Tom,    Rozdzial

3501  2,26|          podróżnym.~Kamieni było dosyć i na drodze, i między mchami
3502  2,26|              potem Hlawa wyciął siekierą na pniu sosny krzyż, co uczynił
3503  2,26|             gałązkę sośniny i cisnęła ją na kamienie, a za przykładem
3504  2,26|          wyglądam.~Jagienka nie odrzekła na razie nic i po chwili dopiero,
3505  2,27|                  Jagienki stanął Zbyszko na granicy Spychowa, ale Danusia
3506  2,27|                ślad śmierć i czyha tylko na sposobną chwilę, by się
3507  2,27|           sposobną chwilę, by się rzucić na Danusię i wyssać z niej
3508  2,27|            przeciw temu nieprzyjacielowi na nic męstwo, na nic krzepka
3509  2,27|          nieprzyjacielowi na nic męstwo, na nic krzepka dłoń, na nic
3510  2,27|             męstwo, na nic krzepka dłoń, na nic oręż, że trzeba będzie
3511  2,27|               bezradnie najdroższą głowę na łup bez walki.~I to było
3512  2,27|           Zbyszku dusza, gdy spoglądając na swoją kochaną, mówił jej
3513  2,27|              jakby z mimowolną wymówką: "Na to żem cię miłował, na tom
3514  2,27|                   Na to żem cię miłował, na tom cię odszukał i odbił,
3515  2,27|                  A tak mówiąc, spoglądał na jej kwitnące gorączką policzki,
3516  2,27|              kwitnące gorączką policzki, na jej mętne, nieprzytomne
3517  2,27|               jakaś złość, i jakiś gniew na tę bezlitosną siłę, która
3518  2,27|                  siłę, która wywarła się na niewinne dziecko, ślepa
3519  2,27|            chciał się zatrzymać, ale tam na wiosnę było pusto. Od stróżów
3520  2,27|          dowiezie Jurandowi.~Ale właśnie na kilka godzin drogi przed
3521  2,27|                przed Spychowem padł znów na jego serce jaśniejszy promyk
3522  2,27|               dala od mieszkań ludzkich, na wąskiej drodze między polem
3523  2,27|              przy noszach i siadłszy tuż na korzeniach gruszy, nie spuszczał
3524  2,27|          jednakże, że nie śpi. Jakoż gdy na drugim końcu rozległej łąki
3525  2,27|                drgnęła lekko i otworzyła na chwilę powieki, po czym
3526  2,27|           pachnące zioła. Więc w Zbyszku na myśl, że przytomność wraca
3527  2,27|                oczy; czas jakiś patrzyła na niego, po czym uśmiech rozjaśnił
3528  2,27|                przez czas jakiś patrzyli na siebie w milczeniu. Ciszę
3529  2,27|         przypominając, coś rozważając, a na koniec spytała:~- Toś ty
3530  2,27|           stoczyły się z wolna po twarzy na wezgłowie.~- Ja miałbym
3531  2,27|                 blada i coraz bledsza, a na twarzy osiadają gęsto drobne
3532  2,27|                 jak włosy zjeżają mu się na głowie, a mróz przechodzi
3533  2,27|           Dopiero co mówiłaś przytomnie! Na imię Boskie, rzeknij choć
3534  2,27|                 byli opodal przy koniach na łące. Ale zrozumiawszy od
3535  2,27|                 przestały szemrać liście na gruszy i tylko słowa modlitwy
3536  2,27|                  spojrzeć po raz ostatni na Zbyszka i na świat słoneczny,
3537  2,27|                 raz ostatni na Zbyszka i na świat słoneczny, po czym
3538  2,27|               następnie poszły po kwiaty na łąkę. Pachołcy udali się
3539  2,27|            cieniu, przy noszach, z głową na kolanach Danusi, bez ruchu
3540  2,27|              znaleźli też lilie polne, a na miedzy przy ugorze janowiec.
3541  2,27|                 ziół i kwiatów, śpiewały na przedzie pieśni pobożne -
3542  2,27|             jakby jaka procesja żałosna.~Na modrym niebie nie było żadnej
3543  2,28|                 Rozdział XXVIII~Przyszli na koniec ze zwłokami dziewczyny
3544  2,28|        dziewczyny do borów spychowskich, na których granicy stróżowali
3545  2,28|             ptactwa trzęsawy, za którymi na suchej wyżni leżał spychowski
3546  2,28|           wychylili się z leśnego cienia na jasne błonie, doleciał do
3547  2,28|                 gromada owa zbliżyła się na trzy lub dwa strzelenia
3548  2,28|                już było rozróżnić osoby. Na czele szedł sam Jurand,
3549  2,28|                  białych, opadających aż na ramiona włosach. Obok postępował
3550  2,28|           niewiasty zamężne w nałęczkach na głowach i przetowłose panny.
3551  2,28|             głowach i przetowłose panny. Na końcu gromady ciągnął wóz,
3552  2,28|               końcu gromady ciągnął wóz, na którym miano złożyć zwłoki.~
3553  2,28|            Juranda, kazał postawić nosze na ziemi, które sam niósł do
3554  2,28|               zupełnie, albowiem padłszy na piersi Juranda, objął go
3555  2,28|                 Jezu, o Jezu! o Jezu!...~Na ów widok wzburzyły się serca
3556  2,28|                 pokojach - oj! oj!"~Inne na koniec wymawiały zmarłej,
3557  2,28|                 był ten lament i ten żal na wpół śpiewem, bo nie umiał
3558  2,28|           wyciągnął kosztur przed siebie na znak, że chce iść do Danusi.
3559  2,28|                  ale nie położyli Danusi na wóz, tylko nieśli ją na
3560  2,28|                  na wóz, tylko nieśli ją na przedzie orszaku na umajonych
3561  2,28|            nieśli ją na przedzie orszaku na umajonych noszach. Dzwon,
3562  2,28|                nogach, a gdy położono go na łożu, utracił ruch i świadomość,
3563  2,28|                nie rozumiał, tylko leżąc na wznak, podnosił do góry
3564  2,28|               gdyż on, nieczuły i głuchy na wszystko, uśmiechał się
3565  2,29|                za Zbyszka tyle grzywien, na ile zgodzili się z Arnoldem
3566  2,29|                   Jedź do Płocka - rzekł na drogę Tolimie ksiądz - i
3567  2,29|            przeciw Krzyżakom wybuchnie i na niebezpieczeństwo się poda;
3568  2,29|                  wszystkich sił: jeździł na kraje świata, potykał się,
3569  2,29|            pamięć, że to wszystko poszło na marne, że trudy były daremne -
3570  2,29|              zamierza i coś układa sobie na przyszłość, a Zbyszkowi
3571  2,29|                mną, nie przede mną". Ale na domiar w jego duszy to poczucie
3572  2,29|               pustki i niedoli wyrastało na gruncie ogromnej boleści
3573  2,29|                 Zbyszkowym sercu miejsca na nic innego. Więc o nim tylko
3574  2,29|               żył z nim jednym, nieczuły na wszystko inne, zamknięty
3575  2,29|                przy trumnie Danusi, albo na przyzbie, grzejąc się w
3576  2,29|               się tak, że nie odpowiadał na pytania. Ksiądz Kaleb, który
3577  2,29|          albowiem przypomniał mu wyprawę na Żmujdź i odbicie Danusi.
3578  2,29|              uwięzieniu Tolimy wielkie i na Zbyszku, i na księdzu uczyniła
3579  2,29|                  wielkie i na Zbyszku, i na księdzu uczyniła wrażenie.
3580  2,29|                rozbójników się puścił!~A na to pan de Lorche ruszył
3581  2,29|                   zdrów? Nie nastają tam na jego szyję? - pytał Zbyszko.~-
3582  2,29|            Lorche. - Zawziętość tam jest na "króla" Witolda i na tych,
3583  2,29|                jest na "króla" Witolda i na tych, którzy pomagają Żmujdzinom,
3584  2,29|                  w niewoli, bo cię tylko na rycerskie słowo Badenowie
3585  2,29|                  mam ładowne, a tego, co na nich jest, wystarczy...~
3586  2,29|            powtórzył Zbyszkowi te słowa, na które Maćko pewnie nie byłby
3587  2,29|            majętność dbający, odrzekł:~- Na moją cześć! nie będzie tak,
3588  2,29|             ostaniesz alibo gdzie chcesz na Mazowszu, a ja do Malborga
3589  2,29|               tobie udawał zawziętość.~- Na świętego Jerzego! uczyń
3590  2,29|                  samym Płocku albo gdzie na granicy. Krzyżacy wielce
3591  2,29|                   Muszę się kiedy wybrać na jego dwór. Może przygodzi
3592  2,29|           upomina, niech jak najgłośniej na bezprawie krzyczy. Inaczej
3593  2,29|             rycerstwem.~- Przednia rada! na Pański Krzyż! przednia! -
3594  2,29|           królewskimi rycerzami potykać. Na Boga! toż ma przyjechać
3595  2,29|                 że jest drugi równy jemu na świecie.~Przyjazd pana de
3596  2,29|         szrankach, a Maurowie pierzchali na sam widok jego zbroi i powszechne
3597  2,29|             całym chrześcijaństwie.~Więc na wieść o nim ozwała się w
3598  2,29|               swoją.~- To Jan z Aragonii na pewno już przyjedzie.~-
3599  2,29|              pewno już przyjedzie.~- Czy na pewno, nie wiedzą, ale są
3600  2,29|                  z Aragonii nie mógł się na ów termin stawić, to i tak
3601  2,30|           dotarli do Płocka, gdzie zaraz na wstępie miła czekała ich
3602  2,30|           znaleźli Tolimę, który przybył na dzień przed nimi. Stało
3603  2,30|              wrócili! - zawołał Zbyszko. Na to uśmiech rozjaśnił srogą
3604  2,30|                 Zygfrydem wyprawiony - i na to wspomnienie serce ścisnęło
3605  2,30|                nie wiedzieli.~- A jakoże na ową pannę wołali?~- Wołali
3606  2,30|               ową pannę wołali?~- Wołali na nią: Jagienka.~Zbyszkowi
3607  2,30|        powiedział, ale natomiast poszedł na zamek szukać giermka i niebawem,
3608  2,30|             trwało, zwłaszcza że w końcu na prośbę Zbyszkową powtórzył
3609  2,30|           Spychowa jechać, aby wam drogę na Płock doradzić; król w Raciążu
3610  2,30|                rycerze Wilk i Cztan będą na Zgorzelice najeżdżali, przy
3611  2,30|                 siłą dziewkę bierze, ale na małe sieroty nikt ręki nie
3612  2,30|                do Spychowa brał?~- Brał, na czas wyjazdu biskupa i księstwa,
3613  2,30|                     A u Skirwoiłły, tam, na Żmujdzi.~- Nie mówiliśmy?
3614  2,30|               powiedziałem, a ja, że on. Na nic to było, panie, cośkolwiek
3615  2,30|                 którzy chcą go wspomóc i na Witoldowym stolcu posadzić.
3616  2,30|                   więc Krzyżacy chcą, by na stronę Skirgiełła przeciw
3617  2,30|            inaczej! Ale chodźcie, panie, na zamek i powiedzcie jej,
3618  2,30|                  mówić.~- Mieliśmy i tak na zamek z panem de Lorche
3619  2,30|                 przyozdabiali się godnie na wieczorną ucztę do zamku,
3620  2,30|                   powiadał dalej, co się na królewskim i książęcym dworze
3621  2,30|               jako krety! Podburzyli już na niego tutejszych księstwa
3622  2,30|              nawet i książę Janusz teraz na niego krzyw z przyczyny
3623  2,30|                jest? Zali mu nie gniewne na Krzyżaków i mieczem nad
3624  2,30|          przybrawszy się pięknie, wyszli na zamek. Uczta wieczorna miała
3625  2,30|                  rozkazał zastawić stoły na podworcu, na którym spomiędzy
3626  2,30|              zastawić stoły na podworcu, na którym spomiędzy kamiennych
3627  2,30|                 księżyc, który błyszczał na bezchmurnym niebie wśród
3628  2,30|            nosisz. Inni do siwych włosów na to czekają, ale ty widać
3629  2,30|                 prawy padół! Ale chodźmy na ławę podjarzęba, to mi opowiesz
3630  2,30|                 Powała słuchał uważnie i na przemian to zdumienie, to
3631  2,30|                to litość odbijały mu się na obliczu. Wreszcie, gdy Zbyszko
3632  2,30|                 srogiej domagać się kary na tych, którzy go porwali.
3633  2,30|               chcą wykupu. Nic to u nich na dziecko rękę podnieść.~Tu
3634  2,30|                  się nie bali!... Mistrz na króla listy do obcych dworów
3635  2,30|                się w końcu miara!~I znów na chwilę ucichł, a potem położył
3636  2,30|             ucichł, a potem położył dłoń na ramieniu Zbyszka.~- Powiem
3637  2,30|               Zbyszko. A Powała spojrzał na niego z wielką przyjacielską
3638  2,30|         potrzebny, dla którego ciągle go na różne dwory posyła, więc
3639  2,30|             rycerzy.~To rzekłszy, skinął na pana de Lorche, któren stał
3640  2,30|                 szrankach albo w bitwie.~Na to uśmiechnął się potężny
3641  2,30|                  trzeba nam będzie zaraz na koń...~Usłyszawszy to, de
3642  2,30|                 przez chwilę w zdumieniu na pana z Taczewa, po czym
3643  2,30|                 uściskawszy go, postawił na ziemi, gdyż właśnie przy
3644  2,30|                gdyż właśnie przy wejściu na dziedziniec huknęły nagle
3645  2,30|                czyli może córka księstwa na Płocku?~Ale to była Jagienka
3646  2,30|                 stała w złotej przepasce na ciemnych włosach i w niezmiernym
3647  2,31|                XXXI~Zbyszko podjął panią na Płocku pod nogi i służby
3648  2,31|               szczerze powiadam, że jemu na rozumie, a wam na gładkości
3649  2,31|                że jemu na rozumie, a wam na gładkości nie zbywa.~- Uczynim
3650  2,31|          Przyjdźcie jutro przed wyjazdem na łowy, to będę miała czas...~
3651  2,31|                 Ponieważ Zbyszko z panią na Płocku stał tuż przy wejściu,
3652  2,31|               się do niego, nie zważając na pokłony gospodarza starosty.~
3653  2,31|                  młodzianku rozdarło się na nowo serce na jej widok,
3654  2,31|               rozdarło się na nowo serce na jej widok, więc klęknął
3655  2,31|              skronie, roniła łzę po łzie na jego jasną głowę, zupełnie
3656  2,31|                tak wszelako zrządził, że na nic były twoje trudy i na
3657  2,31|                na nic były twoje trudy i na nic teraz nasze łzy. Ale
3658  2,31|                  tego dosyć.~I wzięła go na stronę, tak jak poprzednio
3659  2,31|                 komtur toruński, wysłany na spotkanie króla, i Jan von
3660  2,31|            podobnych rzeczy mogło rzucić na cały Zakon cień taki. jaki
3661  2,31|              taki. jaki padł swego czasu na Templariuszów, i dodał prędko:~-
3662  2,31|              mierzić i krzyż.~- My krzyż na płaszczach nosim - odpowiedział
3663  2,31|           odpowiedział z dumą Schonfeld.~Na to zaś Powała:~- A trzeba
3664  2,31|                  go Zbyszko nie widział. Na jagodach miał takie same
3665  2,31|                  się już czuł pewniejszy na tym tronie, który po śmierci
3666  2,31|            opuścić, nie wiedząc, czy się na nim osiedzi, i jak gdyby
3667  2,31|           donośnym głosem:~- Milczałbyś! Na uciechę my tu przyszli -
3668  2,31|          Ziemowita:~- A jutro do puszczy na łów - co?~Pytanie to było
3669  2,31|                 kochał i dla których rad na Mazowsze przyjeżdżał, gdyż
3670  2,31|                opowiadać, dokąd pojadą i na jakiego zwierza będą polowali,
3671  2,31|                głową, dając zarazem znać na migi, aby się do niego przy
3672  2,31|                  zakłopotanie odbiło się na ich twarzach. Ale w tej
3673  2,31|               tej chwili rum uczynił się na dziedzińcu, albowiem król
3674  2,31|                 spoglądał kiedy niekiedy na Jagienkę, która będąc dwórką
3675  2,31|               która będąc dwórką księżny na Płocku, siedziała tuż obok
3676  2,31|             roztarganych włosach ganiała na koniu po borach i lasach,
3677  2,31|               urodziwą chłopiankę, teraz na pierwszy rzut oka widać
3678  2,31|                Więc spoglądał kolejno to na złotą przepaskę, która obejmowała
3679  2,31|             spadające w dwóch warkoczach na plecy, to na niebieską,
3680  2,31|                  warkoczach na plecy, to na niebieską, obcisłą, a bramowaną
3681  2,31|                 i że choćby teraz wzięła na siebie prosty kożuch, to
3682  2,31|      wniebowziętą twarz pana de Lorche i na ten widok uczuł na niego
3683  2,31|              Lorche i na ten widok uczuł na niego gniew w duszy. Nie
3684  2,31|                więc odeszła także, tylko na odchodnym uśmiechnęła się
3685  2,31|               Spychowie mówił mi, że się na dwór księcia Witoldowy dla
3686  2,31|               blednące nocne niebo i tak na zarzuty Zbyszkowe odpowiedział:~-
3687  2,31|                   znów spojrzał w niebo, na którego wschodzie czyniła
3688  2,31|               dalej opowiem: gdym stanął na wskazanym miejscu, ujrzałem
3689  2,31|               gdym natarł z bliska kopią na poczwarę, cóżem, jak mniemasz,
3690  2,31|             ujrzał? Oto wielki wór słomy na drewnianych kołkach, z ogonem
3691  2,31|                 przycisnął, ale on jutro na łowy z królem jedzie.~-
3692  2,31|         biesiadował.~I tak uczynili, ale na próżno, gdyż Czech, który
3693  2,31|                 który jeszcze przed nimi na zamek pośpieszył, aby się
3694  2,31|                  u siebie tej nocy, jeno na pokojach królewskich. Opłacił
3695  2,31|                Król, który okrutnie jest na nich za porwanie małego
3696  2,31|                   A Powała umyślnie drew na ów ogień dorzucał. Rano
3697  2,31|              czekali przy bramie, ani ci na nich król spojrzał, chociaż
3698  2,31|             Czecha i nie straciła czasu. Na jej prośbę dała księżna
3699  2,31|   bezpieczeństwem obrócić wszystkie siły na Witolda, z którym Zakon
3700  2,31|                 po prostu odwiózł okup i na tym by się skończyło, z
3701  2,31|                 będę.~A ona, podniósłszy na niego swe smutne i dobre
3702  2,31|                  A Niemce i mnie rodzica na Śląsku zabiły.~- Prawda! -
3703  2,31|               stronach? Zbyszko spojrzał na nią jakby ze zdziwieniem,
3704  2,31|               dopełnić - i może zginę.~A na to zamgliły się oczy dziewczyny
3705  2,31|                  we wszystkim możesz się na niego zdać. Ale i ty o nim
3706  2,31|              tych słowach rozpłakała się na dobre, bo w sercu uczyniło
3707  2,31|                zaraz do Raciąża wyjeżdża na spotkanie z wielkim mistrzem,
3708  2,31|               dumą młode Zbyszkowe serce na myśl, że takich będzie miało
3709  2,32|                     Rozdział XXXII~Zjazd na wyspie wiślanej w Raciążu,
3710  2,32|               wyspie wiślanej w Raciążu, na który król udał się koło
3711  2,32|                się we dwa lata później i na których odzyskał król zastawioną
3712  2,32|              Litwy, a Skirgiełłę chcecie na stolcu w Wilnie posadzić.
3713  2,32|                  w Wilnie posadzić. Ależ na miły Bóg! wżdy to Jagiełłowe
3714  2,32|               jeden, kogo chce, księciem na Litwie stanowi - przeto
3715  2,32|               pokarał nasz wielki król!" Na co mistrz mówił, że jeśli
3716  2,32|                 ułagodzić i nie zważając na szemranie niektórych zapalczywych
3717  2,32|          pomniejszych. Natarł król ostro na Zakon o utrzymywanie kup
3718  2,32|          Żmujdzinom przeciw Krzyżakowi - na dowód czego przytoczył Maćka
3719  2,32|               rycerze z Bogdańca szukali na Żmujdzi - i umiał na zarzut
3720  2,32|             szukali na Żmujdzi - i umiał na zarzut odpowiedzieć, tym
3721  2,32|                przez kilka dni wyprawiać na jego cześć uczty i igrzyska,
3722  2,32|                  brakło do zabaw ochoty. Na boku tylko w porannych godzinach
3723  2,32|               Taczewa okazał się tęższym na rękę od Arnolda von Baden,
3724  2,32|              wielkiego znaczenia patrzył na Arnolda z góry. sprzeciwiał
3725  2,32|               twierdząc, iż sam wszystko na siebie bierze. Zbyszko jednak
3726  2,32|                  dość głupowa-tym, nieco na pieniądze łakomym, ale prawie
3727  2,32|            zawsze próżny i nieraz ledwie na trzy garnce piwa dziennie
3728  2,32|                 Lecz Zbyszko gniewał się na niego za takie słowa: "Płacę,
3729  2,32|             wiedział, żeśmy tyle warci". Na to ściskał go Arnold, a
3730  2,32|                  papież w Rzymie zwrócił na to swoją uwagę i pomimo
3731  2,32|           wyrażał swój gniew i oburzenie na Zakon.~Co do Maćka, były
3732  2,32|                po sprawiedliwości skazan na śmierć. Próżno rajcy królewscy
3733  2,32|              rajcy królewscy przytaczali na nowo wszystko, co im było
3734  2,32|                 była to prawda, wszelako na tę prawdę odpowiedział obecny
3735  2,32|                 ręku?~Mistrz nie miał co na to odrzec, a gdy spostrzegł
3736  2,32|          sprawiedliwie tak jest, bo jeno na dobro ludzkie swojej podufałości
3737  2,32|             wieczór pojedziecie do niego na noc z mistrzem i z mistrzowym
3738  2,32|              pono całą potęgę litewską i na Żmujdź idzie.~- Jeśli go
3739  2,32|                 aby coś polskich rycerzy na ochotnika do niego nie poszło.~-
3740  2,32|                cały Zakon krzyżacki stał na nieprawości. Musiał czynić
3741  2,32|                 cały Zakon zbudowany był na ludzkiej krzywdzie. Musiał
3742  2,32|                  od całych wieków czyhać na cudze, grabić, zabierać
3743  2,32|              żelazną rękę Zakonu ciążącą na chłopach, mieszczanach,
3744  2,32|          chłopach, mieszczanach, a nawet na duchowieństwie i szlachcie
3745  2,32|     duchowieństwie i szlachcie siedzącej na prawie lennym w ziemiach
3746  2,32|           wyciskały z pomocą nakładanych na własną rękę podatków albo
3747  2,32|                 nakazywało, jak chwilami na Żmujdzi, większą łagodność -
3748  2,32|          wypuścił lejce z rąk i zdał wóz na wolę losu. Często też opanowywały
3749  2,32|                   często przychodziły mu na myśl prorocze słowa:~"Postanowiłem
3750  2,32|             pożyteczności i utwierdziłem na progu ziem chrześcijańskich,
3751  2,32|          odejmując mu Sakramenta święte, na większe jeszcze piekielne
3752  2,32|             Rozumiał, że gmach zbudowany na cudzej ziemi i cudzej krzywdzie,
3753  2,32|                cudzej krzywdzie, wsparty na kłamstwie, podstępie, srogości,
3754  2,32|       przeświadczenie, że Zakon stoi nie na prawie Bożym, ale na nieprawości
3755  2,32|                 nie na prawie Bożym, ale na nieprawości i kłamstwie,
3756  2,32|                czas był jeszcze zawrócić na prawą drogę, ale sam czuł,
3757  2,32|             Żmujdzi, wyrzec się zamachów na Litwę, włożyć miecze do
3758  2,32|              chyba znów w Palestynie lub na której z wysp greckich,
3759  2,32|           równałoby się wyrokowi zagłady na Zakon. Kto by się na to
3760  2,32|             zagłady na Zakon. Kto by się na to zgodził? i jakiż mistrz
3761  2,32|               jako pozbawionego zmysłów, na ciemną izbę. Trzeba było
3762  2,32|            dusznej trosce i smutku. Włos na brodzie i skroniach już
3763  2,32|           Zbyszko ani razu nie dostrzegł na jego twarzy uśmiechu. Oblicze
3764  2,32|          cierpieniem. W zbroi, z krzyżem na piersiach, w środku którego
3765  2,33|               XXXIII~Jechali suchą drogą na Chełmżę do Grudziądza, gdzie
3766  2,33|         Grudziądza, gdzie zatrzymali się na noc i dzień, gdyż wielki
3767  2,33|                do Wisły. Stamtąd płynęli na szkutach krzyżackich rzeką
3768  2,33|               wrażenie uczyni, zwłaszcza na Zyndramie, widziana z bliska
3769  2,33|                  tak jak on nie znał się na prowadzeniu wielkich wojsk,
3770  2,33|              prowadzeniu wielkich wojsk, na szykowaniu hufców do bitwy,
3771  2,33|              szykowaniu hufców do bitwy, na budowie i burzeniu zamków,
3772  2,33|               budowie i burzeniu zamków, na rzucaniu mostów przez szerokie
3773  2,33|             mostów przez szerokie rzeki, na "armacie", to jest na uzbrojeniu
3774  2,33|             rzeki, na "armacie", to jest na uzbrojeniu u rozmaitych
3775  2,33|                  u rozmaitych narodów, i na wszelkich wojennych sposobach.
3776  2,33|           sposobach. Mistrz, wiedząc, że na radzie królewskiej dużo
3777  2,33|               wojna odwlecze się jeszcze na długo. A przede wszystkim
3778  2,33|              potężne baszty rysujące się na niebie. Dzień był jasny
3779  2,33|               rozbłysły szczyty kościoła na Wysokim Zamku i olbrzymie
3780  2,33|                  że tam gmachy wyrastają na gmachach, tworząc w nizinnym
3781  2,33|            mistrza wypogodziła się nieco na ów widok.~- Ex luto Marienburg -
3782  2,33|                    Wy, panie, którzy się na twierdzach znacie, cóż nam
3783  2,33|             twierdza może zmienić panów. Na to mistrz zmarszczył brwi.~-
3784  2,33|                znów patrzał w zamyśleniu na mury, a Zbyszko, któremu
3785  2,33|           należycie odpowiedź, spoglądał na niego z podziwem i wdzięcznością.
3786  2,33|                 większy od Wawelu.~- Tam na skale nie masz tyle miejsca,
3787  2,33|                  ale serce, widzę, u nas na Wawelu większe. Konrad podniósł
3788  2,33|                   I to rzekłszy, wskazał na istotnie niewielki kościół
3789  2,33|               niewielki kościół zamkowy, na którego prezbiterium błyszczała
3790  2,33|                  prezbiterium błyszczała na złotym tle olbrzymia mozaikowa
3791  2,33|             strony czekały gotowe konie, na które siadłszy, przebył
3792  2,33|                potęgą Jagiełłową; nieraz na kapitułach otwarcie wyrzucali
3793  2,33|                 bojaźliwość, rysowali go na murach i podmawiali błaznów
3794  2,33|          wyśmiewania go w oczy. Jednakże na jego widok pochylili teraz
3795  2,33|            krzyżackich, był w tej chwili na wyprawie przeciw Żmujdzinom
3796  2,33|                zakonnych.~Po czym ukazał na polskich rycerzy i rzekł:~-
3797  2,33|                  ugości, jako przystało.~Na te słowa bracia-rycerze
3798  2,33|                  spoglądać z ciekawością na wysłanników, a zwłaszcza
3799  2,33|                 wysłanników, a zwłaszcza na Powałę z Taczewa, którego
3800  2,33|                  słyszeli o jego czynach na dworze burgundzkim, czeskim
3801  2,33|               ich z sobą. Weszli naprzód na niewielki dziedziniec, na
3802  2,33|                na niewielki dziedziniec, na którym prócz szkoły, starego
3803  2,33|                most Mikołajski wkroczyli na właściwe Przedzamcze. Komtur
3804  2,33|                jakby mu zależało właśnie na tym, aby goście przypatrzyli
3805  2,33|          śpichrze, a w nich zboża choćby na dziesięć lat, nie przyjdzie
3806  2,33|               basztą Pancerną wwiódł ich na inny dziedziniec, olbrzymi,
3807  2,33|                 kul kamiennych sterczące na kształt piramid, cmentarze,
3808  2,33|              palisad, za którymi dopiero na zachód toczył żółte fale
3809  2,33|                 toczył żółte fale Nogat, na północ i wschód błyszczała
3810  2,33|              podniósł przeciw nim ramię, na tego krzyk powstawał we
3811  2,33|                  się ze wszystkich stron na pomoc. Gniazdo też roiło
3812  2,33|                wszędzie panował ruch jak na jarmarku. Echo roznosiło
3813  2,33|                   nawoływania i rozkazy. Na owych dziedzińcach słyszałeś
3814  2,33|           przeszywali gołębia uwiązanego na maszcie, a których groty
3815  2,33|                  w jedwabie, aksamity, a na wojnę w niezłomne zbroje,
3816  2,33|           ściślej: osobna izba zbudowana na Wysokim Zamku obok mieszkania
3817  2,33|               metalu, pozwalała Zakonowi na godne podejmowanie "gości",
3818  2,33|        podejmowanie "gości", również jak na zaciągi najemnego żołdactwa,
3819  2,33|           żołdactwa, które wysyłano stąd na wyprawy i do wszystkich
3820  2,33|             pocztowych pachołków rozkazy na wszystkie strony: do lennej
3821  2,33|                  i od innych klasztorów, na które patrzał niechętnym
3822  2,33|              stopę krzyżacką ciążącą jej na piersiach tak straszliwie,
3823  2,33|        Łokietkowych czasów swe dzierżawy na lewym brzegu Wisły razem
3824  2,33|               bał się stawić wszystkiego na jeden rzut kości i drżał
3825  2,33|                 jeden rzut kości i drżał na myśl o wojnie z wielkim
3826  2,33|            czując, że trzeba stoczyć bój na śmierć i życie, póki siły
3827  2,33|               póki świat cały śpieszy mu na pomoc i póki gromy papieskie
3828  2,33|               gromy papieskie nie spadną na to ich gniazdo, dla którego
3829  2,33|               być władniejszy i bardziej na wiek wieków niepożyty niż
3830  2,33|                świeżo przybył i spojrzał na ów wzniesiony ex luto Marienburg,
3831  2,33|           wzniesiony ex luto Marienburg, na owe mury, baszty, na czarne
3832  2,33|         Marienburg, na owe mury, baszty, na czarne krzyże w bramach,
3833  2,33|                 czarne krzyże w bramach, na budynkach i na szatach,
3834  2,33|                  bramach, na budynkach i na szatach, temu przede wszystkim
3835  2,33|            przede wszystkim przychodziło na myśl, że i bramy piekielne
3836  2,33|               podobną też myślą patrzyli na nią nie tylko Powała z Taczewa
3837  2,33|               gdy w tej chwili spoglądał na to zbrojne rojowisko żołnierskie
3838  2,33|               tynów, zmierzchła twarz, a na pamięć nasunęły się mimo
3839  2,34|                  od pierwszego wejrzenia na bratanka odgadł, że Danusi
3840  2,34|             odgadł, że Danusi nie ma już na świecie, więc nie pytał
3841  2,34|                 ci ją znów, czyli też ci na ręku skonała?~- Na ręku
3842  2,34|                też ci na ręku skonała?~- Na ręku mi skonała pod samym
3843  2,34|                odjechał, ale niedługo mu na świecie i pewnie go już
3844  2,34|             jedno!~Ale Zbyszko popatrzył na niego bacznie i rzekł:~-
3845  2,34|             wyglądacie.~- Bo choć słonko na ziemi przygrzewa, w podziemiu
3846  2,34|                Wielka tu jest zawziętość na Witolda i Żmujdzinów, ale
3847  2,34|          Żmujdzinów, ale jeszcze większa na tych spomiędzy nas, którzy
3848  2,34|                  zadyszka, tak że musiał na chwilę umilknąć, i dopiero
3849  2,34|                    Mnie tam niedługo już na świecie.~- Nie powiadajcie!
3850  2,34|          szpakowatą głowę, łokcie wsparł na kolanach i zamilkł.~Zbyszko
3851  2,34|             wojenny i powiadają, że nikt na świecie nie rozumie się
3852  2,34|              świecie nie rozumie się tak na wojnie.~- Jeśli prawda,
3853  2,34|                  rycerstwo przed katedrą na Wawelu przede mszą, wtedy
3854  2,34|                  obraza boska.~A Zbyszko na owo wspomnienie chwycił
3855  2,34|                  bardzo, że zachwiał się na nogach i padł na ławę w
3856  2,34|            zachwiał się na nogach i padł na ławę w zupełnym zmysłów
3857  2,34|              Wówczas młodzian położył go na tapczanie, pokrzepił winem,
3858  2,34|              rzekł Maćko - chyba jeszcze na mnie nie czas, i tak myślę,
3859  2,34|              wiater polny przewiał, to i na koniu dosiedzę.~- Posłowie
3860  2,34|                  prośbą o jeńców, którzy na Mazowszu albo w Wielkopolsce
3861  2,34|             Mazowszu albo w Wielkopolsce na rozboju schwytani, ale my
3862  2,34|                  do wielkiego refektarza na obiad, na który i wasze
3863  2,34|           wielkiego refektarza na obiad, na który i wasze miłości ma
3864  2,34|                 jadają, a wilki okrutnie na wołowinę łakome.~- Prawda
3865  2,34|                  odpowiedział giermek.~I na tym skończyła się rozmowa
3866  2,34|              spytał Czech.~- Wiadomo, że na Mazowsze. Do Spychowa -
3867  2,34|                   I tam już ostaniem?...~Na to spojrzał Maćko na Zbyszka
3868  2,34|                     Na to spojrzał Maćko na Zbyszka pytającym wzrokiem,
3869  2,34|        niespodziany ból jak wczoraj.~Ale na twarzy młodzianka odbiło
3870  2,34|               wspomniał, byłoby to samo. Na nic tyś, niebożę, wówczas
3871  2,34|           dziewce błogosławi, bo lepszej na świecie nie ma! - rzekł
3872  2,34|                    Wywczasowałem się też na porządek! - odrzekł Maćko. -
3873  2,34|               Maćko.~- Pewnie, że tęgie. Na kościele są arabskie ozdobności,
3874  2,34|             zamkach komnaty ci osobliwe, na Słupcach w pojedynkę alibo
3875  2,34|                wesoło, że Maćko spojrzał na niego zdziwiony i zapytał:~-
3876  2,34|                  chorobie, aż zerwał się na równe nogi ze zdziwienia.~-
3877  2,34|              lepszej driakwi żaden medyk na moje choróbsko nie wymyśli.~
3878  2,34|             Komturowie graniczni każą im na rozbój do nas chodzić -
3879  2,34|                  Prawda-li to, panie, że na naszych pruskich panów wojną
3880  2,34|                 synów dwóch szlachty, co na lennych ziemiach wedle Sztumu
3881  2,34|                głosem:~- Bóg wam zapłać. Na waszą głowę, panie, chyba
3882  2,34|                  hełm robić, bo gotowego na nią nigdzie nie masz.~ ~
3883  2,35|                  nie wyjechali, gdyż był na Wysokim Zamku obiad, a potem
3884  2,35|                 obiad, a potem wieczerza na cześć posłów i gości, na
3885  2,35|                 na cześć posłów i gości, na którą Zbyszko był zaproszon
3886  2,35|              kunsztem budowniczym, tylko na jednym słupie. Prócz królewskich
3887  2,35|              marszałek, był w tym czasie na wyprawie przeciw Witoldowi.~
3888  2,35|                ślubował ubóstwo, jedzono na złocie i srebrze, a popijano
3889  2,35|                  albowiem zgromadził się na nią cały konwent i wszyscy
3890  2,35|             spotkać z Polakami, patrzali na nich niechętnym okiem, ale
3891  2,35|           przywykli do wykwintnych zabaw na polerownych dworach zachodnich,
3892  2,35|            samychże Krzyżaków, gdyż była na tej uczcie wrzaskliwa nad
3893  2,35|          dziwiono się obecności niewiast na Wysokim Zamku, wydało się,
3894  2,35|          Alfleben. Bracia tłumaczyli, że na Zamku niewiasty nie mogą
3895  2,35|                przychodzić do refektarza na uczty i że zeszłego roku
3896  2,35|                królewsku starej Puszkami na Przedzamczu, przychodziła
3897  2,35|            ziemiach bardzo miłują Zakon.~Na co Konrad von Jungingen
3898  2,35|             dobrze, a kto nieprzyjaciel, na tego mamy dwa sposoby,~-
3899  2,35|          spokojnie Zyndram - takie pole, na którym nikt nie mógł nadążyć
3900  2,35|                  z Maszkowic rzekł jakby na zakończenie:~- Złotem przeciw
3901  2,35|            żelazo. Widziałeś wasza cześć na Przedzamczu płatnerskie
3902  2,35|            pancerzy, równie jak mieczów, na świecie nie masz.~Lecz na
3903  2,35|                na świecie nie masz.~Lecz na to znów Powała z Taczewa
3904  2,35|              środkowi stołu, wziął długi na łokieć i szeroki więcej
3905  2,35|              łokieć i szeroki więcej niż na pół piędzi tasak służący
3906  2,35|                  milczeli wszyscy, mając na widok takiej mocy struchlałe
3907  2,35|          struchlałe w piersiach serca.~- Na głowę świętego Liboriusza! -
3908  2,36|           śmierci. Wiadomości te były im na rękę, bo i sami chcieli
3909  2,36|                był nawet jej krewny, niż na zabawy czerskie, na których
3910  2,36|                  niż na zabawy czerskie, na których pląsów i wszelakiej
3911  2,36|                 a teraz to jej... choćby na pokoje królewskie.~- Tak
3912  2,36|                ze Zgorzelic, którzy się "Na gody!" czasu wojen wołają.~
3913  2,36|          zamyślił się.~- Ale czy się tam na mnie nie pomścili za to,
3914  2,36|                  bowiem o co innego, ale na razie machnął tylko ręką:~-
3915  2,36|              wstrzymali Krzyżacy rozboje na granicy. Zresztą dwaj rycerze
3916  2,36|            widziała.~- Powiadają - rzekł na to Maćko - że szlachcicowi
3917  2,36|                tak jak Jurand kona, to i na łożu dobrze.~- Nie je nic,
3918  2,36|                  nie przyszedł szukać go na posiłek. Wychodząc, zauważył
3919  2,36|                 przy blasku pochodni, że na trumnie pełno było wianuszków
3920  2,36|               Więc wezbrało w młodzianku na ten widok serce i zapytał:~-
3921  2,36|                   Młody rycerz nie rzekł na to nic, ale w chwilę później,
3922  2,37|              mnie zwolniła, ale nie jej. Na rycerską cześć ja Bogu przysięgał!
3923  2,37|              przysięgał! Jakoże chcecie? Na rycerską cześć!~Każde słowo
3924  2,37|                rycerskiej czci wywierało na Maćku jakby czarodziejski
3925  2,37|                  Jeno to, żeś młody i że na wszystko masz czas. Jedź
3926  2,37|                 już wam tak szczerze jak na spowiedzi powiem - odrzekł
3927  2,37|               Nie utrzymalibyście mnie i na powrozie w Bogdańcu...~Po
3928  2,37|                  Macko założył obie ręce na kark, jak miał zwyczaj czynić
3929  2,38|             miarą nie chciał się zgodzić na sprzedaż.~- Jakoże mi -
3930  2,38|                  Dusza w raju, ale ciało na ziemi aż do dnia sądu. Maćko
3931  2,38|               któren nie został zbawion, na to wszelako nie ma rady.~-
3932  2,38|                 wielbił ją w głębi duszy na równi ze wszystkim, co tylko
3933  2,38|               Stary on jest i więcej się na wojnie niż na gospodarstwie
3934  2,38|                 więcej się na wojnie niż na gospodarstwie rozumie, ale
3935  2,38|               Miła panno! - odpowiedział na to ksiądz Kaleb - obu nam
3936  2,38|           żylaste dłonie z zakrzywionymi na kształt szponów drapieżnego
3937  2,38|                Maćka i Zbyszka, dodał:~- Na Niemców, wasze moście, mnie
3938  2,38|               Czech podniósł się z ławy, na której siedział, i rzekł:~-
3939  2,38|                 siedział, i rzekł:~- Bóg na mnie patrzy, że rad bym
3940  2,38|                rad bym z panem Zbyszkiem na wojnę iść, bośmy już razem
3941  2,38|              nierzetelne oczy pokazać... Na gospodarstwie tyle się znam,
3942  2,38|              tobą ostała - wytrzymałbyś?~Na to Czech grzmotnął się do
3943  2,38|            okrzyk, patrzał ze zdumieniem na giermka, gdyż poprzednio
3944  2,38|                jeszcze bardziej padający na nie promień słońca. Naprzód
3945  2,38|                Jagience, padła przed nią na kolana i ukryła twarz w
3946  2,39|                   On sam siedział wysoko na rosłym koniu bojowym, a
3947  2,39|                 rozstaniem napatrzyć się na niego dowoli. Maćko razem
3948  2,39|                   A teraz, gdy spoglądał na nią z wysokiego rycerskiego
3949  2,39|                 I jak gdyby odpowiadając na tę jej niemą wymowę, rzekł:~-
3950  2,39|               tak, że czoło jej dotknęło na chwilę kolana Zbyszka.~A
3951  2,39|            Najświętsza!~Zatętniły kopyta na drewnianym zwodzonym moście,
3952  2,39|            zostawali w Spychowie, wyszli na most i patrzyli na odjeżdżających.
3953  2,39|                wyszli na most i patrzyli na odjeżdżających. Ksiądz Kaleb
3954  2,39|                   który osiadł dzierżawą na majętności, sam zaś na czele
3955  2,39|         dzierżawą na majętności, sam zaś na czele długiego szeregu wozów
3956  2,39|               Niezupełnie radzi patrzyli na owe wozy ksiądz Kaleb i
3957  2,39|            ponieważ Zbyszko całkiem zdał na niego rządy -nikt nie śmiał
3958  2,39|               się wprawdzie, wydziwiając na "babskie rozumy" - ale której
3959  2,39|            części złupionych swego czasu na Niemcach w rozlicznych bitwach,
3960  2,39|                 Maćko, spoglądając teraz na ładowne, pokryte rogożami
3961  2,39|                wozy, radował się w duszy na myśl, jak wspomoże i urządzi
3962  2,39|              siostrę. Nuż dziewka patrzy na niego też jak na brata i
3963  2,39|                  patrzy na niego też jak na brata i nuż nie zechce czekać
3964  2,39|                  i nuż nie zechce czekać na jego niepewny powrót?~Więc
3965  2,39|               Jakby cię prosił okrutnie? Na to dziewczyna odwróciła
3966  2,40|               Jagienki, wyskoczył ku nim na pół drogi i na czele dwudziestu
3967  2,40|          wyskoczył ku nim na pół drogi i na czele dwudziestu zbrojnych
3968  2,40|                 ją przerósł. Chłopak był na schwał: dziarski, wesoły
3969  2,40|                ludzkie poznać - rzekł mu na to Maćko -dobra jest to
3970  2,40|            lepiej, że ja ci powiem, iżeś na to jeszcze za młody, niż
3971  2,40|               śmiechu zapłakał - odrzekł na to Jaśko - a jeśli nie on,
3972  2,40|             wszystkim wędrownym rycerzom na świecie: "Gotujcie się na
3973  2,40|                na świecie: "Gotujcie się na śmierć!" Lecz stary rycerz
3974  2,40|                 spokoju? Bo to oni radzi na Jagienkę patrzyli.~- Ba!
3975  2,40|               patrzyli.~- Ba! Wilk zabit na Śląsku. Chciał tam jednego
3976  2,40|            szkoda. Chadzał i jego ojciec na Niemców do Śląska, którzy
3977  2,40|                  wodzi jako niedźwiedzia na łańcuchu.~Rozweselił się,
3978  2,40|             mówiąc, aże mi to dziwno, że na Bogdańcu złości nie wywarli.~-
3979  2,40|                nie mówili?" Więc ja znów na to: "A cóż to, Jagienka
3980  2,40|                 bronił. Potykali się też na Ławicy wedle Piasków i poszczerbili
3981  2,40|                 się wzajem, a potem pili na umór, jak to im się zawdy
3982  2,40|                  z której straż spogląda na okolicę, zaraz i sąsiedzi "
3983  2,40|                  i jego synów nie chciał na małym poprzestać, tym bardziej
3984  2,40|                 w okolicy nie był z nami na równi - co daj Boże!"~Ale
3985  2,40|              zarówno pieszo, jak konno - na miecze alibo na topory...~-
3986  2,40|                  konno - na miecze alibo na topory...~- Wiem! Nikt go
3987  2,40|                rycerz poprzysiąc Jaśkowi na rycerską cześć i na głowę
3988  2,40|              Jaśkowi na rycerską cześć i na głowę świętego Jerzego,
3989  2,40|               Taczewa i kniazika Jamonta na dwór królewski. Myślał Maćko,
3990  2,40|            królewski. Myślał Maćko, że i na dworze, i po urzędach będą
3991  2,40|                dział, ile czasu potrzeba na zebranie wojsk, jakie są
3992  2,40|               jakie są zamiary Krzyżaków na wypadek wojny. Wiedziano
3993  2,41|                 pomogły i prośby, tak że na Wniebowzięcie Najświętszej
3994  2,41|                  zapuszczono z braku rąk na nowo. Stary rycerz, jakkolwiek
3995  2,41|                 rycerz, jakkolwiek czuły na każdą stratę, nie brał tego
3996  2,41|            leśnych, wybrał nawet miejsce na kasztel i przysposabiał
3997  2,41|                zębami pozgonne dzwonią". Na tę myśl ściskało mu się
3998  2,41|              poprzednio, a on odpowiadał na nie z taką uwagą i rozmysłem,
3999  2,41|             przed rokiem była cośkolwiek na Zbyszka za luźna, ale ninie
4000  2,41|                temu ręka ludzka poradzi. Na mediolańską zbroję - mediolański