Tom,    Rozdzial

1  1,2 |          końcami. Stojąc na ławce, wydawała się małym dzieckiem, ale
2  1,16|            gdyż nigdy Jagienka nie wydawała im się tak cudną i tak do
3  1,20|          popiołem ognisku. Danusia wydawała mu się dorosłą zupełnie
4  1,27| nieprzebite ciemności, ale wichura wydawała się im mniejsza. Byliby
5  2,43|      albowiem, chwilami zwłaszcza, wydawała mu się tak cudna, że się
6  2,46|      wyniosłej postawie twarz jego wydawała się zawsze zbyt młoda, jednakże