Tom, Rozdzial
1 1,1 | że nawet i dzieweczki z tej krwie łacnie podkowy łamią.
2 1,1 | chodzić, prorokował, że od tej pory, póki świat światem,
3 1,2 | prorokowała szczęśliwego końca tej wyprawie, a co ona prorokuje,
4 1,2 | wzięła dzieweczkę -i od tej pory ją hoduje. Ojciec też
5 1,2 | swoją żonę, jako nikt do tej pory swojej na całym Mazowszu
6 1,2 | doczekał odpowiedzi, gdyż w tej chwili śpiew ustał. Jeden
7 1,2 | słów, miłościwa pani! Pora tej wdzięcznej panience mieć
8 1,2 | czym z waszym pozwoleństwem tej oto właśnie chcę ślubować
9 1,2 | czubami! bywajcie! Lecz w tej chwili wszedł do gospody
10 1,2 | mąż. Zresztą, patrzano w tej chwili więcej na Zbyszka
11 1,2 | musiała mu nakazać, by tej zabawy zaniechał, widząc
12 1,3 | czekano już widocznie, gdyż w tej chwili ozwały się dzwony
13 1,3 | nogach moc tak wielką, że w tej chwili byłby sam jeden na
14 1,3 | i zakon. Jest podobno o tej wojnie proroctwo jakowej
15 1,4 | znaczenie rycerza. Gwoli tej to okazałości tak Maćko,
16 1,4 | odrzekła Ofka.~Lecz w tej chwili Maćko z Bogdańca,
17 1,4 | postąpił jak szalony i że z tej sprawy zgubne dla niego
18 1,4 | Zyndrama z Maszkowic. W tej chwili przedstawiał on przy
19 1,4 | Widocznym było, że wobec tej zimnej pychy walczył ze
20 1,4 | wypuścił. Tenże, przezwan od tej pory Łomignatem, raz dzwon
21 1,5 | nią i nad narodem - oto tej wybrance swojej Bóg odmawiał
22 1,5 | że nie przystoi jej od tej chwili strój pokutnicy...~
23 1,5 | kościelną go obłoży.~Zlękły się tej zapowiedzi obie księżne
24 1,5 | roków. Byle mnie Pan Jezus z tej obierzy wybawił, juże ja
25 1,5 | nadziei, że uda mu się przy tej sposobności załagodzić sprawę
26 1,5 | i złowrogą twarz miał w tej chwili stary wojownik. Widział
27 1,5 | łaskawiej-ć osądzono! Radżeś tej krwi?~Lecz Lichtensteinowi
28 1,5 | baranka. Ktoregożeś z nich w tej przygodzie naśladował?~-
29 1,5 | słowiańskiej, zmieniał się w tej prostej duszy niemal w pieśń
30 1,6 | biskup Piotr ochrzcił dziecko tej samej nocy, z czego wnoszono,
31 1,7 | Zbyszkowi też żal było tej zbroi z całej duszy.~- Jeśli
32 1,7 | darów dla bratanka, że w tej chwili czuł się zdrowszym,
33 1,8 | Ludzie myśleli nieraz, że od tej żałości skruszeje w nim
34 1,8 | dziennej go pozbawił. Od tej pory tym większa trwoga
35 1,8 | odpowiedział, wstając, Jurand. W tej chwili Danusia skoczyła
36 1,10| niż od zwierza groziło na tej drodze wędrownikom i kupcom
37 1,11| również bacznie, myślał w tej chwili widocznie o czym
38 1,12| przypomniał bór ciemny, ale i dla tej przyczyny, że z dala za
39 1,12| pomyślał Zbyszko. Ale w tej chwili zobaczył przed sobą
40 1,12| że istotnie wolałby był w tej chwili sam zginąć niż bestię
41 1,12| padł, gdyby nie to, że w tej chwili stanęła przy nim
42 1,13| jeno po kądzieli, ale z tej kądzieli więcej będzie nici
43 1,14| trochę wzajemnego podziwu w tej przyjaźni, albowiem młody
44 1,16| co Bóg da. Ucieszył się z tej rozumnej odpowiedzi Cztan
45 1,16| pobije, to jakże mu potem o tej Jurandównie myśleć? Jagienka
46 1,16| Maćka; po załatwieniu zaś tej sprawy udał się wprost do
47 1,17| że nie może być chleba z tej mąki i że wobec gniewu opata,
48 1,18| Niechbym był lepiej sczezł od tej rany, z której mnie wygoiłaś,
49 1,18| myśli głos Jagienki, która w tej samej chwili rzekła:~- Wygoili
50 1,19| poleciały ku Danusi Jurandównie. Tej - to był naprawdę powinien.
51 1,19| katom z rąk odjęła - i od tej pory on tak należy do niej
52 1,19| nie odwodzę, naprzód z tej przyczyny, iżeś zaprzysiągł,
53 1,19| Wtem Czech, który słuchał tej rozmowy od początku i uśmiechał
54 1,19| tobyś zaraz cnotę moją z tej odpowiedzi wymiarkował.~-
55 1,19| przedtem - i nigdy tak Zbyszko tej dziewczyny nie kochał w
56 1,19| jej u nóg musi. Ale było w tej myśli więcej żalu niż pociechy,
57 1,19| Lecz niejeden, na widok tej zbroi nie mogąc pożądliwości
58 1,20| najlepiej uzbrojonych. Z tej strony Ciechanowa nie brakło
59 1,20| otrzymacie. Nie odmawiam ja urody tej dziewce, ale posłuchajcie,
60 1,20| opowiedzieć, albowiem w tej chwili książę Janusz zasiadł
61 1,20| zresztą szczerze mówił, bo w tej chwili tak kochał śliczną
62 1,20| zawołał:~- Na moją duszę!...~W tej chwili jednak opamiętał
63 1,21| dziwili się nie-pomału tej niezmiernej ilości zwierza,
64 1,21| rzekł Lotaryńczyk.~Lecz w tej chwili książę, który poprzednio
65 1,22| skaran.~- Nie wy prawa w tej ziemi stanowicie.~- Bośmy
66 1,22| ziemi stanowicie.~- Bośmy do tej pory cierpliwie ciężkie
67 1,23| zakonnikami, rzekł:~- Nie rozumiem tej waszej polityki ani tej
68 1,23| tej waszej polityki ani tej waszej bojaźni, aby się
69 1,23| tym...~Lecz przerwał, bo w tej samej chwili z tyłu za nimi,
70 1,23| jak odpowiadam!... I w tej samej chwili błysnął nożem
71 1,24| która wszedłszy właśnie w tej chwili, usłyszała koniec
72 1,24| Zbyszkowi - i powiedz mu, że od tej pory jest przepasan. Jeśli
73 1,24| rycerzem pasować?~A gdy w tej chwili weszła księżna, przypodniósł
74 1,25| zaraz mi rękę odjęło i od tej pory kaleką jestem. Młoda
75 1,25| mu niechybna ślepota.~Z tej przyczyny wzywał Jurand
76 1,25| mu pokazuje, czemuż by on tej ostatniej pociechy miał
77 1,25| omdlenie, a nie będzie przy nim tej jasności, która po całej
78 1,25| rozmowę. Księżna wezwała go w tej chwili do narady i z wielkim
79 1,25| surowy, nie odmówi on mi tej łaski... Ej, uręczam, że
80 1,25| lecz w duszy nie czuła w tej chwili niepokoju, sądziła
81 1,25| wezwani byli na świadków tej przysięgi.~Lecz pani, nie
82 1,26| całych dniach wzdychał do tej chwili, w której będzie
83 1,26| się o ślubie dowie. Było w tej myśli trochę niepokoju,
84 1,26| dotąd o tym nie pomyślał. W tej chwili jednak weszła księżna
85 1,27| Zbyszka uderzyła trafność tej uwagi, więc odrzekł:~- Daj
86 1,27| które na sobie miała.~Mimo tej słusznej uwagi pojechali
87 1,27| Nagle jednak zawstydził się tej prędkiej radości i zwróciwszy
88 1,27| niebożęta na pasterce, chyba na tej, którą sam pan Jezus w niebie
89 1,27| się, czy nie umarł, lecz w tej samej chwili piersi jego
90 1,30| abyście sami i księciu tej krainy, i wszystkiemu srogiemu
91 1,30| Szczytnie, mógłby ruszyć tej samej nocy ku granicy, napaść
92 1,30| Gdyby chciał podnieść się w tej chwili, nie byłby zdołał
93 1,32| na kamieniu, bo się przy tej robocie jeszcze bardziej
94 1,32| nieruchomy rycerz toczy w tej chwili najcięższą ze wszystkich
95 1,32| zsiadł z konia, po którego w tej chwili poskoczył jeden z
96 2,1 | Danveld zmarszczył brwi, ale w tej chwili błazen zamkowy począł
97 2,1 | nie spodziewali się po nim tej uczciwości. Więc stary Zygfryd,
98 2,1 | moim bękartem...~Lecz w tej samej chwili Jurand ryknął
99 2,2 | Rozdział II~W tej samej sali wieczorem siedział
100 2,2 | Żyje?~- Żyje, leży w tej samej sieci, w którąśmy
101 2,2 | trupów, prócz rannych na tej podłodze, a między nimi
102 2,2 | czyniono nawet z powodu tej niezmiernej miłości różne
103 2,2 | Danvelda, Gotfryda, nas dwóch i tej służki zakonnej, która jej
104 2,2 | przybywszy, wpadł na widok tej dziewki w szaleństwo i opętan
105 2,3 | mistrz zaś obawiał się tej wojny. Wiedział, że musi
106 2,3 | jako czyjś wysłannik, ale z tej jeno przyczyny, że doświadczony
107 2,3 | jakby samym ręce umyć i z tej sprawy się wykręcić. Nikt
108 2,3 | nie słusznie, bo oto i w tej sprawie więcej wam o zysk
109 2,3 | wszystkiego zacnego rycerstwa tej ziemi mówię ci, Krzyżaku,
110 2,3 | przyrodzonego obrońcy, lecz w tej chwili wystąpił pan de Lorche
111 2,3 | którym serce burzyło się w tej chwili gniewem, byłby może
112 2,3 | brwi, rzekł:~- Nie wolno tej rękojmi podnosić, albowiem
113 2,5 | panie, i całe rycerstwo tej ziemi, jakom nie winien
114 2,5 | ziemi, jakom nie winien tej krwi, która będzie przelana.~
115 2,5 | męstwa i że większa jest w tej walce zaciekłość, większa
116 2,5 | jednakże obecność i bliskość tej groźnej postaci przejmowała
117 2,5 | nagle, aby nie upaść. I od tej pory cofał się ciągle. Wyczerpywały
118 2,5 | miłosierdziu swym wyzuł z tej obierzy, to cię i dalej
119 2,6 | rozmawiać o Danuśce także i z tej przyczyny, że nie bardzo
120 2,6 | Dyktował ci mi ją - rzekł - tej nocy, której do Szczytna
121 2,6 | dziedziną!~A Zbyszka zdjęła w tej chwili nagła tęsknota do
122 2,7 | wówczas żadna siła nie wyrwie tej krainy z rąk krzyżackich.
123 2,7 | zastanowienia zaniechał i tej myśli. Obmyślić zamach i
124 2,7 | twarzą zmieszaną, ale zmiany tej nie mógł Zygfryd dostrzec,
125 2,7 | natomiast jeśli zostanie w tej izbie, to przyjdzie zaraz
126 2,7 | chciał się jej poddać jeszcze tej nocy, więc siadłszy na łożu,
127 2,7 | mu do ucha:~- Wychodź z tej izby. Jutro będzie za późno
128 2,7 | coś przyrzekł; wychodź z tej izby!~Komtur, podniósłszy
129 2,7 | Więc koniecznie jeszcze tej nocy? - mówił Zygfryd. -
130 2,7 | wyczerpały się już do dna tej strasznej nocy. Przez głowę
131 2,7 | zdławionym głosem. Lecz w tej chwili coś pchnęło go w
132 2,7 | pchnąć nim zwierzę, lecz w tej samej chwili ujrzał, iż
133 2,8 | pytać, głównie jednak z tej przyczyny, że zdumienie
134 2,8 | tylko pomóc Zbyszkowi na tej drodze, więc chciwość i
135 2,8 | Krzyżaków i przywiózł z tej podróży żelazny szczebrzuch
136 2,8 | by się tu przydał". I z tej przyczyny mnie wysłał. Ale
137 2,8 | słowo:~- Zatraceny...~Lecz w tej chwili głosy jakieś ozwały
138 2,8 | ty rób, co chcesz!~Lecz w tej samej chwili zdjęła go jak
139 2,9 | się rzechoczesz?~Lecz w tej chwili Czech i drugi pachołek
140 2,10| zostawić. Przeciwialiśmy się tej podróży, jakeśmy mogli,
141 2,11| wystawionej przez gminę kmiecą. W tej to bitwie wyginął przecie
142 2,11| przychodziło mu do głowy w czasie tej drogi, że gdyby się pokazało,
143 2,11| węglach chodziła". I zląkł się tej myśli stary rycerz, gdyż
144 2,11| żałość chwyta mnie wskróś tej przyczyny, że on już tę
145 2,11| grzmotami, które pierwszy raz tej wiosny słyszano, ale trwała
146 2,11| Lecz Jurand zachwiał się w tej chwili i omdlał. Przebyte
147 2,11| gródkach, a wieśniacza ludność tej samej jest krwi, jeno że
148 2,12| mogli się porozumieć, gdyż w tej chwili wszedł stary Tolima,
149 2,12| świegot ptasi.~Jakoż od tej pory, gdy się nie modlił -
150 2,13| pomogą. A taki ci jest wskróś tej przyczyny, że sam niegdyś
151 2,14| wykapane oczy, i było w tej twarzy takie męczeństwo,
152 2,14| uczyniła to w myśli, iż giermek tej siły i sprawności zawsze
153 2,14| Krzyżakom często, skroś tej przyczyny, że oni sami w
154 2,15| Hlawa cieszył się zaś z tej ochoty mazowieckiego rycerstwa,
155 2,15| rozbrzmiewała po świecie.~I w tej myśli postanowił jechać "
156 2,16| co było zbrojnych ludzi z tej strony granicy, to ściągnęło
157 2,17| jest: chcesz-li ty zawsze tej dziewki szukać?~- Dyć to
158 2,17| kopię w górę, a on mnie od tej pory pokochał. Hej, miły
159 2,19| wyraźniejsze.~Zbyszko w tej samej chwili wyprowadził
160 2,19| naprzeciw jeźdźców.~A Zbyszko w tej samej chwili pochylił się
161 2,19| odnaleźć je po bitwie. Ale w tej samej chwili nowa fala wściekłości
162 2,21| pomyślał może przy tym o tej swojej kochanej pani, która
163 2,21| dość, żem znalazł, i od tej chwili nie tak rzep przyczepi
164 2,21| nim bez przestanku aż do tej ostatniej bitwy.~Zbyszko
165 2,21| sami Niemcy popalili wskróś tej przyczyny, że jak się zaczęła
166 2,22| zrazu nic, a potem boli. Z tej przyczyny nie lża im zbyt
167 2,22| mężom z Bogdańca, albowiem w tej chwili stał się, zwłaszcza
168 2,22| Stój! - szepnął Zbyszko i w tej samej chwili zeskoczył z
169 2,22| jednakże padł pod spód, ale w tej chwili baczny na wszystko
170 2,23| Zbyszko wszedł do izby, w tej chwili skoczyła w kąt i
171 2,23| Chrystusów przysięgam wam, żem tej niewiasty prawie nie widział,
172 2,23| stronę.~Ale Czech myślał w tej chwili tylko o Jagience.~-
173 2,23| już każda będzie lepsza od tej. Tymczasem pana Zbyszkowa
174 2,24| niezbyt gorliwie, a to z tej przyczyny, że Maćko i Zbyszko,
175 2,24| Ale Danusia przerwała mu w tej chwili. Skończywszy pić,
176 2,24| głowy, jeno ją bierz do tej samej kołyski, w której
177 2,24| bliższych litewskiej granicy. Z tej przyczyny młodszy ciągnął
178 2,24| to było zaklęcie, ale w tej chwili Arnold spytał po
179 2,24| a cóż dopiero swoim! Dla tej niebogi może też być w tym
180 2,25| nienawiścią, a może i z tej przyczyny, że Czech odzywał
181 2,25| nogami kwiecie. Ponurej tej opowieści towarzyszył niemniej
182 2,26| Jestem. Idź! idź!~Ale w tej chwili spostrzegł, że z
183 2,26| nieprzenikliwą zasłoną.~W tej chwili burza rozszalała
184 2,27| przerażenia i że właśnie w tej chwili napadła ją owa choroba,
185 2,27| Ale Zbyszko nie myślał w tej chwili o zemście, tylko
186 2,28| ziemi, które sam niósł do tej chwili od strony wezgłowia,
187 2,29| Bracia von Baden także go z tej samej przyczyny bronią,
188 2,30| snu:~- Jakiej panny?~- No, tej - odrzekł stary - waszej
189 2,31| sposobności zbliżył. Ale w tej chwili jakaś ręka dotknęła
190 2,31| jej modre oczy, które w tej chwili przesłoniły się jakby
191 2,31| się na ich twarzach. Ale w tej chwili rum uczynił się na
192 2,31| gasną inne świeczki przy tej pochodni. Zbyszka ciągnęło
193 2,31| Pan de Lorche wysłuchał tej odpowiedzi z ust swego Pomorczyka,
194 2,31| Powała spał nie u siebie tej nocy, jeno na pokojach królewskich.
195 2,31| udobruchać, nie można mu w tej sprawie czynić trudności".
196 2,31| mistrzowi chodziło wielce w tej chwili o to, aby jak najbardziej
197 2,32| w pokorę. Ale że nawet w tej pokorze nieraz odzywały
198 2,32| Badenowie, którzy przybyli w tej nadziei, że zdarzy im się
199 2,32| wszystkich przewyższył. Przy tej sposobności porozumiewał
200 2,32| Przyczynił się za nim do króla w tej myśli, że młodzian i zobaczy
201 2,32| przyszła jak najpóźniej. Z tej przyczyny, pomimo swej słabości,
202 2,33| twierdzach znacie, cóż nam o tej powiecie?~- Twierdza widzi
203 2,33| jakiejże to myśli mówicie?~- W tej, że zakryte są przed oczyma
204 2,33| Uderzyło go przy tym w tej chwili podobieństwo między
205 2,33| zbrojnych sił krzyżackich, był w tej chwili na wyprawie przeciw
206 2,33| bramy piekielne nie przemogą tej północnej Krzyża stolicy.~
207 2,33| Maszkowic. I jemu, gdy w tej chwili spoglądał na to zbrojne
208 2,34| poczujecie się w siłach.~W tej chwili wszedł Hlawa.~- Nie
209 2,34| Maćko, przepomniawszy w tej chwili o chorobie, aż zerwał
210 2,35| wojskiem marszałka. Wesołości tej nie zmącił żaden spór ni
211 2,35| Krzyżaków, gdyż była na tej uczcie wrzaskliwa nad miarę
212 2,35| mocno i przypomniał sobie w tej chwili, że zima w tym kraju
213 2,38| mówiąc, że trzeba mu o tej boleści, która go toczy,
214 2,38| Jagienka, która przez czas tej rozmowy namyślała się, co
215 2,39| szczęśliwie, i z rozkoszą o tej chwili rozmyślał.~- Może
216 2,40| można, to go zjednać. W tej chęci nie żałował dla kościoła
217 2,40| urazić nie chcę i wskroś tej przyczyny, że mi i o Zbyszka
218 2,41| Zgorzelicach przy siostrze.~l od tej pory zaczęło im się życie
219 2,41| Jagienka nie mniej była z tej zgody zadowolona.~- Jużci
220 2,42| samego Skirwoiłły, że on z tej krainy wrzód wiecznie ciekący
221 2,43| pielęgnowaniu Zbyszka, ale i tej troskliwości starała się
222 2,46| siedział, ale i w poczuciu tej siły potężnej, która burząc
223 2,47| może być.~- Czemu?~- Skroś tej samej przyczyny, którą księżna
224 2,48| Pewien duchowny, zbiegły z tej stolicy, zatrzymał się u
225 2,48| w sprawie o Drezdenko w tej myśli, że gdy jako podległy
226 2,49| noc w Dąbrownie. Wzięcie tej fortecy, lubo bez rozkazów,
227 2,49| ognie rozpalić. Jakoż w tej chwili zabłysły ich tysiące
228 2,49| podręcznych pachołków.~Z tej przyczyny wojewoda, nie
229 2,49| wojennych. Oprócz nich byli w tej radzie wielcy wojownicy
230 2,49| Chrystus.~- Na wieki wieków!~W tej chwili duża, czarna chmura
231 2,51| księży i pachołków. Ale w tej chwili rozległ się dzwonek
232 2,51| wierzyć, gdyż od początku tej wojny wierzył tylko w to,
233 2,51| nie widział. Lecz prócz tej jednej kępy całe to pole
234 2,51| oczy wojsk krzyżackich. W tej również chwili wstrząsnął
235 2,51| Frydrycha Wallenroda, który na tej stronie dowodził, i rzekł:~-
236 2,51| siła w tych głosach i w tej pieśni, jakby naprawdę grzmoty
237 2,51| góry na bitwę, stoczył w tej chwili pod wodzą Lichtensteina
238 2,51| ginęli bitni mężowie, jakby w tej czarnej zbroi sama śmierć
239 2,51| chorągwi, lecz w tym krzyku i w tej rozpaczy był nie strach,
240 2,51| Niemiec nie wyszedł żywy z tej burzy i po chwili powiała
241 2,51| każdy broń i nabrał tchu. W tej chwili przyleciał do Zyndrama
242 2,51| hełm i zwalił na ziemię. "W tej chwili sam król uderzył
243 2,51| przodujących, jako wodzowie tej germańskiej powodzi, zostało
244 2,51| dwa narody uczestniczyły w tej walce Zakonu przeciw Polakom,
245 2,52| księży i pachołków. Ale w tej chwili rozległ się dzwonek
246 2,52| wierzyć, gdyż od początku tej wojny wierzył tylko w to,
247 2,52| nie widział. Lecz prócz tej jednej kępy całe to pole
248 2,52| oczy wojsk krzyżackich. W tej również chwili wstrząsnął
249 2,52| Frydrycha Wallenroda, który na tej stronie dowodził, i rzekł:~-
250 2,52| siła w tych głosach i w tej pieśni, jakby naprawdę grzmoty
251 2,52| góry na bitwę, stoczył w tej chwili pod wodzą Lichtensteina
252 2,52| ginęli bitni mężowie, jakby w tej czarnej zbroi sama śmierć
253 2,52| chorągwi, lecz w tym krzyku i w tej rozpaczy był nie strach,
254 2,52| Niemiec nie wyszedł żywy z tej burzy i po chwili powiała
255 2,52| każdy broń i nabrał tchu. W tej chwili przyleciał do Zyndrama
256 2,52| hełm i zwalił na ziemię. "W tej chwili sam król uderzył
257 2,52| przodujących, jako wodzowie tej germańskiej powodzi, zostało
258 2,52| dwa narody uczestniczyły w tej walce Zakonu przeciw Polakom,
259 2,53| doczekał się w zdrowiu i sile tej szczęsnej chwili, w której
|