Tom,    Rozdzial

  1  1,1 |           daje, więc mamy czas na wszystko.~- A wy na jedno słowo odpowiadacie
  2  1,1 |      Zdakowa i Jarosz z Czechowa: wszystko rycerze na schwał i chłopy
  3  1,1 |          naród to jest dobry, ale wszystko u nich osobliwe. Kudłaci
  4  1,2 |       księżna, która miłowała nad wszystko świeckie pieśni, poczęła
  5  1,2 |    Zbyszkowych, tylko dlatego, że wszystko stało się tak nagle. Obyczaj
  6  1,2 |          i kość słoniową oprawny. Wszystko to było nowe, błyszczące
  7  1,2 |          obficie nagrodzi. A nade wszystko, zdarzy-li Bóg - niewolnika
  8  1,2 |          błogosławił.~- Pewno, że wszystko Jego łaska!~- I myśl o Bogdańcu,
  9  1,4 |          sobą w potrzebie wożą.~- Wszystko jedno! Dla mocy Bożej nie
 10  1,4 |         się ani chwili - zanim to wszystko przemknęło mu przez głowę,
 11  1,4 |        skarżyć, to może by lepiej wszystko pierwej powiedzieć, by pan
 12  1,4 |             Bo tak pomiarkowawszy wszystko, myślę wszelako, że ci głowę
 13  1,5 |     Królowa powiedziała, że gdyby wszystko rycerstwo tutejsze poszło
 14  1,5 |           więcej o nią dbaj niż o wszystko inne". Że zaś to mówił człowiek,
 15  1,5 |         bowiem wydawało mu się to wszystko dalekie, niewyraźne, zatem
 16  1,5 |         przed sądem kasztelańskim wszystko, co było w jego mocy, aby
 17  1,5 |           nie wywinę - myślał - i wszystko nic nie pomoże".~Wszelako
 18  1,5 |          Zbyszko zaczął wspominać wszystko, co zaszło w gospodzie tynieckiej,
 19  1,6 |           jest, czy go nie ma, to wszystko jedno. Choćby też Krzyżak
 20  1,6 |        rzekł:~- Bóg wam zapłać za wszystko, boć z mojej przyczyny pomrzecie,
 21  1,6 |         po świętym Michale, to mu wszystko jedno.~-Ha! pójdę dziś jeszcze.~-
 22  1,6 |       miłuje okrutnie. Powiedz mu wszystko, jako było. Powiedz, żeś
 23  1,6 |     dopuścił się żadnej winy.~Ale wszystko ucichło, gdy dalekie okrzyki
 24  1,6 |           cała ta uroczystość, to wszystko dla niego. Na rynku ujrzał
 25  1,6 |         już nie był praktykowany.~Wszystko jednak zależało jeszcze
 26  1,8 |     Danusię chodziło więcej niż o wszystko na świecie. Otuchy dodawała
 27  1,8 |      nałęczką mi głowę nakryła... Wszystko rycerstwo słyszało i franciszkanin,
 28  1,8 |         gdy zrozumiała, że jej to wszystko chcą odjąć, zsunęła się
 29  1,8 |           widocznie kochał ją nad wszystko, gdyż położył łagodnie dłoń
 30  1,9 |          wszelako da, że z czasem wszystko to wyjdzie na jaw.~- Tako
 31  1,9 |  będziecie się mogli wyspowiadać. Wszystko jest w boskich ręku, ale
 32  1,10|  gospodarstwa i Jagienka sprawna. Wszystko to teraz na jej głowie.~-
 33  1,10|          i wzięliście ich poczet. Wszystko mi rozpowiadał pan z Taczewa:~
 34  1,10|            że was widzę!... U nas wszystko dobrze.~- A jam to nierad? -
 35  1,11|       rowem i częstokołem, zastał wszystko tak, jak był zostawił, z
 36  1,11|        wpół kalina, wpół sosenka. Wszystko w niej było piękne: i wysmukła
 37  1,12|         ogniu, i z wolna jęło się wszystko uspokajać. Bór szedł spać.
 38  1,12|           na odjezdnym - wreszcie wszystko, co zaszło od chwili, jak
 39  1,13|         mówił. - Jak się w człeku wszystko godnie wytłuści, to się
 40  1,13|     Liboriusz od kamienia -ale to wszystko nie to! Przyjedzie opat,
 41  1,14|         jak jej zaraz ślubował, i wszystko, co nastąpiło potem, więc
 42  1,15|          tych dworzan, i rzekł:~- Wszystko to clerici scholares, choć
 43  1,15|           na Dunaju trząść, tak i wszystko wytrzęsła.~- Najbardziej
 44  1,16|        gospodarna i ochędożna, co wszystko, oprócz Ojców Kościoła,
 45  1,16|       miałki, domyślił się, iż to wszystko było uczynione umyślnie,
 46  1,16|         obiecał?~- Wasza głowa na wszystko poradzi - odrzekł Zych.
 47  1,17|    zamyślił się i począł rozważać wszystko, co się stało. Nic nie poszło
 48  1,17|      Niechże jej Bóg da zdrowie i wszystko najlepsze! - odrzekł Zbyszko.~ ~
 49  1,18|          sam wybrać się do Zycha. Wszystko, co się stało, stało się
 50  1,18|        nim.~Chciał jednak uczynić wszystko, co było w jego mocy, by
 51  1,18|      Niechże jej Bóg da zdrowie i wszystko najlepsze". I tak ci zaraz
 52  1,19|          wysokiego rodu paniątko. Wszystko to sprawiło, że koło serca
 53  1,19|          wypytać Czecha o nią i o wszystko, co się w Zgorzelicach działo.~
 54  1,19|          tych łubach. A gdybyście wszystko ujrzeli, co mam, padlibyście
 55  1,19|       wielu wydrwigroszów, którzy wszystko mają fałszywe: i odpusty,
 56  1,19|        napisać?~- Wypiszę, panie, wszystko, co każecie - gładko a do
 57  1,19|           nad samym Zbyszkiem.~To wszystko sprawiło, iż młody rycerz
 58  1,19|  poczynają pod szyją trzaskać, bo wszystko w niej pęcznieje. Nie skrzat
 59  1,20|       całego polskiego narodu, że wszystko to zaledwie mogło pomieścić
 60  1,22|         Bogdańca. Sanderus czysto wszystko wypisze. Będą przynajmniej
 61  1,22|          jest gościem Zakonu.~- I wszystko jedno, co rzekł - wtrącił
 62  1,22|      między nami ludzi, którzy na wszystko potrafią znaleźć sposób...~
 63  1,23|     pochwycim, Jurand nasz.~- Nie wszystko widać złe, co od Juranda
 64  1,23|           trwogi nie znający i na wszystko gotowi. Tym obiecnę, jeśli
 65  1,23|    pieczęcią od Juranda.~- Należy wszystko przewidzieć - rzekł brat
 66  1,23|            zawołał brat Rotgier - wszystko jest tak rozumnie pomyślane,
 67  1,24|           wówczas dopilnujem, aby wszystko wedle zwykłego~obyczaju
 68  1,25|      biskup Mamphiolus, któren na wszystko powiadał: be-ne! bene!~-
 69  1,25|          przyjechał, ma gotowe na wszystko odpusty.~Ksiądz Wyszoniek
 70  1,25|          jej w duchu: "Daj ci Bóg wszystko najlepsze, dziewczyno, ale
 71  1,25|          tak obfity, jakby chciał wszystko zgłuszyć i wszystko przesłonić,
 72  1,25|        chciał wszystko zgłuszyć i wszystko przesłonić, więc te ostatnie
 73  1,26|      pomyślał, że może mu tam już wszystko wyznała, może go przejednała
 74  1,26|       Bożego. Albo mu powiem dziś wszystko, albo jutro po pasterce,
 75  1,27|     między nimi kochanej twarzy - wszystko na próżno! Płomień oświecał
 76  1,27|         Danusia widocznie wyznała wszystko ojcu, ów zaś, nie zgodziwszy
 77  1,29|            a Zbyszko opowiadał mu wszystko - i o ich skargach, i o
 78  1,29|     zmyślonego Jurandowego listu. Wszystko to było ułożone z piekielną
 79  1,30|     gorsza, uratowania Danusi, że wszystko na nic i że w przyszłości
 80  1,30|          Bergowa oddacie.~- Oddam wszystko, co chcą.~Lecz na myśl o
 81  1,30|    niewiasta - ale to jeszcze nie wszystko, co mi kazano powiedzieć.
 82  1,32|            Gotów był teraz znieść wszystko, co go mogło spotkać. Przypomniał
 83  1,32|           z pewnym rozrzewnieniem wszystko, co o Zbyszku wiedział:~"
 84  1,32|        się jeszcze spać.~Lecz nie wszystko naokół spało, a przynajmniej
 85  1,32|       czekał. Oni zaś chwycili to wszystko, po czym ów człowiek, który
 86  1,32|   otwartej, ale teraz było mu już wszystko jedno, czy mu ją prędzej,
 87  2,1 |   odpowiedział:~- Wczoraj oddałem wszystko.~Wówczas przewodnik zniżył
 88  2,1 |        się do obecnych i rzekł:~- Wszystko, co go tu spotkało - niewinna
 89  2,1 |        niedbale Danveld.~- Choćby wszystko oddał, w rok dwa razy tyle
 90  2,1 |     zerwawszy tamy, niszczy ślepo wszystko, co jej prądowi opór stawi,
 91  2,2 |       iżeśmy przedsiębrali zawsze wszystko razem... Gdy oskarżym Danvelda,
 92  2,2 |      wykaże się nasza niewinność, wszystko zaś spadnie na Juranda,
 93  2,2 |       mazowieckiego i opowiedz mu wszystko, co się tu stało, tak jakeśmy
 94  2,2 |         błogosławi, synaczku! Gdy wszystko uczy-nim jak należy, tedy
 95  2,3 |      sługą.~I tu począł opowiadać wszystko, co stało się w Szczytnie:
 96  2,5 |          którzy jakby odgadują to wszystko, do czego inni dochodzą
 97  2,5 |          nie tylko świadczy, jako wszystko odbyło się po rycersku i
 98  2,6 |           i nie poradzi na to, że wszystko w Zakonie na ludzkich krzywdach
 99  2,6 |          dali znać, że ją mają.~- Wszystko to powiem - rzekł Lotaryńczyk -
100  2,6 |           wypisze jako się patrzy wszystko, co tu było, a stryjcowi
101  2,6 |     Zbyszko dyktował mu obszernie wszystko, co się zdarzyło od chwili
102  2,6 |          ale Jagienkę miłował nad wszystko w świecie i od czasu, jak
103  2,7 |           mistrz uczyni tymczasem wszystko, by nie rozdrażniać księcia
104  2,7 |    okrucieństw miłował jednak nad wszystko Zakon i chwałę jego, począł
105  2,7 |   zamknięciu". Kazał jednakże, by wszystko było gotowe w zamku do obrony,
106  2,7 |         możesz kapelanowi pokazać wszystko, co chcesz, na palcach,
107  2,8 |        niekiedy pytaniami, bo nie wszystko było jasne w opowiadaniu
108  2,8 |         nie było i chwili pewnej. Wszystko na mojej głowie: obrona
109  2,9 |           ale somsiedzki mir nade wszystko!~- Nie masz nad mir godniejszej
110  2,9 |          poskąpił, i miarkuję, że wszystko tak zawsze będzie, jak chcecie.~
111  2,9 |          dziewczyno, kiedy by tak wszystko było, jako ja chcę, to ty
112  2,10|     chytrzy.~Aleją było prędzej o wszystko inne niż o chytrość posądzić
113  2,11|          nimi niewiasty i dzieci, wszystko czarne od smolistego dymu,
114  2,11|       jego pojedynku z Rotgierem. Wszystko to zaciekawiało ją niezmiernie,
115  2,11|  świetlisty, że jak okiem sięgnąć wszystko lśniło jednym bisiorem brylantów
116  2,11|          uczynić, ale rozważywszy wszystko, wolał dotrzeć wprzód do
117  2,11|        wywiedzieć dobrze, jako to wszystko było, a potem zapłacić z
118  2,11|      Tolima trzymał widocznie tam wszystko żelazną ręką, gdyż zaledwie
119  2,12|           ziemi niewoli, tak ci i wszystko, coś stracił, wrócić może.~
120  2,12|         ręką ku górze na znak, że wszystko dopiero tam wróconym mu
121  2,12|          sobie jeszcze dokładniej wszystko, co zaszło na szczycieńskim
122  2,13|    gniewno waszej miłości, iże na wszystko razem nie odpowiem, bo nie
123  2,13|           wyrwiemy jej żywej, ale wszystko w boskich rękach. Trzeba
124  2,13|         Niemowa, ale księdzu umie wszystko na migi powiedzieć, a ów
125  2,13|        nie ludzki rozum. Kat tedy wszystko to widział. Więc napchawszy
126  2,13|         kat, który, jako mówiłem, wszystko uczyni, jeno krzywdy wyrządzonej
127  2,14|        Więc ona poczęła opowiadać wszystko, co od Czecha wiedziała,
128  2,14|           rozgorzała. Pilnie my o wszystko dopytywali, a szczególnie
129  2,14|           na własną krew nastaje. Wszystko to nam podwójci w Szczytnie
130  2,14|         żywą wydobyć, ale przecie wszystko w ręku Pana Jezusowych i
131  2,16|       spyżę poniszczym, a co nade wszystko jeńców nabierzemy, między
132  2,17|    niewolę i chrzest z krwi, więc wszystko tu było grubsze, surowsze
133  2,18|       Jeżeli ów Skirwoiłło dobrze wszystko wymędrował, to żywa noga
134  2,18|      doświadczony człowiek, który wszystko przeznał i niczemu się nie
135  2,19|         Czech, który wierzył nade wszystko w topór, rzucił nim w kupę
136  2,20|   niepomiernie i rzekł:~- Zali to wszystko prawda?~- Tak mnie i tobie
137  2,21|    pogańskiego napitku, a opowiem wszystko, com widział i czegom nie
138  2,21|       popuści.~- Dziwne mi się to wszystko zdawa - przerwał nagle Maćko -
139  2,21|             Wszelako jakżeś ty to wszystko mógł widzieć? - zapytał
140  2,21|           nijakich nie masz, gdyż wszystko tam jedna puszcza, przez
141  2,21|    przyszedłszy do pocztu, zastał wszystko gotowe, a między ludźmi
142  2,22|   będziemy przezpieczni i raz się wszystko skończy.~Lecz po chwili
143  2,22|          że i wówczas jeszcze nie wszystko się skończy, trzeba bowiem
144  2,22|        ale w tej chwili baczny na wszystko Macko rzucił na wpół zgniecionego
145  2,22|         widocznie, że na majdanie wszystko już ukończone, zjawił się
146  2,23|      wciąż rozmyślam, jako to ono wszystko będzie.~- I mnie nie do
147  2,23|          Czecha z Zygfrydem, gdyż wszystko, co nie dotykało wprost
148  2,24|           jego rąk i rzekła:~- To wszystko przez to, że tatusiowego
149  2,24|        taka wasza wola.~- Dobrze, wszystko mi to jedno - odpowiedział
150  2,24|          ma przywieźć, bo od tego wszystko zależy.~- O okupie? - zapytał
151  2,24|    Maćkowi myśl, że zapłaci za to wszystko de Lorche, ale i tak żałował
152  2,24|      wyszedłszy z izby, zarządził wszystko do odjazdu. Turczynkowie,
153  2,24|        wam zapłać i za to... i za wszystko.~Po chwili Zbyszko siedział
154  2,25|   dojechać na Mazowsze, a wówczas wszystko już będzie dobrze. W dzień
155  2,25|           przedtem powiedział jej wszystko, co przed takim uczynkiem
156  2,25|          szczęście, nie trwało to wszystko zbyt długo, gdyż na schodach
157  2,25|         Słyszał jednak i rozumiał wszystko, bo gdy Hlawa zaczął mówić
158  2,26|           niepewność losu, a nade wszystko ów niesłychany, nadludzki
159  2,26|           po prostu go przeraził, wszystko to potargało go do ostatka.
160  2,26|     zatraty, zguby - poczucie, że wszystko już minęło, zgasło, skończyło
161  2,26|         otoczył i zakrył wreszcie wszystko okropną, nieprzenikliwą
162  2,26|          wydaje, czuła jednak, że wszystko, czym dotychczas żyła, zawiodło
163  2,26|       przeciwka. Czech, mający na wszystko baczne oko, ruszył też koniem
164  2,27|       albowiem zdawało mu się, iż wszystko już się kończy i że trupa
165  2,28|          on, nieczuły i głuchy na wszystko, uśmiechał się tak całe
166  2,29|       jednak żałował, iż wziął to wszystko w rachubę, gdyż Zbyszkowi
167  2,29|        dzikie puszcze, i nagle to wszystko skończyło się, jakby kto
168  2,29|       została tylko pamięć, że to wszystko poszło na marne, że trudy
169  2,29|           nim jednym, nieczuły na wszystko inne, zamknięty w sobie,
170  2,30|           rzecz, jak następuje:~- Wszystko przez ich łakomstwo. Nie
171  2,30|           Malborga odesłać albo i wszystko owym Badenom oddać. Dodał
172  2,30|          o niej nie wspomnieli... Wszystko to wydało mu się ogromnie
173  2,30|     dzieli się z bratem. Długo to wszystko trwało, zwłaszcza że w końcu
174  2,30|          kto ów dziad. Pan Bóg to wszystko zrządził przez jej miłosierne
175  2,31|        niewiasta. Ale w niebie za wszystko nagroda i tam ją znajdziecie.
176  2,31|     odrzekła Jagienka.~- Wy teraz wszystko rozumiecie - zauważył Zbyszko -
177  2,32|           temu. twierdząc, iż sam wszystko na siebie bierze. Zbyszko
178  2,32|     królewscy przytaczali na nowo wszystko, co im było wiadomym o Jurandzie
179  2,32|           się nigdy. Wówczas, gdy wszystko wokół niego zdawało się
180  2,33|  krzyżaccy. Ogrom ich przewyższał wszystko, co w życiu widzieli polscy
181  2,33|             rzekł Niemiec - że to wszystko, co ku północy widzicie,
182  2,33|        osobnej twierdzy bronić, a wszystko otoczone murem i gromadą
183  2,34|          wcześniej alibo później, wszystko jedno!~Ale Zbyszko popatrzył
184  2,34|         Co nie ma być?... będzie! Wszystko będzie dobrze - wtrącił
185  2,34|           gości - widzieliście?~- Wszystko nam pokazywali niby z gościności,
186  2,34|       nieco głosem:~- Długom ja o wszystko wypytywał. Nienawidzą w
187  2,37|        Jeno to, żeś młody i że na wszystko masz czas. Jedź teraz z
188  2,38|         przypominałaby mu właśnie wszystko, co było i przeszło.~Ale
189  2,38|    gospodarstwie czynił i k'sobie wszystko garnął. W tym panienka za
190  2,38|         pługiem gospodarzyć. I to wszystko wielce mi jest po myśli,
191  2,39|      Spychów. a potem Moczydoły i wszystko, co po opacie zostało? Niech
192  2,40|      równi - co daj Boże!"~Ale to wszystko zależało od tego, czy Zbyszko
193  2,40|    wrócili...~- To i co! Wolę już wszystko naraz odbyć, a potem siedzieć
194  2,40|        więcej od niego. Wiedziano wszystko aż do najdrobniejszych szczegółów,
195  2,40|        czy rozważny, a zapisywano wszystko tak troskliwie, jakby wojna
196  2,41|        miastu napatrzyć, albowiem wszystko wydawało mu się snem cudownym.
197  2,41|     mówiła, wysłuchawszy, jak się wszystko odbyło -jeśli Pan Jezus
198  2,42|         jej odrzekł;~- Z Witoldem wszystko jest do wiary podobne, gdyż
199  2,42|          ze Spychowa. Nie było to wszystko samo w sobie groźne, bo
200  2,42|          dniach odpoczynku w łożu wszystko minie, a tymczasem stało
201  2,42|              Niczego nie chcę - i wszystko mi za jedno - odpowiadał
202  2,44|          Zbyszka, zdumiał się, że wszystko poszło tak niespodziewanie
203  2,45|          mu ją w oczy sławił, ten wszystko mógł u niego uzyskać. Zazdroszczono
204  2,46|        duszy miał przekonanie, że wszystko zło skończyło się na zawsze
205  2,46| wszystkich czasach, a oto właśnie wszystko spełniło mu się doskonale.
206  2,46|           Jagienkę i na "wnęków". Wszystko, co tam widział, było w
207  2,47|         stary Maćko do Zbyszka:~- Wszystko się darzy i gdyby Pan Jezus
208  2,47|    wypytawszy dokładnie Zbyszka o wszystko, co się podczas jego niebytności
209  2,47|        działo - i za-spokojon, że wszystko szło dobrze, rozpogodził
210  2,47|          rzekł stary rycerz, - Na wszystko jest rada, byle głowę na
211  2,48|      cniło się" już także w domu. Wszystko było od dawna gotowe, dusza
212  2,48|       które nie były trudne, gdyż wszystko z dawna było gotowe: ludzie,
213  2,49|            Trudno, mówił, pytać o wszystko, gdy wojska na kilka mil
214  2,51|         musi zetrzeć i zdruzgotać wszystko przed sobą.~Ziemia jęczała
215  2,52|         musi zetrzeć i zdruzgotać wszystko przed sobą.~Ziemia jęczała