Tom,    Rozdzial

  1  1,1 |                  Ja zowię się Maćko z Bogdańca, a ten tu wyrostek, syn
  2  1,1 |              kuflami w stronę Maćka z Bogdańca, i nuż pytać:~- A z naszych
  3  1,1 |         Sławcie naszych!~Lecz Maćko z Bogdańca nie był widocznie samochwał,
  4  1,1 |             Zbyszka - odrzekł Maćko z Bogdańca. Zbyszko zaś roześmiał się,
  5  1,1 |        uczyniły?~To rzekłszy, Maćko z Bogdańca wyciągnął przed się dłonie -
  6  1,2 |     szlachcice. a wraz z nimi Maćko z Bogdańca i młody Zbyszko, skłonili
  7  1,2 |              rybałci. Młody Zbyszko z Bogdańca, który przywykłszy od dzieciństwa
  8  1,2 |            Wtem przysunął się Maćko z Bogdańca, który dotychczas, jako
  9  1,2 |         ziemian krakowskich i Maćka z Bogdańca. który i tak miał zamiar
 10  1,2 |      przeznaczon na wykupno z zastawu Bogdańca, w klasztorze złożyć. Ale
 11  1,2 |                to dopiero bogaczem do Bogdańca zjadę! to dopiero mnie komesem
 12  1,2 |             nie przekonasz, że ty dla Bogdańca, nie dla tego kaczego kłapaka
 13  1,3 |               po wykupieniu z zastawu Bogdańca odda także na kościół wszystek
 14  1,4 |     sprawiedliwie - ozwał się Maćko z Bogdańca. - Mieli oni i pod Wilnem
 15  1,4 |              Mikołaj i obaj rycerze z Bogdańca poczęli się śmiać. Śmiała
 16  1,4 |             Lecz w tej chwili Maćko z Bogdańca, który, siedząc na wyniosłym
 17  1,4 |             kołek w płocie. Włodyka z Bogdańca dostrzegł to i lubo słowa
 18  1,4 |      zaciśnięte zęby starszy rycerz z Bogdańca - teraz ja ci będę ślubował
 19  1,5 |        Następnego dnia obaj rycerze z Bogdańca wraz z Powałą udali się
 20  1,5 |             Jam to uczynił: Zbyszko z Bogdańca.~Po tych słowach porwali
 21  1,5 |               iż szlachetny Zbyszko z Bogdańca skazan jest z wyroku kasztelańskiego
 22  1,6 |             babę upatrzył i rad ją do Bogdańca powiezie, aby się własnego
 23  1,6 |          ginąć tobie za młodu, ale do Bogdańca wracać. A jak wrócisz, zaraz
 24  1,6 |           uwagę zwracał także Maćko z Bogdańca swoją wybladłą twarzą, podtrzymywany
 25  1,7 |          Cybek, więc chciał wracać do Bogdańca, aby być pochowanym wedle
 26  1,7 | siedmdziesięciu czterech wojowników z Bogdańca wystrzelali na bagnie kusznicy
 27  1,7 |       Albowiem, podczas gdy mężowie z Bogdańca ginęli pod strzałami Niemców,
 28  1,7 |              jednak nie tracił z oczu Bogdańca. Na Litwę pociągnął właśnie
 29  1,7 |            przykucnął!~- To i trza do Bogdańca. Tylko mi tam gdzie w drodze
 30  1,7 |              was nie opuszczę. Jak do Bogdańca, to do Bogdańca!~- Toś dobry
 31  1,7 |                Jak do Bogdańca, to do Bogdańca!~- Toś dobry chłop - rzekł
 32  1,7 |            wam jego rękawicę i pas do Bogdańca przywiozę - nie bójcie się!~-
 33  1,7 |              że ty wszystkich ludzi z Bogdańca zabierzesz, żeby poczet
 34  1,8 |              pomsta. I naszych kupę z Bogdańca, co im konie w młace polgnęły,
 35  1,9 |          przyszło więc obu rycerzom z Bogdańca rozstać się z dworem mazowieckim.
 36  1,10|             na dzień kołowej jazdy od Bogdańca posłyszeli za sobą pewnej
 37  1,10|       niedźwiedzie sadło rai. Byle do Bogdańca. Zara pójdę na noc z toporem
 38  1,10|            Zajeżdżałże on choć raz do Bogdańca?~- A jakże. Zajeżdżał. Pięciu
 39  1,10|             Cniło mu się oto bez tego Bogdańca całymi latami, więc teraz,
 40  1,10|              Ale może starego Maćka z Bogdańca poznasz?~- Dla Boga! to
 41  1,10|                  Dla Boga! to Maćko z Bogdańca! - zawołała Jagienka. I
 42  1,11|       Drugiego dnia po przyjeździe do Bogdańca Maćko i Zbyszko poczęli
 43  1,11|              sprężyście. Siłę roboczą Bogdańca powiększył o pięć rodzin
 44  1,11|               i kościoły, jakich koło Bogdańca nie ma, i miasta, i srogie
 45  1,11|            aby okazać, że i dziedzice Bogdańca nie byle włodyczkowie. -
 46  1,14|            przyjeżdżała częstokroć do Bogdańca, z ojcem lub sama, Zbyszko
 47  1,14|                A to nie pojedziesz do Bogdańca? Zych tam jest.~- Nie. Tatulo
 48  1,15|              mówił i kiedy zjedzie do Bogdańca? - ona zaś odpowiadała mu
 49  1,15|           czekając, aż on pierwszy do Bogdańca zjedzie.~Maćkowi trafiła
 50  1,15|               jechać z Krakowa aże do Bogdańca z żeleźcem między żebrami,
 51  1,15|             któreście przejeżdżali do Bogdańca. Nie stawił się...~- Jakoże
 52  1,16|          Chyba mu zapowiedź posłać do Bogdańca? Wilk, który był mądrzejszy,
 53  1,17|           powrocie. Drugi, wysłany do Bogdańca, który miał zapowiedzieć
 54  1,17|              razem z opatem jechać do Bogdańca, ale ów sprzeciwił się temu,
 55  1,18|            mnie starego, nie tylko do Bogdańca, ale do ciebie, bo cię strasznie
 56  1,19|               Zbyszko" wyjechał był z Bogdańca istotnie z ciężkim sercem.
 57  1,19|      niedobrze dosłyszał?~- Zbyszko z Bogdańca.~- Moiście wy! A toć tamtemu,
 58  1,22|      Jeślibyście kazali mi skoczyć do Bogdańca, to skoczę. Może byście
 59  1,22|              Hej! to nie trzeba ci do Bogdańca. Albo zamrę przedtem, nim
 60  1,22|           Posłalibyście choć pismo do Bogdańca. Sanderus czysto wszystko
 61  1,23|          Wysłał mnie rycerz Zbyszko z Bogdańca, za którym kopię noszę,
 62  1,26|            Potem, kto wie, czy nie do Bogdańca.~Czech spojrzał na niego
 63  1,26|               rada, bo jeśli wrócę do Bogdańca, to z Danuśką, a ona niech
 64  1,28|                 Ten rycerz: Zbyszko z Bogdańca. Pamiętacie, w Krakowie...~
 65  1,30|               od czasu jak wyjechał z Bogdańca, nie było mu tak źle. Zdawało
 66  1,31|             słuchaj... Bierz ty ją do Bogdańca, a Spychów na Tolimę zdaj...
 67  2,3 |           głowa, i rzekł:~- Zbyszko z Bogdańca, mąż Jurandowej córki. Zdziwili
 68  2,6 |               jej mężowi, Zbyszkowi z Bogdańca. W końcu polecał tę swoją
 69  2,6 |             rzekł - to staremu panu z Bogdańca! I umiałby też on tu rządzić!
 70  2,6 |            próżnicy siedzieć! Jedź do Bogdańca, list powieziesz.~- Jeśli
 71  2,6 |                to w końcu będzie rad. Bogdańca istotnie ani porównać ze
 72  2,8 |             się w pobliżu Zgorzelic i Bogdańca.~Biło mu serce na myśl,
 73  2,8 |      stryjcowi.~Czech, zajechawszy do Bogdańca, nie zastał Maćka w domu;
 74  2,8 |           wówczas nie stanie Gradów z Bogdańca na świecie. Hej! Z Jagienką
 75  2,8 |               Czecha Hlawy jechali do Bogdańca, przeraziła się równie jak
 76  2,8 |          przy-leciała jednym tchem do Bogdańca, by się prawdy dopytać.~-
 77  2,8 |      przykazał?~- Przykazał jechać do Bogdańca.~- Do Bogdańca?... -1 co
 78  2,8 |              jechać do Bogdańca.~- Do Bogdańca?... -1 co jeszcze?~- Wysłał
 79  2,8 |       pokłonem, z pozdrowieniem.~- Do Bogdańca, i tyla? No - dobrze. A
 80  2,9 |              i tak wstąpić po mszy do Bogdańca - rzekła, powitawszy Maćka -
 81  2,9 |            zginie wam i jedna wrona z Bogdańca!~- To, widzę, zacni z was
 82  2,9 |                Wilkom pilnować samego Bogdańca będzie łatwiej, a dla dziewki
 83  2,9 |              będą bronili od Cztana i Bogdańca, i Zgorzelic. No! pozwać
 84  2,11|         jakoweś bory dla was Gradów z Bogdańca zapisane, ale co ostaje,
 85  2,11|            panie, szlachetny rycerz z Bogdańca?~- Tak jest - odrzekł Maćko.-
 86  2,12|          tarczą za rycerzem Maćkiem z Bogdańca, Zbyszkowym stryjcem, który
 87  2,12|          Zbyszkowym stryjcem, który z Bogdańca na poszukiwanie bratanka
 88  2,20|                Za czym stary rycerz z Bogdańca, a z nim Zbyszko i Czech
 89  2,22|           widocznie wszystkim mężom z Bogdańca, albowiem w tej chwili stał
 90  2,23|          pogadać ze starym rycerzem z Bogdańca. Zastał go pogrążonego też
 91  2,25|            myślał - że staremu panu z Bogdańca z opiekuństwa tak wypadło,
 92  2,29|            gardło staremu rycerzowi z Bogdańca, to młody weźmie moje..."~-
 93  2,31|               królewskiego. Zbyszko z Bogdańca! Jakże! gościł tu u nas
 94  2,31|               stryjko, stary rycerz z Bogdańca, i pamiętam, jako i mnie,
 95  2,31|       znajdziecie. Zaś stary rycerz z Bogdańca jest tu z wami?~- Nie masz
 96  2,32|              czego przytoczył Maćka z Bogdańca. Szczęściem, wiedział już
 97  2,32|               Powałę, czego rycerze z Bogdańca szukali na Żmujdzi - i umiał
 98  2,32|           dwojga i względem rycerzy z Bogdańca dopuścili słudzy Zakonu.
 99  2,32|      Ziemowitowa do starego rycerza z Bogdańca:~- Za baranków się podajecie,
100  2,32|              a z nimi razem Zbyszko z Bogdańca.~Zbyszkowi usługę tę oddał
101  2,33|           rycerz z Taczewa i rycerz z Bogdańca, którzy z nami dla wymiany
102  2,34|              co?~- Potem? Wrócicie do Bogdańca. Wiem, jako Bogdaniec miłujecie.~-
103  2,36|               żem ją wywiózł, i czy z Bogdańca choć jedno drewno zostało,
104  2,37|              a przez to lepiej wam do Bogdańca i do Zgorzelic wracać niżeli
105  2,37|                wrócę, da Bóg, i ja do Bogdańca, ale teraz w inną mi trzeba
106  2,39|            ruszył z Jagienką w stronę Bogdańca. Niezupełnie radzi patrzyli
107  2,40|          śmierć!" Lecz stary rycerz z Bogdańca zapytał:~- A Cztan i Wilk
108  2,40|               nas sobie zjedna, jeśli Bogdańca będzie przed Cztanem bronił.
109  2,41|        Zgorzelic, ale częściej ona do Bogdańca. Czasem jednak, gdy w okolicy
110  2,41|              czym zaprosił starego do Bogdańca, gdzie uczcił go obficie
111  2,42|             jaką nowinę, zajeżdżał do Bogdańca, aby mu stary rycerz wytłumaczył
112  2,42|           dworski podwórzec chłopak z Bogdańca boso, oklep, bez kapelusza
113  2,45|            albo konno z Moczydołów do Bogdańca rano skoczyć i przed południem
114  2,45|              zazdroszcząc Zbyszkowi z Bogdańca, nie dziwiono się zbytecznie,
115  2,45|           było do młodego dziedzica z Bogdańca.~Wielka zamożność jednała
116  2,45|              wziętych przez rycerzy z Bogdańca w zbrojach, koniach, szatach,
117  2,45|       podupadły, tak że prócz pustego Bogdańca nic nie miał, wyrastał teraz
118  2,45|           była dumna z tych rycerzy z Bogdańca. Byli oni jakby oczywistym
119  2,48|          pierwszy też przywiózł ją do Bogdańca, w którym zarówno jak i
120  2,48|              i na Mazowsze. W okolicę Bogdańca przybywali głównie poddani
121  2,48|        życzyli. Młodemu dziedzicowi z Bogdańca "cniło się" już także w
122  2,48|            było. Niedaleko za granicą Bogdańca spotkali brata Jagienki,
123  2,49|    Pozdrowienie ci, rycerzu Zbyszku z Bogdańca!~- De Lorche! - zakrzyknął
124  2,49|           Powała z Taczewa, rycerze z Bogdańca i de Lorche.~- Ach, to wy,
125  2,51|              Koniecpola, z Krześni, z Bogdańca, z Rogowa i Brzozowej jak
126  2,51|           sieradzkiej młody Zbyszko z Bogdańca rzucał się jak dzik w najgęstsze
127  2,51|           zajechał mu drogę Zbyszko z Bogdańca. Krzyknął komtur, widząc
128  2,52|              Koniecpola, z Krześni, z Bogdańca, z Rogowa i Brzozowej jak
129  2,52|           sieradzkiej młody Zbyszko z Bogdańca rzucał się jak dzik w najgęstsze
130  2,52|           zajechał mu drogę Zbyszko z Bogdańca. Krzyknął komtur, widząc
131  2,53|            Maćko i Zbyszko wrócili do Bogdańca. Stary rycerz żył jeszcze