Tom,    Rozdzial

  1  1,1 |        czy był świątobliwy, nie wiem, bośmy go w piątek w boru
  2  1,2 |    wyprawę na Tatarów gotuje.~- Wiem ci ja to: jeno mnie trapi,
  3  1,3 |     mają w Malborgu Krzyżacy.~- Wiem, mają! - przerwała księżna
  4  1,3 |         głową, a potem rzekł:~- Wiem, iż przyjechał do Krakowa
  5  1,5 |  kościoły niż w Malborgu?~- Nie wiem - odpowiedział Krzyżak.~
  6  1,5 |  waszych praw ni waszych sądów, wiem jeno, że poseł Zakonu przed
  7  1,6 | rozminął - i czyją zgonię - nie wiem - bo mi się też na tamten
  8  1,6 |        Coże jej takiego?~- Boja wiem!... księżna powiada, że
  9  1,7 |     rozczuleniem na bratanka.~- Wiem ja, gdzie by ci się chciało:
 10  1,7 |        pierzynę zacną, jeno nie wiem, czy na niej od gorąca wytężycie.
 11  1,7 |   wznieść - rzekł Maćko - bo to wiem, ze po mojej śmierci niewiele
 12  1,7 |       goryczą:~- Książęta - nie wiem, ale Krzyżacy gotowi z Tatarami
 13  1,8 |        księżny nie sprzeciwi?~- Wiem ja, czego byście się chcieli
 14  1,8 |           Ona mnie zratowała.~- Wiem - rzekł Jurand.~- A nie
 15  1,10|         całą tę stronę, ale nie wiem, jako się skończyło, bom
 16  1,10|        garścią wąsy wydarł...~- Wiem - przerwał Zych. - I potykaliście
 17  1,10|      jest? - spytał Zych.~- Nie wiem.~- Nie dziwota, żeś go nie
 18  1,10|         to z Tatary była wojna? Wiem ci ja to, bom się niemało
 19  1,11|       sprzedał, a to wiecie...~-Wiem! No! to warto na Litwę iść.
 20  1,12|     rzekł:~- Bóg ci zapłać. Nie wiem, co by się bez ciebie przy
 21  1,12|    odrzekła prawie smutno:~- Ja wiem... ale nie śmiej się ze
 22  1,13|      przechodziło, tylko że nie wiem dobrze: któremu? Święty
 23  1,13|      się dzieje ze mną, ale nie wiem, czy co dobrego, czy złego.~
 24  1,13|        ochwiarował, tego ja nie wiem - ale wręcz powiedział,
 25  1,14|   Dawnom tu nie bywał, więc nie wiem, zali tu jest kto koło Zgorzelic,
 26  1,14|    gęstwiną głęboka struga, ale wiem miejsce, gdzie jest bród.~-
 27  1,14|   Danusi?~- Coś mi tam mówił... Wiem... ona cię nałęczką nakryła...
 28  1,14|         cię nałęczką nakryła... wiem!... Mówił mi także, że każdy
 29  1,15|       mogłaby pozazdrościć. Ale wiem, żeś chłop na schwał! Słyszałem
 30  1,17|      Zbyszka, wreszcie rzekł:~- Wiem ci ja, choć i gniewający
 31  1,17|      krzyczeć:~- Co mu jest? Ja wiem, co mu jest: dusza w nim
 32  1,18|     Jagienka westchnęła cicho:~-Wiem. Wiedziałam tego samego
 33  1,18|     Pewnie nieprawda?...~- Skąd wiem? - odrzekł Maćko. - Bo widziałem,
 34  1,18|     Krzyżaka nietrudno... Jużci wiem, że i między Niemcami bywają
 35  1,18|         ja gadałem z Jurandem i wiem, jako jest. No, a potem
 36  1,18|        Jak mi Bóg miły, tak nie wiem, czy więcej jego miłuję,
 37  1,19|     przed opatem czynili, a nie wiem, co było, gdy się dowiedział,
 38  1,19|          bo mu nie wolno.~- Nie wiem, czy im wolno, jeno wiem,
 39  1,19|        wiem, czy im wolno, jeno wiem, że je miewają. Prawda,
 40  1,19|     twego towaru brał, póki nie wiem, czy dobry.~- Jedziecie,
 41  1,19|           A dwórki księżny. Nie wiem, czy jedna ostała, bom słyszał,
 42  1,19|         z Kropiwnicy za język.~-Wiem! - rzekł - słyszałem: to
 43  1,19|       się przeciwił... Ej-że!.. wiem i ja, jako pas okręcić.~-
 44  1,25|      odrzekła dziewczyna.~- Nie wiem, bom mu twarzy nie widziała,
 45  1,25|     uprosiła - i choćby też nie wiem jak był surowy, nie odmówi
 46  1,25|       Płocku przyobiecać... Nie wiem... Zawszeć to, póki dyspensa
 47  1,25|            Musisz do Spychowa - wiem!... Hej!... Bogu najwyższemu
 48  1,25| zawołała księżna. -Czego?~- Nie wiem - odpowiedziała, łkając,
 49  1,26|    mówił sobie: "Choćby też nie wiem, co czynił, tego nie odrobi,
 50  1,26|      rzekł:~- Jużci o wszystkim wiem. Mruczno mi było z początku,
 51  1,28|       to księdza pisanie?~- Nie wiem.~- A pieczęć.~- Pieczęć
 52  1,29|   przykryła i śmierci wydarła - wiem. Ale też ją miłujesz?~Zbyszko
 53  1,30|   odrzekł głuchym głosem:~- Nie wiem...~Zbyszko rozmyślał czas
 54  1,30|      był przeciwny. A teraz nie wiem: wola to Jego była, czyli
 55  1,31|         jedną mam. A i ty, choć wiem, że ją miłujesz...~Tu przerwał
 56  1,31|        pojechał.~- Dokąd?~- Nie wiem. We zbroi.~ ~
 57  2,3 |    stało?~- Byłem w Szczytnie i wiem, co się tam stało? - odrzekł
 58  2,4 |      się w oczach.~- Ja nic nie wiem, miłościwy panie - rzekł: -
 59  2,4 |          a potem już ja sam nie wiem, co się stało!... Do Spychowa
 60  2,4 |    uradzali. Co mówili, też nie wiem, jeno po onej rozmowie właśni
 61  2,4 |  przedtem pozwał, a chociaż nie wiem nic, to jedno wiem tylko,
 62  2,4 |  chociaż nie wiem nic, to jedno wiem tylko, że to łgarze są piekielni -
 63  2,4 |       przed tobą, panie?... Nie wiem, nie wiem, gdzie Danuśka!
 64  2,4 |         panie?... Nie wiem, nie wiem, gdzie Danuśka! alem go
 65  2,6 |       odbili i że ją mają.~- To wiem. Ale teraz powiadają, że
 66  2,6 |    niego pacierza. Żyw jeszcze. Wiem to ze słów Krzyżaka Rotgiera,
 67  2,7 |        drżeniem w głosie:~- Nie wiem, panie!...~A starzec uśmiechnął
 68  2,8 |       panie, że kiedy było, nie wiem, a czego się domyślam, na
 69  2,8 |        dziedziny i Jagienki, bo wiem, że Cztan z Wilkiem coś
 70  2,8 |         będzie z Jagienką - nie wiem, ale tymczasem dopowiem
 71  2,9 |    nietrudno przeskoczyć. Jużci wiem, że i Śląsk polski kraj,
 72  2,10|   smolarz, ale czy prawda - nie wiem.~- Oj, nie człowiek to,
 73  2,11|         do Malborga pojechał.~- Wiem, ale Krzyżacy nie całkiem
 74  2,11|    obyczajności przestrzegać.~- Wiem, miłościwa pani - odrzekł
 75  2,11|         bez pomocy ostawić. Nie wiem, czy mnie będzie rozumiał,
 76  2,11|       ojcze, co o nim wiecie!~- Wiem tyle, iłem od niego słyszał.
 77  2,11|       naszej Danusi nie było.~- Wiem od giermka Hlawy - rzekł
 78  2,11|         Maćko.~- Powiadał tak: "Wiem, iże była Danuśka w Szczytnie,
 79  2,13|         mówił dalej lawa. - Nie wiem, jako to będzie na sądzie
 80  2,14|         co przygodzi, dam znać. Wiem, że jeszcze przed naszym
 81  2,17|         nie wiesz.~- Bo nic nie wiem, jeno to, że chyba gniew
 82  2,17|   wiedzieć o mojej Danuśce, ile wiem o Malborgu. Pytacie, com
 83  2,17|         wspomaganą, z którą nie wiem, czyli kto w świecie mierzyć
 84  2,17|         zapytał Zbyszko.~- Tak. Wiem bród.~- A w zamku wiedzą
 85  2,18|       nad bitwę rozkoszy.~- Nie wiem - rzekł -jak ci nasi ludzie
 86  2,20|            Zabij mnie - rzekł - wiem, iż wy nie szczędzicie jeńców.~-
 87  2,20|      wołać :~- Miłosierdzia!... wiem, gdzie jest córka Juranda!...
 88  2,21|         opuścił Szczytno?~- Nie wiem, panie, jeno się domyślam:
 89  2,21|       że to był jego syn. l nie wiem, jako tam było, jeno wiem,
 90  2,21|       wiem, jako tam było, jeno wiem, że aż mu się coś w głowie
 91  2,23|          bo choć niektóre słowa wiem, nijak nie mogę go wyrozumieć.~-
 92  2,23|        Po chwili znów spytał:~- Wiem, żeś chłop i roztropny,
 93  2,23|       skapieje w drodze, to nie wiem, czy i ja go pohamuję. Ale
 94  2,23|    Czasem kwili trochę, ale nie wiem, przez sen-li czy na jawie,
 95  2,24|     potylicy.~- Co robić?~- Nie wiem.~- Jedna jest tylko rzecz -
 96  2,24| mocniejsze! Co do Zygfryda. nie wiem, czyli takoż diabłu służył,
 97  2,25|         się i obaczyła, ale nie wiem, bom wraz wyjechał, aby
 98  2,25|   Zaliby mu prawica odrosła? bo wiem, żeście o to Pana Jezusa
 99  2,29|         w rękach krzyżackich?~- Wiem - odpowiedział de Lorche -
100  2,29|    wezmę! tak mi dopomóż Bóg!~- Wiem, że nie weźmiesz, ale oni
101  2,30|        bom jest oto w Płocku.~- Wiem, a tamci nie wrócili! -
102  2,30|       po niego z okupem jadę.~- Wiem - odparł Czech. - Dobrzeście
103  2,30|       jeszcześ nie odpłacił, bo wiem, żeś nie mógł. Myśmy mu
104  2,31|         poważniej Zbyszko.~- Ja wiem, że to śmierć, ale wolej
105  2,31|       znajomce od małego.~- Nie wiem - odpowiedział szczerze. -
106  2,31|        po chwili odrzekł:~- Nie wiem! Chryste miłosierny! skądże
107  2,31|    skądże mam wiedzieć? To jeno wiem, że gdzie powędruję, tam
108  2,34|     zaraz narobił warchołu. Nie wiem, czy ci o tym powiadał,
109  2,34|    Potem? Wrócicie do Bogdańca. Wiem, jako Bogdaniec miłujecie.~-
110  2,36|    dawno i rad ją oba-czę, gdyż wiem, że i ona dla mnie życzliwa.
111  2,36|         Bóg raczy wiedzieć! Nie wiem też, czy wróciwszy, podołam
112  2,38|       nikt nie pomógł... to nie wiem!~- O czym ten chłop gada? -
113  2,39|         Nic więcej nie rzekę!~- Wiem. Bóg ci zapłać.~- I o stryjcu
114  2,39|      temu kilka lat... Boja tam wiem! Mówią, że jak dziewce za
115  2,40|     miecze alibo na topory...~- Wiem! Nikt go lepiej od was nie
116  2,42|         go ręce swędzą, bo i to wiem, że nienawidzi on jak trądu
117  2,42|        Czego ci trzeba?~- Bo ja wiem...~- Wypocznienia ci nie
118  2,49|   Paszko Złodziej z Biskupic.~- Wiem i stryj wiedzą też.~- Daj
119  2,49|       to czy też nieprawda, nie wiem.~- I prawda, i nieprawda! -
120  2,51|        brak Polakom, jeno, jako wiem, król do ostatka spodziewa
121  2,51|       się z tobą śmiertelnie.~- Wiem - odparł Lichtenstein i
122  2,52|        brak Polakom, jeno, jako wiem, król do ostatka spodziewa
123  2,52|       się z tobą śmiertelnie.~- Wiem - odparł Lichtenstein i