Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
slonko 6
sloty 1
slów 31
slowa 125
slowach 25
slowami 5
slowem 12
Frequency    [«  »]
126 sa
126 siebie
125 byly
125 slowa
123 chocby
123 czasu
123 pana
Henryk Sienkiewicz
Krzyzacy

IntraText - Concordances

slowa

    Tom,    Rozdzial
1 1,1 | będzie ci okrutnie waleczne słowa gadał, których wszelako 2 1,1 | Maćko~- Nie słyszeliśmy ni słowa.~- To przecie siostra księcia 3 1,3 | drobnej usługi, od zręcznego słowa lub od chwili dobrego humoru 4 1,3 | zadrżał z radości na te słowa i nie mogąc wytrzymać, zapytał:~- 5 1,3 | wielkiej otuchy, słysząc słowa proroctwa, opat zaś zwrócił 6 1,4 | rządzi - coże dopiero Bóg!~Słowa te uspokoiły do reszty księżnę, 7 1,4 | chciałby was całować? Na te słowa księżna, a za nią pan Mikołaj 8 1,4 | Powała z Taczewa.~Na te słowa Maćko i Zbyszko spojrzeli 9 1,4 | Bogdańca dostrzegł to i lubo słowa jego nie przestały być dworne, 10 1,4 | że cała sprawa nawet i słowa jednego niewarta. Nie tylko 11 1,4 | wąsy i nie rzekłszy ani słowa, ruszył koniem przed siebie, 12 1,5 | sądził bowiem, że takie słowa zapowiadają wojnę. Ale rozumiał 13 1,5 | Zbyszko, usłyszawszy te słowa, pobladł mocno i mimo woli 14 1,5 | winowajcą sam odprawię!~Ostatnie słowa wyrzekł głosem podniesionym 15 1,5 | przez myśl, że za podobne słowa wypadałoby zaraz wyzwać 16 1,5 | nie wolno było jednego słowa na wiatr uronić, kto zaś 17 1,5 | ostawił".~Podobały się te słowa rycerzom, którzy przez życzliwość 18 1,5 | osobliwszą orędowniczką Zakonu. Słowa jej wiele mogły i było rzeczą 19 1,6 | i nikt nie mógł od niego słowa więcej wydobyć.~Tymczasem 20 1,6 | na cześć rycerską, miał słowa nie dotrzymać, nawet nie 21 1,6 | zdumiał się tak, czas jakiś słowa nie mógł przemówić.~- Na 22 1,6 | Zachęcały do tych usiłowań słowa kasztelana, który oświadczył, 23 1,6 | się domyślać, co znaczą te słowa - i czyniło się coraz ciaśniej. 24 1,8 | zasiadł, i nie odrzekłszy ni słowa, przypatrywał mu się dalej.~ 25 1,8 | okrągłymi oczyma, nie mogąc słowa przemówić.~Lecz Danusia 26 1,11| umilkł, nie chcąc żadnego słowa uronić.~Jagienka zaśpiewała 27 1,15| opata, gdyż żaden ni jednego słowa nie wyrozumiał: on zaś toczył 28 1,16| niespodziane dla nikogo słowa:~- Pakliby który z was dwóch 29 1,16| usłyszał - i przez chwilę słowa nie mogli przemówić. Co 30 1,17| gorszy, jeno lepszy.~Te słowa podziałały uspokajająco 31 1,19| to ona mu do kolan. I ani słowa. Powiada wreszcie panisko: " 32 1,19| przychodziło.~Rozczuliły te słowa Zbyszka, ale zarazem chwycił 33 1,20| rozśmiał się i powtórzył słowa Zbyszkowe panu de Lorche.~- 34 1,21| pójdzie...~Ale dalsze jej słowa zgłuszył ryk tak straszliwy, 35 1,22| całkiem stracił wiarę w ich słowa.~Ale tymczasem zaszedł wypadek, 36 1,22| łgać.~- Tęgo się biłeś - ni słowa!~- A tyś to nie pomykał 37 1,23| mówiliście miodem smarowane słowa i w dodatku obiecaliście 38 1,23| Fourcy, którego podnieciły te słowa, wydobył miecz, lewą ręką 39 1,23| któren by był krzyw o te słowa, tego pozywa na walkę pieszą 40 1,25| ów list, przez jakiś czas słowa prawie nie mogła przemówić. 41 1,25| moc ludzka nie odejmie...~Słowa te były dla księżny Anny 42 1,25| ciosem były dla wszystkich słowa ojca Wyszońka. On zaś po 43 1,25| wedle waszej woli.~Na te słowa radość opanowała serca. 44 1,25| dwoje powtarzało kolejno słowa księdza: "Ja... biorę... 45 1,25| drogi, niebogo!...~Na te słowa i księżna, i Danusia uderzyły 46 1,25| przesłonić, więc te ostatnie słowa doszły ich tak przytłumione, 47 1,26| stronę ognisk, usłyszawszy słowa Zbyszka, odwrócił jednak 48 1,26| Zbyszko, usłyszawszy te słowa, gdyż dotąd o tym nie pomyślał. 49 1,28| przetłumaczywszy obecnym jego słowa. - De Bergowowie wielkie 50 1,32| nie spotka go nic złego za słowa, które mu się niebacznie 51 1,32| wykrzyknąć kochane imię, ale słowa uwięzły mu w gardle, jakby 52 1,32| podniósł się i nie mówiąc ni słowa, poszedł za żołdakiem przez 53 2,1 | mojej ręki polegli.~Na te słowa szmer powstał między zbrojnymi 54 2,1 | Rotgierze i Gotfrydzie, że wedle słowa i uczynionej obietnicy oddaję 55 2,2 | krwi krzyżackiej...~Dalsze słowa przerwało mu uderzenie wichru 56 2,2 | nigdy on nie wypowie jednego słowa skargi na Zakon.~Po czym 57 2,3 | opowiadanie, a zwłaszcza ostatnie słowa Krzyżaka wielkie uczyniły 58 2,5 | która będzie przelana.~Na te słowa ścisnęły się znów serca, 59 2,5 | że zuchwałe a niebaczne słowa przywiodły go do walki ze 60 2,5 | de Lorche przetłumaczono słowa książęce, wstał i oznajmił, 61 2,5 | takim bólu, że chwilami słowa urywały mu się, tak jakby 62 2,6 | Po czym powtórzył swoje słowa po niemiecku panu de Lorche, 63 2,6 | Zasępił się, usłyszawszy te słowa, Czech, albowiem czuł w 64 2,7 | mu służył od długich lat.~Słowa urwały mu się na ustach, 65 2,7 | zęby, ale nie wyrzekł ani słowa i czy to z wyczerpania, 66 2,7 | podniósł się, usłyszawszy te słowa, Przychylił się znów nad 67 2,7 | chwycił go kurcz tak silny, słowa urwały mu się w ustach, 68 2,9 | gościna w Brzozowej? Na te słowa tamtym opadły zaraz ręce, 69 2,9 | wykupem, ale nie za Zbyszka. Słowa te wzmogły jeszcze ciekawość 70 2,10| wracać, więc usłyszawszy jej słowa, uśmiechnął się i rzekł:~- 71 2,10| zaledwie mogła ułowić uchem jej słowa.~ ~ 72 2,11| Stary chłop, słysząc te słowa, począł z początku kiwać 73 2,11| Maćka wzruszyły te łzy i słowa, jednak odrzekł:~- Jeśli 74 2,12| bezpiecznie może jechać. Słowa te uspokoiły go znacznie; 75 2,13| zdumienia, żalu i gniewu słowa nie mogła przemówić, patrzała 76 2,14| kwiatu jabłoni, nie mogąc ni słowa przemówić.~Hlawa miał dla 77 2,17| fujarki lub piszczałki, albo słowa przyciszonej pieśni, którą 78 2,17| dziwne wydały się także słowa Zbyszka, więc choć chciało 79 2,19| i wraz Czech usłyszał słowa znajomej sobie pieśni:~Bi 80 2,20| obecnych Mazurów przełożył jego słowa, których znaczenia Zbyszko 81 2,20| przetłumaczył w lot Zbyszkowe słowa, więc de Lorche spojrzał 82 2,21| też boi jako i wszyscy.~Słowa te uczyniły wielkie wrażenie. 83 2,21| podniósł się i nie rzekłszy ni słowa, skoczył ku koniom; natomiast 84 2,21| niech mi jeno powie dwa słowa: Lotaryngia-Geldria!~- Dobrze - 85 2,23| XXIII~Nie pomogły łagodne słowa ni pieszczoty, ni zaklęcia - 86 2,23| waligóra, bo choć niektóre słowa wiem, nijak nie mogę go 87 2,23| Uderzyły szczególniej Niemca te słowa, które Maćko wyrzekł, czyniąc 88 2,24| rozumiejąc zaledwie niektóre słowa, ozwał się:~- Wolfgang, 89 2,24| widocznie pochlebiły Maćkowe słowa.~Po czym zasiedli przy ognisku 90 2,25| mógł dowieźć!" Takie były słowa, którymi go do posiłku zachęcał. 91 2,25| Jagienka, a on jej do nóg padł, słowa przez chwilę nie mogąc przemówić. 92 2,25| i jako go pokarać?~Na te słowa przez oblicze Juranda przebiegły 93 2,27| niegorączkowe i niebłędne słowa, jakie od początku podróży 94 2,27| liście na gruszy i tylko słowa modlitwy rozlegały się wśród 95 2,27| kolanach Danusi, bez ruchu i słowa, sam jak martwy, a oni krążyli 96 2,29| Kaleb powtórzył Zbyszkowi te słowa, na które Maćko pewnie nie 97 2,31| miała czas...~Dalsze jej słowa przerwał znowu huk trąb 98 2,31| Pomorzanin, tłumacząc słowa rycerza, wypychał językiem 99 2,32| gniewał się na niego za takie słowa: "Płacę, bom dał rycerskie 100 2,32| dziwnym trafem te same prawie słowa, które powiedziała w swoim 101 2,32| przychodziły mu na myśl prorocze słowa:~"Postanowiłem ich pszczołami 102 2,32| jeden pamiętał złowrogie słowa objawione świętej Brygidzie: " 103 2,33| ugości, jako przystało.~Na te słowa bracia-rycerze poczęli spoglądać 104 2,33| nasunęły się mimo woli dumne słowa, którymi niegdyś Krzyżacy 105 2,39| zamieniając z nimi takie krótkie słowa, jakie zwykle wypowiada 106 2,39| samo: "Nie giń", ale teraz słowa te wyszły z jeszcze większej 107 2,40| ale że wyszło ono co do słowa z potężnej głowy Zyndrama 108 2,41| długi też czas nie mógł i słowa przemówić, dopiero gdy 109 2,43| ani się spostrzegł, jak słowa jego stawały się coraz podobniejsze 110 2,44| to... ty wiesz!... Na te słowa radość buchnęła mu w sercu 111 2,48| został". Powtarzał przy tym słowa mistrza wypowiedziane na 112 2,48| zostać, gdyż usłyszawszy słowa męża, wstała i ucałowawszy 113 2,49| Padłem jej do nóg za te słowa, a we dwie niedziele później 114 2,51| idą!~Porwali się na te słowa rycerze, król zmienił się 115 2,51| ziemi, jeszcze waleczne słowa mówią, z zamorskiej Anglii, 116 2,51| już wyśmiewano tutaj moje słowa - i wyśmiewali je tacy, 117 2,51| i mistrzowi niemiłe były słowa Wendego, więc ozwał się:~- 118 2,51| Dąbrowy wytłumaczył jego słowa królowi, ale ledwie skończył, 119 2,51| Mążyk znów przełożył jego słowa i nastała cisza, tylko w 120 2,52| idą!~Porwali się na te słowa rycerze, król zmienił się 121 2,52| ziemi, jeszcze waleczne słowa mówią, z zamorskiej Anglii, 122 2,52| już wyśmiewano tutaj moje słowa - i wyśmiewali je tacy, 123 2,52| i mistrzowi niemiłe były słowa Wendego, więc ozwał się:~- 124 2,52| Dąbrowy wytłumaczył jego słowa królowi, ale ledwie skończył, 125 2,52| Mążyk znów przełożył jego słowa i nastała cisza, tylko w


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License