Tom, Rozdzial
1 1,1 | chętnie, bo jako ludzie, u których o gotowy grosz łatwiej,
2 1,1 | Witoldową. Siedziało książę u Krzyżaków i co roku wyprawy
3 1,1 | jest narodów na świecie, to u Krzyżaków służy. A chrobre
4 1,1 | naznaczon jest na dworze u Wacława, króla rzymskiego
5 1,1 | jest dobry, ale wszystko u nich osobliwe. Kudłaci są
6 1,1 | Widząc tedy król większą u Witolda niż u swych rodzonych
7 1,1 | król większą u Witolda niż u swych rodzonych obrotność
8 1,2 | lutnią, drugi z gęślikami u pasa. Jedna z dziewcząt,
9 1,2 | dworu księżnej. Nie brak ci u nas rybałtów, którzy dwór
10 1,2 | Długo książę w niewoli u nich siedział i dopiero
11 1,2 | naszytą w złote gryfy, u dołu zaś szlakiem ozdobną;
12 1,2 | rycerzu fryzyjskim, służącym u Krzyżaków, wzięte. Naciągnął
13 1,2 | żółte, obie zaś kończyły się u góry pstrą szachownicą.
14 1,2 | rycerzy saksońskich. A był też u nich także w gościnie pewien
15 1,2 | wybornych, jakich mało byś u nas znalazł. Hełmyśmy po
16 1,2 | leciuchną jasność, zieloną u góry, różową od spodu, a
17 1,3 | użytki, z ogrodów leżących u stóp góry i ze starannie
18 1,3 | mówiła dalej:~- Cieszą się i u nas młodzi rycerze na oną
19 1,3 | doświadczony.~- Byłem w niewoli u Krzyżaków - rzekł - i widywałem
20 1,3 | świętych, tych bym na palcach u rąk i nóg nie zliczył...~-
21 1,4 | miecz przy boku i topór u siodła. Tarcze oddali wprawdzie
22 1,4 | co do relikwii - albo to u nas w klasztorze świętokrzyskim
23 1,4 | rzekła księżna. - Ale u nas ono w klasztorze zostanie,
24 1,4 | się więcej nie napuszy i u nikogo nie znajdziesz mniej
25 1,4 | zmógł.~- Widziałem. Bary u niego tak szerokie jak wał
26 1,4 | czasu. Wiecie! - dobrze wam u mnie będzie i przezpiecznie.~
27 1,5 | Dalibóg on! Krótko bawił u opata i musiał chyba do
28 1,5 | i rycerzy. Król siedział u wyższego końca stołu, mając
29 1,5 | uweselić? Powieś się, druhu! u nas taki zwyczaj.~Zbyszko,
30 1,5 | rzeczywiście był wieczorem u Niemca, ale ten przyjął
31 1,5 | począł mrugać oczyma, co było u niego oznaką wzruszenia,
32 1,5 | rzekł Tęczyński - wskórajcie u Krzyżaka, by skargi zaniechał...~-
33 1,5 | skargi zaniechał...~- Jużem u niego był.~- I co? - spytał,
34 1,6 | powtarzać inne w mieście: u Franciszkanów, u Św. Trójcy,
35 1,6 | mieście: u Franciszkanów, u Św. Trójcy, u Panny Marii -
36 1,6 | Franciszkanów, u Św. Trójcy, u Panny Marii - i hen dalej,
37 1,6 | i ty - nie bój się. Ale u Juranda ze Spychowa już
38 1,6 | Cóż się z nim stało?~- U Juranda na łańcuchu. Ale
39 1,6 | Widzieliście tu kogo?~- Byłem u kasztelana krakowskiego,
40 1,6 | do Malborga. Byłem tedy u kasztelana, ale on powiedział
41 1,6 | A co ja wy-najdę? Byłem u księdza Stanisława ze Skarbimierza,
42 1,6 | nie znalazłem doma, bo był u księżny Anny.~- Może u Danuśki?~-
43 1,6 | był u księżny Anny.~- Może u Danuśki?~- Bogdać tam. Dziewka
44 1,6 | cię przyjmie i będzie ci u niego jak u Pana Boga za
45 1,6 | i będzie ci u niego jak u Pana Boga za piecem. Tu
46 1,6 | obnażonymi ramionami i powrozami u pasów. U nóg ich stał pień
47 1,6 | ramionami i powrozami u pasów. U nóg ich stał pień i trumna
48 1,6 | gryfy i zdobną złotą frędzlą u dołu - i w tym świetnym
49 1,7 | Rozdział VII~U kupca Amyleja Maćko i Zbyszko
50 1,7 | nad tym naradzał się z nim u kupca Amyleja.~Ziemię mieli
51 1,7 | Jeno się strzeż zdrady. U nich o zdradę łatwo.~- Pokłonię
52 1,7 | Danuśce skąpił. Ile palców u rąk - nie trzech!~Maćko
53 1,7 | pobrał, wojując nad Dunajem u cesarza rzymskiego Zygmunta.
54 1,7 | nawet i krzyżackich. Zebrani u Amyleja biadali szczególnie
55 1,8 | taką, jaką niegdyś poznał u księżny Anny w Warszawie.
56 1,8 | wziął, a teraz się dziewka u nas hoduje.~Zbyszko odetchnął.~-
57 1,8 | najmniej tyle, ile palców u obu rąk. Przez to i wam
58 1,10| Odpowiadaj, bo kusze napięte.~- A u nas... wypięte - strzelaj!~-
59 1,10| Wiedział ci on dobrze, jakie u nas rycerstwo, a i to też,
60 1,10| Edyga! Zaraz pomiarkował u Tawani, że kniaź w siłę
61 1,10| na karczunkach osadził. I u nas, w Zgorzelicach, też
62 1,10| rada, że was widzę!... U nas wszystko dobrze.~- A
63 1,10| teraz tego! - rzekł Maćko. - U kniazia Witolda bywał, w
64 1,11| żywicą i miętą, w którym u pułapu wisiały całe pęki
65 1,11| nie dziwota! Przecie i u nas, choć kraj dawno krześcijański,
66 1,11| rzecz poproszę: nie ma też u was w domu niedźwiedziego
67 1,12| wieczornym udoju był już u celu i wybrawszy sobie dogodne
68 1,15| zakrzywionym kiju, obońce u pasa i po małżowinach naszytych
69 1,15| Zbyszko - bo takich nigdy u wędrownych kleryków nie
70 1,16| i z olbrzymimi rękawami u sukni wydawał mu się jak
71 1,18| pachołka?~- Wiecie. Był tu u nas Czech, co go tatuś pojmali
72 1,19| widocznie dlatego tylko został u Zycha, że nie miał się za
73 1,19| na się sprowadzić, to kup u mnie odpust za ten grzech -
74 1,19| pawie grzebienie złożyć jej u nóg musi. Ale było w tej
75 1,19| dzieci. Raz nocował Zbyszko u możnego szlachcica Bartosza
76 1,19| szlachcicem i że taką zbroję można u Niemców kupić, byle godnie
77 1,19| aby przyjeżdżał. Bawią też u księstwa w gościnie dwaj
78 1,19| jeno tyle, ile paliców u rąk, ale trzy, byle to nie
79 1,19| Lorche z Lotaryngii, który u Krzyżaków bawiąc, chce księcia
80 1,19| Jansbor-ku, bawi w gościnie u księcia, któremu rozpowiadał
81 1,19| niego wyprawił, a teraz u księcia komtury bawią -i
82 1,19| Krzyżaki nie bez przyczyny u nas i u księcia Ziemowita
83 1,19| nie bez przyczyny u nas i u księcia Ziemowita w Płocku
84 1,19| rzekłszy, głupi, którego u nas ludzie nie znają, chyba
85 1,20| Długolasu, któren lata całe u Niemców w niewoli przesiedział
86 1,20| kiedy przeciw tym stawać! U nich dzieciak w siedmiu
87 1,20| względem Zakon złą miał sławę u ludzi, a między zakonnikami
88 1,20| rzekł po chwili - jesteśmy u Mazurów, nie u Polaków?~-
89 1,20| jesteśmy u Mazurów, nie u Polaków?~- To osobne księstwo,
90 1,21| nagród, otoczy go chwała u ludzi, którzy teraz żyją,
91 1,21| ludzi, którzy teraz żyją, i u potomnych. - W dzisiejszych
92 1,22| goście zagraniczni bawiący u starosty krzyżackiego w
93 1,22| natarczywie upominać się u księcia, aby raz przecie
94 1,22| Hugo i odrzekł:~- Mam ci ja u siebie złotnika, który z
95 1,23| będzie dobrać.~- Nie. Naród u nas mówi tym samym językiem.
96 1,23| powiedzieć mu: "Twoja córka jest u nas - chcesz-li, by odzyskała
97 1,23| wypłaca. Zwykła to zresztą u Polaków rzecz... ale że
98 1,25| różańcem i małą pątniczą tykwą u pasa. Mówiąc dobrze po polsku,
99 1,25| Pana Jezusowym dworze, by i u samego Boga Ojca na pokojach...
100 1,25| w stronę boru.~Jednakże u księżny, u ojca Wyszońka
101 1,25| boru.~Jednakże u księżny, u ojca Wyszońka i u Zbyszka
102 1,25| księżny, u ojca Wyszońka i u Zbyszka okna nie przestawały
103 1,26| od poranku, rozszerzone u szczytu w kiście, podobne
104 1,26| Powała z Taczewa wyprosi mi u pana naszego pozwoleństwo,
105 1,26| Pytam, czy siła gości u księstwa?~- Po staremu:
106 1,27| Kilka sań było wywróconych; u niektórych połamane dyszle.
107 1,27| odzyskał.~- A inni?~- A inni u Boga już za piecem. Nie
108 1,27| poruszać głębokim oddechem jak u człowieka, którego pochwycił
109 1,28| doskonałej znajomości Krzyżaków, u których przesiedział długie
110 1,28| też rzekną: "Nie masz jej u nas, bośmy jej nie porywali".
111 1,28| Jurandowi oznajmią, że dziewka u nich, to się nie będą mogli
112 1,30| odbili i teraz ona jest u nich.~- Gdzie jest? - pytam.~-
113 1,30| się, że córka wasza jest u nich, zaraz by poczęli ich
114 1,30| Danuśka?~- Nie masz jej u Krzyża-ków, nie! - odpowiedział
115 1,32| jest? źyw-li czy też już u Boga w wiecu?... Będą przepytywać
116 1,32| pewnością nieraz dadzą.~Uczciwe u obojga serca i kochające,
117 1,32| ci zostawiam, przywiązać u szyi na powrozie pochwę
118 1,32| miecza i czekać w pokorze u bramy, póki ci łaska komtura
119 1,32| głowę i ręce, następnie u szyi zawiesił na powrozie
120 2,1 | wór pokutniczy, z powrozem u szyi, na którym wisiała
121 2,2 | mistrza. Jęczeliście w niewoli u Juranda i jesteście gościem
122 2,2 | prawdziwa Jurandówna była u nas.~- Nie będzie to trudno -
123 2,2 | wykupywać i wie, że nie ma jej u nas.~- Prawda, ale jakże
124 2,2 | sam Jurand pisał, że nie u nas jest, więc nie na nas
125 2,3 | zrobiły go rozgłośnym tu i u nas. Więc dowiedziawszy
126 2,4 | zbrojnym mnichem, zasiadał raz u stołu honorowego Krzyżaków,
127 2,5 | herbami: na krzyżackiej była u góry szachownica, u dołu
128 2,5 | była u góry szachownica, u dołu trzy lwy stojące na
129 2,5 | ślubował, a potem ile paliców u rąk. Bóg zdarzył!~- Panie... -
130 2,5 | wraz do Malborga pojedzie i u samego wielkiego mistrza
131 2,6 | śmiertelne ma rany, niech choć u siebie na dziedzinie i przy
132 2,7 | klęknąwszy przy trumnie, złożył u nóg Rotgiera krwawą dłoń
133 2,8 | miasteczkach, bądź po wsiach u dziedziców, którzy zresztą
134 2,8 | znaczny jakowy ś poczet bawi u niego, przyśpieszył kroku,
135 2,8 | przecie Jurand!~- Jurand u Krzyżaków w podziemiu i
136 2,8 | którym stoi, że ona nie u Krzyżaków.~- A może nie
137 2,8 | Krzyżaków.~- A może nie u Krzyżaków?~- Prosim waszą
138 2,8 | z jego dziećmi? Mało tu u nich zamków? mało podziemi?
139 2,8 | spostrzegłszy teraz Czecha u swych kolan, pochyliła się
140 2,9 | ci muszę powiedzieć, że u nas przecie polski kraj
141 2,9 | sama pięść, ale i prawo u nas rządzi... Jeno czy wrócę
142 2,9 | pomyślą w Zgorzelicach, żem u was w gościnie, i nie opatrzą
143 2,9 | opowiadać o swoich odwiedzinach u Wilków, jak ich sobie zjednał
144 2,10| a przy tym i testament u niego zostawić. Przeciwialiśmy
145 2,10| Zbyszko!... Ten ci się choć i u króla znajdzie! Ale po owej
146 2,11| sieradzkich wspanialsze. U dominikanów łatwo zasięgnęli
147 2,11| szesnastu dniach podróży stanęli u bram Płocka.~Ale przyjechali
148 2,11| zamknięte, więc musieli nocować u tkacza za murami. Dziewczyny,
149 2,11| zastanawiać, czyby je lepiej u księżny Aleksandry zostawić,
150 2,11| Aleksandry zostawić, czy u księżny Anny Danuty, czy
151 2,11| zostawić albo w Spychowie, albo u księżny Danuty, nie zaś
152 2,11| pieśni, jakie wygłaszali u Niemców minstrele, a na
153 2,11| myślicie, że Krzyżacy? Bo u nas powiadali o zbójach,
154 2,11| a to pamiętajcie, że on u nas w gościnie; kto naszym
155 2,11| a potem raz tylko byłem u niego w Zbyszkowej sprawie,
156 2,11| testamentu, który był złożony u biskupa. Lecz dziewczyna
157 2,11| Płocku. Testament, skoro jest u biskupa, to nie przepadnie,
158 2,11| było ostać się na opiece u księżny Anny, nie u Aleksandry,
159 2,11| opiece u księżny Anny, nie u Aleksandry, bo na tamtym
160 2,11| skórzanej kalecie wiszącej u jej pasa.~Dziad też, usłyszawszy
161 2,11| Janusza?~-Tak.~- A cóżeście u Krzyżaków robili?~Starzec
162 2,11| takową myśl miałem, jeno u mnie pierwsza rozwaga, a
163 2,11| Gdzie jest ksiądz Kaleb?~- U pana starszego, przy łożu.~-
164 2,11| nóg Pana Chrystusowych, u których prosiłem o zmiłowanie
165 2,14| świetlicy z oswojoną wilczycą u nóg, siedzącego z księdzem
166 2,14| wojna?~- Mówią ludzie i tam u Niemców, i tu u nas, że
167 2,14| ludzie i tam u Niemców, i tu u nas, że będzie. Żebrzą już
168 2,14| krzywd ja, jeno dobrodziejstw u was zaznałem. Wziął ci mnie
169 2,14| mi milsza już była służba u was od wolności. Dajże mi,
170 2,16| przeprawić, ale pobili nas u przeprawy. Ścigali ci nas
171 2,17| którzy służąc poprzednio u Witolda, napatrzyli się
172 2,17| trzonkach tak niemal długich jak u berdyszów, którymi walczyli
173 2,17| niewolnicy pańscy karmili z ręki u toku. Hlawę zdumiewały kudłate
174 2,17| wspominając swoje dawne służby u Witolda - bo wielki zaraz
175 2,17| temu przy zamku i onegdaj u przeprawy. A teraz chce
176 2,17| knechtów - i relikwie jakby u Ojca Świętego w Rzymie,
177 2,22| tu mieszkali, są w obozie u Skirwoiłły, bo to ten sam
178 2,22| było na Mazowszu albo gdzie u nas, tobyśmy ich pozwali,
179 2,22| wycieraniem szmatami pancerzy, a u nóg Sanderusa leżały prócz
180 2,23| jeńców mordować? Ba! nie u nas! I co im uchodzi, tobie
181 2,23| podniósł się i poszedł spocząć u progu chaty, przy którym
182 2,23| chrześniaczka, dla której jest u biskupa testament, a dalej
183 2,24| Mazowszu stanąć, to przecie u każdego szlachcica alibo
184 2,24| starunek. Obcym ci tego u nas nie odmówią, a cóż dopiero
185 2,29| śpiewał przy lutniach w nocy u kraty podziemia tak rzewliwie
186 2,29| którego widział w więzach u tamtejszego komtura, ale
187 2,29| służyć nie chcę.~- Albo też u nas, panie, ostańcie - rzekł
188 2,29| przygodzi się w szrankach u niego potykać, a prócz tego
189 2,29| masz tu ostawać? Nibyś to u mnie w niewoli, więc jedź
190 2,30| schowania, bo on w zamku u księcia mieszka, a tam im
191 2,30| tam im przezpieczniej niż u mnie w gospodzie.~- To mój
192 2,30| zapytał:~- Gdzie, panie?~- A u Skirwoiłły, tam, na Żmujdzi.~-
193 2,30| się odbyć tego dnia nie u samego księcia, lecz u starosty
194 2,30| nie u samego księcia, lecz u starosty grodowego Andrzeja
195 2,30| jeno stryj. W niewoli ci on u Krzyżaków i z wykupem za
196 2,30| Ma on i tak upomnieć się u mistrza o małego Jaśka z
197 2,30| bogaty i chcą wykupu. Nic to u nich na dziecko rękę podnieść.~
198 2,30| Powała - bo choć to uczta u starosty, ale zawsze Płocku -
199 2,31| Bogdańca! Jakże! gościł tu u nas wasz stryjko, stary
200 2,31| Nie masz go, bo w niewoli u Krzyżaków, z której jadę
201 2,31| inną godzi. Zali taka to u niego stateczność i taka
202 2,31| oznajmił im, że Powała spał nie u siebie tej nocy, jeno na
203 2,32| coś niż nic, gdyż mieszek u mnie zawsze próżny i nieraz
204 2,33| to jest na uzbrojeniu u rozmaitych narodów, i na
205 2,33| Maszkowic - ale serce, widzę, u nas na Wawelu większe. Konrad
206 2,33| wielkiego mistrza, gdyż u przeprawy czekali już, prócz
207 2,33| rycerze tak nie mieszkają jak u nas konie.~- Nie pomawiają
208 2,34| pamiętasz, jakom cię w obozie u Skirwoiłły zgromił za to,
209 2,34| wspomagają, że pieniędzy u nich więcej, że ćwiczenie
210 2,34| Niech ręka boska broni!... I u nas, i tu mówią, że do wielkiej
211 2,34| dziwno, żeście mi nic o niej u Skirwoiłły nie wspomnieli.~-
212 2,34| tutejszych ludzi - ten ci ma u nas w pętach brata, ten
213 2,34| któren ma poderżnięty poprąg u siodła i strzemiona?~- Jako
214 2,35| kielichem i odpowiadał:~- Często u nas przy biesiadach takie
215 2,41| że wypadkiem zjechali się u proboszcza w Krześni. Tam
216 2,45| sławił, ten wszystko mógł u niego uzyskać. Zazdroszczono
217 2,46| Zbyszko i w Krakowie na zamku u króla bywał (ba! mało mu
218 2,46| Mazowszu, i w Malborgu, i u księcia Janusza, a Jagienka
219 2,47| widywał tylko za dawnych lat u Witolda i Skirwoiłły, gdy
220 2,48| odpowiedział im pytaniem:~- A groty u kopij i topory macie wyostrzone?~-
221 2,48| bogdaj tam nie więcej niźli u was w Bogdańcu.~- Mama to
222 2,48| tej stolicy, zatrzymał się u dziedziców Koniecpola i
223 2,48| one pędraki, poty by ja ci u nóg leżała, póki byś mnie
224 2,49| tu znajdę, a teraz czeka u mnie w namiocie i nad wieczerzą
225 2,49| mi to dziwne, boś przecie u Krzyżaków służył.~- Służą
226 2,49| okryte jak Witoldowe, bo u niego czasem i kilka tysięcy
227 2,49| wojowali. Jużci, zbroja u nich gorsza i chmyzowate
228 2,50| rycerze - gdy na pancerzu u niego relikwiarz, a w nim
229 2,51| rzekłszy, złożył miecze u stóp królewskich. Jaśko
230 2,51| tak odrzekł:~- Mieczów ci u nas dostatek, ale i te przyjmuję
231 2,51| ogrom, na rozpostarte jakby u olbrzymiego ptaka skrzydła,
232 2,51| Boży kmieciu,~Ty siedzisz u Boga w wiecu,~Domieściż
233 2,51| chorągwie i na te trupy leżące u ich stóp, jak spoglądają
234 2,51| krzyżacki leżał oto pokotem u stóp króla, ale cała potęga
235 2,52| rzekłszy, złożył miecze u stóp królewskich. Jaśko
236 2,52| tak odrzekł:~- Mieczów ci u nas dostatek, ale i te przyjmuję
237 2,52| ogrom, na rozpostarte jakby u olbrzymiego ptaka skrzydła,
238 2,52| Boży kmieciu,~Ty siedzisz u Boga w wiecu,~Domieściż
239 2,52| chorągwie i na te trupy leżące u ich stóp, jak spoglądają
240 2,52| krzyżacki leżał oto pokotem u stóp króla, ale cała potęga
|