Tom,    Rozdzial

  1  1,1 |        mamy czas na wszystko.~- A wy na jedno słowo odpowiadacie
  2  1,2 |   Powieźli ją do Krakowa,~- A cóż wy w Tyńcu robicie?~- My tu
  3  1,2 |       którym nikomu niesporo.~- A wy to nie pójdziecie?~- Bom
  4  1,2 |          pod gardło podeszło.~- A wy, panie, byliście przy tym?
  5  1,2 |         kiedy będzie!~- O moiście wy! Zawarły niedźwiedzie pokój
  6  1,2 |        kości sparcieją, będziecie wy jeszcze wnuki po mnie i
  7  1,4 |        Maćka, spytał jeszcze:~- A wy co powiadacie?~- Ja powiadam -
  8  1,4 |        nie będę więził; takim jak wy ludziom można zaufać. Bądźcie
  9  1,4 |        się mu wykręcić, gdybyście wy, panie, chcieli zataić przed
 10  1,5 |        Saraceni postów szanowali. Wy jedni ich nie szanujecie -
 11  1,5 |              Zamknąć go do wieży. Wy zaś, panie z Taczewa, świadczyć
 12  1,5 |     patrzy, czyją krew chłepce. A wy uważcie, że właśnie hańba
 13  1,5 |         teraz i ja nie chcę".~- A wy czemu nie chcieli?~- Bo
 14  1,5 |       Zakonowi był straszny. Żali wy. Krzyżacy, już się i dzieci
 15  1,6 |      pomsty. Mnie głowę utną, a i wy pewnikiem już się nie przezimujecie.~-
 16  1,6 |        ile żeś głupi jak cap.~- A wy się czego sierdzicie?~Maćko
 17  1,7 |      teraz pierwsze moje prawo to wy. Nie opuściliście mnie,
 18  1,8 |           kusz wystrzelali... Już wy nikogo lepszego ode mnie
 19  1,10|           my?~- Wiedziałem, że to wy, bom się wszędzie o was
 20  1,10|         wam się do kolan nagnę,~A wy za to dajcie Jagnę,~Bogdaj
 21  1,10|         Hej, rybitwy! a czy iście wy?~Tamci stali jeszcze czas
 22  1,10|          zmieniliście się obaj... Wy, Maćku, musicie wpierw do
 23  1,10|        innego lepszy. No! Moiście wy! uczyńcieże tak, jako was
 24  1,10| pocałowała Maćka w rękę.~- Toście wy?~- A ja. Jenom na wozie,
 25  1,10|          nam orzechów z miodem. A wy, jak jeno starsi wyszli
 26  1,11|          smutkiem:~- Widzieliście wy kraśniejsze ode mnie.~Zbyszko
 27  1,11|         się odpasz... Piękny pas! Wy też na Litwie musieliście
 28  1,11|         zaśpiewał?~- Zaśpiewajcie wy, bo już widzę, że z dawna
 29  1,11|       zawołał wielkim głosem:~- A wy skąd to umiecie śpiewać?
 30  1,11|           Czemu to mówicie sobie: wy? Mów mu: Zbyszku, a ty jej:
 31  1,12|         tuż za nim albo zza sosny wy lezie sina głowa na pajęczych
 32  1,13|         wianka nie upilnuje, to i wy, tatulu, nie upilnujecie,
 33  1,13|       jako się patrzy. Miłujecież wy Zbyszka?~Na to Zych począł
 34  1,13|     Świętym jest w pobliskości. A wy, że dziewczynie zaraz Moczydoły
 35  1,13|          wyszła, a co do Zbyszka, wy się o niego nie bójcie.
 36  1,15|         swoim gniewem wydziwia... Wy go przecie znacie... Jeno
 37  1,15|      chórem wędrowni klerycy.~- A wy, "szpylmany", cicho siedzieć! -
 38  1,16|          ze Zgorzelic.~- Wrócę, a wy nie czekajcie na mnie. Z
 39  1,17|         kleryków i zagrzmiał:~- A wy, cicho mi siedzieć i pode
 40  1,17|            i byście nie myśleli i wy.~- Ale i święconą wodę jej
 41  1,19|   padlibyście na twarze nie tylko wy, ale i wszystkie sosny w
 42  1,19|     Zbyszko z Bogdańca.~- Moiście wy! A toć tamtemu, co to Jurandównie
 43  1,19|           jagodach ciekły. Toście wy! Hej! radość też będzie
 44  1,20|        tamtego oto rycerzyka?~- A wy, panie? - zapytał de Lorche.~
 45  1,22|        piekła zemsta - ale czyliż wy lub rycerze, którzy na ziemiach
 46  1,22|             Starosto ze Szczytna! wy lepiej od innych wiecie,
 47  1,22|           na gardle skaran.~- Nie wy prawa w tej ziemi stanowicie.~-
 48  1,23|           że myślę tak samo jak i wy. Ojciec wróg Zakonu, a do
 49  1,23|         Jurand zna nas lepiej niż wy. Powie mu się tak: "Twojej
 50  1,23|       sługiwali już w Zakonie - i wy chcecie do niego wstąpić,
 51  1,23|          Ja znów pierwszy uderzę, wy za mną.~Tymczasem Czech
 52  1,25|              kto matka, jeśli nie wy, miłościwa pani!~A Danusia
 53  1,26|           się nie przy godzi.~- A wy patrzcie, by wam grzeszne
 54  1,26|            chwytając kuszę. - Kto wy?~- Ludzie książęcy, wysłani
 55  1,27|         miał ją ostawiać? Zbyszko wy łuszczył jej swoje domysły.
 56  1,28|           pojadę.~- Pisanie dam i wy z nim pojedziecie - rzekł
 57  1,28|      wolała~mówić o czym innym.~- Wy nas nie winujcie - rzekła. -
 58  1,30|          nie wzejdzie. Wyrozumcie wy ludzkie kochanie i ludzką
 59  1,30|      pytać, twoje odpowiadać! Kto wy?~- Podróżni.~- Jacy podróżni?~-
 60  1,30|      czuwają nad panienką, przeto wy, panie, hamujcie swój gniew...
 61  1,30|       oddali. Ale bracia wiedzą i wy wiecie, panie, jaka w tym
 62  1,30|       Dobrze. Pojadę do Szczytna. Wy i ten człowiek, który ma
 63  1,31|            zakrzyknął Zbyszko - a wy już jakby z tamtego świata
 64  1,32|     niebacznie wymknęły, rzekł:~- Wy, panie, po naszemu mówicie,
 65  2,2 |           i wreszcie tak rzekł:~- Wy, szlachetny grafie de Bergow,
 66  2,2 |          Bogiem i Bóg go sądzi, a wy, grafie, jeśli was zapytają
 67  2,3 |         ojej śmierci nie doniósł, wy zaś już chcecie sierocie
 68  2,6 | przysięgał, panie! więc zmiłujcie wy się nade mną, bym się nie
 69  2,7 |        ani wielki mistrz, ani też wy, którego czczę i synowskim
 70  2,8 |       pana ze Spychowa: "Zaliście wy chytrzy? -powiada - bo ja
 71  2,8 |       wysłał. Ale Jurandówny to i wy, panie, nie najdziecie,
 72  2,8 |  Oświęcimia, a potem do Glewic, a wy tu miejcie oko na Zgorzelice".
 73  2,9 |       zarazem smutkiem:~- Moiście wy! Jako co do mnie, wolę szczerze
 74  2,9 |        mówić niż taić. I Hlawa, i wy powiadacie, że Zbyszko już
 75  2,9 |      powiedział, sam zaś rzekł:~- Wy się Cztana nie bójcie! Oho!
 76  2,9 |        któż mnie pozna, skoroście wy nie poznali?~Dopieroż Maćko
 77  2,10|       napaści, a to też widzę, że wy się przeciwicie, byle się
 78  2,10|  Sieciechówny, przy czym rzekł:~- Wy się nie tylko o mnie nie
 79  2,11|         najlepiej! Ale i Hlawa, i wy powiadacie, że już ona zginęła
 80  2,11| sambińskim...~- Mniejsza z tym... Wy miarkujcie, o co pytam,
 81  2,12|          was przywiózł, wzbronił. Wy, panie, teraz pozwólcie,
 82  2,13|           pacholik rozkulbaczy, a wy pójdziecie za mną.~I dawszy
 83  2,13|  Spychowie ostawać i dlaczegoście wy wrócili? - zapytała jednym
 84  2,17|        też i na ostre gonili. Ale wy ich wszystkiej potęgi nie
 85  2,17|  spotkanie, ale na tych uderzycie wy. I począł im objaśniać,
 86  2,18|        zaś odrzekł:~- Pilnujcie i wy, aby tak było. Rycerz, jeśli
 87  2,20|           mnie - rzekł - wiem, iż wy nie szczędzicie jeńców.~-
 88  2,20|           szczędzicie jeńców.~- A wy ich szczędzicie? - zawołał,
 89  2,21| odpowiedział równie pytaniem:~- A wy co myślicie? Zalim nie powinien?~
 90  2,21|           do niego, rzekł:~- To i wy ruszacie ze mną?~- A zaś
 91  2,22|         nasi pachołkowie powiążą, wy, stryjku, chycicie starego
 92  2,23|        spoczynku oprzytomnieje, a wy teraz pomyślcie też o jadle
 93  2,23|       znak krzyża: "Kto wie, komu wy w rzeczy służycie, jeśli
 94  2,23|    utrudzenia snem kamiennym.~- A wy nie spoczniecie, panie? -
 95  2,24|       zwrócił się ku Niemcom:~- A wy, panie, kiedy ruszycie i
 96  2,31|   Rozumiem - odrzekła Jagienka.~- Wy teraz wszystko rozumiecie -
 97  2,31|           go gryzły, i rzekł:~- A wy... a ty - ostaniesz tu przy
 98  2,31|  pokruszyliby potężnymi ramiony i wy siekli mu drogę wśród Niemców.
 99  2,33|      dodał po chwili milczenia:~- Wy, panie, którzy się na twierdzach
100  2,34|      wymijająco:~- Wpierw musicie wy dobrzeć.~- A potem co?~-
101  2,39|         jakoże miarkujesz?~- O co wy się pytacie?~- Nie wydasz-li
102  2,41|       ozwała się znowu:~- Ale też wy tego waszego Zbyszka miłujecie!
103  2,42|       doświadczenie macie lepsze; wy mówcie, ja nie mogę.~Więc
104  2,46|          było się gdzie schronić. Wy młodzi to co innego, aleja
105  2,47|        Tak ci to pani mówiła.~- A wy co na to?~- Zafrasowałem
106  2,48|        jeszcze zapytał Maćka:~- A wy nie ostaniecie w domu?~-
107  2,49|      czasach w Płocku, dodał:~- I wy, szlachetny panie. Będzie
108  2,49|             Proboszcz kłobucki. A wy kto?~- Powała z Taczewa,
109  2,49|   Bogdańca i de Lorche.~- Ach, to wy, panie - rzekł tajemniczym
110  2,49|     rozeznać! - rzekł Powała. - A wy co widzicie?~- Mnich w kapturze
111  2,51|         wystąpił. Poczynajcieże i wy w imię Boże! I skinieniem
112  2,52|         wystąpił. Poczynajcieże i wy w imię Boże! I skinieniem