Tom, Rozdzial
1 1,1 | słyszeliśmy ni słowa.~- To przecie siostra księcia Witoldowa,
2 1,2 | jej majestatu. Nie brak przecie w klasztorze domów i gmachów,
3 1,2 | chłopie, rozum stracił? przecie nie ma teraz wojny i Bóg
4 1,3 | i pergaminy. Nie inaczej przecie zdarzyło się pod Złotoryją,
5 1,4 | odgłos nie doszedł! Wiadomo przecie, że złe duchy, znieść tego
6 1,4 | hańba bezpłodności. Ale jest przecie w Krakowie umiłowana siostra
7 1,5 | wielkim kniaziem, rządzi przecie Litwą z ramienia Jagiełły
8 1,5 | niegdyś imię Attyli. Był to przecie "pan świata" i "pan czasów" -
9 1,5 | krewny kasztelana.~- Są przecie między nami tacy, którzy
10 1,5 | nieprzeliczonym przywodzą...~- Przecie teraz jest spokój - ozwał
11 1,5 | Niemców - i tego dotrzyma, ale przecie królowa jest ponad wszystkie
12 1,5 | nasz rycerz, a w naszego przecie bym nie godził.~- A jakoż
13 1,6 | powrocie Maćka. Obiecał przecie Maćko jechać pośpiesznie,
14 1,6 | niech mi szyję utną, ale to przecie tak nie może być, byśmy
15 1,6 | otuchą Zbyszko. - Jużci przecie wie, że szlachcic mu słowo
16 1,6 | przypomniawszy.~- Ba, toć przecie ty pasa rycerskiego jeszcze
17 1,6 | nie mogę, a z Mikołajem przecie nie będę się potykał, bo
18 1,6 | gniewajcie się za byle co. Przecie was tyle czasu nie było.~
19 1,6 | się dzieje, co chce - to przecie ogromny szmat czasu. Może
20 1,7 | prócz zbroi zaś wzięli przecie wozy, konie, ludzi, szaty,
21 1,7 | wierzcie - rzekł Zbyszko - a ja przecie z Malborga do Juranda ze
22 1,7 | Niemców najeżdżali. Samiście przecie mówili, że większego wilkołaka
23 1,7 | Bóg mi poczet obmyśli, a przecie i Janko z Tulczy krewniak,
24 1,7 | które wytracił i podbił. A przecie inni książęta chrześcijańscy
25 1,7 | dobra tylko patrzą, ale przecie poganom by przeciw chrześcijańskiemu
26 1,8 | napaść na Lichtensteina, bo przecie to uczynił także przez zemstę
27 1,8 | pomsty dopomogę, boć to przecie za Danusiną mać.~- Gorze
28 1,9 | sercu strapiony, zauważył przecie, iż posępny pan ze Spychowa
29 1,10| Jaka Jagienka? Waszej przecie było Małgochna? - spytał
30 1,10| odprawia nabożeństwo. Musicie przecie pamiętać... Jak ci huknie
31 1,10| Co nie mam pamiętać! Przecie o dziesięć kroków świece
32 1,10| Ba, blisko było, a to przecie okrutny pęd. Obaczcie: nie
33 1,10| najlepszego, dziewczyno?~- Przecie widzicie: poluję - odpowiedziała,
34 1,10| postrzelili.~- Jakie Niemcy? przecie to z Tatary była wojna?
35 1,10| się wstydam...~- My się przecie od małości znamy! - ozwał
36 1,11| jakich dokonali. Potykali się przecie zza murów i w otwartym polu
37 1,11| Pamiętasz Moczydoły? To przecie ku Bogdańcowi. - Drzewiej
38 1,11| Zych. - No, nie dziwota! Przecie i u nas, choć kraj dawno
39 1,11| pomstują! Panu Jezusowi przecie przez trochę klusków chwały
40 1,11| na niego ze zdumieniem.~- Przecie to wszyscy śpiewają... Co
41 1,11| jej: Jagienko. Znacie się przecie od małości...~Po czym zwrócił
42 1,11| ciemku zrobił? Miesiąc teraz przecie nie świeci. Wezmę widły
43 1,12| Niedźwiedź nie przyszedłby tu przecie spać pod barcią, a wilk
44 1,12| Maćkowi byłoby markotno, a on przecie i tak ledwie dycha... No,
45 1,13| Pana Boga oberwie, boć to przecie nie żadna zwyczajna nawojka,
46 1,13| rycerska cześć".~- Bo pewno. Przecie i dziś sami poszli.~- Ale
47 1,13| odpowiedział:~- Naszej krzywdy przecie byście nie chcieli...~-
48 1,13| między mnichami nie siedzi - przecie jest ksiądz - a ksiądz zawsze
49 1,13| Dałbym. Z dawna my to przecie uradzili, żeby jedno było
50 1,15| gniewem wydziwia... Wy go przecie znacie... Jeno mu się nie
51 1,16| może się przygodzić, ale przecie i tamci są ślachtą, przeto
52 1,16| przemówić. Co to za panna? Im przecie o Jagienkę, nie o nią chodziło?...
53 1,17| na drogę nie potrzebuję. Przecie mnie wszędzie przyjmą i
54 1,18| to i trza mu było jechać. Przecie jest ślachcic. Ale ci to
55 1,18| mig potarmosił, choć to przecie, mówią, chłopy na schwał
56 1,18| nie chciał... No, Mazury przecie nie za morzem...~Dalszą
57 1,19| jeziorka. Nie widział jej przecie wówczas, gdy się wpław po
58 1,19| spadła na krakowskim rynku. Przecie gdy wyrzekła wobec rycerzy
59 1,19| zbroi dociągać.~- Jak to! przecie Krzyżak, jako zakonnik,
60 1,19| wszystkie się wydały.~- Przecie mówisz, że "prawie wszystkie",
61 1,19| lub przyjaciela. Mówił on przecie jeszcze w Krakowie, że nie
62 1,19| usiedzieli? Wasi książęta przecie Królestwu Polskiemu powinni.
63 1,19| pozwolę, ni jemu, ni wam.~- Przecie ja go nie pozwałem, jeno
64 1,19| pozwoleństwa nie dadzą?~- To się przecie znajdziecie. Dość gadania.~
65 1,20| Saracenów uważał. Przybył on przecie w te strony na wyprawę krzyżową,
66 1,20| i książęcy. Widzieliście przecie łuczników na zamku. Sami
67 1,20| pobudzą - odpart Maćko. - Przecie nie będziem do drzwi kołatać
68 1,22| upominać się u księcia, aby raz przecie uczynił sprawiedliwość Zakonowi,
69 1,22| Jagiełło, a mistrz - znacie go przecie: rad on uchwyci, co się
70 1,22| boku księżny porywać?~- Przecie nie z Ciechanowa, gdzie
71 1,23| Mając ją raz w ręku, musimy przecie posłać kogoś do Juranda
72 1,23| je męstwem. Widział ich przecie pod Wilnem uderzających
73 1,23| rzekł sobie de Fourcy -a przecie krzyż noszą i czci więcej
74 1,23| posłany. Zbyszko wiedział już przecie, że zakonnicy do pojedynków
75 1,25| Spychowie przyjęty? Wiedziała przecie pani, że Jurand wręcz mu
76 1,25| proga: "Nie ma rady, boć to przecie ojciec!" - powtórzył za
77 1,25| Jurand i posierdził, ale przecie i on księciu jako panu swojemu
78 1,25| i zgodzi. Nie byt ci on przecie krzyw?~- Nie - rzekł Zbyszko -
79 1,25| ja to mogę uczynić! Toć przecie adwent!~- Dla Boga! prawda! -
80 1,26| tym bardziej że wiedział przecie o miłości bratanka i o tym,
81 1,26| który był człowiek twardy, a przecie tak go kochał jak źrenicę
82 1,26| zapadła. Na bitkę nie wypadało przecie Jurandowi go wyzywać, gdyby
83 1,26| spodziewają, gdyż obiecał przecie przyjechać, a gdyby był
84 1,26| jest?~- Gdzie by miał być? Przecie z leśnego dworca tu przyjechał
85 1,27| przyodziewku. Nie byłby ci jej przecie wiózł w jednej kożuszynie.~-
86 1,28| gdzie Danuśka?~- Nie jechała przecie z wami? - spytała z niepokojem
87 1,28| miłościwa pani, nie przy mnie!~- Przecie przysłaliście po nią do
88 1,30| W Krakowie byliście mi przecie przeciwni... Jużem myślał,
89 1,30| nie będzie ci pomagał.~- A przecie ją porwali - odpowiedział
90 1,30| nie sakrament. Sakrament przecie boska rzecz.~- To i dlatego
91 1,30| się, tak i wnet zgasła... Przecie ci ludzie mogli powiedzieć
92 1,32| mistrz, ni kapituła, bo przecie on, Jurand, bywał istotnie
93 1,32| młodziankowi podarował, to przecie nie pozwoli Niemcom z siebie
94 1,32| ogromna tęsknota. Chciałby przecie jeszcze dziecko w życiu
95 1,32| Jurand. - Siłą nie będą mnie przecie chcieli brać ni zabić, bo
96 1,32| nadbiegła pomoc. Znali go przecie.~- I choćby też - rzekł
97 2,1 | innych izbach, to go ktoś przecie musi z błędnej drogi nawrócić.~
98 2,2 | On lub kto inny, lec to przecie nie straszne...~- Daj to
99 2,3 | które dzisiaj są wasze? Żyje przecie jeszcze dziewka Jurandowa,
100 2,5 | Danuśkę!~Zbyszko wiedział przecie, że idzie o Danusię. Był
101 2,6 | mistrzowi - i co będzie?~- Sami przecie przyznali, miłościwy panie,
102 2,6 | niewinności mistrza przekonasz? A przecie on także i Danveldowi ramię
103 2,6 | przy każdym rycerzu jest przecie giermek.~- Nie - odrzekł
104 2,6 | schwycą - rzekł w końcu - przecie cię im jako psom w gardle
105 2,7 | własnym kraju pochwycon, a przecie czynnie się nie mścił..."
106 2,7 | niewinności krzyżackiej, a przecie oni winni, będzie zatem
107 2,7 | jeno mąż Jurandówny, a on przecie zginie pod ręką Rotgiera...
108 2,7 | jak i z Zakonu. Diederich przecie niemowa, nic nie wyzna,
109 2,8 | aż wstał.~- Powiadaj! A przecie Jurand!~- Jurand u Krzyżaków
110 2,8 | choćby zaś wyżył i wrócił, przecie czytał ksiądz Kaleb jego
111 2,8 | niepodobna, bo mówiło się przecie w onych czasach o szlachcicu
112 2,8 | dopiero co zatłukł im przecie znacznego rycerza, a przedtem
113 2,8 | jeśliby ją zbóje porwali, to przecie nie dla czego innego, jeno
114 2,9 | muszę powiedzieć, że u nas przecie polski kraj i że za przemoc
115 2,9 | więcej pilnują niż jego, a to przecie mój krzestny i dobrodziej.
116 2,9 | Gradom też!... Zbyszka już przecie spróbowali.~Tak rozmawiając,
117 2,9 | kim w nieprzyjaźni żył, przecie mu go żal i bez pożegnania
118 2,9 | zabiegał i pracował... A przecie rozumiecie, jako to bywa:
119 2,9 | drogę, temu czas!~- Miałaś przecie jutro świtaniem przyjechać?~-
120 2,9 | przekomarzam się ja, ale przecie w dzień każdy pozna i ją,
121 2,10| Sieradza, to bylibyście przecie słyszeli - rzekł na to Maćko.~-
122 2,10| nie obawiali się i głodu, przecie pobyt w takim miejscu nabawiał
123 2,10| tak myślę, że co miód, to przecie nie dusza. Duszy nie dam,
124 2,10| ale wam.~- A powiadacie przecie, że nie po mnieście płakali?~-
125 2,10| znów poczęła szeptać:~- Przecie ja to rozumiem... Powiadaj...
126 2,11| W tej to bitwie wyginął przecie cały niemal ród Gradów,
127 2,11| Zgadnijże, dlaczego dzwonią, boć przecie nie niedziela, a jutrznię
128 2,11| waszemu stać nie mogło, który przecie miał pewnikiem i listy od
129 2,11| choć miłośnik pokoju, musi przecie od zdradzieckich Witoldowych
130 2,11| tego rodzaju przyczyny. Ale przecie nie po to wyjechały ze Zgorzelic,
131 2,11| chcę być przy nim.~- Wiesz przecie, że ja tego samego bym chciał,
132 2,11| ja, jeno Jaśko, a Jaśko przecie całkiem z gęby do mnie podobny.
133 2,11| Dla Boga, nie możem go przecie bez pomocy ostawić. Nie
134 2,11| na Mazowszu.~- Rozumiecie przecie, co mówimy? - spytała Jagienka.
135 2,11| Wstańcie jeno teraz, boć my przecie nie święci.~Lecz on nie
136 2,11| księżna odpowiedziała, że przecie prawą Jurandównę znali i
137 2,11| i rozeznanie nędzy. A to przecie męka nad męki... Może tam
138 2,14| toni go wybawić. Dał już przecie tego dowody podczas owych
139 2,14| króla polskiego, boć to przecie zwierzchni pan i nad wielkim
140 2,14| zwyczajnie na złodziejach, boć to przecie potęga królewska nie żart,
141 2,14| diabelskich rąk żywą wydobyć, ale przecie wszystko w ręku Pana Jezusowych
142 2,16| jego sobie zjednać.~- Są przecie w pobliżu zamki krzyżackie.
143 2,16| i nic.~- W tę stronę ją przecie Zygfryd wywiózł. Powiadali
144 2,16| jeńców nie nabierzem. I przecie dopiero co nas tam pobili.
145 2,17| albo swoje dać! Byli tam przecie i goście, którzy nas pozywali -
146 2,18| rzeczy rozpowiadał, które przecie i Zbyszko słyszał. Ciężka
147 2,20| nieszczęsnego ludu. Tyś ich przecie poznał, de Lorche, i wiesz
148 2,22| jest, tego nie przeczę, ale przecie są tężsi od ciebie. Zaliś
149 2,22| przy was siedzieć... Bo przecie najczęściej tak bywa - i
150 2,22| Albo to o nas wiedzą? A przecie jego znają. Nieraz zdarzy
151 2,23| pamiętaj także i na to, żeś ty przecie i Lichtensteinowi, i innym
152 2,23| prawda, nowa bieda! Toć przecie ona w Spychowie.~- A w Spychowie.
153 2,23| to zaś Czech:~- Ba! jest przecie prosty sposób. Dajcie mi
154 2,24| za rok stawił. Także to przecie między pasowanymi rycerzami
155 2,24| kraju na Mazowszu stanąć, to przecie u każdego szlachcica alibo
156 2,24| prowadź! - rzekł. - A o starym przecie pamiętaj, bo niewola zawsze
157 2,24| uśmiechnął się smutno:~- Przecie wiecie.~- W drogę! Jedź
158 2,26| Warcimowym dworzyszczu, dadzą mu przecie jaki miecz albo okszę -
159 2,26| Pana Jezusa nakazany, a to przecie człowiek.~- Ba, ale Krzyżak,
160 2,29| cię i samego uwięzi.~- Ba! przecie ich znam - odrzekł stary
161 2,29| chytrzy oni są jako węże, ale przecie w tym Witoldzie mistrza
162 2,29| chrześcijaństwie. Nie wiecie? Przecie on podobno aż z Aragonii
163 2,30| zdziwieniem Zbyszko.~- On przecie po przywiezieniu Zygfryda
164 2,30| Zgorzelicach, ale on jej przecie wyznał, że był żonaty -więc
165 2,30| znajomych się znajdzie, bom przecie i w Płocku nie pierwszy
166 2,31| chwałą niezmierną. Należał przecie do tych rycerzy i Zawisza
167 2,33| stajnie. Ubodzyśmy mnisi, a przecie ludzie mówią, że gdzie indziej
168 2,33| okrutnie wysoki, a koni przecie po schodach nie sprowadzacie.~-
169 2,34| przyszło co do czego, to przecie wasze miłoście wiedzą: woły
170 2,34| księżnie Ziemowitowej. Ba - ale przecie wiecie, bościeją sami tam
171 2,36| ostawił, ale tak myślę, że przecie skończone już te nasze mitręgi
172 2,37| ty się Boga, Zbyszku!~- Przecie wiecie, iżem ślubował.~-
173 2,38| jest po myśli, jeno, że przecie, tak... niby tu zostać...~-
174 2,40| dość świętej czeladzi, ale przecie byle święty nie znaczy i
175 2,40| chłopaka ręce swędzą - to wiesz przecie, że i potykać mi się nie
176 2,40| małmazją pękatsze.~- Ba! przecie jest nowa królowa.~A Maćko
177 2,41| poradzi.~- Piastowała was przecie ręka boska, to i teraz Zbyszka
178 2,42| Bo - lubić - to on cię przecie lubi, a to też widziałem,
179 2,42| Jezus ci poszczęścił, bo przecie i na wojnie łatwiej o ciurów
180 2,42| nawet chwalebna rzecz, a to przecie nieprzyjaciele naszego plemienia.~-
181 2,43| było mu Danusi żal, ale sam przecie powiadał, że lepiej jej
182 2,44| tak się skończy, ale mi przecie radość! Boże wam błogosław!
183 2,45| Królestwie nie masz podobnych, a przecie jeszcze nie wieczór". I
184 2,45| wszystkie inne w okolicy. "Przecie w Bogdańcu ostało po pogorzeli
185 2,46| wnęków" powiększać - to było przecie jego największe pragnienie
186 2,46| razu do Zbyszka. - Nic! a przecie Bóg przysporzył. Stary Pakosz
187 2,46| zaś dwudziestu dwóch, a przecie głodem nie przymierają.
188 2,46| godna uwagi, że Zakon stał przecie na szczycie potęgi, że bogactwy,
189 2,46| Aże mi czasem cudnie. Bo przecie wiadomo, że Zbyszko i w
190 2,46| w dostatku chowała, ale przecie własnego kasztelu nie mieli...
191 2,46| przedtem dawno polegli. Przecie wiecie. Jużci, wola boska.
192 2,47| odkazał nic, bo nie może. Przecie nie serca mu brak, jeno
193 2,47| brodę mu wyszarpnę - to przecie stanie".~- Bogdajże was! -
194 2,47| śmierć Lichtensteinowi - i przecie Lichtensteinaście zarżnęli.~-
195 2,47| bo inaczej nie może.~- Przecie oni myślą, że Zakon od wszystkich
196 2,48| już wątpić, czy będzie, bo przecie spory bywały zawsze, ale
197 2,48| mama; bywały i większe, a przecie nic potem nie nastąpiło.~-
198 2,48| Przewalił się, bo był ślepy, ale przecie kamień przyczyną". Otóż
199 2,48| zabrał Drezdenko, a on się przecie króla bał.~- Bał się, gdyż
200 2,49| mam z nim sprawę.~- Ba! Przecie pozywaliśmy go i my - odpowiedział
201 2,49| spodziewali się wkrótce, bo przecie nie miał mistrz nic innego
202 2,49| stronie, ale mi to dziwne, boś przecie u Krzyżaków służył.~- Służą
203 2,49| królestwa zawojować.~- Ba, przecie nas więcej! - rzekł Zbyszko.~-
|