Tom,    Rozdzial

  1  1,2 |    rycerskiego ślubowania nie był wprawdzie polski, jednakże Mazowsze,
  2  1,2 |            nie przestawał jej być wprawdzie wiernym, ale żenił się z
  3  1,3 |       ubogiego Mazowsza. Istniały wprawdzie starożytne a możne opactwa
  4  1,3 |           i myślał, że warto było wprawdzie zostać rycerzem takiej dzieweczki,
  5  1,3 |    nadgranicznego mętu łatwo było wprawdzie natknąć się na jakiego zbrojnego
  6  1,3 |           wyzywać. Spodziewał się wprawdzie, że pas rycerski otrzyma
  7  1,4 |      pełny rynsztunek bojowy. Był wprawdzie zwyczaj zdejmować go zaraz
  8  1,4 |           u siodła. Tarcze oddali wprawdzie dla wygody na wozy, ale
  9  1,4 |           zamku. Wiele domów było wprawdzie drewnianych, ale i te dziwiły
 10  1,5 |          zachodniego odbijały się wprawdzie niejednokrotnie nazwy Ord
 11  1,5 |           zakłopotanie. Cofał się wprawdzie wraz z krzesłem, ale nie
 12  1,5 |          mistrza. Mistrz nie mógł wprawdzie zmienić wyroku wydanego
 13  1,5 |      króla. Jagielle nie wypadało wprawdzie okazywać łaski, gdy szło
 14  1,6 |        zaślepieniu nie lękali się wprawdzie wojny, licząc, że gdy po
 15  1,6 |        Pan z Tęczyna odpowiedział wprawdzie, że więcej się do prostego
 16  1,9 |           bo teraz miłuje cię ona wprawdzie okrutnie - inaczej nie mogę
 17  1,10|          tu i ówdzie nad granicą. Wprawdzie wskutek wojny z Opolczykiem
 18  1,12|           poświęcił. Nie przyszło wprawdzie do tego, bo nie znalazł
 19  1,12|          dobrej sławy. Nie uważał wprawdzie na to Wawrek, bartnik, który
 20  1,12|           odetchnął. Przypuszczał wprawdzie, że to samo "dziwo" obeszło
 21  1,15|       pewnym wzruszeniem. Miał on wprawdzie z czego spłacić sumę zastawną,
 22  1,16|    Brzozowej. Na Zbyszka patrzyli wprawdzie spode łba, ale żaden nie
 23  1,17|       pełne cynowych mis, jeszcze wprawdzie pustych, ale tak ogromnych,
 24  1,18|     stronę oszczepem, nie dlatego wprawdzie, aby go ugodzić, ale by
 25  1,19|       krzyżową zebrało. Jeździ ci wprawdzie po świecie wielu wydrwigroszów,
 26  1,19|         Kazimierzowej gospodarki. Wprawdzie po jego śmierci wśród zawieruchy
 27  1,19|          gotowości - nie do walki wprawdzie, albowiem w spotkaniach
 28  1,20|         na zbrojach i naród bujny wprawdzie, zapalczywy, do zwady i
 29  1,20|      Maćko z Turobojów zaprzeczył wprawdzie, ale począł jednak spoglądać
 30  1,20|       którego wyrok uniewinnił go wprawdzie, gdy Danveld poprzysiągł
 31  1,20|        Zakonie. Krzyżak zamilczał wprawdzie teraz o tych wypadkach przed
 32  1,21|        mną? Dwórki nie zrozumiały wprawdzie tego, co powiedział, ale
 33  1,22|       przyczyną. Powiedział sobie wprawdzie zaraz: "Toć się na dwoje
 34  1,22|         Lotaryńczyk. Nazywano tak wprawdzie na dalekim Zachodzie Litwinów-
 35  1,22|          Starosta sprzeciwiał się wprawdzie, powołując się na pokój
 36  1,23|        lat Krzyżaków, widział już wprawdzie, że nie są oni tacy, za
 37  1,23|   Krzyżakami.~Czech nie zrozumiał wprawdzie, co zaszło, ale ponieważ
 38  1,25|           a nazajutrz obudził się wprawdzie osłabiony bardzo, ale bez
 39  1,25|         ręką, przybrana w świecką wprawdzie, ale podobną do zakonnej
 40  1,25|          jego list pisał, donosił wprawdzie, że wyzdrowieć jeszcze Jurand
 41  1,26|           do młodej żony. Była mu wprawdzie niezmierną osłodą myśl,
 42  1,26|           podnieść. Jagienka była wprawdzie bliżej, bo o miedzę, ale
 43  1,27|        jej powierzchni widać było wprawdzie z dala tu i ówdzie kilka
 44  1,30|           to oni ją porwali? Miał wprawdzie Jurand w ręku wysłańców,
 45  1,32|     podeptanym. Nie zwyciężyli go wprawdzie w polu, nie odwagą i rycerską
 46  1,32|        nadzieja. Krzyżacy słynęli wprawdzie z mściwości, przeto nie
 47  2,1 |     stajniom. Przy blankach stali wprawdzie żołdacy, to pojedynczo,
 48  2,1 |           końcu komnaty palił się wprawdzie na wielkim kominie ogień,
 49  2,1 |         się ku Jurandowi.~Nie był wprawdzie z tego rad stary Zygfryd
 50  2,3 |     albowiem na głowie miał hełm, wprawdzie bez przyłbicy, ale z kolistym
 51  2,5 |        głowa i twarz Zbyszka były wprawdzie chłopięce, natomiast ciało
 52  2,7 |           Zdrada i ohyda wyda się wprawdzie wówczas w całej pełni, ale
 53  2,7 |          W pierwszym razie książę wprawdzie o nich nie zapomni, ale
 54  2,8 |          tylko łodzią. Nie brakło wprawdzie nigdzie grobel ani gościńców
 55  2,10|           tych stron, słyszał coś wprawdzie o przejściu lasami, ale
 56  2,10|     pęcherz został do dna wypity.~Wprawdzie Czech, gdy o tym opowiadano,
 57  2,11|      Droga wzdłuż wądołu nie była wprawdzie zbyt łatwa, ale też i nietrudna,
 58  2,11|          opacie. Opat gniewał się wprawdzie na nich i zapowiadał, że
 59  2,11|     ratunku ode mnie czeka". Była wprawdzie jedna rada: zostawić Jagienkę
 60  2,11|   gądkowie. Krzyżacy nie byli jej wprawdzie tak nienawistni jak żonie
 61  2,11|      więcej miłują Zbyszka. Rzekł wprawdzie na to Maćko, że rozum nie
 62  2,11| dotrzymują. Najgorszy pies był ci wprawdzie ów Danveld, którego Jurand
 63  2,12|        Szczytnie Jurand nie wpadł wprawdzie w takie uniesienie jak pierwszym
 64  2,14|        wszystkim do wojny. Wrócił wprawdzie do Spychowa z rozkazu Maćka,
 65  2,19|         wszyscy dobrze: brakło im wprawdzie potężnych "drzew", czyli
 66  2,19|          przy wozach. Ruszyła ona wprawdzie zaraz ku swojej piechocie,
 67  2,19|      Niemców jak od jeża. Wrócili wprawdzie niebawem z większą jeszcze
 68  2,19| wszystkich stron Niemcy nie mogli wprawdzie liczyć na zwycięstwo, widząc
 69  2,20|     pierwszego rajtara. Wezwał go wprawdzie, wedle rycerskiego zwyczaju,
 70  2,21|        zdziwienie. Słyszał on był wprawdzie, że Danusia była żoną Zbyszka,
 71  2,22|          gdyż zapadła noc pogodna wprawdzie, ale bez miesiąca. Trzeba
 72  2,22|   przedtem koło Sanderusa, porwał wprawdzie za miecz, ale nim zdołał
 73  2,22|     pacierzową połamał. Uniósł go wprawdzie nieco młodzian w górę, ale
 74  2,24|          zbawieniem, więc trzymał wprawdzie w pogotowiu parobków i juczne
 75  2,24|    przymknął oczy i skinął głową, wprawdzie dość sztywnie, ale z widocznym
 76  2,25|            Giermek nie zadawał mu wprawdzie żadnych osobnych mąk, ale
 77  2,25|     zachęcał. Zygfrydowi przyszła wprawdzie z początku podróży myśl,
 78  2,25|      więźnia. Nie chciano tam już wprawdzie "sprawiać" Zygfryda, ale
 79  2,26|           na śmierć? Nie ma ci on wprawdzie broni, ale o milę zaraz,
 80  2,27|      samego orszaku, niewidzialną wprawdzie, ale tak bliską, iż obwiewało
 81  2,29|          nie wyprawił. Bał się on wprawdzie, że w pierwszych chwilach
 82  2,29|         trudy były daremne - i że wprawdzie przeszły, ale razem z nimi
 83  2,30|           zbójami, wypierając się wprawdzie tych, którzy mieli nieszczęście
 84  2,30|         co? Dlaczego? Nie było mu wprawdzie tajnym, że dziewczyna rada
 85  2,32|        rękach polskich sporo było wprawdzie jeńców. ale byli to mężowie
 86  2,33|   odzierżył Jagiełło. Nie utracił wprawdzie Zakon przez to ani jednej
 87  2,35|      żaden spór ni żadna kłótnia. Wprawdzie rycerze zagraniczni, przewidując,
 88  2,35|         mniejszą od Powały, zgiął wprawdzie tasak przez połowę, ale
 89  2,39|   Jagienka, z którą sprzeczał się wprawdzie, wydziwiając na "babskie
 90  2,39|         że tym zabijakom, groźnym wprawdzie, ale nie mającym nijakiego
 91  2,39|       rycerskiego, łatwo da rady. Wprawdzie co innego mówił przed niedawnym
 92  2,41|     zatruwała mu pracę i dni. Rąk wprawdzie nie opuszczał, wstawał do
 93  2,44|          XLIV~Zbyszko nie spełnił wprawdzie swej groźby i nie wyjechał,
 94  2,48|         Maćko i Zbyszko wiedzieli wprawdzie, że wojna nie rozpala się
 95  2,48|           wojny nie było. Mówiono wprawdzie o niezgodach między królem
 96  2,48|   mazowieckich. Krzyżacy wieszali wprawdzie schwytanych zbiegów, ale
 97  2,48|          aż warczał. Nie mógł już wprawdzie skoczyć w pełnej zbroi bez
 98  2,48|           z Rogowa, który nie był wprawdzie przyjacielem Bogdanieckich,
 99  2,49|            gdyż zgasiła go krótko wprawdzie trwająca, ale ogromna ulewa.
100  2,49|       wieczerzą czuwa. Dalekoć to wprawdzie, bo na drugim końcu obozu,
101  2,50|        Zbawiciela!" Witold gorzał wprawdzie wojną, pchał do niej i spieszył
102  2,51|        jest cała armia królewska. Wprawdzie na lewo, koło jeziora, widać
103  2,51| osłonionych, z drugiej lud, rosły wprawdzie i silny, ale na drobnych
104  2,51|           krwawy zawód. Krzyknęły wprawdzie z rozpaczą jak jeden mąż
105  2,51|           Mikołaj Kiełbasa poznał wprawdzie nieprzyjaciół, ale w kurzawie
106  2,51|        mieczem w bój. Bronili się wprawdzie i bronili mocno, ale nie
107  2,51|       młody rycerz nie zdołał już wprawdzie wstrzymać ręki i rozmachu,
108  2,52|        jest cała armia królewska. Wprawdzie na lewo, koło jeziora, widać
109  2,52| osłonionych, z drugiej lud, rosły wprawdzie i silny, ale na drobnych
110  2,52|           krwawy zawód. Krzyknęły wprawdzie z rozpaczą jak jeden mąż
111  2,52|           Mikołaj Kiełbasa poznał wprawdzie nieprzyjaciół, ale w kurzawie
112  2,52|        mieczem w bój. Bronili się wprawdzie i bronili mocno, ale nie
113  2,52|       młody rycerz nie zdołał już wprawdzie wstrzymać ręki i rozmachu,