Tom,    Rozdzial

1  1,4 |   byli, panie?~- Dawno. I dziwuję się, jakobym je pierwszy
2  1,9 |   i wreszcie rzekł:~- Toć dziwuję się, dziwuję i nie mogę
3  1,9 | rzekł:~- Toć dziwuję się, dziwuję i nie mogę się wydziwować,
4  1,15| ale że rozum masz, to się dziwuję. Powiedzże mi, jako mam
5  1,15|   Najbardziej się mieczom dziwuję - rzekł Zbyszko - bo takich