Tom, Rozdzial
1 1,1 | rozmawiali, mrugając od czasu do czasu na gospodarza,
2 1,1 | rozmawiali, mrugając od czasu do czasu na gospodarza, aby napełniał
3 1,2 | dworem, jako zwyczajnie czasu pokoju. Tymczasem wpadli
4 1,4 | księżna zaś, dobywając od czasu do czasu z zanadrza puszkę
5 1,4 | zaś, dobywając od czasu do czasu z zanadrza puszkę z relikwiami
6 1,4 | za Zbyszkiem dość będzie czasu prosić wówczas, gdy okaże
7 1,4 | Jagiełły. Była to prawda: od czasu wstąpienia na tron wielkiego
8 1,4 | służbą, a na to potrzeba czasu. Wiecie! - dobrze wam u
9 1,5 | w dzikie stepy... Ale za czasu pobytu w Wilnie chciało
10 1,5 | sam książę, który swego czasu, zniecierpliwiony matactwami
11 1,5 | zmienić zakonny pozór, iż od czasu jak nadzieja macierzyństwa
12 1,5 | powstrzymać od rzucania od czasu do czasu nieco łakomych
13 1,5 | od rzucania od czasu do czasu nieco łakomych spojrzeń
14 1,5 | wspomniawszy, że już mu czasu na to nie stanie. Więc spuścił
15 1,6 | opustoszałe ulice przeciągały od czasu do czasu gromady okolicznego
16 1,6 | przeciągały od czasu do czasu gromady okolicznego chłopstwa,
17 1,6 | zajęci pogrzebem królowej. Od czasu jej śmierci nie odwiedził
18 1,6 | Stracił wreszcie rachubę czasu, przestał całkiem rozmawiać
19 1,6 | byle co. Przecie was tyle czasu nie było.~I pochylił się
20 1,6 | to przecie ogromny szmat czasu. Może król wrócić z Rusi
21 1,7 | Był to niegdyś liczny ród. Czasu wojen zwoływali się okrzykiem: "
22 1,8 | Jakoż po upływie pewnego czasu rozchodziły się wieści to
23 1,9 | nim aż do białego dnia. Od czasu do czasu poił go winem,
24 1,9 | białego dnia. Od czasu do czasu poił go winem, którym zaopatrzył
25 1,9 | zdejmował go żal głęboki. Do czasu swego uwięzienia w Krakowie
26 1,11| ziemi daleko więcej, ale od czasu gdy w bitwie pod Płowcami
27 1,11| warto na Litwę iść. Ja swego czasu chciałem, alem się bojał.~-
28 1,14| przestawać. W końcu, zwłaszcza od czasu gdy Maćko począł pijać niedźwiedzie
29 1,16| żalem w jej piersiach od czasu rozmowy ze Zbyszkiem, spłynęła
30 1,19| gdy po upływie pewnego czasu pacholikowie znaleźli i
31 1,19| czasach nie tracili ludzie czasu na namysł. Ale tymczasem
32 1,19| była bardzo, albowiem od czasu powrotu z Krakowa opowiadała
33 1,20| szuka, zabitą przez was czasu pokoju?~- Kto przeciw Krzyżakowi
34 1,20| Lorche, ale nie miał już czasu Danveldowi odpowiedzieć,
35 1,22| jednakże ciężko był pobity i od czasu do czasu oddawał krew ustami,
36 1,22| był pobity i od czasu do czasu oddawał krew ustami, co
37 1,23| tym, co zaszło, nie można czasu tracić nawet dla opatrunku
38 1,23| nim na wozie, wycierał od czasu do czasu śniegiem jego twarz,
39 1,23| wozie, wycierał od czasu do czasu śniegiem jego twarz, ale
40 1,25| że Jurand wręcz mu swego czasu Danusi odmówił - i jej samej
41 1,25| mi dech zaparło, a tu i czasu na nic nie ma, bo i dziewczyna
42 1,25| i tylko psy szczekały od czasu do czasu na wilki w stronę
43 1,25| psy szczekały od czasu do czasu na wilki w stronę boru.~
44 1,25| wszystkich. Rozmowa rwała się. Od czasu do czasu przygasał też ogień
45 1,25| Rozmowa rwała się. Od czasu do czasu przygasał też ogień w grabie -
46 1,26| izbie próbował dla zabicia czasu podnosić miecz i szło mu
47 1,26| ale po prawdzie nie było czasu, bom ja w oną porę był w
48 1,26| a nawet nie było na to i czasu, gdyż pachołcy poczęli wnosić
49 1,27| rozumiał, a wreszcie nie miał i czasu go słuchać, gdyż po niejakiej
50 1,30| śmierci bliski. Nie było też czasu prosić was o pozwoleństwo.
51 1,30| wielkiego pognębienia. Nigdy, od czasu jak wyjechał z Bogdańca,
52 1,30| sama niewiasta, która swego czasu przywoziła balsam gojący
53 2,1 | zadrżał, ale nie było już czasu pytać o nic więcej, gdyż
54 2,1 | Ale żem też dziecka kęs czasu nie oglądał, pozwólże mi
55 2,1 | ale żaden z nich nie miał czasu odezwać się, gdyż Juran
56 2,3 | zauważył i który od niejakiego czasu słuchał przy drzwiach rozmowy,
57 2,4 | trzymał go tak przez tyle czasu, ile trzeba na zmówienie "
58 2,5 | zbroja, którą był swego czasu zdobył na Fryzach. Na głowie
59 2,6 | piszę tak: Skoro się swego czasu na naszą osobę, potomka
60 2,6 | wszystko w świecie i od czasu, jak się przed ostatnią
61 2,7 | niejedna dobra utarczka czasu wojny: "Nie mogę! nie mogę! -
62 2,8 | wzdragali się chwycić swego czasu samego księcia przy Złotoryi,
63 2,8 | widziałże jej Zbyszko od tego czasu?~- Oko ludzkie jej nie widziało.
64 2,8 | to może by już do tego czasu była radość i uciecha! Zaś
65 2,9 | pić. Młody Wilk rzucał od czasu do czasu na Maćka szczególnym
66 2,9 | Wilk rzucał od czasu do czasu na Maćka szczególnym wzrokiem,
67 2,9 | proszę was: wejrzyjcie też od czasu do czasu na Bogdaniec i
68 2,9 | wejrzyjcie też od czasu do czasu na Bogdaniec i nie dajcie
69 2,10| stary Zych nakazywał swego czasu karmić i które wedle powszechnego
70 2,11| owego listu, którym go swego czasu opatrzyła.~Księżna zaledwie
71 2,11| Zmieniłem się na gębie od tego czasu i broda znacznie mi posędzielała.
72 2,11| hańbę na się ściągnął, ale czasu pokoju rozumem na hak nieprzyjaciela
73 2,11| prędki do rady, postanowił czasu nie tracić i zaraz nazajutrz
74 2,11| komturiach.~Nie tracąc więc czasu, ruszyli i oni krzyżackim
75 2,11| Sieciechówną nadjechał i od pewnego czasu wpatrywał się uporczywie
76 2,11| oni i samego księcia swego czasu porwali. Nie może on z nimi
77 2,12| srebrny krucyfiks, który swego czasu zdobył był na jednym możnym
78 2,14| w łubach, nie ruszone od czasu wyjazdu ze Zgorzelic, wpadła
79 2,16| niechęcią, powtarzając od czasu do czasu: "Nic ci do tego".
80 2,16| powtarzając od czasu do czasu: "Nic ci do tego". Ale Hlawa,
81 2,16| i Zbyszko poznali swego czasu w Krakowie, miał bowiem
82 2,17| strzegą niż tu.~- Nie było czasu się rozgadać, bom i sam
83 2,18| myśli, na które brakło i czasu, albowiem miejsce na zasadzkę
84 2,18| dojrzeć z dala, nie mieli czasu albo cofnąć się w porę,
85 2,18| ozwał, koń nie parsknął. Od czasu do czasu koło zaczajonych
86 2,18| nie parsknął. Od czasu do czasu koło zaczajonych ludzi przeciągał
87 2,19| też odstrzeliwać, więc od czasu do czasu niejeden ukryty
88 2,19| odstrzeliwać, więc od czasu do czasu niejeden ukryty między gałęziami
89 2,22| oczu, wszelako na połowie czasu między wschodem słońca a
90 2,24| ale po upływie takiego czasu, jakiego potrzeba by na
91 2,24| później. - Albo to mało mamy czasu przed sobą? Gdy z pasowanym
92 2,24| znów nasza kolej! Ale teraz czasu nie trać. Wartko jadący,
93 2,25| na gołym ciele. Tak to od czasu powrotu ze szczcieńskiej
94 2,26| Rozpacz żrąca mu duszę od czasu śmierci Rotgiera, zbrodnie
95 2,27| zawsze całą duszą, a od czasu gdy ją odzyskał, stała mu
96 2,29| które Jurand bądź swego czasu wygospodarzył, bądź zdobył,
97 2,30| życzliwość okazał mu swego czasu ów sławny rycerz w Krakowie.~
98 2,30| i rzekł:~- Ba, ja swego czasu ślubowałem księżnie burgundzkiej,
99 2,31| nie widziała go od dawnego czasu. Aż dopiero, gdy jej powiedział,
100 2,31| cień taki. jaki padł swego czasu na Templariuszów, i dodał
101 2,31| Król mało się zmienił od czasu, jak go Zbyszko nie widział.
102 2,31| ostrej odpowiedzi, jaką swego czasu młody rycerz dał mu w Krakowie,
103 2,31| od Czecha i nie straciła czasu. Na jej prośbę dała księżna
104 2,33| też Zbyszka, który swego czasu potykał się w szrankach
105 2,33| Krzyżaków nie rozumiał, że od czasu chrztu Litwy stało się coś
106 2,35| Kniprode tańcował tu swego czasu z piękną Marią von Alfleben.
107 2,35| przychodzić do głowy w lipcu, czasu pięknej pogody i upałów.~ ~
108 2,36| Zgorzelic, którzy się "Na gody!" czasu wojen wołają.~Nastała chwila
109 2,39| części złupionych swego czasu na Niemcach w rozlicznych
110 2,40| żołnierza, jaka ilość dział, ile czasu potrzeba na zebranie wojsk,
111 2,40| przypomniało się wówczas, co swego czasu mówił w Malborgu Zyndram
112 2,42| dolegliwości, na które swego czasu cierpiał po wypadku z turem -
113 2,43| mogło być inaczej. Swego czasu w Krakowie podziwiał bardzo
114 2,45| król hamować te siły do czasu i odkładać wojnę z odwiecznym
115 2,49| z Oleśnicy, który swego czasu dwunastu niemieckich rycerzy
116 2,49| rzekł Zbyszko - że gdy onego czasu w Krakowie król rozgniewał
117 2,49| uporczywość podziwiali już swego czasu nieraz przybyli z daleka
118 2,51| niebie chmury przesłaniały od czasu do czasu słońce, a wówczas
119 2,51| przesłaniały od czasu do czasu słońce, a wówczas padał
120 2,51| niebezpieczeństwo, ale nie było czasu się cofać. Zwinięto tylko
121 2,52| niebie chmury przesłaniały od czasu do czasu słońce, a wówczas
122 2,52| przesłaniały od czasu do czasu słońce, a wówczas padał
123 2,52| niebezpieczeństwo, ale nie było czasu się cofać. Zwinięto tylko
|