Tom, Rozdzial
1 1,2 | świeckie pieśni, poczęła kiwać głową na obie strony, a dzieweczka
2 1,2 | nabrać!~Lecz Zbyszko począł głową kręcić.~- O wa! koniuchów
3 1,3 | twarzą suchą, rozumną, z głową wygoloną na wierzchu, niżej
4 1,3 | kości pokołatać, albo samemu głową nałożyć. Tak to on i mówił
5 1,3 | albo z płonącym pułapem nad głową. Nie ubezpieczą od zdrady
6 1,3 | słuchał uważnie i potakiwał głową, a potem rzekł:~- Wiem,
7 1,4 | wyprostowany, z podniesioną głową, spoglądał na mówiącego
8 1,5 | się i przez chwilę trząsł głową, a następnie rzekł:~- Zapomniałem,
9 1,5 | rycerza. Przechodząc, skinął głową Powale z Taczewa i Toporczykowi.
10 1,5 | człowiek, nad którego własną głową wisiał sąd i kara - przeto
11 1,5 | zagrzmiał król.~- Bo głowa jego do sądu należy - odparł
12 1,5 | się nawet Krzyżak, czyja głowa spadła, byle spadła. Hańba
13 1,5 | pamięci, a Maćko kiwnął głową na znak, że rozumie i pamięta.
14 1,6 | chorągiew z wielką trupią głową pośrodku, pod którą bielały
15 1,6 | trumny, w której spoczywała głowa zmarłej, znajdowała się
16 1,6 | ściągały na rynek, gdyż głowa szlachcica większą budziła
17 1,6 | postawą męża wznosiła się głowa dziecinna prawie i twarz
18 1,6 | poważnie i dobrotliwie sędziwą głową.~Zrozumiano ten znak i aż
19 1,7 | Hej! - rzekł, kiwając głową, Maćko - żebyś ty trzech
20 1,8 | skinął mu teraz przyjaźnie głową, więc przeszedłszy warty,
21 1,8 | Jurand siedział czas jakiś z głową w dłoniach, lecz wreszcie
22 1,9 | własnej chorobie, bo kręcił głową, cmokał ustami i wreszcie
23 1,10| Pod koniem mogła przejść, głową o brzuch nie zawadziwszy.
24 1,10| nią zdajcie i niech was głowa o nic nie boli... Zbyszko
25 1,10| olbrzymią, nisko pochyloną głową, z krwawymi oczyma i wywalonym
26 1,11| z zabitym Krzyżakiem pod głową.~- Alboście to zabili kiedy
27 1,11| tego opowiadania, kręcąc głową, jakby ją miała na śrubkach,
28 1,12| zza sosny wy lezie sina głowa na pajęczych nogach?~I uczuł,
29 1,12| cicho i czekał.~Wtem nad głową usłyszał szum sosen, na
30 1,14| bowiem potrząsnął swą złotą głową i mówił! dalej :~- Co tu
31 1,14| powierzchni wody zaczerniała jedna głowa, potem druga -a wreszcie
32 1,14| jej poruszyły się cicho, a głowa pochyliła się ku przodowi:
33 1,14| Bogdańcu, niech cię o to głowa nie boli; a nam czas do
34 1,16| to już obiecał?~- Wasza głowa na wszystko poradzi - odrzekł
35 1,17| Zbyszka, kiwając posępnie głową:~- Cóżeś ty najlepszego
36 1,18| widział. Ona zaś potrząsnęła głową i odrzekła:~- Ej! Nie dałaby
37 1,19| Gdyby nie ona, dawno by jego głowa była spadła na krakowskim
38 1,19| chcę.~Lecz Czech potrząsnął głową.~- Nie wrócę, panie. Mnie
39 1,19| i mówić o nich z nakrytą głową nie godzi, ale tym razem,
40 1,19| wysłuchawszy słów Niemca, skinął głową na znak, że rozumie, a następnie,
41 1,22| książę Janusz począł kiwać głową i odrzekł:~- Hej! nieraz
42 1,23| Juranda, pójdą na haki. Ich głowa w tym, żeby się nie spotkali.~-
43 1,25| opowiem.~Danusia skinęła głową na znak, że chce wiedzieć,
44 1,26| Zbyszko rzekł mu:~- Nie twoja głowa, Głowaczu (tak go bowiem
45 1,26| przystoi.~Czech począł kiwać głową na znak, że siłą nie będzie
46 1,27| ludzką ze schyloną na piersi głową i czapką głęboko zasuniętą
47 1,28| rękoma swe długie włosy, a głową począł bić w belki ściany,
48 1,29| trzeba umieć zmóc ich i głową. Myśl ta była mu przykra,
49 1,29| Jurand dlatego tylko jechał z głową spuszczoną, że mu ją pochyliło
50 1,30| Lecz Jurand począł trząść głową.~- Nie - odpowiedział posępnie -
51 1,30| śmierć nad ostatnią drogą głową!... I wreszcie myśli poczęły
52 1,31| podniósł ręce do uszu i skinął głową, po czym na dany znak przez
53 1,32| porwawszy pieniądz, przypadł głową do strzemienia Juranda i
54 1,32| na ich rozkaz z powinną głową. On, który tylu ich zwyciężył
55 1,32| otworze ukazała się brodata głowa niemieckiego knechta.~-
56 2,1 | nimi młodzianek z wygoloną głową jak klerycy, ale przybrany
57 2,1 | ze spuszczoną na piersi głową, przybrany w zgrzebny wór
58 2,1 | świadki, i odrzekł, kiwając głową:~- Bóg widzi, że moja hardość
59 2,1 | Danveld nie tylko skinął głową skomorochowi na znak, że
60 2,2 | splótł powtórnie dłonie nad głową:~- I to jeden człowiek uczynił!...
61 2,3 | ukazała się jasna, młoda głowa, i rzekł:~- Zbyszko z Bogdańca,
62 2,5 | przybyło im nieco serca, gdyż głowa i twarz Zbyszka były wprawdzie
63 2,6 | jeszcze jednego, by zaś był im głową, i jako wszyscy uradzą,
64 2,6 | ostawię, przez co i sam mogę głową nałożyć.~Zasępił się, usłyszawszy
65 2,8 | oddadzą?~Czech począł trząść głową, po czym kiwnął ręką ze
66 2,8 | ogłuszyli, tak że dotychczas głową trzęsie, o świecie nie wie
67 2,8 | kiedy niekiedy, to kiwając głową, to powtarzając: "Przez
68 2,8 | wróciwszy, westchnął i kiwając głową, począł mruczeć:~- Głupi
69 2,8 | Jagienka. A Czech jął kręcić głową:~- Taka ona i żona...~Jagienka
70 2,9 | kiedy? - nie nasza w tym głowa, jeno królewska. Może prędko,
71 2,9 | powiem! - rzekł, kiwając głową, Maćko. - Ale pierwej powiem
72 2,9 | Maćko począł na to kiwać głową jakby ze smutkiem.~- Ej,
73 2,11| począł z początku kiwać głową na znak przytakiwania, lecz
74 2,11| się ich cudnym twarzom, i głową kręcić.~- Nikiej mak we
75 2,11| jeden takowy miecz mieć nad głową. A ja nie tylko mu o ślubowaniu
76 2,11| górze. Maćko zaś pokiwał głową i rzekł:~- W Bożym on wiecu
77 2,11| dziad, kiwając przy tym głową.~Po czym wskazał palcami
78 2,11| Jagienka. Dziad potwierdził głową.~- A tutejsiście?~- Nie -
79 2,11| głosu uspokoił się i skinął głową.~- A nie szukaliście tam
80 2,11| się do jego pokazywania głową i rękoma wezwyczaim! Spytacie
81 2,11| Szczytna, to jużci albo skinie głową, albo zaprzeczy. I to samo
82 2,11| zguba nad nim jako miecz nad głową, a on się jako wąż wyśliźnie
83 2,12| ksiądz Kaleb. Jurand dał znak głową, że słyszy, po czym dłonią
84 2,12| siadłszy na łożu, począł kręcić głową i machać dłonią, jakby chcąc
85 2,12| począł dziękować, kiwając głową i kładąc kilkakrotnie dłoń
86 2,14| witać swą białą jak mleko głową.~- Przyjechał Zbyszkowy
87 2,14| oczyma i przechyloną w tył głową nie dawał najmniejszego
88 2,16| to Skirwoiłło potrząsnął głową na znak przeczenia, a Zbyszko
89 2,21| stopniowo na jego twarzy; ruszył głową raz i drugi, a wreszcie
90 2,22| młodemu panu.~Ów zaś skinął głową, że tak i będzie, przy czym
91 2,22| pancerze. Dobrze! Ten z siwą głową musi być...~- Naprzód! -
92 2,24| przymknął oczy i skinął głową, wprawdzie dość sztywnie,
93 2,25| chcecie-li go wysłuchać?~Skinął głową na znak zgody, więc Czech
94 2,27| cieniu, przy noszach, z głową na kolanach Danusi, bez
95 2,28| wprawiwszy w wieku nad głową szybę złotego bursztynu.~
96 2,30| łuczników. A o stryja niech cię głowa nie boli. Gdy król albo
97 2,31| Krakowie, kiwnął mu przyjaźnie głową, dając zarazem znać na migi,
98 2,31| znów Zbyszkowi i skinęła mu głową.~Późno dopiero przede dniem
99 2,32| udało miecz podniesiony nad głową Zakonu zatrzymać.~Ale wiedział,
100 2,34| trzymali? Maćko poruszył głową i odpowiedział:~- Żeby ci
101 2,38| zasłonionymi ramieniem oczyma i z głowa spuszczoną tak, że widać
102 2,39| wróci? Ale ona potrząsnęła głową:~- Mniszką ostanę.~- No,
103 2,41| skąpiąc, a po wtóre, co boska głowa, to nie ludzka.~Tak to oni
104 2,42| sąsiedzi. Lecz Maćko kręcił głową;~- Widzicie... z bliska
105 2,42| czego zwykła szlachecka głowa nie mogła wyrozumieć. On
106 2,42| patrzał - skinął tylko głową na znak potwierdzenia.~-
107 2,42| hojny?~Zbyszko skinął znów głową, widocznie nie mając ochoty
108 2,43| zamiast sprzeciwiać się, kiwał głową, przyświadczał - ale tymczasem
109 2,46| czym, pokiwawszy smutnie głową, popił miodu, poruszył żelaznym
110 2,48| starego Wilka z Brzozowej. Głowa już mu się trzęsła nieco
111 2,51| więc walczył teraz z gołą głową, strasząc swą zakrwawioną
112 2,51| padł z rozciętą na dwoje głową...~*~Henryk, komtur człuchowski,
113 2,52| więc walczył teraz z gołą głową, strasząc swą zakrwawioną
114 2,52| padł z rozciętą na dwoje głową...~*~Henryk, komtur człuchowski,
|