1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-4948
Tom, Rozdzial
1 1,1 | Rozdział I~W Tyńcu, w gospodzie "Pod
2 1,1 | Rozdział I~W Tyńcu, w gospodzie "Pod Lutym Turem",
3 1,1 | przygodach, jakich na wojnie i w czasie podróży doznał. Człek
4 1,1 | doznał. Człek był brodaty, w sile wieku, pleczysty, prawie
5 1,1 | wychudły; włosy nosił ujęte w pątlik, czyli w siatkę naszywaną
6 1,1 | nosił ujęte w pątlik, czyli w siatkę naszywaną paciorkami;
7 1,1 | miedzianych klamr; za pasem nóż w rogowej pochwie, przy boku
8 1,1 | przybrany także po podróżnemu, w taki sam powyciskany od
9 1,1 | Krakowa i trzech mieszczan w czerwonych składanych czapkach,
10 1,1 | łokcie.~Gospodarz Niemiec, w płowym kapturze z kołnierzem
11 1,1 | kapturze z kołnierzem wycinanym w zęby, lał im z konwi sytne
12 1,1 | jednak słuchali mieszczanie. W owych czasach nienawiść,
13 1,1 | nosiło głowy górniej niż w wiekach późniejszych.~Jeszcze
14 1,1 | nieraz zdarzało się widzieć w gospodach kupców pijących
15 1,1 | uczynić. Zabawy będą i gonitwy w szrankach, jakich świat
16 1,1 | bramy przedtem zamkną, a w nocy gad, który się w wiórach
17 1,1 | a w nocy gad, który się w wiórach rodzi, spać nie
18 1,1 | który rzekł:~- Pewnie, że w Krakowie ostanę, bom słyszał
19 1,1 | słyszał o gonitwach i rad w szrankach siły mojej popróbuję -
20 1,1 | ziemia, bo i kmiecie, co byli w sąsiedztwie, poszli dalej
21 1,1 | sąsiedztwie, poszli dalej w puszczę. Odbudowaliśmy z
22 1,1 | wysłał, szuka skrzętnie w Polsce rycerzy. Znając ja
23 1,1 | było od małego. Bywało, w dwunastym roku oprze kuszę
24 1,1 | zamki po drodze stawiali i w końcu okrutnie Litwę ogniem
25 1,1 | z rycerstwem nie im się w polu mierzyć. Gdy konie
26 1,1 | mierzyć. Gdy konie Niemcom w bagnach polgną albo gdy
27 1,1 | Murem oni chłop przy chłopie w żelaznych zbrojach stają
28 1,1 | jeden, jeszcze przed bitwą, w całe wojsko bije jako jastrząb
29 1,1 | wojsko bije jako jastrząb w stado.~- Christ! - zawołał
30 1,1 | powyciągali szyje ponad kuflami w stronę Maćka z Bogdańca,
31 1,1 | potępieni będziecie!" A w nas zawziętość jeszcze rosła,
32 1,1 | Pan Miłościwy, gdy diabła w katedrze w Płocku na ziem
33 1,1 | Miłościwy, gdy diabła w katedrze w Płocku na ziem zrzucono,
34 1,1 | nich krwią zajdzie - albo w żniwach będzie przeszkoda".
35 1,1 | tak czyni, przez co się w podejrzenie podają. Ale
36 1,1 | więc się to paskudztwo w najgęstsze bory pozaszywało
37 1,1 | Pójdzie Litwin do lasu, to go w chojniakach jeden i drugi
38 1,1 | której sprośny smród z daleka w nozdrzach człowiekowi wiercił -
39 1,1 | że męstwo od niej rośnie. W numach swych razem z dobytkiem
40 1,1 | dobytkiem i wężami żyją; w piciu i jedle nie znają
41 1,1 | biskupi tego nie chwalą, i w szrankach siłę swą rycerską
42 1,1 | cudnej Ryngałły, przed którą w pełnej zbroi klękał. I rozmiłowali
43 1,1 | klękał. I rozmiłowali się tak w sobie, że na ucztach ciągnęli
44 1,1 | świątobliwy, nie wiem, bośmy go w piątek w boru zajechali,
45 1,1 | wiem, bośmy go w piątek w boru zajechali, a on kości
46 1,1 | tacy jak ty, ale rycerze w świecie najsławniejsi. Będzie
47 1,1 | niego nie będzie łatwo, gdyż w Krakowie aż się roi od gości,
48 1,1 | Awinionu potrzebuje. Owóż w takim natłoku niełatwo będzie
49 1,1 | a coś od księcia Witolda w nagrodę, i biedy nie ma,
50 1,1 | wyszła. Wychodziliśmy jeszcze w pole przeciw Ulrykowi z
51 1,1 | przyświadczać:~- Tak! tak! praw w tym, co powiada! Tak!~Lecz
52 1,1 | wołając:~- Dwór jakowyś wali!~W chwilę zaś później we drzwiach
53 1,1 | drzwiach zjawił się pachołek w błękitnym kubraku i składanej
54 1,1 | To rzekłszy, zawrócił. W gospodzie uczynił się ruch:
55 1,1 | Ona już od dwóch niedziel w Krakowie, jeno że wyjeżdżała
56 1,1 | Zatora, do księcia Wacława w odwiedziny, a ninie pewno
57 1,1 | dziwno - ozwał się Maćko - bo w dzień upał, ale czemu, mając
58 1,2 | śmiejącą się twarzą, przybrana w czerwony płaszcz i szatę
59 1,2 | niektóre jeszcze niedorosłe, w różowych i liliowych wianuszkach
60 1,2 | większej części z lutniami w ręku. Były i takie, które
61 1,2 | wszyscy raźno, z wesołością w twarzach, rozmawiając głośno
62 1,2 | ozwała się księżna, stając w pośrodku świetlicy.~- Na
63 1,2 | Maćka, skąd wraca, klasnęła w dłonie i rzekła:~- Otóż
64 1,2 | księży i bojarzynów naprzód w darze królowej przysłał.
65 1,2 | przyjechali, strzegąc jej w drodze.~- To kolebka tu
66 1,2 | ją do Krakowa,~- A cóż wy w Tyńcu robicie?~- My tu nawrócili
67 1,2 | i że nie zatrzymała się w klasztorze, ale w zwyczajnej
68 1,2 | zatrzymała się w klasztorze, ale w zwyczajnej gospodzie, niegodnej
69 1,2 | majestatu. Nie brak przecie w klasztorze domów i gmachów,
70 1,2 | klasztorze domów i gmachów, w których nawet pospolity
71 1,2 | Krakowa. Wyspaliśmy się w dzień i jedziemy nocą dla
72 1,2 | serce tą samą pieśnią, którą w Zatorze śpiewałaś.~Usłyszawszy
73 1,2 | świeżym jak śpiewanie ptaków w lesie na wiosnę:~Usiadłaby
74 1,2 | widoków, nigdy nic podobnego w życiu nie widział, trącił
75 1,2 | życiu nie widział, trącił w ramię stojącego obok Mazura
76 1,2 | czy we śnie, czy gdzieś w Krakowie na szybie kościelnej.~
77 1,2 | że mu się dziecko zdrowo, w miłości książęcej chowa.
78 1,2 | Zbyszkowi zaświeciły oczy w jednej chwili i żyły nabrały
79 1,2 | Pojechał książę wieżę jedną w Złotoryi budować, bez wojska,
80 1,2 | ludzi pobili. Długo książę w niewoli u nich siedział
81 1,2 | do siodła troczyć - jako w oczach mu na sznurze zbielała.
82 1,2 | rzekłszy, ukazał głęboką bliznę w czaszce, ciągnącą się spod
83 1,2 | doczekał odpowiedzi, gdyż w tej chwili śpiew ustał.
84 1,2 | co ława przechyliła się w jedną stronę. Danusia zachwiała
85 1,2 | na ręce.~Księżna, która w pierwszej chwili krzyknęła
86 1,2 | za szyję, drugą podnosiła w górę luteńkę z obawy, by
87 1,2 | podniósłszy głowę, rzekł z dziwną w jego wieku śmiałością:~-
88 1,2 | i do śmierci wiernym jej w każdej przygodzie ostać.~
89 1,2 | przeto powodów nie znalazła w chęci Zbyszka nic takiego,
90 1,2 | naprzód trzy razy do góry w swoich czerwonych trzewiczkach,
91 1,2 | obiecywano jakąś zabawę, w którą się tylko starszym
92 1,2 | Ślubuję jej, iże stanąwszy w Krakowie, powieszę pawęż
93 1,2 | niej kartę, którą mi uczony w piśmie kleryk foremnie napisze:
94 1,2 | on nie zginie - chybaby w niewolę radziej poszedł.~-
95 1,2 | Święty Krzyż; któren ślub w kościele przed księdzem
96 1,2 | miłościwa pani. Śmierć w bitwie każdemu się może
97 1,2 | czubami! bywajcie! Lecz w tej chwili wszedł do gospody
98 1,2 | nimi kosze z wikliny, a w nich łagiewki z winem i
99 1,2 | powtórnie, że wyspawszy się w dzień, wraz z całym dworem
100 1,2 | się dla wyprostowania nóg w gospodzie.~Po wielu grzecznych
101 1,2 | przyjmie śniadanie i wypoczynek w klasztorze. Uprzejmi zakonnicy
102 1,2 | wykupno z zastawu Bogdańca, w klasztorze złożyć. Ale młody
103 1,2 | służby, by się odziać i w przystojniejszej odzieży
104 1,2 | pośpiesznie włosy, wsunął je w pątlik jedwabny, bursztynowymi
105 1,2 | białego jedwabiu, naszytą w złote gryfy, u dołu zaś
106 1,2 | którym wisiał mały kord w srebro i kość słoniową oprawny.
107 1,2 | Zbyszko prześliczne spodnie, w których jedna nogawica była
108 1,2 | których jedna nogawica była w podłużne pasy zielone i
109 1,2 | zielone i czerwone, druga w fioletowe i żółte, obie
110 1,2 | bardziej. Danusia zaś skoczyła w pierwszej chwili ku niemu
111 1,2 | mazowieckie patrzyły na niego jak w tęczę, żałując teraz każda,
112 1,2 | ciekawych; Zbyszko zaś stał w środku z chełpliwym uśmiechem
113 1,2 | częstokroć niewiastom zamężnym, a w rodach znamienitych, wśród
114 1,2 | wszelako i to nie bardzo, gdyż w owym czasie szesnastoletni
115 1,2 | Sama wielka królowa Jadwiga w chwili przybycia z Węgier
116 1,2 | za mąż. Zresztą, patrzano w tej chwili więcej na Zbyszka
117 1,2 | dumny z bratanka, opowiadał, w jaki sposób młodzik przyszedł
118 1,2 | mówił - byliśmy proszeni w gościnę przez rycerzy saksońskich.
119 1,2 | A był też u nich także w gościnie pewien rycerz z
120 1,2 | znamienity: było wozów cztery, w każdym po parze podjezdków -
121 1,2 | znalazł. Hełmyśmy po prawdzie w boju połupali, ale Pan Jezus
122 1,2 | połupali, ale Pan Jezus w czym innym nas pocieszył,
123 1,2 | przednio kowana - i te, w które się Zbyszko teraz
124 1,2 | Zbyszko teraz przybrał, także w niej były.~Na to dwaj ziemianie
125 1,2 | Maćko śmiał się, przy czym w surowej jego twarzy było
126 1,2 | księżną, ona zaś, siadłszy w pośrodku, kazała Zbyszkowi
127 1,2 | chciał - nie mogę, boć one w powietrzu wiszą.~- Prawda -
128 1,2 | ochotą, tak że po chwili w całej izbie słychać było
129 1,2 | trzask skorup kruszonych w szczękach. Lecz na próżno
130 1,2 | rzadkie przysmaki poniżyć się w ich oczach. Jakoż, nabierając
131 1,2 | będzie mój?~-1 jutro, i w niedzielę, i aż do śmierci -
132 1,2 | oczka kleić, a główka chwiać w obie strony; raz i drugi
133 1,2 | ona we śnie niżeli inna w tańcu - odrzekł Zbyszko,
134 1,2 | wstążeczkę, która rozszerzała się w oczach. Od zachodniej strony
135 1,2 | Długolasu - wyśpimy się w opactwie, a do Krakowa przyjedziem
136 1,2 | Tatarów jak mrowia na świecie. W razie zwycięstwa przypadnie
137 1,2 | niezwyczajnych! Co po nich w Bogdańcu?... A przy tym
138 1,2 | mnie rozwiązał.~- To cię w Tyńcu opat rozwiąże. Lepszy
139 1,2 | Bogdaniec? Pazurami będziesz w nim orał? bez chłopów?~-
140 1,2 | Maćko umilkł, albowiem w słowach Zbyszkowych wiele
141 1,2 | grzebieni, to przysporzy i łupu. W końcu: niewolnik tamtejszy
142 1,2 | tamtejszy to nie Tatar. Takiego w boru osadzić - nie żal się
143 1,2 | Krzyżaków jadących chwycił, w podziemiu osadził i poty
144 1,2 | robota.~Przez chwilę szli w milczeniu, tymczasem rozwidniło
145 1,2 | I myśl o Bogdańcu, bo w tym mnie nie przekonasz,
146 1,3 | Zbyszko bywali już poprzednio w Tyńcu, ale w orszaku byli
147 1,3 | poprzednio w Tyńcu, ale w orszaku byli dworzanie,
148 1,3 | opactwa benedyktyńskie i w innych częściach kraju,
149 1,3 | częściach kraju, jak na przykład w Lubuszu nad Odrą, w Płocku,
150 1,3 | przykład w Lubuszu nad Odrą, w Płocku, w Wielkopolsce w
151 1,3 | Lubuszu nad Odrą, w Płocku, w Wielkopolsce w Mogilnie
152 1,3 | w Płocku, w Wielkopolsce w Mogilnie i w innych miejscach,
153 1,3 | Wielkopolsce w Mogilnie i w innych miejscach, żadne
154 1,3 | chociaż niezbyt dokładnie, w Krakowie.~Usłyszawszy to,
155 1,3 | sędziwych już lat, który w pochylonej nieco postawie
156 1,3 | zdarzają się takowe terminy, w których z woli Bożej wolno
157 1,3 | pojawia się wówczas, gdy w zakonie psują się obyczaje
158 1,3 | księżna - ale czemu to on jest w piekle, skoro, jako słyszałam,
159 1,3 | całą duszą, zmarł także w błędach pogańskich - i miał
160 1,3 | nie mógł nikt zliczyć, a w Tyńcu miał wieżę całą nasypaną
161 1,3 | pieniędzmi, jako teraz mają w Malborgu Krzyżacy.~- Wiem,
162 1,3 | z korzeniami wyrywał, a w piękności, w graniu na lutni
163 1,3 | wyrywał, a w piękności, w graniu na lutni i w śpiewaniu
164 1,3 | piękności, w graniu na lutni i w śpiewaniu nikt w całym świecie
165 1,3 | lutni i w śpiewaniu nikt w całym świecie sprostać mu
166 1,3 | francuskiego, rozmiłowała się w nim królewna Helgunda, którą
167 1,3 | uciekła z nim do Tyńca, gdzie w sprosności oboje żyli, gdy
168 1,3 | dać im nie chciał. Był zaś w Wiślicy Wisław Piękny z
169 1,3 | siostra Wisława, usłyszawszy w podziemiu śpiewanie Walgierzowe,
170 1,3 | to benedyktyni byli już w tym Królestwie?~- Benedyktynów
171 1,3 | Królestwie?~- Benedyktynów w tym Królestwie nie było,
172 1,3 | głównej bramy klasztornej, w której czekał na księżnę
173 1,3 | zakonnych, zawsze bywało w klasztorze sporo. Wielu
174 1,3 | klasztorne dość wyjątkowym w Polsce prawem lennym - i
175 1,3 | Przygotowujące się uroczystości w stolicy ściągnęły też wielu
176 1,3 | natłoku znaleźć gospodę w Krakowie, mieścili się w
177 1,3 | w Krakowie, mieścili się w Tyńcu. Z tych powodów abbas
178 1,3 | villarum mógł powitać księżnę w liczniejszym jeszcze niż
179 1,3 | brwi patrzące. Ubrany był w habit jak inni mnisi, ale
180 1,3 | do rozkazywania i ufnego w siebie.~Witał jednak księżnę
181 1,3 | jednego z największych państw w świecie. Przestąpił więc
182 1,3 | złotą puszką, którą trzymał w palcach prawej ręki, rzekł:~-
183 1,3 | Witaj, miłościwa pani, w ubogich progach zakonnych.
184 1,3 | Tolomei - patronowie nasi w światłości wiekuistej żyjący,
185 1,3 | czekano już widocznie, gdyż w tej chwili ozwały się dzwony
186 1,3 | kościelnych na cześć księżny w donośne trąby, inni uderzyli
187 1,3 | donośne trąby, inni uderzyli w ogromne kotły, wykute z
188 1,3 | która nie urodziła się w kraju chrześcijańskim, każdy
189 1,3 | rzeźby. Zakonnik przybrany w ornat wyszedł ze mszą, skłonił
190 1,3 | przesłoniwszy księdza i ołtarz, szły w spokojnych kłębach ku górze,
191 1,3 | kościoła. Anna Danuta pochyliła w tył głowę i rozłożywszy
192 1,3 | jakowaś Błogosławiona, która w cudownym widzeniu ogląda
193 1,3 | to modliła się urodzona w pogaństwie córka Kiejstuta,
194 1,3 | córka Kiejstuta, która choć w życiu codziennym równie
195 1,3 | wspominała imię Boże, jednakże w domu Pana z dziecinną bojaźnią
196 1,3 | gdy piwo i wino, które w gospodzie wypił, wywietrzało
197 1,3 | niepasowanych na pojedynkę w bój wyzywać. Spodziewał
198 1,3 | otrzyma z rąk królewskich w czasie gonitw, które zapowiadano
199 1,3 | piórami na głowach.~Więc w tym utrapieniu i niepewności,
200 1,3 | tego i wszystkich narodów w naszej mowie Imię Twoje
201 1,3 | przeciwko nam zawziętość w sercu noszą, najbardziej
202 1,3 | jako najprędzej zesłał i w miłosierdziu swoim pobić
203 1,3 | mi dopomóż, amen!"~Lecz w miarę jak się modlił, topniało
204 1,3 | jak się modlił, topniało w nim coraz bardziej z pobożności
205 1,3 | pszczoły przez cały rok w barciach zrobią. Spodziewał
206 1,3 | on swego dokaże. Poczuł w rękach, w nogach moc tak
207 1,3 | dokaże. Poczuł w rękach, w nogach moc tak wielką, że
208 1,3 | nogach moc tak wielką, że w tej chwili byłby sam jeden
209 1,3 | Zakon: "Jakoż się ma dziać w księstwie mającym takich
210 1,3 | czyli nie rozbudzi się w pętach albo z ostrzem miecza
211 1,3 | zdarzyło się pod Złotoryją, gdy w czasach najgłębszego pokoju
212 1,3 | najgłębszego pokoju porwano księcia w niewolę. Prawili Krzyżacy,
213 1,3 | świecie zakon, który by w innych królestwach takie
214 1,3 | na nich skarżyć, gdyż oni w zatwardziałości i pysze
215 1,3 | uczynili na Litwie, odwrócić. W sercach zawsze jednak myślą
216 1,3 | komtur Lichtenstein, brat w Zakonie, dla znakomitego
217 1,3 | pomodlić, zjedzie do Tyńca w odwiedziny.~Usłyszawszy
218 1,3 | musi wielka wojna nastąpić, w której po jednej stronie
219 1,3 | osiem roków temu została ona w poczet świętych zaliczona.
220 1,3 | spisali jej objawienia, w których wielka wojna istotnie
221 1,3 | i doświadczony.~- Byłem w niewoli u Krzyżaków - rzekł -
222 1,3 | noszono. Ale oprócz tego jest w klasztorze w Oliwie siła
223 1,3 | oprócz tego jest w klasztorze w Oliwie siła innych najprzedniejszych
224 1,3 | głowienki z krza ognistego, w którym się sam Bóg Ojciec
225 1,3 | ale jeśli przebrali miarę w grzechach, tedy i tym relikwiom
226 1,3 | wojna nastąpi, są też i w naszym Królestwie relikwie,
227 1,3 | będą wojować. Głos zasię w objawieniu świętej Brygidy
228 1,3 | go skazują, niż gdyby był w pogaństwie pozostał. A wojny
229 1,3 | Dlatego miejcie ufność w Bogu, miłościwa pani, albowiem
230 1,3 | wdzięcznym sercem tę oto puszkę, w której palec od nogi świętego
231 1,4 | większych miast lub do zamków w odwiedziny do znakomitych
232 1,4 | przebyciu bram, do czego w zamkach wzywał sam gospodarz
233 1,4 | i Zbyszko przybrali się w wyborne pancerze i w naramienniki
234 1,4 | się w wyborne pancerze i w naramienniki zdobyte na
235 1,4 | dużo świata i wielu rycerzy w życiu widział, a był rzeczy
236 1,4 | mediolańskich, najsłynniejszych w świecie płatnerzy, takie,
237 1,4 | musieli być znakomitymi ludźmi w swoim narodzie, i z tym
238 1,4 | dwór. Każdy z nich dzierżył w ręku długą kopię, każdy
239 1,4 | miasta.~Obaj też jechali w pobliżu kolaski, w której
240 1,4 | jechali w pobliżu kolaski, w której na tylnym siedzeniu
241 1,4 | Ciekawam okrutnie, jak kości w środku wyglądają - rzekła
242 1,4 | urazić. Niech otworzy biskup w Krakowie.~Na co ostrożny
243 1,4 | Obaczyli nasi, że byle w garście splunąć, a od ucha
244 1,4 | którzy wedle słuszności w imię Boże do bitwy idą.
245 1,4 | większą moc spuścił nam w kości. A co do relikwii -
246 1,4 | relikwii - albo to u nas w klasztorze świętokrzyskim
247 1,4 | księżna. - Ale u nas ono w klasztorze zostanie, a oni
248 1,4 | zostanie, a oni swoje ze sobą w potrzebie wożą.~- Wszystko
249 1,4 | wspaniałości. Dziwiła Mazurów w ogóle nie tylko zamożność
250 1,4 | dąbrowy i olszyńce, skąpane w blasku słonecznym, gdzieniegdzie
251 1,4 | i pracowity, rozmiłowany w roli - i dokąd wzrok sięgnął,
252 1,4 | zakonnicy prawili, może się w Tyńcu pokazować, gdzie siedem
253 1,4 | jak chce, alem rada, że w klasztorze nie nocujemy.
254 1,4 | was usłyszy i nuż się wam w postaci wielkoluda ukaże!~-
255 1,4 | urok! - odrzekła Ofka.~Lecz w tej chwili Maćko z Bogdańca,
256 1,4 | niż ci, którzy siedzieli w kolasce, ściągnął lejce
257 1,4 | Danusia pochowała głowę w fałdy sukni księżnej. Dworzanie,
258 1,4 | śmiali się jeszcze, ale w oczach mieli niepokój; panny
259 1,4 | konia i stanął nieruchomie. W promieniach zachodzącego
260 1,4 | to myśl lepsza, albowiem w miarę jak się zbliżał, nieznajomy
261 1,4 | nieznajomy począł tracić w jego oczach swoje nadzwyczajne
262 1,4 | przechodził. Był nadto bez zbroi, w czapce aksamitnej na głowie,
263 1,4 | mającej kształt dzwona, i w białej płóciennej osłaniającej
264 1,4 | księżnej mazowieckiej tam w dole?~-Tak jest.~- To z
265 1,4 | jechał rycerz przybrany cały w świecącą zbroję, w biały
266 1,4 | cały w świecącą zbroję, w biały sukienny płaszcz z
267 1,4 | płaszcz z czarnym krzyżem i w stalowy hełm z przepysznym
268 1,4 | przepysznym pawim czubem w grzebieniu.~- Krzyżak! -
269 1,4 | zostały wysłuchane, że Bóg w miłosierdziu swoim zsyła
270 1,4 | takiego Niemca, o jakiego w Tyńcu prosił, że trzeba
271 1,4 | zdumienia, pochylił się w kulbace, złożył glewię w
272 1,4 | w kulbace, złożył glewię w pół końskiego ucha i wydawszy
273 1,4 | pochylając kopii sterczącej w górę od strzemienia, patrzył
274 1,4 | siebie jakby niepewny, czy w niego godzą.~- Pochyl kopię! -
275 1,4 | żelazne końce strzemion w boki końskie.~- Grady! Grady!~
276 1,4 | wszystkimi czterema nogami w ziemię i stanął jak wkopany.~-
277 1,4 | się głęboki, groźny głos - w posła godzisz, króla znieważasz!~
278 1,4 | ludzi, uzbrojonych po części w dzidy, po części w kusze -
279 1,4 | części w dzidy, po części w kusze - dwóch więc całkiem
280 1,4 | Myślał też Maćko, że jeżeliby w następstwie miał im zagrozić
281 1,4 | najsławniejszych rycerzy w Królestwie. Rybałci opiewali
282 1,4 | Królestwie. Rybałci opiewali go w pieśniach jako wzór honoru
283 1,4 | i Zyndrama z Maszkowic. W tej chwili przedstawiał
284 1,4 | Powała - choć wolałbym nie w tak ciężkiej przygodzie
285 1,4 | opowiadać, co się zdarzyło w gospodzie, więc mówił o
286 1,4 | ślubowaniu Zbyszkowym, ale w końcu chwycił go nagły gniew
287 1,4 | którego nierozwagę popadli w tak ciężkie położenie, więc
288 1,4 | głos zawołał we mnie: "Bij w Niemca, bo to cud!" No -
289 1,4 | stało. Ale mógłbym to tylko w takim razie uczynić, gdyby
290 1,4 | posłowaniu chciał się ów komtur w ogrodzieńcu samowtór potykać,
291 1,4 | teraz tłumaczyć komturowi w jego rodowitym języku, co
292 1,4 | człowieka, ale na kołek w płocie. Włodyka z Bogdańca
293 1,4 | dworne, dusza poczęła się w nim widocznie burzyć; mówił
294 1,4 | serce, postanowił mu przyjść w pomoc. I on szukając za
295 1,4 | niemiecku, więc teraz ozwał się w tym języku do Maćka głosem
296 1,4 | jednego niewarta. Nie tylko w naszym Królestwie, ale i
297 1,4 | człek. Powiada, że tylko w takim razie się nie poskarży,
298 1,4 | miłość do bratanka wybuchnęła w nim z taką siłą, że chwycił
299 1,4 | taką siłą, że chwycił go w swoje okute żelazem ręce
300 1,4 | też dobrej myśli. Niemiec w Tyńcu z dzionek zabawi,
301 1,4 | mazowieckich czapek chwiejące się w powiewie pawie pióra Krzyżaka
302 1,4 | Krzyżaka i jego jasny, świecący w słońcu hełm.~- Dziwna to
303 1,4 | krzyżacka - ozwał się jakby w zamyśleniu rycerz z Taczewa. -
304 1,4 | Taczewa, który przyłamał kopię w ręku Zbyszka jak suchy badyl.~-
305 1,4 | Wówczas błysnęło mu coś w oczach jakby stalą - i zaraz
306 1,4 | zaraz począł się żegnać...~W chwili zaś gdy ruszył, pan
307 1,4 | Choć dziwne są obyczaje w tym kraju, nie obrony, ale
308 1,4 | dworze, i gdzie indziej...~W ostatnich słowach brzmiała
309 1,4 | przez trzy pacierze dzierżył w powietrzu!~I począł rozmawiać
310 1,4 | utrzymać bezpieczeństwo w okolicy, w której z powodu
311 1,4 | bezpieczeństwo w okolicy, w której z powodu wielkiej
312 1,4 | nieco będąc, cieszył się w sercu, że go sławią, i sam
313 1,4 | uczyniły imię jego szczególniej w Burgundii, na dworze Filipa
314 1,4 | Filipa Śmiałego. Raz on tam w czasie turnieju chwycił,
315 1,4 | wyrzucił na wysokość kopii w górę, chociaż Ardeńczyk
316 1,4 | chociaż Ardeńczyk cały był w żelazo zakuty. Filip Śmiały
317 1,4 | Słysząc to, wszyscy wpadli w wielkie zdumienie, z wyjątkiem
318 1,4 | który rzekł:~- Nie ma już w dzisiejszych zniewieściałych
319 1,4 | krzepkie. Mnie Pan Jezus siły w kościach nie poskąpił, wszelako
320 1,4 | powiadam się najmocniejszym w tym Królestwie. Widziałeś
321 1,4 | turnieju, który Krzyżacy w Toruniu wyprawili, rozciągnął
322 1,4 | Powiadali o nim, że wziąwszy w garść świeży kołek, sok
323 1,4 | następnie ścisnął ją za koniec w oczach księżny i Danusi
324 1,4 | Inni wszelako wychwalali w głos siłę Zbyszkową, że
325 1,4 | głos siłę Zbyszkową, że zaś w owych czasach żelazną rękę
326 1,4 | rzymskiego. Pojechał do niego w odwiedziny nasz król Kazimierz
327 1,4 | bezpłodności. Ale jest przecie w Krakowie umiłowana siostra
328 1,4 | czele pachołków, czasem w zbrojach, czasem w letnich
329 1,4 | czasem w zbrojach, czasem w letnich szatach i słomianych
330 1,4 | dnia na dzień porastało w ludność, w dostatki, w budowle -
331 1,4 | dzień porastało w ludność, w dostatki, w budowle - i
332 1,4 | porastało w ludność, w dostatki, w budowle - i czyniło się
333 1,4 | jednym ze znaczniejszych w świecie...~- Krzyżackie
334 1,4 | idzie jednak jak wilkowi w gardziel. Pan z Taczewa,
335 1,4 | Taczewa, srogi i zawzięty w czasie wojny, miał jednak
336 1,4 | czasie wojny, miał jednak w swych potężnych piersiach
337 1,4 | bezpieczeństwa, ile dlatego, że w ten sposób mógł blisko Danusi
338 1,4 | A gdzie zamieszkacie?~- W gospodzie.~- W gospodach
339 1,4 | zamieszkacie?~- W gospodzie.~- W gospodach z dawna me masz
340 1,4 | wam powiem tak: pójdźcie w gościnę do mnie. Bratanek
341 1,4 | królowi pod ręką. Co się w pierwszym gniewie uczyni,
342 1,4 | gniewie uczyni, tego się w drugim nie uczyni. Pewnie
343 1,4 | pobudowane i spalone, całe w popiele i gruzach, tu zaś
344 1,4 | szklanych gomółek pooprawianych w ołów, które odbijały tak
345 1,4 | że można było mniemać, iż w domu jest pożar. W ulicach
346 1,4 | mniemać, iż w domu jest pożar. W ulicach bliższych rynku
347 1,4 | obok drugich jak żołnierze w szyku, niektóre szerokie,
348 1,4 | nieco łakomym okiem. Lecz w jeszcze większy podziw wprowadziły
349 1,4 | publiczne: kościół Panny Marii w Rynku, sukiennice, ratusz
350 1,4 | ratusz z olbrzymią piwnicą, w której sprzedawano piwo
351 1,4 | zagranicznych, toż budynek, w którym zamykano wagę miejską,
352 1,4 | jednym kanonikiem, biegłym w piśmie i w prawie, któren
353 1,4 | kanonikiem, biegłym w piśmie i w prawie, któren powiada,
354 1,5 | nimi wielu rycerzy sławnych w kraju i za granicą, na których
355 1,5 | Zbyszko, obiecując sobie w duszy, że jeśli sprawa z
356 1,5 | będzie się starał im wyrównać w męstwie i we wszystkich
357 1,5 | osobą, upoważnił posła, aby w jego imieniu trzymał do
358 1,5 | dziecię, a zarazem prosił, by w dowód osobliwszej jego miłości
359 1,5 | odwiedzin, uczt i gonitw, w których z zamiłowaniem brat
360 1,5 | węgierskiego gościa", którego znana w świecie próżność była tak
361 1,5 | próżność była tak wielka, że w razie niepowodzenia wyciskała
362 1,5 | żony jego Anny przywieźli w darze kniazie i bojarzyni
363 1,5 | opowiadające sobie nowiny. W jednej z nich Maćko, posłyszawszy
364 1,5 | połączone wojska poniosą Krzyż w takie strony, w których,
365 1,5 | poniosą Krzyż w takie strony, w których, jeśli wspominają
366 1,5 | dlatego, by mu bluźnić, i w których nie postała dotąd
367 1,5 | znalazłbyś ani jednego człowieka w ówczesnej Europie, który
368 1,5 | wszystkich bitwach, niezwyciężony w żadnej, "pan dusz i ciał".~
369 1,5 | więcej ziem, niż ich było w reszcie Europy, "syn" chciał
370 1,5 | ochota pociągnąć z Witoldem w dzikie stepy... Ale za czasu
371 1,5 | stepy... Ale za czasu pobytu w Wilnie chciało mu się widzieć
372 1,5 | Kraków, dwór, wziąć udział w gonitwach rycerskich, a
373 1,5 | niesławę i sąd, tam zaś w najgorszym razie znalazłby
374 1,5 | namyślać, oni zaś czekali w skupieniu, albowiem powszechne
375 1,5 | gdyż widział ich poprzednio w hełmach, z hełmu zaś, nawet
376 1,5 | królewski. Zbyszko nigdy w życiu nie widział nic równie
377 1,5 | mężowie Królestwa, słynni w radzie lub boju. Wielu,
378 1,5 | przeprowadził małżeństwo W. Księcia Litwy z cudną i
379 1,5 | kasztelana krakowskiego, w której łączyła się surowość
380 1,5 | nad brwią, a spływającymi w długich kędziorach z boków
381 1,5 | tylko przepaski utrzymujące w ładzie włosy. Goście zagraniczni,
382 1,5 | kosztownym; kniazie ruscy w szatach sztywnych a szerokich
383 1,5 | ku stallom, za którymi w pobliżu ołtarza widać było
384 1,5 | porachować wszystkich ludzi w kościele. Oblicze jego miało
385 1,5 | Ale właśnie dlatego była w jego twarzy i ruchach jakby
386 1,5 | budowali się widokiem króla w kościele. Często on, odrzuciwszy
387 1,5 | uczynił to samo, albowiem w całym tym zgromadzeniu nikt
388 1,5 | ludzie pozbawieni władzy w rękach i nogach odzyskiwali
389 1,5 | Krzyża ostatni pogański naród w Europie. Czego nie dokazały
390 1,5 | po dworach zagranicznych. W Rzymie śpiewano "Te Deum".
391 1,5 | Rzymie śpiewano "Te Deum". W ziemiach polskich utrwaliło
392 1,5 | wysłańcy od ziem i powiatów, by w miarę potrzeby modliła się
393 1,5 | miodobranie. to o obfitość ryby w jeziorach, to o zwierza
394 1,5 | jeziorach, to o zwierza w lasach. Groźni rycerze z
395 1,5 | Czysty duch jej przenikał w serca ludzkie, łagodził
396 1,5 | był zarazem najbieglejszym w kraju, a słynnym i za granicą
397 1,5 | księżniczek - kochała się w kosztownych tkaninach, w
398 1,5 | w kosztownych tkaninach, w łańcuchach, perłach, w złotych
399 1,5 | w łańcuchach, perłach, w złotych manelach i pierścieniach,
400 1,5 | piękności nie wzbudziła w niej pychy światowej. Próżno
401 1,5 | odmiennym jej stanie, polecił w uniesieniu radości, by łożnicę
402 1,5 | nie wśród klejnotów, ale w cichej pokorze powinna przyjąć
403 1,5 | Królowa zgodziła się tylko w tym zmienić zakonny pozór,
404 1,5 | oczy wzniesione do góry, w jednej ręce książkę, w drugiej
405 1,5 | w jednej ręce książkę, w drugiej różaniec. Zbyszko
406 1,5 | go palą ręce i pali się w nim dusza cała...~Zapomniał
407 1,5 | które nagle ozwały się w kościele, miał poczucie,
408 1,5 | z niej oka, rozmyślając w wezbranym sercu, jaką by
409 1,5 | go pewien franciszkanin w Wilnie, ale być może, że
410 1,5 | jednak począł powtarzać w kółko tych kilka słów, które
411 1,5 | kółko tych kilka słów, które w jego duszy znaczyły: "Daj
412 1,5 | wisiał sąd i kara - przeto w całym kościele nie było
413 1,5 | umyślnie nie brała udziału w wesołych śniadaniach, przy
414 1,5 | zawołał, żegnając się:~- W imię Ojca i Syna, i Ducha!...
415 1,5 | stołem. Wnet zaroiło się w komnacie od gości zagranicznych
416 1,5 | włosach, które pozwijane w strąki czyniły głowę jego
417 1,5 | potężnym królem lepiej jest być w zgodzie, przebłagał go,
418 1,5 | otrzyma. Jakoż nie zawiódł się w przyszłości, a tymczasem
419 1,5 | im spotkać przyszło bądź w bitwie, bądź w pojedynczej
420 1,5 | przyszło bądź w bitwie, bądź w pojedynczej walce. Wydawało
421 1,5 | był on jednak chuchrakiem w porównaniu do takiego Powały,
422 1,5 | Lichtenstein począł się klepać w łysiejącą głowę, zapomniał
423 1,5 | smoleńskiego, pomagał mu w tym tak szczerze, że aż
424 1,5 | wolności, odrzekł:~- Dużo miodu w ziemi dobrzyńskiej, dlatego
425 1,5 | który, przebywając długo w Toruniu i Chełmnie, wyuczył
426 1,5 | Zyndrama z Maszkowic, utopił w nim swoje szare źrenice
427 1,5 | krakowski Wysz -żali to nie w odwiecznie chrześcijańskim
428 1,5 | starsze tu kościoły niż w Malborgu?~- Nie wiem - odpowiedział
429 1,5 | Krzyżak - ale obyczaje są w nim pogańskie...~Na to podnieśli
430 1,5 | potężni, sławni, zwycięscy w wielu bitwach, w wielu turniejach,
431 1,5 | zwycięscy w wielu bitwach, w wielu turniejach, i to płonąc
432 1,5 | do Prus przybył, wojował w Palestynie, ale tam nawet
433 1,5 | obyczajem litewskim kilkakroć w dłonie. Wówczas wstał stary
434 1,5 | przygodziłoby mi się to w żadnym innym chrześcijańskim
435 1,5 | jedni uderzali się pięściami w uda i piersi, drudzy skręcali
436 1,5 | piersi, drudzy skręcali w palcach cynowe misy na stole,
437 1,5 | czym krzyknął na stojącego w pobliżu młodego kniazia
438 1,5 | masz praw chrześcijańskich w tym Królestwie. Sąd nad
439 1,5 | wiódł Zbyszka, by oddać go w ręce łuczników stojących
440 1,5 | zamkowym dziedzińcu. Czuł on w młodym sercu litość dla
441 1,5 | albo na topory, ale stłumił w sobie tę chęć, wspomniawszy,
442 1,5 | spuścił smutnie głowę i w milczeniu pozwolił się oddać
443 1,5 | milczeniu pozwolił się oddać w ręce przywódcy pałacowych
444 1,5 | pałacowych łuczników.~A w sali tymczasem uwaga powszechna
445 1,5 | powszechna zwróciła się w inną stronę. Danusia, widząc,
446 1,5 | początku tak, iż dech zaparło w jej piersi. Twarzyczka jej
447 1,5 | ruchu jak woskowa figurka w kościele. Lecz gdy wreszcie
448 1,5 | pochowała swą jasną główkę w fałdy szarej szaty królewskiej,
449 1,5 | patrzyła błagalnie na króla, w którego twarzy odbiło się
450 1,5 | prośby. Nagle zmienił się w mgnieniu oka: spuścił głowę,
451 1,5 | posłem między wami i noszę w sobie majestat całego Zakonu,
452 1,5 | odstąpienia od skargi lub w razie potrzeby napisała
453 1,5 | straszny gniew królewski, a w dodatku klątwą kościelną
454 1,5 | otwarcie: "Posłem jest i w szranki powołań być nie
455 1,5 | najzawziętszym, albowiem miał w Taczewie umiłowaną córuchnę
456 1,5 | Taczewie umiłowaną córuchnę w wieku Danusi - skutkiem
457 1,5 | Danusine całkiem skruszyły w nim serce.~Jakoż jeszcze
458 1,5 | samego dnia odwiedził Zbyszka w podziemiu, kazał mu być
459 1,5 | nawet nie kazał zapalić i w zmroku z nim gadał. Wrócił
460 1,5 | nie będzie!~- I nie byłoby w tym sprawiedliwości - dodał
461 1,5 | kazał im pozostać, może w nadziei, że uda mu się przy
462 1,5 | skarga o zniewagę, jaka mnie w królestwie waszym spotkała.~-
463 1,5 | zaś rzekł, patrząc wprost w twarz króla:~- Nie znam
464 1,5 | ją i począł czytać, ale w miarę jak czytał, twarz
465 1,5 | kasztelańskim wszystko, co było w jego mocy, aby winę Zbyszka
466 1,5 | także pomyśleć, że jest w tym zrządzenie boskie. Jednej
467 1,5 | przynieść do sądu zbroję, w którą owego dnia był przybrany,
468 1,5 | jest posłem, tedybym go był w spokoju ostawił".~Podobały
469 1,5 | milczał, po czym utkwił w Zbyszku badawcze źrenice
470 1,5 | myślałbym, że to nasz rycerz, a w naszego przecie bym nie
471 1,5 | gdyby nie pan z Taczewa, to w obecnej chwili leżałby przed
472 1,5 | kasztelan rzekł:~- Iżeś w zapalczywości swej nie pomyślał,
473 1,5 | zapalczywości swej nie pomyślał, w kogo bijesz, i czynił bez
474 1,5 | ale wnet potem wstrząsnął w tył swe długie włosy, przeżegnał
475 1,5 | Lichtenstein, i jakkolwiek w piersiach biło mu zarówno
476 1,5 | straszną i złowrogą twarz miał w tej chwili stary wojownik.
477 1,5 | się muszą spotkać choćby w Malborgu.~Tymczasem kasztelan
478 1,5 | wyrok na Zbyszka biegłemu w piśmie sekretarzowi. Ten
479 1,5 | i niezmiernej surowości w ich przestrzeganiu, znany
480 1,5 | był po świecie szeroko. W sprawach najbardziej zawilkłanych,
481 1,5 | najbardziej zawilkłanych, w których chodziło o honor
482 1,5 | baranka. Ktoregożeś z nich w tej przygodzie naśladował?~-
483 1,5 | miejsce za stołem i wziąwszy w rękę krucyfiks, rozkazał
484 1,5 | się kilkakrotnie pięścią w piersi, powtarzając: "Boże,
485 1,5 | czym wstał i rzucił się w ramiona Maćka, który począł
486 1,5 | Maćka, który począł całować w milczeniu jego głowę i oczy.~
487 1,5 | ludziom ówczesnym, zamiłowanym w drobiazgowym rozporządzaniu
488 1,5 | tylko dla wzięcia udziału w uroczystościach chrzcin,
489 1,5 | raz o niej dowie, wpadnie w turbację mogącą jej ciężko
490 1,5 | mogącą jej ciężko zaszkodzić. W ten sposób pozostawało Zbyszkowi
491 1,5 | Malborga pojadę i kopią w bramę zamkową uderzę, a
492 1,5 | spoglądając przez kratę w murze:~- A co tam na dworze?~-
493 1,5 | obie dłonie i przechyliwszy~w tył głowę, mówił:~- Hej,
494 1,5 | z ołowianymi ostrzami, a w końcu, jak ucztują i jakie
495 1,5 | wybiera się aż hen gdzieś w dół Węgrów na Turków, nie
496 1,5 | nadzieja na nowo wstąpiła w serce obu pań. Księżna Aleksandra,
497 1,5 | Malborga bogate dary i listy, w których mistrz nazywał ją
498 1,5 | nowinę zwiastować.~Jakoż w pierwszej chwili Zbyszko
499 1,5 | Po czym rzucili się sobie w objęcia - i Zbyszko został
500 1,5 | kaganek przy łożu: pogrążony w ciemności Zbyszko stracił
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-4948 |