Tom, Rozdzial
1 1,1 | kupców.~- Niewielu z tych, którzy teraz ze wszystkich stron
2 1,1 | Christ! - zawołał Gamroth - którzy też z nich najlepsi?~- Jak
3 1,1 | najwięksi rycerze są ci, którzy z francuskiej ziemi pochodzą.~
4 1,1 | nuż pytać:~- A z naszych którzy są? Mówcie żywo!~Maćko zaś
5 1,1 | bo odrzekł skromnie:~- Którzy świeżo z dalekich krajów
6 1,1 | przedaż do Wilna przyniósł, którzy dali mu z chęcią dwadzieścia
7 1,1 | niej za rękawy clerici, którzy z nim przyjechali, a ją
8 1,1 | hojnie nagradza rycerzy, którzy z wojny litewskiej wracają.
9 1,1 | litewskiej wracają. Mówcie, którzy stąd jesteście: prawda-li
10 1,1 | Krakowie aż się roi od gości, którzy się na połóg królowej i
11 1,1 | Mile król widział tych, którzy z Litwy pod Jaśkiem z Oleśnicy
12 1,2 | brak ci u nas rybałtów, którzy dwór rozweselają, ale z
13 1,2 | dalekiego narodu Fryzów, którzy hen aż nad morzem mieszkają,
14 1,3 | orszaku byli dworzanie, którzy widzieli go po raz pierwszy -
15 1,3 | z Krzyżaki i z Niemcami, którzy są nieprzyjaciółmi Królestwa
16 1,3 | błogosław, a ich zetrzyj, którzy radziej staroście piekielnemu
17 1,4 | ale jeno sprawiedliwym, którzy wedle słuszności w imię
18 1,4 | dalej mógł widzieć niż ci, którzy siedzieli w kolasce, ściągnął
19 1,4 | Dworzanie, dwórki i rybałci, którzy jechali konno za kolasą,
20 1,4 | zwrócił się ku ludziom, którzy jechali za Krzyżakiem, i
21 1,4 | księżny. Słudzy Powały, którzy przedtem pomieszani byli
22 1,5 | by widzieć dwór i gości, którzy schodzili się na zamek.
23 1,5 | można psubratom wierzyć, którzy Chrystusa nie wyznawają?~-
24 1,5 | przecie między nami tacy, którzy pójdą. Pan Spytko~z Melsztyna
25 1,5 | Kulawy albo jego wojewodowie, którzy ćmom nieprzeliczonym przywodzą...~-
26 1,5 | nadgranicznych zamków i gródków, którzy przejętym od Niemców zwyczajem
27 1,5 | związał się z Krzyżakami, którzy dali mu na Pomorzu ubogie
28 1,5 | Zbyszkowi. Ci sami rycerze, którzy z rana byliby go gotowi
29 1,5 | groźby, albowiem rycerzom, którzy nosili pas, nie wolno było
30 1,5 | Podobały się te słowa rycerzom, którzy przez życzliwość dla młodzianka
31 1,5 | piersią - więc ci nawet, którzy z całej duszy sprzyjali
32 1,6 | nabożeństwie goście rycerscy, którzy się już byli zjechali na
33 1,6 | panami krakowskimi byli tacy, którzy czarno patrzyli w przyszłość.
34 1,6 | skoro Jurand ułapił tych, którzy was napadli, to list powinien
35 1,6 | pomyśleli i oni, i ich goście, którzy z całego świata przychodzą,
36 1,7 | a potem będę upatrywał, którzy pawie czuby na hełmach mają -
37 1,7 | Królestwo. Wielu też rycerzy, którzy jak Zawisza, Farurej, Dobko,
38 1,7 | straszne. Otóż byli ludzie, którzy przewidywali, że to nastąpi.~-
39 1,8 | pochwytanych gościach, ochotnikach, którzy szlakiem granicznym dążyli
40 1,8 | Mazurów i rycerzy niemieckich, którzy z ramienia Zakonu dzierżyli
41 1,12| zbóje, byli wszelako ludzie, którzy widzieli później wedle chaty
42 1,12| ludzkie, ni zwierzęce - i którzy bardzo kręcili nad tym głowami,
43 1,16| głosem wędrowni klerycy, którzy, odpowiadając tak zawsze
44 1,16| z daleka, abym wiedział, którzy są.~- Dobrze, Zbyszku -
45 1,17| Bogdańcu, ale byli i tacy, którzy przyłączywszy się niedawno
46 1,19| na dwóch tęgich parobków, którzy, siedząc na mie-rzynach,
47 1,19| świecie wielu wydrwigroszów, którzy wszystko mają fałszywe:
48 1,19| konną" wszystkich rycerzy, którzy by zaprzeczyli, że panna
49 1,19| Sanderus - jeno mnichów, którzy się na pieczęciach nie znają.
50 1,19| rycerzy z dalekich stron, którzy panom pruskim w pomoc przychodzą.
51 1,19| choć znaleźli się tacy, którzy byli w Ciechanowie, a nawet
52 1,19| mu zastąpi. A są i tacy, którzy nic innego nie czynią, przez
53 1,20| rycerze ze wszystkich krajów, którzy zapowiadali, że nas bez
54 1,20| książęcy, ale są też i inni, którzy dla targu z puszczańskich
55 1,20| zajęciem postaciom osaczników, którzy żyjąc w zdrowym, żywicznym
56 1,20| już jak do puszczy. Ci, którzy znali Zbyszka i wiedzieli
57 1,21| do pni leśnych podobni, którzy prócz toporów mieli jeszcze
58 1,21| czekać długo, gdyż ludzie, którzy parli zwierza ku klamrom
59 1,21| otoczy go chwała u ludzi, którzy teraz żyją, i u potomnych. -
60 1,21| przy niej, tuż za ludźmi, którzy nieśli Zbyszka, rzekł po
61 1,22| bracia Gotfryd i Rotgier, którzy byli zostali poprzednio
62 1,22| ale czyliż wy lub rycerze, którzy na ziemiach waszych siedzą,
63 1,22| brak między nami ludzi, którzy na wszystko potrafią znaleźć
64 1,22| wyciąć potrafi; mam i ludzi, którzy, choć nasi poddani, z mazurskiego
65 1,23| knechtami w załodze, ludzie, którzy prawem ścigani z Mazowsza
66 1,23| Krzyża rycerzy, ale ci, którzy na pogranicznych komandoriach
67 1,24| znaleźli się dworzanie, którzy widzieli, że giermek wyjechał
68 1,25| jeśli nawet między ślepcami, którzy po proszonym chlebie między
69 1,26| mazowieckich z pocztami, którzy też jechali do księcia do
70 1,26| ogóle było pusto. Kupcy, którzy towarzyszyli Zbyszkowi i
71 1,27| głosy: "Bywaj!" - ludzi, którzy poprzednio zostali przy
72 1,27| już odkopanych przez tych, którzy pozostali na straży. Konie
73 1,28| Jurandowi.~- Porwali ją ci, którzy do leśnego dworca przyjeżdżali -
74 1,28| ręce od twarzy i zapytał:~- Którzy to byli w leśnym dworcu?~-
75 1,29| o owych braci zakonnych, którzy byli w leśnym dworcu, a
76 1,29| albo razem z tymi ludźmi, którzy przybyli po Danusię, albo
77 1,29| ale później biada tym, którzy na to jedyne dziecko jego
78 1,30| przeto Jurand i Zbyszko, którzy nie odzyskali jeszcze wszystkich
79 1,30| Nałęcz czterdziestu rycerzy, którzy ku nim śli, chwycił, skował
80 1,30| jeszcze choć jeden z tych, którzy waszą nieboszczkę porywali,
81 1,30| wysyłali i mają takich, którzy drogę wiedzą.~- Bogdajeśmy
82 1,30| usłyszano ich, i dwaj konni, którzy czuwali widocznie nad bezpieczeństwem
83 1,30| katów! - wybuchnął Jurand.~- Którzy potrafią nas pomścić, a
84 1,30| potrafią nas pomścić, a którzy rzekli nam na odjezd-nym
85 2,1 | bo czci ujmujesz tym, którzy potykali się ze mną i z
86 2,1 | Danveld i inni bracia zakonni, którzy chcieli z początku dać posłuchaniu
87 2,1 | i pomieszali się z tymi, którzy zbliżyli się ku Jurandowi.~
88 2,1 | Lowego, Rotgiera i Gotfryda, którzy otoczywszy go, poczęli szybką
89 2,1 | pobycie w zamku, jednakże ci, którzy wiedzieli, zdążyli już teraz
90 2,2 | stołem stary Zygfryd de Lowe, którzy po wójcie Danveldzie objął
91 2,2 | młodzieńcy, nowicjusze, którzy wkrótce przywdziać mieli
92 2,2 | która jej dozoruje. Ludzi, którzy ją przywieźli z leśnego
93 2,2 | powiesić. Byli tacy w załodze, którzy się czegoś domyślali, ale
94 2,2 | odebrali, jeno że ludzie, którzy ją pochwycili, zawiedli
95 2,3 | że to jest jeden z braci, którzy byli w leśnym dworcu, udał,
96 2,3 | i w mieście byli ludzie, którzy wśród wichury zimowej słyszeli
97 2,4 | świecie rycerzy, takich, którzy odbyli wyprawę do Ziemi
98 2,4 | ogóle polskich rycerzy, którzy bądź na dworskich igrzyskach,
99 2,4 | mógł. Lecz byli i tacy, którzy co do Zbyszka mieli także
100 2,5 | doświadczonych mężów i z czeladzi, którzy na nich patrzyli, zrozumieli
101 2,5 | obdarowani przez naturę, którzy jakby odgadują to wszystko,
102 2,5 | poprowadzono do księstwa, którzy czekali nań w ogrzanej komnacie
103 2,6 | potem pozywać wszystkich, którzy byli w Szczytnie, ale powiadali
104 2,6 | sędziów i ja też dwóch, którzy uczynki komturów i Jurandowe
105 2,6 | nie ma na świecie tych, którzy mię widzieli, bo jednych,
106 2,6 | Widzieli cię pachołcy, którzy się opodal za nimi wlekli,
107 2,6 | ludziom załogi spychowskiej, którzy uznali zaraz młodego rycerza
108 2,7 | pewnie więcej chodzi o tych, którzy krzyż Jego noszą, niż o
109 2,7 | dwóch słynnych rycerzy, którzy w ojczystej swej andegaweńskiej
110 2,7 | jeszcze ciszej, jak ludzie, którzy dopytują się o jakąś ważną
111 2,8 | po wsiach u dziedziców, którzy zresztą przyjmowali go wraz
112 2,8 | wtóre, że prowadził ludzi, którzy mieli zostać w Bogdańcu,
113 2,8 | od zgorzelickich chłopów, którzy po drodze widzieli poczet,
114 2,9 | żeście ludzie rycerscy, którzy do oczu nieprzyjacielowi
115 2,10| Między krześcijany jesteś, którzy radzi mszy świętej słuchają.
116 2,11| nas powiadali o zbójach, którzy Krzyżaków zwiedli, inną
117 2,11| jakich od Krzyżaków doznał, którzy naprzód bez żadnej przyczyny
118 2,11| dwóch zbrojnych pachołków, którzy jednak widząc nie żadne
119 2,11| niewielu jest między nimi, którzy miłują sprawiedliwość. Mówił
120 2,11| wpoprzód ją zbójcom odjąwszy, którzy przysięgali, że to przemieniona
121 2,14| posyłali Żmujdzinom księży, którzy ich mieli chrzcić, i zboże
122 2,14| szlachcicami z Łękawicy, którzy mieli z nim jechać na Żmujdź.
123 2,14| ksiądz Kaleb i stary Tolima, którzy zeszli umyślnie, aby mu
124 2,15| pismo owi bojarzynkowie, którzy z Broniszem z Ciasnoci przybyli.
125 2,15| potrzeba. Owi bojarzynkowie, którzy z Broniszem z Ciasnoci przybyli,
126 2,17| Dla Maćka i dla Zbyszka, którzy służąc poprzednio u Witolda,
127 2,17| Byli tam przecie i goście, którzy nas pozywali - a wszyscy
128 2,17| niespodzianie uderzyć na tych, którzy pokwapią się z zamku. Chodziło
129 2,18| Zbyszko, Hlawa i ci z Mazurów, którzy przyszli na ochotnika, dziwili
130 2,18| przy boku Zbyszka i Czecha, którzy na próżno chcieli ich ratować,
131 2,18| zaskoczyć ludziom zamkowym, którzy naprzeciw tamtym wyjść chcieli.
132 2,18| owych włodyczków z Łękawicy, którzy przybyli z Czechem, zbliżył
133 2,19| Zbyszkowych ludzi od Niemców, którzy w mgnieniu oka pochylili
134 2,19| samą mrowie Żmujdzinów, którzy poczęli się wysypywać z
135 2,19| rozerwany. Żmujdzini też, którzy uderzyli z boków, odskoczyli
136 2,20| dwóch włodyków z Łękawicy, którzy głównie przyczynili się
137 2,20| Nie podaję ręki rycerzom, którzy cześć rycerską pohańbili,
138 2,20| przyjęło chrzest, a ci, którzy nie są jeszcze chrześcijanami,
139 2,21| ten mężny czeski hrabia, którzy mnie znają od dawna.~Tu
140 2,21| dosięgła kara biskupów, którzy wprowadzeni w błąd przez
141 2,22| im się schronić? Chłopi, którzy tu mieszkali, są w obozie
142 2,22| zapytał Macko.~- Jest dwóch, którzy między siodłami kolebkę
143 2,23| albo znajdą ją chłopi, którzy dadzą jej łupnia, jeśli
144 2,24| wspólną wszystkim Krzyżakom, którzy ludzcy, a nawet układni
145 2,24| nas, bośmy pokorni mnisi, którzy ubóstwo ślubowali, lecz
146 2,25| ciekawością tych ludzi, którzy otaczali gromadnie jeźdźców
147 2,26| jakie miewają zwykle ludzie, którzy chcą coś niezwykłego oznajmić,
148 2,27| Danusi i młodziankowie, którzy ją nieśli, znużeni drogą
149 2,27| i nadbiegli pachołkowie, którzy byli opodal przy koniach
150 2,29| oni łupić nawet i tych, którzy z glejtami przyjeżdżają.~
151 2,29| króla" Witolda i na tych, którzy pomagają Żmujdzinom, wielka -
152 2,29| wobec krakowskich rycerzy, którzy sławni są w świecie i których
153 2,30| wypierając się wprawdzie tych, którzy mieli nieszczęście wpaść
154 2,30| Witoldowi i do Krzyżaków uciekł, którzy chcą go wspomóc i na Witoldowym
155 2,30| opój... l dlatego rycerze, którzy są przy majestacie, powiadają,
156 2,30| Nie masz go, ale i tym, którzy są, napatrzyć się nie można,
157 2,30| domagać się kary na tych, którzy go porwali. A porwali dlatego,
158 2,31| pan z Taczewa. Ci z gości, którzy nie znali Zbyszka, poczęli
159 2,31| miasta jego dwóch "brońców", którzy żubry wywodzili z ostępów
160 2,31| hałaśliwą muzykę, że ci nawet, którzy koło siebie siedzieli, zaledwie
161 2,31| króla, książąt i rycerzy, którzy mieli zwyczaj do późna w
162 2,32| mistrzowym obaj von Badenowie, którzy przybyli w tej nadziei,
163 2,32| z tych czterech wilków, którzy w porwaniu Jurandówny wzięli
164 2,32| którego zdradą? I zali ci, którzy polegli, nie polegli wszyscy
165 2,32| tych dygnitarzy zakonnych, którzy pchali umyślnie do wojny
166 2,33| milczenia:~- Wy, panie, którzy się na twierdzach znacie,
167 2,33| braci, trębacze miejscy, którzy przygrywali zwykle wielkiemu
168 2,33| kilkunastu braci wyświęconych, którzy zawiadowali rzeczami dotyczącymi
169 2,33| Taczewa i rycerz z Bogdańca, którzy z nami dla wymiany jeńców
170 2,33| niektórym znane. Tych zaś, którzy nie słyszeli o jego czynach
171 2,33| wielkości, że bywalcom, którzy za młodych lat zwiedzili
172 2,33| niechybnych łuczników angielskich, którzy o sto kroków przeszywali
173 2,34| większa na tych spomiędzy nas, którzy im pomagają. Próżnom gadał,
174 2,34| przychodzą z prośbą o jeńców, którzy na Mazowszu albo w Wielkopolsce
175 2,34| Maszkowic i Powały z Taczewa, którzy zasłyszawszy o wczorajszym
176 2,34| tak jak wasze miłoście, którzy, jako słyszę, ranoście wstali.~-
177 2,35| konwent i wszyscy ci goście, którzy nie zdążyli jeszcze pociągnąć
178 2,35| dziewka zwinie.~Ale Niemcom, którzy lubili się chełpić między
179 2,36| Jastrzębców ze Zgorzelic, którzy się "Na gody!" czasu wojen
180 2,39| swą niewiastą i ci słudzy, którzy zostawali w Spychowie, wyszli
181 2,40| ojciec na Niemców do Śląska, którzy tam nasz naród cisną - i
182 2,40| Krakowie obcych rycerzy, którzy jej urodę chcieli oglądać -
183 2,42| między nami, ba i na Litwie, którzy mu to za złe mają, że on
184 2,43| zbawionych Bożych skrzypaczków, którzy w niebie grywają Matce Boskiej
185 2,43| szlachta i włodykowie - którzy jeśli nie marli w dzieciństwie
186 2,43| sławnych z siły i męstwa, którzy nieraz klękali przed nią,
187 2,46| jeno bratanek i bratankowa, którzy po ręku starego boćka-ją,
188 2,48| siedzących na niemieckim prawie, którzy obowiązani byli konno stawać
189 2,48| stamtąd kilkunastu Mazurów, którzy schronili się do niego z
190 2,48| chrześcijańskiej, ale panowie rada, którzy rozum mają bystry, czując
191 2,48| jest. Krakowscy panowie, którzy po cichu pchali do wojny,
192 2,48| Ulryka dostojnicy Zakonu, którzy znali Witolda, starali się
193 2,48| zbrojnych miejskich pachołków, którzy wszyscy ciągnęli na miejsce
194 2,49| książę Witold i panowie, którzy w duszy radzi byli temu,
195 2,49| Krzyżaków służył.~- Służą ci, którzy żołd biorą - odparł de Lorche -
196 2,49| których teraz przejeżdżamy, którzy są? - zapytał de Lorche.~-
197 2,50| Rogów, i różnych innych, którzy w bitwach zbierali się pod
198 2,50| wojną, zwłaszcza z ludźmi, którzy na płaszczach i chorągwiach
199 2,51| życia dla wielu chrześcijan, którzy się dziś na tym polu zetrą.~
200 2,51| rycerze, "wybrani z tysięców", którzy wszyscy zaprzysięgli do
201 2,51| orszaku kilkunastu dworskich, którzy na ścigłych biegunach mieli
202 2,51| Stary Maćko i Zbyszko, którzy wojując poprzednio z Krzyżakami,
203 2,51| i wyśmiewali je tacy, którzy bogdaj że umkną z tego pola,
204 2,51| Ci z rycerzy krzyżackich, którzy już pod Wilnem zaznali bitew
205 2,51| tymczasem innych, takich, którzy świetniejsze mieli na sobie
206 2,51| Wielkopolski i Ślązacy, którzy przed wojną schronili się
207 2,51| Królestwa, i Mazury spod Ełku, którzy od Krzyżaków uciekli. Zajaśniało
208 2,51| idąc za przykładem tych, którzy wrócili po rozgromie Litwy,
209 2,51| królewscy spisywali jeńców, którzy klękając przed majestatem,
210 2,51| począł żegnać nie tylko tych, którzy leżeli najbliżej, ale i
211 2,52| życia dla wielu chrześcijan, którzy się dziś na tym polu zetrą.~
212 2,52| rycerze, "wybrani z tysięców", którzy wszyscy zaprzysięgli do
213 2,52| orszaku kilkunastu dworskich, którzy na ścigłych biegunach mieli
214 2,52| Stary Maćko i Zbyszko, którzy wojując poprzednio z Krzyżakami,
215 2,52| i wyśmiewali je tacy, którzy bogdaj że umkną z tego pola,
216 2,52| Ci z rycerzy krzyżackich, którzy już pod Wilnem zaznali bitew
217 2,52| tymczasem innych, takich, którzy świetniejsze mieli na sobie
218 2,52| Wielkopolski i Ślązacy, którzy przed wojną schronili się
219 2,52| Królestwa, i Mazury spod Ełku, którzy od Krzyżaków uciekli. Zajaśniało
220 2,52| idąc za przykładem tych, którzy wrócili po rozgromie Litwy,
221 2,52| królewscy spisywali jeńców, którzy klękając przed majestatem,
222 2,52| począł żegnać nie tylko tych, którzy leżeli najbliżej, ale i
|