Tom, Rozdzial
1 1,2 | nie był wprawdzie polski, jednakże Mazowsze, leżąc na rubieży
2 1,3 | poufale wspominała imię Boże, jednakże w domu Pana z dziecinną
3 1,3 | boskiej się nie uprzykrzyć.~Jednakże ufność jego wzrosła jeszcze,
4 1,4 | niemiecki nie spoglądał jednakże na Powałę z twarzą tak dumną
5 1,4 | uczcie przebrali nieco miarę, jednakże udali się na spoczynek nie
6 1,5 | mężne, jak zawzięte serce, jednakże dreszcz przebiegł go na
7 1,5 | wyrok będzie niepomyślny, jednakże uczyniła się głucha cisza.
8 1,5 | rycerze nie zrozumieli go, jednakże wszyscy domyślili się, że
9 1,6 | Lecz śmierć Jadwigi była jednakże wypadkiem tak doniosłym,
10 1,6 | głównej bramy ratusza.~Księżna jednakże naradzała się jeszcze z
11 1,6 | mu Ostatnie Sakramenta, jednakże prosto z podziemia wrócił
12 1,6 | dwóch trzecich z Niemców - jednakże naokół rozlegały się groźne
13 1,7 | się tym razem Litwinom, jednakże nie nowina im Tatarów zwyciężać.~-
14 1,9 | rozumiesz?~I odjechał. Zbyszko jednakże zrozumiał, jak wielka życzliwość
15 1,12| z czasem dżdże - miejsce jednakże nie używało odtąd dobrej
16 1,13| bobra zaraz jutro.~Maćkowi jednakże zrobiło się zaraz nazajutrz
17 1,15| wierzchu pogolone, odzież jednakże nosili świecką, pasy z byczej
18 1,16| mądrzejszy, nie wiedział jednakże na razie, co robić. Na szczęście
19 1,16| pierwszej chwili nie mógł jednakże nikogo rozeznać, gdyż okna
20 1,16| sobie skórzane pasy, nim jednakże chwycili za rękojeści, Zbyszko
21 1,17| kto kogo nie wyzwał. Ten jednakże, dostawszy na drogę skojca,
22 1,19| którą miłował z całej duszy, jednakże bywało mu tak dobrze przy
23 1,19| pachołek, chociaż jeniec, jest jednakże z rodu włodyką, któren widocznie
24 1,19| dalekich stron. Nie chciał jednakże odmówić mu pomocy i pozwolił
25 1,19| młodzieńczyk w dalszą drogę.~Jednakże przedtem jeszcze przyszedł
26 1,19| Zakonem panował spokój - a jednakże wszędy, gdzie Zbyszko zajechał,
27 1,19| posłowie -mogłoby być zaraz".~Jednakże pomyślał, że to właśnie
28 1,20| niski, drewniany, mający jednakże szyby w oknach ze szklanych
29 1,20| dotrzymywać mu towarzystwa. Jednakże dworzan przybywało co chwila,
30 1,20| unikać gminnych wyrażeń, jednakże próżno się silił na dworność,
31 1,21| jego otwarty brzuch.~Z boru jednakże sypnęli się ludzie na ratunek
32 1,22| smarowania i driakwie. Zbyszko jednakże ciężko był pobity i od czasu
33 1,22| niepokoiło księdza Wyszońka. Był jednakże przytomny i na drugi dzień,
34 1,22| jeno z dworskimi dziewki. Jednakże najazd na dwór książęcy
35 1,23| Rozdział XXIII~Jednakże przed wyruszeniem do Szczytna
36 1,23| Zachodzie. W Malborgu poznał jednakże kilku prawych i surowych
37 1,23| o które to pozwoleństwo jednakże będziem do Malborga pisali.~
38 1,25| nieufny ksiądz Wyszoniek użyć jednakże nie chciał, tym bardziej
39 1,25| na wilki w stronę boru.~Jednakże u księżny, u ojca Wyszońka
40 1,26| jeszcze tego uczynić w zbroi, jednakże nabrał otuchy. Nie spodziewał
41 1,26| lubiąc wzajemnie. Zbyszko jednakże nie zabronił Sanderusowi
42 1,26| droga leśna nie była błędna. Jednakże zmierzch już był na świecie,
43 1,26| może i zostać; księżnie jednakże przychodziło do głowy i
44 1,27| ciepłą lisiurę; nie próbował jednakże młodego pana wstrzymywać,
45 1,27| słusznej uwagi pojechali jednakże pod wierzbę - ale ni pod
46 1,30| dziecko? - zapytał.~Oni jednakże zlękli się, stanąwszy oko
47 1,30| krzywdziliście ciężko Zakon, jednakże bracia chcą wam dobrem za
48 1,30| bliskim i kochanym.~Postanowił jednakże dowiedzieć się czegoś więcej
49 1,30| jest wobec nich bezsilny.~Jednakże przyszedł mu widocznie do
50 1,31| dobrego wywczasu. Zbyszko jednakże wstał nazajutrz świtaniem,
51 1,32| rozproszyły się do cna, jednakże zamajaczało w końcu w nich
52 1,32| różne hańbiące katusze, a jednakże nie tylko czci nie stradał,
53 2,1 | brwi i marszcząc czoła, ów jednakże udał, że tych pytających
54 2,1 | nic ojej pobycie w zamku, jednakże ci, którzy wiedzieli, zdążyli
55 2,3 | miecz na krzyżackim karku, jednakże bali się sądu Bożego. Nikomu
56 2,5 | były podobne widowiska, a jednakże jakieś uczucie podobne do
57 2,5 | nie sięgnie go zdradliwie, jednakże obecność i bliskość tej
58 2,5 | prawe ramię Zbyszka, ten jednakże odepchnął je tarczą z taką
59 2,6 | albowiem czuł w nich prawdę; jednakże usiłował jeszcze rzecz wedle
60 2,7 | krzyżackim zamknięciu". Kazał jednakże, by wszystko było gotowe
61 2,7 | zadrżała nieco w ręku kata, jednakże pochylił ją i wkrótce na
62 2,7 | wyciągniętą drżącą ręką; jednakże gdy Diederich przycisnął
63 2,8 | było do Zgorzelic, nie mógł jednakże jechać tak prędko, jakby
64 2,8 | dostanie i gwiazdy z nieba, jednakże wielbił ją i kochał z całej
65 2,8 | czego cieszyć. Nie brakło jednakże staremu powodów i do niepokoju.
66 2,9 | zeszła mu droga z Brzozowej, jednakże przybył późną już nocą i
67 2,10| zapłoniła się jak róża.~Jednakże widział Maćko, że nie ma
68 2,10| prawdopodobnym, że go dogonią.~Jednakże pomylił się w rachubie,
69 2,10| nieczystego imienia wspominać. Jednakże tegoż wieczora zawiesił
70 2,10| jedna za drugą kapiących.~Jednakże w porze wieczornego udoju,
71 2,11| złej drogi trzy stajania, jednakże zaledwie pod wieczór stanęli
72 2,14| lipach. Na kominie tliło się jednakże kilka głowni, przy których
73 2,14| do ślicznej Sieciechówny, jednakże młoda a chrobra dusza rwała
74 2,17| wszystkie przygody młodzianka, jednakże przerwał mu i rzekł:~- A
75 2,18| jak najgłębszym milczeniu. Jednakże wszyscy inni dotarli szczęśliwie
76 2,20| się ich spodziewano; teraz jednakże odżyła nadzieja i zapał
77 2,20| przez drugie. Wywnioskował jednakże również Maćko, że bitwa
78 2,20| Lorche - ale to byli poganie. Jednakże widać było jakby pewien
79 2,21| jako o Jurandowej córce. Jednakże odpowiedział z pośpiechem:~-
80 2,22| poprzednio cały oddział, jednakże doświadczony Macko znalazł
81 2,22| spoczynkiem zapowiedział jednakże Zbyszko Sanderusowi, że
82 2,22| wielkiego tura, przed którym jednakże nie umykał, ponieważ zwierz
83 2,22| się raczej oba, młodzian jednakże padł pod spód, ale w tej
84 2,23| za jeńca będziesz uważał. Jednakże i bez tego każę ci wyciągnąć
85 2,24| głębiach leśnych. Szukano jednakże na drugi dzień służki, ale
86 2,24| Niemcom przez Maćka nie poszła jednakże w las, gdyż Wolfgang od
87 2,24| Żmujdzinom do Gotteswerder, ta jednakże, jako pochodząca z dalekiej
88 2,24| puszczę.~Maćko przygryzł wąsa, jednakże podniósł dumnie głowę:~-
89 2,24| uciąć!" - rzekł sobie Maćko.~Jednakże uspokajała go myśl, że jest
90 2,25| zasłużona, pomsta słuszna, jednakże na myśl, że ów na wpół żywy
91 2,26| stado kuropatw - bał się jednakże sił nieczystych i nie chciał
92 2,26| nie było ono całkiem złe, jednakże nie może być inne, jeno
93 2,26| i ze wstrętem. Bojąc się jednakże Hlawy, pobrali, w niedostatku
94 2,26| teraz jechać.~I ruszyli. Jednakże Jagienka, przejeżdżając,
95 2,27| Zbyszkowi wydawało się jednakże, że nie śpi. Jakoż gdy na
96 2,29| widzieć.~- A ja przywtarzam.~Jednakże życzenie ich nie miało się
97 2,30| rycerz w Krakowie.~Nie mógł jednakże do żadnego z nich od razu
98 2,32| z potęgą Jagiełłową. Był jednakże człowiekiem słabym. Zakon
99 2,33| do wyśmiewania go w oczy. Jednakże na jego widok pochylili
100 2,35| zbyt wrzaskliwa kapela. Jednakże wśród powszechnego gwaru
101 2,38| praw.~I zafrasował się, bo jednakże nie wiedział, co czynić.
102 2,38| już ja do nich nie ciekaw. Jednakże Jagienka, zwróciwszy się
103 2,40| ogromne domisko pochyliło się jednakże znacznie do upadku. Popękały
104 2,41| wydawało mu się snem cudownym. Jednakże staremu rycerzowi śpieszyło
105 2,42| Rozdział XLII~Jednakże wojna o Żmujdź między Krzyżakami
106 2,42| szczęśliwą godzinę powiedziała!~Jednakże upłynęło jeszcze kilka miesięcy.
107 2,42| na razie na tym stanęło. Jednakże pokazało się, że Jagienka
108 2,45| w wojewódzkim Sieradzu. Jednakże, zazdroszcząc Zbyszkowi
109 2,46| poniechać.~I został. Lubił jednakże przychodzić do zameczku,
110 2,46| wydawała się zawsze zbyt młoda, jednakże gdy bujny włos opiął przepaską
111 2,47| Rozdział XLVII~Jednakże w piątym roku, gdy ład był
112 2,48| Królestwa mniejszą niż ninie.~Jednakże mniej zapalczywi a przebieglejsi
113 2,49| niemieckich knechtów.~Pożar jednakże nie trwał długo, gdyż zgasiła
114 2,51| Powała z Taczewa przewodził. Jednakże bitwa rozgorzała najprzeraźliwsza
115 2,51| poczwarę leśną mają przed sobą.~Jednakże setki, a potem tysiące rycerzy
116 2,51| odejmie się żywy. Gdybym jednakże go zwyciężył, zyskałbym
117 2,51| sprawę z ogromu klęski, jednakże patrzył jakby w zdumieniu
118 2,52| Powała z Taczewa przewodził. Jednakże bitwa rozgorzała najprzeraźliwsza
119 2,52| poczwarę leśną mają przed sobą.~Jednakże setki, a potem tysiące rycerzy
120 2,52| odejmie się żywy. Gdybym jednakże go zwyciężył, zyskałbym
121 2,52| sprawę z ogromu klęski, jednakże patrzył jakby w zdumieniu
|