Tom, Rozdzial
1 1,1 | szuka skrzętnie w Polsce rycerzy. Znając ja więc godnego
2 1,1 | Sławiliście Niemców i innych rycerzy, że chrobre są i że łatwo
3 1,1 | zbił książę z siodeł trzech rycerzy, drugi raz pięciu - a z
4 1,1 | że król hojnie nagradza rycerzy, którzy z wojny litewskiej
5 1,1 | różnych książąt a komesów, i rycerzy jako maku, że to każdy się
6 1,1 | Zamki poburzył, popalił, rycerzy pobił, siła ludu wyścinał.
7 1,2 | niemieckiej i widując często rycerzy z dalekich nawet krajów,
8 1,2 | proszeni w gościnę przez rycerzy saksońskich. A był też u
9 1,2 | Nałęczowi, który czterdziestu rycerzy do Krzyżaków jadących chwycił,
10 1,3 | też ziemian, możnych nawet rycerzy, trzymało nieprzeliczone
11 1,4 | który dużo świata i wielu rycerzy w życiu widział, a był rzeczy
12 1,4 | wielkim zajęciem na żelaznych rycerzy, księżna zaś, dobywając
13 1,4 | dwóch więc całkiem pokrytych rycerzy mogło się z nimi potykać
14 1,4 | jednym z najsławniejszych rycerzy w Królestwie. Rybałci opiewali
15 1,4 | wyprawili, rozciągnął dwunastu rycerzy z wielką chwałą dla siebie
16 1,4 | zmagać. Nazjeżdżało się pań i rycerzy znacznych, a po trzech dniach
17 1,5 | znajomych, a między nimi wielu rycerzy sławnych w kraju i za granicą,
18 1,5 | wszystkich cnotach. Jeden z tych rycerzy, Toporczyk, krewny kasztelana
19 1,5 | jako jeden z pierwszych rycerzy. Powała, Zawisza z Garbowa,
20 1,5 | milczenia jeden z najstarszych rycerzy, Wojciech z Jagłowa, rzekł:~-
21 1,5 | oblał zimną wodą ochotę rycerzy:~- Głupiście - rzekł. -
22 1,5 | miejscowych dygnitarzy i rycerzy. Król siedział u wyższego
23 1,5 | Kozichgłów i do wielu innych rycerzy siedzących przy stole królewskim.~
24 1,5 | najsłynniejszy między słynnymi, "wzór rycerzy", zwrócił zmarszczone czoło
25 1,5 | sekretarzowi. Ten i ów z rycerzy zbliżał się podczas owej
26 1,5 | I począł wypytywać o rycerzy, których na dworze króla
27 1,5 | słabość do polerowanych rycerzy zakonnych, była i przez
28 1,6 | tym bardziej będzie kniaź rycerzy potrzebował i rad cię obaczy.
29 1,6 | mieczem, to wreszcie na rycerzy, na których zawsze z chciwością
30 1,6 | pokonał na turnieju dwunastu rycerzy niemieckich - i Zygmunta
31 1,6 | ten sposób dotarli aż do rycerzy stojących w kwadrat koło
32 1,6 | spodziewał. Oto nagle spomiędzy rycerzy wystąpił Powała z Danusią
33 1,6 | powtórzyły potężne głosy rycerzy. - Do kasztelana!~Odpowiedział
34 1,6 | jakby ukochanymi dziećmi rycerzy, mieszczan i pospolitego
35 1,6 | Danutę, kilku duchownych i rycerzy.~Zbyszko, ujrzawszy go.
36 1,7 | Maćko - żebyś ty trzech rycerzy ze znakomitych rodów pokonał,
37 1,7 | razem garść posiłkowych rycerzy polskich, a nawet i krzyżackich.
38 1,7 | wojny i Królestwo. Wielu też rycerzy, którzy jak Zawisza, Farurej,
39 1,8 | drapieżnym usposobieniu Mazurów i rycerzy niemieckich, którzy z ramienia
40 1,8 | w innych stronach przez rycerzy niemieckich. W ten sposób,
41 1,10| niemieckich lub zniemczałych rycerzy ze Śląska, których zameczki
42 1,10| I naszych posiłkowych rycerzy tez siła legło.~- Ba, nawet
43 1,10| przeprawy. Przyszła też garść rycerzy nowych z Polski. No i nic!
44 1,10| między nimi, rozpoznawszy rycerzy, odrzekł:~- Księdza opata
45 1,19| Przecie gdy wyrzekła wobec rycerzy i mieszczan: "Mój ci jest"
46 1,19| alibo konną" wszystkich rycerzy, którzy by zaprzeczyli,
47 1,19| zakonników siła jest i świeckich rycerzy z dalekich stron, którzy
48 1,19| się zbójów ni zbrojnych rycerzy, a nawet i nie myślał o
49 1,19| wyzwanie przeczytać, ci zaś z rycerzy, którym odczytali je biegli
50 1,19| którego czele jechało dwóch rycerzy na tęgich pomorskich koniach,
51 1,19| spojrzał znów na obcych rycerzy i na ich pawie pióra:~-
52 1,20| na wieżach, duchownych, rycerzy ze świętymi znamionami na
53 1,20| chwalono tam zawziętość waszych rycerzy, ale przyganiano im, iż
54 1,20| który wyzwało się czterech rycerzy polskich i czterech francuskich,
55 1,20| od zamorskich jakowychś rycerzy, a może zgoła od pogan,
56 1,20| była cześć dla pasowanych rycerzy, iż Lotaryń-czyk spuścił
57 1,21| rzekł - coraz mniej prawych rycerzy jeździ po świecie, bądźcie
58 1,22| pozywał i zwyciężał waszych rycerzy? Ile razy nasadzaliście
59 1,23| Krzyżacy umieli podejmować rycerzy z dalekich stron, przywiązał
60 1,23| się do skargi zakonnych rycerzy, gdy domagali się kary i
61 1,23| kilku prawych i surowych rycerzy; ci sami często rozwodzili
62 1,23| piersią o pierś polskich rycerzy, przy zdobywaniu zamków
63 1,23| znajdziesz godnych Krzyża rycerzy, ale ci, którzy na pogranicznych
64 1,24| nie zdołałby już dosięgnąć rycerzy przed granicą, i rzekł:~-
65 1,25| psubratów, nie za prawych rycerzy uważam.~I na tym skończyło
66 1,25| padający szło ku wam dwóch rycerzy, ale jeden doszedł pierwej
67 1,26| odpowiedział Zbyszko - kiedym owych rycerzy krzyżowych pozwał, a przedtem
68 1,26| gospodzie spotkali kilku rycerzy mazowieckich z pocztami,
69 1,30| Bartosz Nałęcz czterdziestu rycerzy, którzy ku nim śli, chwycił,
70 1,30| ludzi padłby na pobożnych rycerzy, i dlatego ci wołają wam
71 1,32| radowało się przewagą polskich rycerzy.~Jakoż po chwili dodał:~-
72 1,32| miejscowych krzyżackich rycerzy, oczom prawie nie chciał
73 1,32| kronikarzy wytrzymałoEć polskich rycerzy na chłód, głód i trudy nieraz
74 2,1 | stół i siedzących za nim rycerzy, a dalej za ich plecami
75 2,1 | rzadka, albowiem który z rycerzy lub knechtów widział go
76 2,1 | zapłać, komturze!~- Poznaj rycerzy Chrystusa - rzekł Danveld.
77 2,4 | tylko słynnych w świecie rycerzy, takich, którzy odbyli wyprawę
78 2,4 | mazowieckich i w ogóle polskich rycerzy, którzy bądź na dworskich
79 2,5 | Wzruszenie tak opanowało rycerzy i dwórki, że w nocy poprzedzającej
80 2,6 | dlatego, aby tamtejszych rycerzy pozywać. I chwała Bogu,
81 2,7 | Rotgier pokonał dwóch słynnych rycerzy, którzy w ojczystej swej
82 2,11| świetniejszy i pięknych rycerzy na nim niemało.~Obarczon
83 2,11| zawsze najsławniejszych rycerzy ze wszystkich stron świata
84 2,15| dworze usłyszano, zaraz kilku rycerzy i dworzan postanowiło iść
85 2,15| prowadzić jego i ochotniczych rycerzy mazowieckich od osady do
86 2,17| mrowie orężnych mnichów, rycerzy i knechtów - i relikwie
87 2,17| Nowego Kowna posiłki. Dwóch rycerzy prowadzi knechtów, bydło
88 2,18| kraju na spotkanie owych rycerzy prowadzących posiłki do
89 2,19| Łękawicy, trzech młodych rycerzy spod Ciechanowa i kilkunastu
90 2,19| oka z jego rozkazu ława rycerzy zwróciła się czołem w stronę,
91 2,22| siedziało na kłodzie dwóch rycerzy, przed drugą - barczysty,
92 2,23| ja panienki i od tamtych rycerzy, bo ta, pana Zbyszkowa nieboga,
93 2,24| pojedynczej przez tych polskich rycerzy. Jako żołnierz wiedział
94 2,25| jaki ich wprawiał widok rycerzy, i odjeżdżać jak najspieszniej.~
95 2,29| króla i wobec krakowskich rycerzy, którzy sławni są w świecie
96 2,29| dawna chciał widzieć waszych rycerzy, a przy tym słyszałem, że
97 2,30| niego nie wielbi sławnych rycerzy.~To rzekłszy, skinął na
98 2,31| stołów, od króla, książąt i rycerzy, którzy mieli zwyczaj do
99 2,31| i aż dwóch mazowieckich rycerzy musiałem potem pozwać, od
100 2,31| mistrzem, a tyś jest do rycerzy królewskich zaliczon i razem
101 2,31| ubezpieczało go to zaliczenie do rycerzy królewskich od zdrad i podstępów
102 2,31| Należał przecie do tych rycerzy i Zawisza Czarny, i bracia
103 2,32| względem tych dwojga i względem rycerzy z Bogdańca dopuścili słudzy
104 2,32| także, aby coś polskich rycerzy na ochotnika do niego nie
105 2,33| braci świeckich, to jest rycerzy nie obowiązanych do godzin
106 2,33| wjeżdżał w towarzystwie obcych rycerzy, i poskoczyli hurmem, aby
107 2,33| czym ukazał na polskich rycerzy i rzekł:~- To są wysłannicy
108 2,33| zarówno do śmiechu, jak zwady rycerzy francuskich, i małomówną
109 2,33| hiszpańską, i świetnych rycerzy włoskich, najbieglej szych
110 2,33| Mediolanie i Florencji -i rycerzy burgundzkich, i Fryzów,
111 2,33| gardła Tatarom, ale większość rycerzy krzyżackich parła do niej,
112 2,33| przeciw jej władcy królów i rycerzy, jako przeciw opiekunom
113 2,33| Malborgowi książąt, grafów i rycerzy z Południa i Zachodu. Zakon
114 2,33| tymczasem komtur zamkowy powiódł rycerzy dalej, do Średniego Zamku,
115 2,34| za potęga! Swędzą naszych rycerzy ręce i chce im się jak najprędzej
116 2,35| słupie. Prócz królewskich rycerzy zasiadł do stołu z obcych
117 2,35| zapytało kilkunastu naraz rycerzy.~- To - odpowiedział spokojnie
118 2,40| bywało w Krakowie obcych rycerzy, którzy jej urodę chcieli
119 2,42| wojnie łatwiej o ciurów niż o rycerzy... Knechtów możesz nabić,
120 2,43| książęcym w Płocku widywała rycerzy równie pięknych, równie
121 2,43| nie tylko od wszystkich rycerzy, ale i od wszystkich książąt
122 2,45| zdobytych i wziętych przez rycerzy z Bogdańca w zbrojach, koniach,
123 2,45| okolica i była dumna z tych rycerzy z Bogdańca. Byli oni jakby
124 2,48| głównie poddani niemieckich rycerzy ze Śląska, ale wiedziano,
125 2,48| łozy i wierzbiny pod nogi rycerzy - i krzyknąwszy: "Wici!
126 2,49| kilkunastu przedniej -szych rycerzy, a między nimi starego Maćka
127 2,49| czasu dwunastu niemieckich rycerzy w Toruniu na turnieju z
128 2,49| i wielu innych słynnych rycerzy przedchorągiewnych z rozmaitych
129 2,49| Wielu może geldryjskich rycerzy znajduje się po tamtej stronie -
130 2,49| posępny obraz uderzył oczy rycerzy. Oto na zbitej z okrąglaków
131 2,51| pojedynków, w których kilkunastu rycerzy rakuskich rozciągnął, i
132 2,51| w żelazne zbroje koni i rycerzy. Bystrzejsze oczy odróżniały
133 2,51| miał pasować całą gromadę rycerzy, gdy nagle dano mu znać,
134 2,51| złożony z najstarszych rycerzy, za nim walny - a za walnym
135 2,51| ci teraz podnosić serca rycerzy, nie zaś osłabiać przystoi.
136 2,51| unosiła się cicho śmierć. Oczy rycerzy zwracały się mimo woli na
137 2,51| Zadrżały kopie w rękach rycerzy, zadrżały chorągwie i chorągiewki,
138 2,51| prąc i miażdżąc konie i rycerzy smoleńskich, przyszła na
139 2,51| podciętych sosen witezie. Ci z rycerzy krzyżackich, którzy już
140 2,51| nie padł z przedniej szych rycerzy polskich i szli przed się
141 2,51| przyszło. Niedaleko od obu rycerzy bogdanieckich ciskał się
142 2,51| Jednakże setki, a potem tysiące rycerzy zaległy z obu stron ziemię,
143 2,51| zwycięstwa dla polskich rycerzy.~Całe wojsko powitało ją
144 2,51| tam znaczyła jakaś garstka rycerzy stojących na uboczu, między
145 2,51| uchodzących ze strasznego pogromu rycerzy. Blask słońca, który odbił
146 2,51| wobec niemieckich i polskich rycerzy. Młodszy i zręczniejszy
147 2,51| się i wielka uspokoicielka rycerzy uspokoiła go na zawsze.~*~
148 2,52| pojedynków, w których kilkunastu rycerzy rakuskich rozciągnął, i
149 2,52| w żelazne zbroje koni i rycerzy. Bystrzejsze oczy odróżniały
150 2,52| miał pasować całą gromadę rycerzy, gdy nagle dano mu znać,
151 2,52| złożony z najstarszych rycerzy, za nim walny - a za walnym
152 2,52| ci teraz podnosić serca rycerzy, nie zaś osłabiać przystoi.
153 2,52| unosiła się cicho śmierć. Oczy rycerzy zwracały się mimo woli na
154 2,52| Zadrżały kopie w rękach rycerzy, zadrżały chorągwie i chorągiewki,
155 2,52| prąc i miażdżąc konie i rycerzy smoleńskich, przyszła na
156 2,52| podciętych sosen witezie. Ci z rycerzy krzyżackich, którzy już
157 2,52| nie padł z przedniej szych rycerzy polskich i szli przed się
158 2,52| przyszło. Niedaleko od obu rycerzy bogdanieckich ciskał się
159 2,52| Jednakże setki, a potem tysiące rycerzy zaległy z obu stron ziemię,
160 2,52| zwycięstwa dla polskich rycerzy.~Całe wojsko powitało ją
161 2,52| tam znaczyła jakaś garstka rycerzy stojących na uboczu, między
162 2,52| uchodzących ze strasznego pogromu rycerzy. Blask słońca, który odbił
163 2,52| wobec niemieckich i polskich rycerzy. Młodszy i zręczniejszy
164 2,52| się i wielka uspokoicielka rycerzy uspokoiła go na zawsze.~*~
|