Tom,    Rozdzial

1  1,6 | zarzucić mu na szyję rączęta, zerwała co prędzej ze swych jasnych
2  1,25|      tak niespodzianym, że aż zerwała się z ławy, po czym znów
3  1,28|   tłumiona dotychczas rozpacz zerwała się na chwilę, nagła i straszna
4  1,32|  zwilgotniały nagle i w sercu zerwała mu się ogromna tęsknota.
5  2,40|    królowej Jadwigi.~A ona aż zerwała się z ławy ze strachu.~-