1,4 | nieraz widziałem, jako prawy rycerz oszczędzi drugiego, który
20 1,5 | Lichtensteina. Lecz starszy rycerz niepokoił się więcej, albowiem
21 1,5 | mógł się napatrzyć młody rycerz wspaniałej postaci Jaśka
22 1,5 | ofiary. Młody był i porywczy rycerz Zbyszko, więc chwyciła go
23 1,5 | Zbyszkiem pojawił się stary rycerz z Długolasu i wezwał go
24 1,5 | Zbyszku, a wówczas młody rycerz doznał pewnego uczucia strachu,
25 1,5 | ani się domyślał, że ów rycerz, który natarł na niego zuchwale
26 1,5 | Tyńca napadł mnie jeden wasz rycerz, i choć z krzyża na płaszczu
27 1,5 | się sam! - zawołał młody rycerz. - To cię niby ochrzcili,
28 1,5 | rycerskie:~- Jurand ze Spychowa, rycerz sławny, postrach na Niemców!~-
29 1,5 | nieprzyjaciołom swoim...~- Prawy to rycerz mówi! - ozwał się biskup
30 1,5 | jesteś?~- Skoro mi taki rycerz jak wasza miłość mówi, iż
31 1,5 | gadał. Wrócił więc stary rycerz od niego posępny jak noc
32 1,5 | dworzanin z oznajmieniem, iż rycerz z Lichtensteinu prosi o
33 1,5 | Jednej rzeczy nie mógł zacny rycerz zaprzeć, to jest, że gdyby
34 1,5 | to myślałbym, że to nasz rycerz, a w naszego przecie bym
35 1,5 | Żali nie tęższy był ów rycerz od Fryzów? A jakem go ciął
36 1,7 | nad tym, co czynić. Stary rycerz spodziewał się rychłej śmierci,
37 1,7 | Zawisza - gdyż nie jest rycerz świecki, zakonnikom zaś
38 1,8 | łąki szuwarem. Niejeden rycerz niemiecki, przywykły do
39 1,9 | rozmaitych przysług, które jako rycerz powinien był jej oddawać.
40 1,10| ci nie uderzy wręcz jako rycerz chrześcijański, jeno z łuków
41 1,14| Mówił mi także, że każdy rycerz śluby jakoweś czyni, że
42 1,15| urodziwy! panna to, nie rycerz! Na to Maćko:~- Brali tę
43 1,17| rozwalał, toś ty naprawdę jej rycerz, nie czyj inny, i musisz
44 1,19| coś zacz? - zapytał młody rycerz.~- Sługam Boży, chociaż
45 1,19| jutro może mi ten pobożny rycerz konia podaruje - i ruszę
46 1,19| mówić o czym innym. Młody rycerz wypytywał trochę o przekupnia
47 1,19| napisać, skutkiem czego młody rycerz wpadł w wielki kłopot i
48 1,19| wszystko sprawiło, iż młody rycerz pozwolił mu jechać ze sobą
49 1,19| nich był jeszcze trzeci rycerz, również z piórami na głowie,
50 1,19| mazowiecki podąża, długowłosy zaś rycerz oznajmił, iż zowie się Jędrek
51 1,19| nie śmią, a zwłaszcza ów rycerz z Lotaryngii, on bowiem
52 1,19| jej kto: "Nie wróci twój rycerz" - to ona jeno piętami przytupuje: "
53 1,20| Niemców, wśród których młody rycerz przejeżdżał, nie drapieżniejszy.
54 1,20| i angielskich. Prawi ten rycerz, iże angielscy, a zasię
55 1,20| Zbyszkowych, że to jest rycerz "aż zza morza" - i wówczas
56 1,20| przez nos:~- Nie praw to rycerz, który przeciw piękności
57 1,20| chociaż klękał jak zagraniczny rycerz przed dziewczyną, choć wszelkimi
58 1,20| uczynków.~- A ówże straszny rycerz jeno za młodą małżonkę pomsty
59 1,21| Zbyszka na opończy.~- Ten to rycerz przybył mi z pomocą? - zapytał. -
60 1,21| zwichniętym ramieniu. Rozumiał, że rycerz, który na dworze brabanckim
61 1,22| Paxl - rzekł de Lowe. - Ten rycerz jest gościem Zakonu.~- I
62 1,23| co do nas?~- Wysłał mnie rycerz Zbyszko z Bogdańca, za którym
63 1,23| jednak, że był między nimi rycerz świecki, jego szczególniej
64 1,23| zjedna Juranda. Tymczasem rycerz ów leżał oto teraz zarżnięty
65 1,25| śniło mi się, że was jakiś rycerz w biały płaszcz na śniegu
66 1,25| zdobyczną, złotem szytą, w którą rycerz ubierał się zwykle na wielkie
67 1,25| miecza, wyglądał zupełnie jak rycerz, który ma widzenie - tych
68 1,25| łoże do okna - rzekł mu rycerz.~Czech przyciągnął z łatwością
69 1,26| Rad go obaczę, bo to rycerz, któremu w niczym nie przyganić.~-
70 1,27| skręcił z gościńca.~Młody rycerz wysunął się naprzód i począł
71 1,27| siebie ze zdumieniem młody rycerz. I wołał na ludzi pracujących
72 1,27| chciał - rzekł sobie młody rycerz - i wola boska zawsze mocniejsza".
73 1,28| że im da znać, gdy stary rycerz przemówi, a po ich odejściu
74 1,28| Kto mnie zratował?~- Ten rycerz: Zbyszko z Bogdańca. Pamiętacie,
75 1,29| piekielną zręcznością i młody rycerz, który dotychczas znał Krzyżaków
76 1,29| niewiasta moja, a ja jej mąż.~Rycerz ze Spychowa przykrył rękawicą
77 1,30| większym niepokojem, że stary rycerz zaciął się w gniewie i że
78 1,30| to rozumiem - rzekł młody rycerz. - Przez to rozumiem, że
79 1,30| ciągnął, tom go jeszcze jako rycerz rycerza podejmował i obdarzał.
80 1,30| urzeczywistnić wcześniej, niż młody rycerz myślał, albowiem wyjechawszy
81 1,30| czego chcą? - zapytał młody rycerz, zbliżając się do Juranda.~
82 1,31| zdumienia i trwogi. Stary rycerz nie chciał jednak odpowiadać
83 1,31| Juranda skłonił się i odszedł, rycerz zaś zwrócił się do Zbyszka
84 1,31| dowiedzieć się, jak starszy rycerz spędził noc.~Przed drzwiami
85 1,32| trafiało się, że pojedynczy rycerz, mając wybór między sromotą
86 1,32| poznałby, że ów nieruchomy rycerz toczy w tej chwili najcięższą
87 1,32| krwi niż jakikolwiek inny rycerz w świecie. Natomiast ten
88 1,32| Spychowa! - odpowiedział rycerz.~Po tych słowach klapa zamknęła
89 1,32| inny mazowiecki albo polski rycerz, i niechby potem wypadli
90 2,1 | się na powrót ku schodom.~Rycerz ze Spychowa wszedł i znalazł
91 2,1 | psiarczyk zakonny niż wasz rycerz! A ośmielony błazen począł
92 2,2 | obok niego brat Rotgier, rycerz de Bergow, dawny jeniec
93 2,2 | nie wiedział, zwłaszcza że rycerz, którego Rotgier uważał
94 2,2 | pozwać, jako uczynił ów młody rycerz, który nas wszystkich pozwał...
95 2,3 | doniósł mu, że przyjechał rycerz zakonny i prosi o posłuchanie.~
96 2,3 | sobie zakonnych znamion?~Rycerz począł tłumaczyć się, że
97 2,3 | znają.~Po czym, widząc, że rycerz stropił się bardzo tymi
98 2,3 | jeno jako świadek sprawy i rycerz zakonny gotów czci Zakonu
99 2,3 | tę rękawicę? A wtem jakiś rycerz, którego wejścia poprzednio
100 2,3 | jako prawdę powiedział ów rycerz.~Krzyżak, usłyszawszy to,
101 2,4 | Garbowa, z którym żaden rycerz w chrześcijaństwie mierzyć
102 2,5 | był nie tylko zwyczajny rycerz, ale olbrzym lub czarnoksiężnik,
103 2,6 | go do piersi tak, że aż rycerz jęknął.~Książę zaś rzekł
104 2,6 | nie odchodził, póki młody rycerz~nie ozwał się:~- Masz-li
105 2,7 | Przyjechali? - spytał stary rycerz.~- Tak! - odpowiedziało
106 2,7 | blisko północ, gdy stary rycerz rozbudził się jakby ze snu
107 2,8 | myśl zatroskał się stary rycerz wielce. Przyszło mu też
108 2,8 | nogi:~- Panienka sierota? Rycerz Zych?...~- To nie wiesz
109 2,9 | Czechem. Spotkał ją stary rycerz dopiero dnia trzeciego,
110 2,9 | całkiem co innego... Co rycerz, to rycerz! Ale Cztan jest
111 2,9 | innego... Co rycerz, to rycerz! Ale Cztan jest prostak,
112 2,9 | Jaśko, i to tak późno. Stary rycerz pomyślał, że mogło się coś
113 2,10| jej oczy, gdy zaś stary rycerz upewniał ją, że Sieradzowi
114 2,10| rzekł Maćko.~- Bo mnie ten rycerz niespodzianie chycili z
115 2,11| zląkł się tej myśli stary rycerz, gdyż pomyślał, że w takim
116 2,11| Wielki to był, prawią, rycerz ten Rotgier, który najtęższych
117 2,11| tego boję - rzekł stary rycerz. -Byle go do podziemia nie
118 2,11| przywieść - tego się żaden prawy rycerz nie zasroma.~- To was poznajomię -
119 2,11| ukazując Maćka:~- Jedzie ten rycerz do Malborga i ja sama polecam
120 2,11| który wiedział, iż stary rycerz nie był zbyt pochopny do
121 2,11| był Jaśko...~Na to stary rycerz wspomniał coś jeszcze o
122 2,11| rycerza i jego poczet. Stary rycerz spodziewał się nawet, że
123 2,11| młodych lat przybył jako rycerz już pasowany, a po wtóre
124 2,11| wypadło. Na psa urok.~- To nie rycerz, bo piechtą idzie - rzekła,
125 2,11| wyrachowane okrucieństwo. Stary rycerz obiecywał też sobie w duszy,
126 2,11| wyście, panie, szlachetny rycerz z Bogdańca?~- Tak jest -
127 2,12| Szczytno ruszyć, ale ów rycerz, który was przywiózł, wzbronił.
128 2,12| jednak zapewniła go, że rycerz Maćko był równie chytry
129 2,13| odrzekł Hlawa - bo mi rycerz Maćko kazali. Chciało mi
130 2,13| to rozkaz. Powiedzieli mi rycerz Maćko tak: "Wrócisz, będziesz
131 2,13| do Szczytna - i dobrze. Rycerz Maćko pokazał podwójciemu
132 2,13| A cóż na to Maćko?~- Rycerz Maćko, wysłuchawszy tego,
133 2,14| przystał. Pamiętam, jako to i rycerz Maćko, i Zbyszko opowiadali
134 2,14| dopytywali, a szczególnie rycerz Maćko, któren jest chytry
135 2,14| mnie chłopięciem w jeństwo rycerz Zych pod Bolesławiem. i
136 2,14| rzekł ksiądz Kaleb. - Może i rycerz Maćko tam wstąpił. W każdym
137 2,15| Dowiedział się więc naprzód, że rycerz Maćko widocznie poniechał
138 2,16| zhardział? Zaliś to już rycerz pasowany, nie sługa?~- Sługam
139 2,16| na Zbyszka, po czym stary rycerz uderzył się dłońmi po udach
140 2,17| jeńców Tatarów, których rycerz Zych do Zgorzelic przyprowadził,
141 2,17| wskóra? Powiadał mi to już rycerz Maćko, a teraz i sam miarkuję,
142 2,17| byłby niechybnie stary rycerz namawiał bratanka, by jej
143 2,17| teraz rozumiem - rzekł stary rycerz. - Widząc, że nic nie wskórasz,
144 2,18| cofnąć się przed bitwą. Młody rycerz rad był z tego niezmiernie
145 2,18| gdyby trafił się między nimi rycerz albo brat zakonny, to już
146 2,18| Pilnujcie i wy, aby tak było. Rycerz, jeśli z gości, to włóczy
147 2,19| dzierżył wysoki, smukły rycerz w ciemnobłękitnym pancerzu
148 2,19| Poznał wówczas błękitny rycerz, że nadchodzi koniec bitwy
149 2,19| od niemieckich. Błękitny rycerz zrozumiał to doskonale.~"
150 2,19| i wiąż! Znaczny to jakiś rycerz - i pasowany! Czech zeskoczył
151 2,20| ciął go okrutnie stary rycerz szerokim toporem między
152 2,20| pochwytano. Za czym stary rycerz z Bogdańca, a z nim Zbyszko
153 2,20| odrzekł młodzian. - Możny to rycerz i znamienity, chociaż świecki -
154 2,20| zakrzyknął geldryjski rycerz.~- Na włócznię i na ostrogi
155 2,21| myśleć, jakoby się wyrwać. I rycerz Arnold, który jest prawy
156 2,21| dotarła zbyt blisko, to rycerz Arnold zwracał się ku niej
157 2,21| powinien?~Na to zamilkł stary rycerz. Zdumienie gasło stopniowo
158 2,22| zbawienie nasze - rzekł Macko.~- Rycerz Arnold - wtrącił Sanderus
159 2,22| kolebkę wiozą, a prócz nich rycerz Arnold i stary komtur. Była
160 2,22| milczeniu, po czym znów stary rycerz zwrócił się do synowca:~-
161 2,22| że w porę ostrzegą, stary rycerz mówił tymczasem do bratanka,
162 2,23| olbrzymim Arnoldem, że stary rycerz przemógł go i wykręciwszy
163 2,23| ucieknie, a pasowanyś jest rycerz. Jakże to? Związanego jeńca
164 2,23| pachołków rozgłosiło, żaden rycerz nie chciałby ci stanąć i
165 2,23| doma.~Tu westchnął stary rycerz, bo żal mu istotnie było
166 2,23| Umarłego by rozbudził.~- Rycerz Arnold. Dorzucę gałęzi na
167 2,24| Rozdział XXIV~Rycerz Arnold, dowiedziawszy się
168 2,24| pewnym wzruszeniem stary rycerz. A potem do Zbyszka:~- Słuchaj!
169 2,24| powtórzył wyniośle.~A stary rycerz spojrzał ponuro naokół.
170 2,24| boście, widzę, pasowany rycerz i obeszliście się po ludzku
171 2,24| Przejdźcie, panie.~Stary rycerz przeszedł, nie chcąc jednak
172 2,24| dowiedział się przy tym stary rycerz, jakim sposobem wpadli w
173 2,24| widocznym zadowoleniem.~A stary rycerz mówił dalej:~- I że to mowę
174 2,24| dodał Maćko - bo prawy jest rycerz, a to grunt! Szczerze wam
175 2,24| znaczniejszego jeńca. Żywy rycerz, którego się przedstawia
176 2,24| Ja go znam. Możny to rycerz. Ale czemu to nie spotkaliśmy
177 2,24| Możny i znamienitego rodu to rycerz - powtórzył Wolfgang. -
178 2,25| że nie przewiezie młody rycerz żywej niewiasty przez to
179 2,25| przywiózł z sobą, albowiem młody rycerz chciał go dać w podarunku
180 2,25| przywróci jej rozum i zdrowie.~- Rycerz Jurand? - zapytał ze zdziwieniem
181 2,25| możny i straszny niegdyś rycerz ze Spychowa.~Posłyszawszy
182 2,29| Boga! toż ma przyjechać i rycerz Jan z Aragonii, największy
183 2,29| obiegła świat cały. Żaden rycerz nie sprostał mu nigdy w
184 2,30| Żeby nie ona, nie byliby rycerz Maćko ani wasz giermek pana
185 2,30| go wyrozumieć.~Więc młody rycerz otworzył ze zdumienia szeroko
186 2,30| Siła było przyczyn. Bał się rycerz Maćko, że gdy ją bez nijakiej
187 2,30| tutejszy biskup. Przeto rycerz Maćko pannę do Płocka przywiózł.~-
188 2,30| Bóg raczy wiedzieć! Może rycerz Maćko myślał, że ja powiedziałem,
189 2,30| mu swego czasu ów sławny rycerz w Krakowie.~Nie mógł jednakże
190 2,30| to uśmiechnął się potężny rycerz z Taczewa, gdyż przy drobnym
191 2,31| nas wasz stryjko, stary rycerz z Bogdańca, i pamiętam,
192 2,31| ją znajdziecie. Zaś stary rycerz z Bogdańca jest tu z wami?~-
193 2,31| jaką swego czasu młody rycerz dał mu w Krakowie, kiwnął
194 2,31| wam zapłać - odpowiedział rycerz.~I spojrzał z wdzięcznością
195 2,31| dawniej sługiwał.~Więc młody rycerz musiał odejść od Jagienki
196 2,31| duszy. Nie uszedł geldryjski rycerz baczności i księżny Januszowej,
197 2,31| dopiero przede dniem młody rycerz, pan de Lorche i dwaj ich
198 2,31| przygodę. A że był przy tym rycerz Powała, więc zaraz przydał,
199 2,32| wagi. Twierdził więc, że rycerz chrześcijanin, który wojował
200 2,32| z bliska przypatrzeć, i rycerz Powała, a z nimi razem Zbyszko
201 2,33| jakby w zamyśleniu polski rycerz - ale...~- Ale co? Co w
202 2,33| wysłannicy króla polskiego: rycerz z Maszkowic, rycerz z Taczewa
203 2,33| polskiego: rycerz z Maszkowic, rycerz z Taczewa i rycerz z Bogdańca,
204 2,33| Maszkowic, rycerz z Taczewa i rycerz z Bogdańca, którzy z nami
205 2,34| jeszcze silniejszą. Stary rycerz od pierwszego wejrzenia
206 2,34| rzekł ze wzruszeniem stary rycerz. -Mnie tam niedługo już
207 2,34| po-miarkują także, a zwłaszcza rycerz z Maszkowic.~- Widziałem,
208 2,34| czuwał nad nim, póki stary rycerz nie zasnął.~Nazajutrz zbudzili
209 2,34| posłowie? - spytał go stary rycerz.~- Zwiedzają Wysoki Zamek
210 2,34| Wyrostkiem mnie pojmał rycerz Zych ze Zgorzelic, ale pamiętam
211 2,34| odskoczy.~- W bitwie konny rycerz za dziesięciu piechoty stanie -
212 2,34| konia przy pierwszym starciu rycerz, choćby najmocniejszy, ale
213 2,34| widzicie: Zakon to taki rycerz.~- Prze Bóg! - zawołał Zbyszko. -
214 2,35| zaproszon jako królewski rycerz, a dla Zbyszka i Maćko.
215 2,35| Jakież to? - pytał polski rycerz.~- Wasza cześć może nie
216 2,36| nie zminąć - mówił stary rycerz. - Nie widziałem jej już
217 2,36| czym znów ozwał się stary rycerz:~- Pewnie tak będzie, jakom
218 2,36| truchełki" - odetchnął stary rycerz głęboko i rzekł:~- Ano,
219 2,36| odpowiedział Tolima. Młody rycerz nie rzekł na to nic, ale
220 2,38| Rozdział XXXVIII~Stary rycerz pragnął koniecznie towarzyszyć
221 2,38| raju - odpowiedział stary rycerz.~Ale ksiądz Kaleb, który
222 2,39| tygodniach załatwił stary rycerz sprawy z Czechem, który
223 2,40| żeby ci to miał jaki obcy rycerz powiedzieć, któren by cię
224 2,40| się na śmierć!" Lecz stary rycerz z Bogdańca zapytał:~- A
225 2,40| się, usłyszawszy to, stary rycerz.~- Widzisz ją! wszystkie
226 2,40| stało. Kazał tylko stary rycerz poprzysiąc Jaśkowi na rycerską
227 2,40| miała jutro wybuchnąć.~Stary rycerz uradował się tym w sercu
228 2,40| zali nie wyleci z siodła rycerz najmocniejszy, jeśli ma
229 2,40| Bo co?~- Bo Zakon to taki rycerz! A po chwili dodał:~- Z
230 2,41| braku rąk na nowo. Stary rycerz, jakkolwiek czuły na każdą
231 2,41| uchroni, a w polu, byle rycerz ćwiczenie należyte miał,
232 2,41| miłował! - odparł stary rycerz. - A ty? Niby to go nienawidzisz?~
233 2,42| do Bogdańca, aby mu stary rycerz wytłumaczył to, czego zwykła
234 2,42| chciał? - wypytywał go stary rycerz.~- Niczego nie chcę - i
235 2,44| obyczaj też jest, że gdy rycerz siostry albo żony nie ma,
236 2,44| Nic! - odpowiedział młody rycerz.~- Bo jakoś tak dychasz.~-
237 2,45| dzielność taką, że niejeden rycerz mógłby się nią pochlubić.
238 2,46| przewyższał, a jednak ten stary rycerz myślał o zamkach krzyżackich
239 2,47| wrócił z nim razem.~Stary rycerz wrócił jakiś chmurny, ale
240 2,47| Zbyszko.~- Co? - rzekł stary rycerz, - Na wszystko jest rada,
241 2,47| zarżnęli.~- Może - rzekł stary rycerz.~A Zbyszko, który był ciekaw
242 2,47| zapalczywszy. Prawy to jest rycerz, któren czci dochowuje,
243 2,48| Ulryk nie odda. Prawy to rycerz, na którym skazy nijakiej
244 2,49| się ku nim chudy i długi rycerz, przybrany w czerwone sukno,
245 2,49| państwem nie władnie. A stary rycerz zwrócił się do Powały z
246 2,49| to zaś Powała:~- Powiadał rycerz Korzbóg, który od króla
247 2,50| Wrocimowic, herbu Pół-kozy, rycerz potężny i w świecie sławny.
248 2,51| i nieszczęsny był każdy rycerz, któremu się z nim potkać
249 2,51| skrzętu jakiś zagraniczny rycerz z twarzą zbielałą ze strachu
250 2,51| nieprzyjaciela, a której rycerz Mikołaj Kiełbasa przywodził.~-
251 2,51| raczył".~Tak zginął sławny rycerz niemiecki, Dypold Kikieritz
252 2,51| śmiał uderzyć kopią polski rycerz w relikwiarz, choć niezmiernie
253 2,51| ręce, co usłyszawszy, młody rycerz nie zdołał już wprawdzie
254 2,51| Kazimierza, Trocnowski, rycerz czeski, księcia na Oleśnicy
255 2,52| i nieszczęsny był każdy rycerz, któremu się z nim potkać
256 2,52| skrzętu jakiś zagraniczny rycerz z twarzą zbielałą ze strachu
257 2,52| nieprzyjaciela, a której rycerz Mikołaj Kiełbasa przywodził.~-
258 2,52| raczył".~Tak zginął sławny rycerz niemiecki, Dypold Kikieritz
259 2,52| śmiał uderzyć kopią polski rycerz w relikwiarz, choć niezmiernie
260 2,52| ręce, co usłyszawszy, młody rycerz nie zdołał już wprawdzie
261 2,52| Kazimierza, Trocnowski, rycerz czeski, księcia na Oleśnicy
262 2,53| wrócili do Bogdańca. Stary rycerz żył jeszcze długo, a Zbyszko
|