Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
jeczmieniem 1
jeczmiona 1
jeczy 2
jeden 172
jedle 4
jedli 3
jedliny 1
Frequency    [«  »]
176 którym
175 zawolal
173 dobrze
172 jeden
170 glowe
169 cos
168 choc
Henryk Sienkiewicz
Krzyzacy

IntraText - Concordances

jeden

    Tom,    Rozdzial
1 1,1 | zwiedzili kawał świata? - rzekł jeden z kupców.~- Niewielu z tych, 2 1,1 | dokąd.~- Jakże to? - zapytał jeden ze szlachty. - Skąd jesteście 3 1,1 | przed się wyciągnie i sam jeden, jeszcze przed bitwą, w 4 1,1 | Bóg pobłogosławił - rzekł jeden ze szlachty.~- I święty 5 1,1 | lasu, to go w chojniakach jeden i drugi za kożuch pociągnie - 6 1,1 | ich jeszcze łapią. Nasypał jeden prażonego grochu do wołowej 7 1,1 | też to. dziwy! - zawołał jeden ze szlachty.~- Napatrzyłem 8 1,1 | Dalibóg, prawda! - odrzekł jeden ze szlachty. - Wiadoma po 9 1,1 | miasto na nowo się buduje. Jeden też święty zakonnik, który 10 1,1 | spoglądali ze zdumieniem jeden na drugiego.~- Księżna Anna 11 1,1 | Księżna Anna Danuta - mówił jeden z mieszczan - toć to Kiejstutówna, 12 1,2 | dworzanami było dwóch rybałtów, jeden z lutnią, drugi z gęślikami 13 1,2 | Rybałci zawtórowali jej zaraz, jeden na gęślikach, drugi na dużej 14 1,2 | Widziałem, jako matkę Danusiną jeden Niemiec z pawimi piórami 15 1,2 | tej chwili śpiew ustał. Jeden z rybałtów, człowiek tłusty 16 1,2 | Któż to jest? - zapytał jeden z zakonników.~- To jest 17 1,2 | bydło, trzody, to się za jeden krowi łeb po kilka wsiów 18 1,3 | pewnej nocy ukazał - rzekł jeden z zakonników, spoglądając 19 1,3 | że w tej chwili byłby sam jeden na całą chorągiew uderzył. 20 1,4 | Czego on stoi? - rzekł jeden z rybałtów~- Bo i my stoim - 21 1,4 | Puszczaj na Niemca! Coś za jeden? - zawołał, chwytając za 22 1,4 | dzwon wielki na wieżę sam jeden zaniósł, którego dwudziestu 23 1,4 | jakoby jarmark - odrzekł jeden z rybałtów. - Dawnoście 24 1,5 | i we wszystkich cnotach. Jeden z tych rycerzy, Toporczyk, 25 1,5 | i jako śpiewak, i jako jeden z pierwszych rycerzy. Powała, 26 1,5 | i po chwili milczenia jeden z najstarszych rycerzy, 27 1,5 | ale za to gotów był sam jeden na całą potęgę Tymura Chromego 28 1,5 | zgrzytając zębami, poczęli wołać jeden przez drugiego:~- Gorze 29 1,5 | drodze do Tyńca napadł mnie jeden wasz rycerz, i choć z krzyża 30 1,6 | którym stało trzech ludzi: jeden kat, barczysty i groźny 31 1,7 | niemieccy, ocalał tylko jeden, Wojciech, przezwiskiem 32 1,7 | niemieckie. Wojciech został sam jeden w starym domostwie, które 33 1,7 | sadła by wam się saganek jeden i drugi napić!~- Ba! Ojciec 34 1,7 | Obaczcie, że już wozy ładują, a jeden kazałem sianem dla was wymościć. 35 1,7 | kazał się ochrzcić - rzekł jeden z jeńców.~- A wykupić się 36 1,7 | jest zakonnik, a do tego i jeden ze starostów w Zakonie. 37 1,10| pomroce kilkunastu konnych. Jeden z nich jechał na czele, 38 1,10| i po bitwie, co? Ledwie jeden na dziesięciu żyw ostał. 39 1,10| oślepł, czy mi się zdaje...~- Jeden na wronym koniu na przedzie - 40 1,11| i piór czynił się jakoby jeden kłąb. A czego to oni przy 41 1,11| Zajeżdża ich tu dwóch: jeden młody Wilk, syn starego 42 1,12| długim rzędem, trzymając jeden drugiemu łeb na ogonie. 43 1,13| gospodarkę - to się wie! A jeden do drugiego nigdy się nie 44 1,13| I niedźwiedzia sam jeden podeprze. Widzieliście, 45 1,14| było doma, powinien był jeden alibo drugi nastąpić na 46 1,15| w tym dwóch rybałtów i jeden pątnik, którego łatwo było 47 1,15| dworzanie - odpowiedział jeden z nich, zaglądając w tymże 48 1,16| gadali, że zachorzał.~- A jeden z moich kleryków słyszał, 49 1,16| w piersiach, chwycił za jeden z głazów i jął nim potrząsać 50 1,16| siebie nie mogli i tęsknili jeden do drugiego zawsze. Obecnie 51 1,17| Potępieni będziecie i jeden, i drugi, jeśli zapomnicie - 52 1,18| głowę przebiegła mu myśl, że jeden z nich może dostać Jagienkę, 53 1,19| na wieki wieków. A coś za jeden?~- Wasz pachołek, slowutny 54 1,19| adwentem. Żenili się rycerze jeden przez drugiego, bo ludzie 55 1,19| bracia zakonni, komturowie, jeden z Jansborku, a drugi ze 56 1,19| zaśnieżonej ziemi pod pieszą. Jeden Czech tylko, szlachcicem 57 1,19| wami najsławniejszy?~- Jest jeden taki, że lepiej by Niemcu 58 1,20| To osobne księstwo, ale jeden naród - odpowiedział starosta - 59 1,21| spuszczone zostały ze smyczy. Jeden z nich, spuszczony widocznie 60 1,21| ogarnął zapał myśliwski. Jeden tylko Zbyszko nie myślał 61 1,21| pościgu po całej polanie. Jeden z turów, płowy, olbrzymi, 62 1,21| Ciężko pobit - odpowiedział jeden z umiejących po niemiecku 63 1,22| spychowskich wtrącił. De Fourcy jeden się ocalił i po trzechdniowym 64 1,22| pogańską Litwą, nie uczynił nam jeden zwykły mąż tyle złego, ile 65 1,23| rzucim. A w dodatku: wyście jeden, nas czterech - jakoże nie 66 1,24| giermek wyjechał bez broni. Jeden z nich krzyknął mu był nawet 67 1,25| ku wam dwóch rycerzy, ale jeden doszedł pierwej i w bieluchny 68 1,26| się czasem rozłączyć, to jeden bez drugiego nie wiedział, 69 1,26| przyjaźni księcia mazowieckiego. Jeden z ludzi książęcych zadął 70 1,26| zasiąść. Przedtem jednak jeden z nich podał mu płaską misę, 71 1,27| pochodniami, po czym zaraz jeden zawołał:~- Człowiek pod 72 1,27| konie ze śnieżnych zawałów. Jeden zaprząg na samym końcu orszaku 73 1,28| książę udzielny siedzi - i jeden drugiemu w złem pomaga. 74 1,30| jeśli żywię jeszcze choć jeden z tych, którzy waszą nieboszczkę 75 1,30| inaczej mówić, bo gdyby choć jeden człowiek dowiedział się, 76 1,32| chodziło o Danusię, wolałby sam jeden potykać się ze wszystkimi 77 1,32| zsiąść z konia, podnieść jeden z głazów, które leżały przed 78 1,32| gdyż na szubienicy jest jeden wolny hak z gotowym powrozem. 79 1,32| którego w tej chwili poskoczył jeden z włóczników.~- I broń ma 80 2,1 | rozległ się na kształt grzmotu jeden ogromny wybuch śmiechu. 81 2,1 | ten straszliwy Mazur sam jeden wytnie i wymorduje tych 82 2,1 | żelazne kuny od pochodni. Jeden z pocisków trafił go w czoło 83 2,2 | dłonie nad głową:~- I to jeden człowiek uczynił!... Duchu 84 2,2 | spotkanie z nimi! - rzekł jeden ze szlachetnych nowicjuszów.~ 85 2,3 | natychmiast poznał, że to jest jeden z braci, którzy byli w leśnym 86 2,4 | leśnego dworu, a z nią jeszcze jeden wysłannik. Zamknęli się 87 2,5 | to, giermkowie skoczyli jeden ku drugiemu żywo i zapalczywie, 88 2,5 | Zrozumiano od razu, że jeden z tych przeciwników zwalił 89 2,5 | moc duszy i ramienia na jeden cios stanowczy i czekał 90 2,6 | pomógł. Ale skoro wymusili jeden, to mogli wymusić i dwa. 91 2,6 | słyszało, to z tych czterech jeden tylko stary Zygfryd żywie, 92 2,6 | się od ciebie bogdaj na jeden dzień. Nie będzieszże stał 93 2,6 | roków księdzem w ich kraju. Jeden Bóg może Juranda ratować.~- 94 2,6 | zostać w Spychowie chociaż na jeden nocleg, choćby dla pana 95 2,7 | rzekł, odchylając kaptur. Jeden z knechtów pochylił pochodnię, 96 2,7 | Zabit także - odpowiedział jeden z pachołków - ale musieli 97 2,7 | że mu je wybito, gdy sam jeden rzucił się w szaleństwie 98 2,8 | ich mać, a teraz ledwie jeden żywie, i to stary. My też 99 2,9 | wrócim znów do pustki... Jeden na to sposób i jedno poratowanie: 100 2,11| smolistego dymu, a był także i jeden stary chłop, przeszło stuletni, 101 2,11| pobyt w Łęczycy, przy czym jeden z giermków zamkowego starosty 102 2,11| biskup zaś nie zauważył, że jeden z pacholików starego rycerza 103 2,11| było nie rodzić, niżeli jeden takowy miecz mieć nad głową. 104 2,11| hełmie, a potem raz tylko jeden z nim rozmawiał, i to wieczorem, 105 2,11| swojskie głosy, z których jeden przypomniał mu słodki głos 106 2,11| wszyscy jechać, bo z nim może jeden wóz pójść.~- Nie rządzę 107 2,11| Powiadali o nim Mazurowie, że on jeden między nimi mógłby się był 108 2,11| go też nie zmogą, bo on jeden chytrzejszy niż oni wszyscy 109 2,11| Brali też ludzi na spytki. Jeden sam powiedział Zbyszkowi, 110 2,12| wreszcie wysunął się naprzód jeden z załogi gródkowej, a zarazem 111 2,15| się przeciw Niemcom jak jeden mąż, a kniaź Witold nie 112 2,18| krzaki.~Toteż na ów widok jeden z owych włodyczków z Łękawicy, 113 2,19| kilkunastu ludzi, a tylko jeden wyraz powtarzają wszyscy, 114 2,19| chwilowo pozostał bezbronny. Jeden z włodyków z Łękawicy zginął, 115 2,19| do sprawy, wpadł naprzód jeden z bojarów żmujdzkich, który 116 2,19| oczy; inni modlili się; jeden, któremu umysł pomieszał 117 2,20| Zbyszko kazał go włożyć na jeden ze zdobycznych wozów, naładowanych 118 2,20| Kilku wpadło w bór, ale jeden ulgnął przy ruczaju i tego 119 2,20| przeciw chrześcijanom walcząc.~Jeden z obecnych Mazurów przełożył 120 2,21| podejrzliwie i spytał:~- Coś ty za jeden? i coś robił między Krzyżaki?~- 121 2,21| między Krzyżaki?~- Com za jeden, wielmożny rycerzu - odpowiedział 122 2,22| temu powsinodze? Co to za jeden?~- Człek jest lekki i może 123 2,22| Czech i pachołcy jechali jeden za drugim, gęsiego. Wiedząc, 124 2,22| pierwszy znak krzyża, gdy jeden z posłanych naprzód pacholików 125 2,24| przed Arnoldem pieszo, sam jeden, bez pancerza, więc spostrzegłszy, 126 2,24| szorstko Wolfgang. - Niech jeden z was odwiezie ojcu, 127 2,28| zbrojni pachołkowie Jurandowi. Jeden z nich skoczył z wieścią 128 2,29| drapieżności to już~chyba jeden drugiego prześciga...~- 129 2,30| najukładniej i rzekł:~- Jeden tylko byłby większy zaszczyt, 130 2,32| Jagiełłowe dziedzictwo, który jeden, kogo chce, księciem na 131 2,32| Jurandówny wzięli udział, ani jeden nie żywie, a barankowie 132 2,32| całych obszernych krainach jeden był jęk, jedna nędza i jedna 133 2,32| potęgę całego świata - on jeden się nie łudził - i on jeden 134 2,32| jeden się nie łudził - i on jeden pamiętał złowrogie słowa 135 2,33| twarzach młodszych braci. Jeden z nich, znany krotofilnik, 136 2,33| się stawić wszystkiego na jeden rzut kości i drżał na myśl 137 2,34| tu to za coś mają, bo już jeden de Lorche wielkie niegdyś 138 2,35| do stołu z obcych tylko jeden graf szwabski i jeden burgundzki, 139 2,35| tylko jeden graf szwabski i jeden burgundzki, który, lubo 140 2,35| wielkiego mistrza, po czym jeden drugiemu podawał zwinięty 141 2,35| mu nie nabrały! - zawołał jeden z braci.~- Bo - odpowiedział 142 2,38| konnymi pachołkami, z których jeden miał wieźć spyżę, drugi 143 2,39| drewnianym zwodzonym moście, jeden z koni zarżał przeciągle, 144 2,41| Panny byli już z powrotem - jeden w Bogdańcu, drugi w Zgorzelicach 145 2,42| żurawi i cyranek - Zbyszko jeden nie wracał. Ale gdy ptactwo 146 2,45| czerstwość i siłę. I był o tym jeden głos, że "to dopiero niewiasta, 147 2,47| że cała broda była jakoby jeden sopel.~- A narzekaliście 148 2,49| Ziemowita, księcia na Płocku, jeden między nimi młody, ale dziwnie " 149 2,49| się powiesili, a jeszcze jeden drugiego naganiał: "Nuże, 150 2,50| nim szły hufce nadworne, jeden mając nad sobą podwójny 151 2,51| śmierć od hańby! i choćby sam jeden, tymi mieczami na całe wojsko 152 2,51| kropierzami koniach bojowych; jeden miał na tarczy cesarskiego 153 2,51| stu tysięcy piersi wyszedł jeden olbrzymi głos do grzmotu 154 2,51| każdą niemal piędź ziemi. Jeden z pułków smoleńskich wycięto 155 2,51| jak skorupy jaj, bił sam jeden w całe gromady, a obok niego 156 2,51| jeszcze okropniejszego. Oto jeden leżący na ziemi Krzyżak 157 2,51| wprawdzie z rozpaczą jak jeden mąż wojska polskie na widok 158 2,51| Ludzie i konie zbili się w jeden wir potworny, a w tym wirze 159 2,51| wyrzynanych mężów zlały się w jeden przeokropny głos, taki, 160 2,51| Lecz trwało to krótko. Ni jeden Niemiec nie wyszedł żywy 161 2,51| ziemię i bitwa stała się jak jeden płomień niezmierny, gdyż 162 2,52| śmierć od hańby! i choćby sam jeden, tymi mieczami na całe wojsko 163 2,52| kropierzami koniach bojowych; jeden miał na tarczy cesarskiego 164 2,52| stu tysięcy piersi wyszedł jeden olbrzymi głos do grzmotu 165 2,52| każdą niemal piędź ziemi. Jeden z pułków smoleńskich wycięto 166 2,52| jak skorupy jaj, bił sam jeden w całe gromady, a obok niego 167 2,52| jeszcze okropniejszego. Oto jeden leżący na ziemi Krzyżak 168 2,52| wprawdzie z rozpaczą jak jeden mąż wojska polskie na widok 169 2,52| Ludzie i konie zbili się w jeden wir potworny, a w tym wirze 170 2,52| wyrzynanych mężów zlały się w jeden przeokropny głos, taki, 171 2,52| Lecz trwało to krótko. Ni jeden Niemiec nie wyszedł żywy 172 2,52| ziemię i bitwa stała się jak jeden płomień niezmierny, gdyż


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License