Tom,    Rozdzial

  1  1,2 |             miedzianymi ćwiekami.~- Niech będzie pochwalony Jezus
  2  1,2 |           kubraku od pancerza - ale niech jeno wypocznę - pójdę -
  3  1,2 |      szczęście zdarzyć, a tymczasem niech nam, ubogim, wolno będzie
  4  1,2 |      przygarnę. Wiskał już Niemców, niech jeszcze powiska, a że od
  5  1,3 |          idących kwiatów podobne.~- Niech o Walgierzu prawi brat Hidulf,
  6  1,3 |       pobożniejsze ręce się dostać. Niech Bóg oszczędzi krwi chrześcijańskiej,
  7  1,4 |            aby Świętego nie urazić. Niech otworzy biskup w Krakowie.~
  8  1,4 |          rzekł wreszcie Maćko.~- To niech zaprzysięże na rycerską
  9  1,4 |             przez wojnę, ale lepiej niech do Niemca nie gada, bo jeszcze
 10  1,4 |             na was nie zawziął. No, niech was tam Bóg wspomaga.~-
 11  1,4 |           krwią, rzekł:~- To potem. Niech teraz księżna przemówi za
 12  1,4 |         księżnę mazowiecką powitać; niech, prawi, nadjadą, niech zlazą
 13  1,4 |              niech, prawi, nadjadą, niech zlazą z koni, niech zdejmą
 14  1,4 |        nadjadą, niech zlazą z koni, niech zdejmą hełmy - i z ziemi,
 15  1,4 |           świecie nie znajdzie. Ale niech jeno poczuje za sobą moc -
 16  1,5 |            i sto królestw posiadał, niech się go inni boją, ale nie
 17  1,5 |      zawołał Kropidło. - Pax!, pax! Niech jeno ksiądz Mikołaj z Kurowa
 18  1,5 |             pokropię. Wina dajcie i niech żywie miłość między chrześcijany!~-
 19  1,5 |           mu szyję! Uciąć mu szyję! Niech Krzyżak głowę jego odeśle
 20  1,5 |            całe Królestwo pohańbił! niech mu głowę utną!~Lecz małe
 21  1,5 |             nie ja mogę mu darować. Niech mu poseł Zakonu daruje,
 22  1,5 |           to i ja daruję, a nie, to niech mu głowę utną.~- Daruj mu,
 23  1,5 |          zaś prawo wasze ją daruje, niech się dowiedzą o tym wszyscy
 24  1,5 |          Chce Krzyżak kary, panie - niech będzie kara, ale pozwólcie,
 25  1,5 |            bez Zbyszka! Młody jest, niech ziemię wykupi i potomstwo
 26  1,5 |           kiedyście tacy dobrzy, to niech wam tam Bóg dopomoże...~
 27  1,6 |         Anna jeszcze też jest?...~- Niech jej ta Bóg zapłaci! To dobra
 28  1,6 |             niedziel. Potem wrócę i niech mi szyję utną, ale to przecie
 29  1,6 |         Amyleja i legnijcie trochę. Niech wam jakowej driakwi na ranę
 30  1,6 |        zginąć bez pomsty. A potem - niech się dzieje, co chce - to
 31  1,6 |             Danusię, co ma robić.~- Niech żywie młoda para! - zawołał
 32  1,6 |      klęczących Powała z Taczewa.~- Niech żywie! - powtórzyli inni.~
 33  1,8 |             i wreszcie ozwał się:~- Niech będzie pochwalony.~- Na
 34  1,10|           od małości wojna chowała. Niech stryjko powie, czyli mi
 35  1,10|       Powitali je rycerze zwykłym: "Niech będzie pochwalony!", a następnie,
 36  1,10|          Tylko się na nią zdajcie i niech was głowa o nic nie boli...
 37  1,10|         poluje?~- A, jeśli opat, to niech go bierze.~Tymczasem z lasu
 38  1,11|       zarumieniona jak jabłuszko.~- Niech będzie pochwalony! Przyjechałam
 39  1,11|           nikim!~- Przyślę Zbyszka, niech za mnie tobie i Zychowi
 40  1,11|        pachołek! - zauważył Zych.~- Niech w inną stronę wyje!~- A
 41  1,13|    mieszczkach nie wspominając.~- A niech ta będą i kasztelańskie,
 42  1,13|           ziemi nie brak. A Wilkowi niech się na Boże Narodzenie pokłonią
 43  1,13|         wokół... Zbyszko i Jagienka niech sobie ninie na polowiczko
 44  1,13|           chłopak o tamtej zapomni. Niech sobie chadzają. Co tam długo
 45  1,14|            się tu opata boją! A ja, niech mi tak święty Jerzy pomaga,
 46  1,14|   odpowiedział nieco wzburzony:~- A niech ci ta Bóg da jak najlepszego!
 47  1,14|        wieczorem będzie w Bogdańcu, niech cię o to głowa nie boli;
 48  1,14|         drugiej w caluśkim świecie. Niech stryk w Bogdańcu siedzi,
 49  1,14|          się żegnać ze Zbyszkiem.~- Niech pachołek jedzie z bobrem
 50  1,15|           na mnie napadnie?~- O wa! niech jeno napadnie - zawołali
 51  1,16|        zwłaszcza po mszy świętej.~- Niech mu tam Bóg ześle upamiętanie.
 52  1,16|        choćby go tam i zabili!~- To niech i mnie zabiją! zawołała
 53  1,17|            co tam o śmierci myśleć! Niech wam Pan Jezus da sto lat
 54  1,17|           tera opat ni skojca.~- To niech nie daruje. Pieniądze macie,
 55  1,17|             ma innej rady, to jedź. Niech się ta stanie wedle woli
 56  1,19|          którego powodował Czech.~- Niech Bóg pomnoży twoje zwycięstwa,
 57  1,19|      Warszawie?~- Byłem i tu, i tu. Niech Bóg da zdrowie obum księżnom!
 58  1,19|             pociechę Bóg ci zapłać. Niech jeno konie odpoczną, to
 59  1,19|           Ale co Niemiec pomyśli?~- Niech mu wasz człowiek powie,
 60  1,19|           miłuje niż dawniej. Teraz niech jej kto jeno krzyknie do
 61  1,22|          Bóg, daj mi cierpliwość!~- Niech wasz książęcy majestat wspomni
 62  1,22|            i rzekł:~- Błogosławiona niech będzie chwila, w której
 63  1,22|           dłonie do góry i rzekł:~- Niech ci Bóg szczęści, pobożny
 64  1,24|       zwykłego~obyczaju się odbyło. Niech mu wnet poniesie, bo prędka
 65  1,25|             chce coś złego uczynić, niech Bogu sąd ostawi, a sama
 66  1,25|              rzekła:~- Poczekajcie, niech się opamiętam! Żeby tu książę
 67  1,25|          będzie, ale za tę pociechę niech wam Bóg, miłościwa pani,
 68  1,25|             i pamiętaj! A Jurandowi niech dziewczyna zrazu nic nie
 69  1,26|       Bogdańca, to z Danuśką, a ona niech bierze innego..." Tu mignęli
 70  1,26|        wysłani w pomoc podróżnym.~- Niech będzie pochwalony Jezus
 71  1,28|            Księciu trzeba oznajmić! Niech posłów śle do mistrza! -
 72  1,28|            rzekł pan z Długolasu. - Niech Jurand jedzie do Spychowa.
 73  1,28|           jej szukali ze Zbyszkiem, niech mu Zbyszko przy sposobności
 74  1,30|         sobie, myśląc o Jurandzie - niech będzie niezgoda, niech będzie
 75  1,30|              niech będzie niezgoda, niech będzie co chce!" I gotów
 76  1,32| wielmożności!~- Ostawaj z Bogiem.~- Niech was boska moc prowadzi.
 77  2,1 |         rzekł: "Tak właśnie dobrze, niech nie myśli, że jego pohańbienie
 78  2,2 |           piekielnymi mocami...~- I niech nas sądzi wówczas, kto chce:
 79  2,2 |            wyruszę zaraz w drogę.~- Niech cię Bóg błogosławi, synaczku!
 80  2,3 |          więc chociaż ta majętność, niech chociaż te ziemie i ów bezbożny
 81  2,5 |         prowadził rękę twoją, za co niech będzie błogosławione imię
 82  2,6 |           Geldrii. Był w Szczytnie, niech mistrzowi opowie, co widział.~
 83  2,6 |           Jeśli śmiertelne ma rany, niech choć u siebie na dziedzinie
 84  2,6 |        Panie, a światłość wiekuista niech mu świeci...~- Nie mówcie
 85  2,6 |            Wołaj mi księdza Kaleba, niech wypisze jako się patrzy
 86  2,7 |             się do ekonoma zamku:~- Niech do północy zbiją trumnę
 87  2,7 |             czekał, póki nie wrócę. Niech ma także i kociełek z węglami.
 88  2,7 |           coś powiem, a dusza twoja niech tu przyleci między gorejące
 89  2,7 |          brat, śmiejąc się, mówił: "Niech wówczas pójdzie, gdzie go
 90  2,7 |         mógł trafić do Spychowa, to niech się rozpyta o drogę". Bo
 91  2,8 |            się przywitać, rzekła:~- Niech będzie pochwalony Jezus
 92  2,8 |   pocałowawszy go w rękę, rzekła:~- Niech będzie pochwalony.~- Na
 93  2,8 |        stryjca i dla mnie uczyniła, niech jej Bóg zapłaci i w zdrowiu
 94  2,9 |            życzę jej nijakiego zła. Niech mu ją tam, niebogę, Matka
 95  2,9 |          chyba się powściekają!~- A niech się powściekają. Gorzej,
 96  2,11|        Którą mu Bóg przeznaczył, tę niech ma, ale jedną musi mieć.
 97  2,11|             chwila milczenia.~- Ha! niech ta Bóg szczęści Zakonowi,
 98  2,11|          cię jeszcze zwymyślać...~- Niech tam i zwymyśla - odpowiedziała
 99  2,12|       wiekuista niechaj jej świeci, niech odpoczywa w spokoju wiecznym,
100  2,12|             pomsty nie możem ostać. Niech tak będzie, jako drzewiej
101  2,13|         wiecie...~- Rozumiem! Konie niech pacholik rozkulbaczy, a
102  2,13|             jak Juranda przywiedli. Niech rzekną mu, że ją oddadzą,
103  2,14|         weszła Jagienka i rzekła:~- Niech będzie pochwalony Jezus
104  2,14|             Kto sam szczęśliwy, ten niech cię przepasze, bo ten ci
105  2,14|         rzekła:~- Wstań. A na wojnę niech cię Sieciechówna przepasze
106  2,14|        nosiła na głowie.~- Boga mi! niech będzie pątliczek! - zawołał
107  2,14|     gospodarzył... Jedź w zdrowiu i niech ręka boska was wszystkich
108  2,16|             Jurandówna nie żyje, to niech Bóg da jej światłość wiekuistą,
109  2,21|             odpowiedział włóczęga - niech i na to odpowiedzą: ten
110  2,21|             głowę i rzekł:~- Hlawa! niech konie i pachołcy będą gotowi,
111  2,21|         mnie znajdziesz. Poseł twój niech mi jeno powie dwa słowa:
112  2,22|        później nie potrzebował bać. Niech się do nas wcale nie przyznaje...~-
113  2,23|             dusza podrze we mnie.~- Niech się podrze! Nie puszczę!
114  2,23|      Danuśce większe opamiętanie.~- Niech i konie dobrze wypoczną.
115  2,23|          rozwiązać - rzekł Maćko.~- Niech i tak będzie, jak mówisz -
116  2,23|       Jeślibyśmy zaś już wyjechali, niech nas goni!~- Dobrze - rzekł
117  2,24|           przy swojej niewieście.~- Niech zostanie - rzekł brat Arnoldów -
118  2,24|   odpowiedział szorstko Wolfgang. - Niech jeden z was odwiezie ją
119  2,25|           sobą musiał brać, a potem niech się jeno rozgłosi, że ona
120  2,26|      przykazanie spełnimy.~- Ha! to niech się i stanie wedle waszej
121  2,29|   uśmiechnął się i rzekł:~- Dobrze. Niech jeno Niemce o tym nie wiedzą,
122  2,29|           Polaków i ich króla.~- To niech tedy tak będzie - rzekł
123  2,29|           ksiądz Kaleb.~- Tak jest. Niech Zbyszko przyłączy się do
124  2,29|          pokorniejszy od Krzyżaków. Niech się Zbyszko do orszaku przyłączy
125  2,29|      Zbyszko do orszaku przyłączy i niech się o swoje upomina, niech
126  2,29|          niech się o swoje upomina, niech jak najgłośniej na bezprawie
127  2,30|       wdzięcznością dla Jagienki.~- Niech jej Bóg da zdrowie! - rzekł
128  2,30|             Cóż zaś może wskórać?~- Niech jeno słowo tutejszej księżnie
129  2,30|            po łuczników. A o stryja niech cię głowa nie boli. Gdy
130  2,31|              Zbyszku - powtórzyła - niech cię pocieszy Bóg i Najświętsza
131  2,34|      powiadajcie! Będziecie zdrowi, niech jeno was wiater przewieje.~-
132  2,34|            żeś ty był praw, nie ja. Niech ręka boska broni, co to
133  2,34|          sprzęt wojenny godniejszy. Niech ręka boska broni!... I u
134  2,34|            od posłów krzyżackich.~- Niech Bóg za to dziewce błogosławi,
135  2,37|        Ma-li skapieć w Bogdańcu, to niech lepiej jedzie - ozwała się
136  2,38|          Miałbym się ja ich bać, to niech oni się mnie boją. Nie daj
137  2,39|      podróżą: "Ostańcie zdrowi!" - "Niech cię Bóg prowadzi!" - "Czas
138  2,39|     wszystko, co po opacie zostało? Niech jeno wróci szczęśliwie,
139  2,39|            a oni kiełbie - myślał - niech mi lepiej od głowy nie zachodzą!"~
140  2,40|             do Zbyszkowego powrotu. Niech jeno królowa nasza wstawi
141  2,40|          Powiem ci też i co innego. Niech Jaśko, któren się w drogę
142  2,41|        bierzcie nowiny, a Zbyszkowi niech tak Bóg da zdrowie i szczęście,
143  2,41|       ustąpię. A waszemu bratankowi niech tam Bóg błogosławi - abyście
144  2,42|            bo zacny to pan, którego niech Bóg w zdrowiu zachowa),
145  2,44|        ruszajcie do czeladnej!~- To niech mi też grzanej wody przyniosą -
146  2,44|           ku ludziom! Prawdziwie! A niech ta już będzie, co chce,
147  2,48|        cztery strony świata! a inni niech skoczą na wsie po sołtysów.
148  2,51|              i tobie, krwi ofiarna, niech będzie chwała i cześć po
149  2,52|              i tobie, krwi ofiarna, niech będzie chwała i cześć po