Tom, Rozdzial
1 1,1 | pod Wilno czynili. Szedł z nimi różny naród: Niemcy, Francuzy,
2 1,1 | roztratują. Nie sami też między nimi Niemcy, bo co jest narodów
3 1,1 | Kobylan!... Gdzie ci się z nimi mierzyć, z którymi ni tu,
4 1,2 | miejscowi szlachcice. a wraz z nimi Maćko z Bogdańca i młody
5 1,2 | po jej brzegach, między nimi zaś stanęła owa młódka,
6 1,2 | Słudzy klasztorni nieśli za nimi kosze z wikliny, a w nich
7 1,3 | życia stało, wzniesioną nad nimi rękę swego władnego małżonka.
8 1,3 | Krzyża Świętego mają: jakże z nimi wojować?~- Przysłał im je
9 1,3 | nie zliczył...~- Jakoże z nimi wojować? - powtórzyła z
10 1,3 | tak odrzekł:~- Ciężko z nimi wojować choćby i dlatego,
11 1,3 | relikwiom może mieszkanie między nimi obrzydnąć, a naonczas nie
12 1,4 | pokrytych rycerzy mogło się z nimi potykać nie bez nadziei
13 1,4 | Lichtensteina, jechali teraz za nimi. Z daleka widać było wśród
14 1,4 | otaczające zewsząd miasto, za nimi mury i wieże kościołów.
15 1,4 | było dwa szeregi domów, nad nimi pas nieba, na dole drogę
16 1,5 | mnóstwo znajomych, a między nimi wielu rycerzy sławnych w
17 1,6 | się biskup i kasztelan, z nimi zaś kanonicy katedralni,
18 1,6 | ale hańbić się nam przed nimi nie wolno. Co by pomyśleli
19 1,6 | gromadnie najbliżej pomostu. Za nimi pstrzył się tłum, złożony
20 1,6 | na ich widok umilkł. Za nimi szedł oddział kuszników,
21 1,6 | wolna, gdyż tłum był przed nimi coraz większy i niechętnie
22 1,6 | weszli halebardnicy, za nimi szedł Zbyszko z księdzem
23 1,7 | winem - zasiadł razem z nimi do kielicha. Poczęto rozmawiać
24 1,7 | litewskich, ruskich, a z nimi razem garść posiłkowych
25 1,10| koniec jednak starszy między nimi, rozpoznawszy rycerzy, odrzekł:~-
26 1,10| ozwały się daleko przed nimi. Zych wstrzymał zaraz konia
27 1,11| pięciu naroczników. Są między nimi chłopy sprawne.~- Nie będę
28 1,12| się i obziera, czy on za nimi w skok nie pędzi - a on
29 1,14| dni wyrodziła się między nimi bliska zażyłość i przyjaźń.
30 1,15| i popijających wino. Za nimi, pod ścianą, siedziało rzędem
31 1,16| lęka i chować się przed nimi nie myśli. Zdziwiła go znów
32 1,16| ludzi jechało z tyłu, a z nimi opatowi klerycy, z kordami
33 1,16| przyszedł i po co szuka z nimi zaczepki? - Od tych pytań
34 1,17| spoglądał czas jakiś za nimi, aż gdy znikli w boru, wrócił
35 1,19| wycięto i zakonników, a z nimi wuja mego Petzoldta, a zasię
36 1,19| krzyżackim? Raz więc trzeba z nimi skończyć, aby zaś dłużej
37 1,19| Płowców! Śmierć jest nad nimi, a oni jeszcze ziemię dobrzyńską
38 1,19| a drugi ze Szczytna, a z nimi podobno jacyś goście zagraniczni -
39 1,20| tym razem przyjść między nimi do bitki, gdyż Mikołaj z
40 1,20| z pieczonych mięsiw. Za nimi widać było zaróżowione pnie
41 1,20| znać było, że ma mir między nimi. Inni patrzyli na niego
42 1,20| przedzielił ich od jadących za nimi dworzan i gości, pochylił
43 1,21| Hlawa. Ten dopadł przed nimi i podniósłszy oburącz szeroki
44 1,22| poprzednio w Ciechanowie, a z nimi przyjechał niejaki pan de
45 1,22| się do nich, aby razem z nimi zanieść skargę przed majestat
46 1,22| odpowiada, a do tego byli z nimi knechci z lubawskiej załogi.~-
47 1,23| dalej w milczeniu - a przed nimi na dwa lub trzy strzelania
48 1,23| tej samej chwili z tyłu za nimi, na zakręcie śnieżnej drogi,
49 1,23| zasłyszawszy jednak, że był między nimi rycerz świecki, jego szczególniej
50 1,24| kożuchu tylko, i pognał za nimi. Świadectwa te rozproszyły
51 1,26| skręcał, rozpylał, przykrywał nimi wozy, konie, ciął po twarzach
52 1,26| szklane, zajaśniał przed nimi wesoło mimo zawiei, gdy
53 1,27| szczekanie psa, wprost zaś przed nimi zamajaczył gruby i garbaty
54 1,27| sercem, czy nie ujrzy między nimi kochanej twarzy - wszystko
55 1,27| było pierzyn w domu, to go nimi przykryli i powieźli.~-
56 1,27| bo rad łapał ludzi, aby z nimi "ugwarzyć". Mieli jeszcze
57 1,28| poginęli, ale jej między nimi nie znaleźli. Czemuścieją
58 1,28| Ale teraz nie masz między nimi ni posłuchu, ni prawdy,
59 1,30| Jurand. - Nie chytrością ja z nimi wojował, jeno tą ręką i
60 1,30| nie mieli... Wojowałem z nimi w polu, gdym w poselstwie
61 1,30| jednocześnie na przodzie przed nimi ukazało się sześciu konnych.
62 1,30| narożnej izby - i stanął przed nimi ogromny i prawie straszny
63 1,30| dodała niewiasta - a z nimi Markwart i Szomberg.~Nastała
64 1,32| mocni nasi panowie, ale im z nimi ciężko.~Lecz zaraz potem
65 1,32| pod Wilnem, na pojedynkę z nimi chadzał, Fryzów, których
66 1,32| halabardy, w środku zaś między nimi szedł siódmy, podpierając
67 1,32| Może im bramę otworzą i z nimi wjadę - pomyślał Jurand. -
68 2,1 | się nagle i stanął przed nimi młodzianek z wygoloną głową
69 2,1 | a który teraz stał przed nimi ze spuszczoną na piersi
70 2,1 | oczy, on zaś stał między nimi, zahukany, zelżony, aż wreszcie
71 2,1 | innych, aby chronili się za nimi, ci zaś czynili to skwapliwie,
72 2,2 | kaplicy; księża śpiewają nad nimi litanie.~- W trumnach już?~-
73 2,2 | takową wojnę i spotkanie z nimi! - rzekł jeden ze szlachetnych
74 2,2 | na tej podłodze, a między nimi trup Danvelda, brata Gotfryda,
75 2,2 | gdy drzwi zamknęły się za nimi, zwrócił się żywo do Rotgiera
76 2,3 | niemało, ale która była między nimi Jurandówna, nikt z nas nie
77 2,5 | Tam Zbyszko klęknął przed nimi, a gdy ojciec Wyszoniek
78 2,6 | list Jurandowy świadczy za nimi. Tu zwrócił się do Zbyszka:~-
79 2,6 | pachołcy, którzy się opodal za nimi wlekli, i żywie ów stary
80 2,7 | nie lekceważyć, pokój z nimi zabezpieczał granicę krzyżacką
81 2,7 | piersi Rotgiera i począł ich nimi dotykać: szukał wszędzie,
82 2,7 | części postanowione między nimi. A teraz, gdy Zygfryd znów
83 2,7 | milczeniu. Drugi pies skoczył za nimi również i zniknął w cieniu
84 2,8 | obfitych, że chowały się pod nimi całe wsie, przyszły wielkie
85 2,8 | chytrością nie wskóram nic, a z nimi tego trzeba! Oj! powiada,
86 2,8 | jeszcze, że Zbyszka między nimi nie widziano, była niemal
87 2,8 | wlókł się w milczeniu za nimi, z sercem przepełnionym
88 2,9 | więc kto się chce między nimi skryć, to się i skryje.
89 2,9 | widział, który by się z nimi zetknął, a krzywdy i uciemiężenia
90 2,9 | Krzyżaków usidlić... Ale z nimi trudniej... Nasz, choć trafi
91 2,9 | nieprzyjaciół i pobić się z nimi łatwo, ale z nieprzyjaciół
92 2,10| Krzyżakom, wielkie ma między nimi zachowanie.~- Prawda, jak
93 2,10| po czym zapadło między nimi milczenie i tylko serca
94 2,11| przeginał je, wykręcał, wywijał nimi niby śmigłami wiatraka,
95 2,11| mieli w bród. Częstowali też nimi hojnie, wyciągając w zamian
96 2,11| ręce po placki. Były między nimi niewiasty i dzieci, wszystko
97 2,11| jakoby kto całą świętą ziemię nimi przykrył... Nigdy ja tyła
98 2,11| jęli naradzać się obaj, a z nimi i Jagienka, co czynić dalej.
99 2,11| następnie dość daleko za nimi Czech ze śliczną Sieciechówną,
100 2,11| Mazurowie, że on jeden między nimi mógłby się był z samym Zawiszą
101 2,11| jakowa jest między nami a nimi różnica. Prawda! Z czterech
102 2,11| czasu porwali. Nie może on z nimi wojować, bo nie podoła,
103 2,11| który jest pierwszym między nimi rycerzem. Z jego rozkazania
104 2,11| bo niewielu jest między nimi, którzy miłują sprawiedliwość.
105 2,11| i księżom chudziętom pod nimi ciężko...~- To mi jeno dziwno,
106 2,12| Kaleb, stary Tolima, a z nimi Jagienka z Sieciechówną,
107 2,13| czego przyjedziecie tu przed nimi. Mają przez kogo innego
108 2,14| nie mają. Dam ja sobie z nimi rady i z Niemcami, których
109 2,15| jakich dopuszczali się nad nimi Krzyżacy, poodbierało sobie
110 2,17| gałązek, przyrzucili ją nimi tak grubo, że spoczywali
111 2,17| piesi. Trafiały się między nimi i miedziane, pochodzące
112 2,17| sejtonowie", mruczeli nad nimi zaklęcia lub opatrywali
113 2,17| rozmówić, albowiem była między nimi garść Połocczan, po czym
114 2,17| wilgotno, więc rycerze, a z nimi i Hlawa, pokładli się przed
115 2,17| to razy zderzaliśmy się z nimi tarczą o tarcz i łbem o
116 2,18| gdyby trafił się między nimi rycerz albo brat zakonny,
117 2,19| zbrojnych mężów. Był między nimi Maćko, Czech, dwóch wło-dyków
118 2,19| rozpaczy. Zbyszko i Maćko, a za nimi wszyscy konni, skoczyli
119 2,19| uporem. Nie było między nimi żadnego białego płaszcza,
120 2,19| stalowym rogiem. Dowództwo nad nimi dzierżył wysoki, smukły
121 2,19| niemieckie i uzbroiwszy nimi blisko trzydziestu dzikich
122 2,20| okrzyków i nawoływań. Brzmiały nimi długo głębiny kniei, dopóki
123 2,20| płonących szczepek, skoczył z nimi do drzewa, spod którego
124 2,21| jakby życie miało razem z nimi wypłynąć.~Wreszcie, przemógłszy
125 2,21| Niedobrze tam być między nimi. Nieraz słyszałem i widziałem
126 2,21| Jako-że uszli i co się z nimi stało?~- Widziałem - odpowiedział
127 2,21| ruszyli.~Sanderus jechał z nimi. Drogę aż do pobojowiska
128 2,22| będzie znak, że już jest z nimi, i wtedy pojechawszy jego
129 2,22| Sanderus dawno jest między nimi i miał czas opowiedzieć
130 2,23| złymi duchami gadał, jako z nimi szeptał i śmiał się alibo
131 2,24| przez prostactwo dość między nimi powszechne, poszli przodem,
132 2,25| gwiazdami. Puszcza przed nimi zdawała się nie mieć granic
133 2,26| gnał wicher, była już nad nimi. Kiedy niekiedy, gdy huknął
134 2,26| nieczystych i nie chciał mieć z nimi do czynienia. Wolałby też
135 2,26| Sieciechówną i Czechem, za nimi szły wozy, otoczone przez
136 2,26| poszli. Czech udał się też z nimi dla przykładu i przeżegnawszy
137 2,26| odwieczny, że pokrywano nimi samobójców, inaczej bowiem
138 2,27| które przebywali, jedzie za nimi ślad w ślad śmierć i czyha
139 2,28| białej komży ksiądz Kaleb. Za nimi niesiono chorągiew z Jurandowym
140 2,28| woje" spychowscy, a za nimi niewiasty zamężne w nałęczkach
141 2,28| albo też całkiem pokrywały nimi głowy, wołając wniebogłosy:~"
142 2,29| wprawdzie przeszły, ale razem z nimi przeszła część życia, przeszła
143 2,29| to Maćko ostanie miedzy nimi bezpieczny. Mówili mi, żeś
144 2,29| nowy węzeł został między nimi zawiązany. Ale de Lorche
145 2,30| który przybył na dzień przed nimi. Stało się to takim sposobem,
146 2,30| pachołków, wróciwszy zaś z nimi, podczas gdy dwaj młodzi
147 2,30| Krzyżaków i mieczem nad nimi nie potrząsa?~- Król Krzyżaków
148 2,30| jest pan możny i między nimi sławny. Rad by on się pewnie
149 2,30| czyli nie dojrzy między nimi znajomych, i nagle aż przystanął
150 2,31| dosłyszeć. Obie też księżne, a z nimi niewiasty, wstały wcześniej
151 2,31| Czech, który jeszcze przed nimi na zamek pośpieszył, aby
152 2,31| tym by się skończyło, z nimi wszelako może się przygodzić,
153 2,32| przypatrzeć, i rycerz Powała, a z nimi razem Zbyszko z Bogdańca.~
154 2,32| od Bóg wie jak dawna, a z nimi razem mnóstwo miast tak
155 2,33| przy łamaniu lodów - a z nimi gromada braci świeckich,
156 2,33| niemieckich. Kręciły się między nimi "białe płaszcze", jako gospodarze
157 2,34| wszystkich dworach, a z nimi razem i naszego króla.~Tu
158 2,34| chodziło. Ale on nie ma między nimi nijakiej powagi i nazywają
159 2,34| dotychczas nie było między nimi mowy o tym, co dalej uczynią.
160 2,35| żelazo - rzekł - to niewiela nimi dokażecie.~I uśmiechnął
161 2,35| siłę, on zaś trącał się z nimi kielichem i odpowiadał:~-
162 2,39| drugą stronę, zamieniając z nimi takie krótkie słowa, jakie
163 2,39| bitwach, które stoczył z nimi Jurand. Toteż Maćko, spoglądając
164 2,39| może trzeba się będzie z nimi potykać, ale o to nie dbał,
165 2,41| synowie! Jakożeście sobie z nimi radzili?~- Nie było innej
166 2,42| więc poczęły się między nimi o to spory, które trwały
167 2,43| innym myślą. Zapadało między nimi częste milczenie. Zbyszko,
168 2,44| skrzyni piękne szaty, aby nimi zastąpić zwykłą odzież,
169 2,45| ich zbił z koni, między nimi brata mistrzowego Ulryka,
170 2,46| łaźnie, były ukończone, a z nimi razem i sklepy podziemne,
171 2,47| tedy trzech, chcąc się z nimi po kolei potykać, ale mistrz
172 2,47| wszyscy, ale wielu, a między nimi i Ulryk. Bo w rzeczy, potęga
173 2,48| komandorii. Byli między nimi nie tylko dziady, ale klechowie,
174 2,48| królewscy zamykali się z nimi całymi godzinami, słuchając
175 2,49| szych rycerzy, a między nimi starego Maćka i Zbyszka,
176 2,49| na Płocku, jeden między nimi młody, ale dziwnie "do wojny
177 2,49| Zbyszka i zaraz poczęli z nimi o dawnych czasach i przygodach
178 2,49| do bitwy?~- Litwa umie z nimi wojować i znaczną ich część
179 2,49| zachodniemu rycerstwu ciężko z nimi, gdyż oni w ucieczce straszniejsi
180 2,49| niesłychanie drapieżna. Tuż za nimi stały niewiele mniej dzikie
181 2,49| znamy ich, bośmy razem z nimi wojowali. Jużci, zbroja
182 2,50| ruszyły wojska ławą, a za nimi nieprzejrzany tabor wozów.
183 2,50| i trzy podolskie, a za nimi piechoty tychże ziem, przeważnie
184 2,50| zawołanie".~I tak rozkwitła pod nimi ziemia, jak rozkwitają łąki
185 2,50| fala koni, fala ludzi, nad nimi las kopij i z barwnymi "
186 2,50| że myśl cofa się przed nimi przerażona. W całym wojsku
187 2,51| Szeregi rozstąpiły się przed nimi, oni zaś, zsiadłszy z koni,
188 2,51| jęczała i gięła się pod nimi.~*~Bitwa miała lada chwila
189 2,51| zwalili się nagle, a wraz z nimi zachwiała się i padła chorągiew.~
190 2,51| wielki mistrz leciał przed nimi w białym szerokim płaszczu,
191 2,52| Szeregi rozstąpiły się przed nimi, oni zaś, zsiadłszy z koni,
192 2,52| jęczała i gięła się pod nimi.~*~Bitwa miała lada chwila
193 2,52| zwalili się nagle, a wraz z nimi zachwiała się i padła chorągiew.~
194 2,52| wielki mistrz leciał przed nimi w białym szerokim płaszczu,
|