Tom,    Rozdzial

  1  1,1 |         z Tulczy, zastawiłem mu ziemię, a za pieniądze kupiłem
  2  1,1 |    dwunastym roku oprze kuszę o ziemię, przyciśnie brzuchem i tak
  3  1,1 |         że cały naród, który tę ziemię zamieszkuje, chciał już
  4  1,2 |      Maćko, który był chciwy na ziemię i robociznę, począł marzyć:~-
  5  1,3 |         trzymało nieprzeliczone ziemie klasztorne dość wyjątkowym
  6  1,4 |     chaty, znów łany; widocznie ziemię tę zamieszkiwał lud rojny
  7  1,4 |    wszystkimi czterema nogami w ziemię i stanął jak wkopany.~-
  8  1,4 |       możny, posiadający liczne ziemie wedle Radomia, był zarazem
  9  1,5 |    mniej roków, zaraz bym kazał ziemię za zamkiem udeptać, i niechby
 10  1,5 |      Zbyszka! Młody jest, niech ziemię wykupi i potomstwo płodzi,
 11  1,5 |    chrzcin, ale i dla układów o ziemię dobrzyńską. Najważniejszym
 12  1,6 |        Niektórzy rzucali się na ziemię, inni darli na sobie szaty
 13  1,6 |      odpadną od Korony obszerne ziemie, rozpoczną się znów napady
 14  1,6 |           Po czym wbijał oczy w ziemię i nikt nie mógł od niego
 15  1,6 |     zatrzymał się jak wkopany w ziemię. Ni kapitan, ni nikt z żołnierzy
 16  1,7 |      osobnym przywilejem herb i ziemie bogdanieckie. Tamtych kości
 17  1,7 |      niemało, zastawił wreszcie ziemię krewnemu opatowi, sam zaś
 18  1,7 |        czasem powrócić, wykupić ziemię, zaludnić ją jeńcami, odbudować
 19  1,7 |      się z nim u kupca Amyleja.~Ziemię mieli za co wykupić. Z łupów,
 20  1,7 |       Witoldem nie rzucą się na ziemie i grody przynależne do W.
 21  1,8 |       ramienia Zakonu dzierżyli ziemię i gródki do Mazowsza przyległe,
 22  1,8 |      wyzwał Juranda na udeptaną ziemię. Lecz gdy stanęli w szrankach.
 23  1,8 |     jako nie odstąpię jej ni za ziemię, ni za stada, ni za sprzęt
 24  1,10|        precz, hen, za dziewiątą ziemię!...~- A wyście wrócili?~-
 25  1,10|       rąk pachołka, wsparł ją o ziemię, przycisnął brzuchem, pochylił
 26  1,10|      runął jak gromem rażony na ziemię.~Zbyszko wychylił się zza
 27  1,10|      zadnie nogi kopały jeszcze ziemię.~Lecz popatrzywszy chwilę,
 28  1,10|      także dla powitania jej na ziemię, rzuciła mu się na szyję.
 29  1,10|   niedowierzanie, wsparł więc o ziemię kuszę, którą był poprzednio
 30  1,11|  kmieciów z Krześni i puścić im ziemię za odsepy - ci bowiem woleli
 31  1,11|   łatwiej będzie zagospodarować ziemię, a po wtóre, że tymczasem
 32  1,11|        osiadły i zasunęły się w ziemię.~Dwór składał się z ogromnej
 33  1,11| zeskoczywszy w jednej chwili na ziemię, zbliżyła się do Maćka,
 34  1,12|        z rodziną, jakby się pod ziemię zapadł. Jedni mówili, że
 35  1,12|      zaostrzonego końca wideł w ziemię, niedźwiedź zaś, chwyciwszy
 36  1,12|        jakby piorunem rażony na ziemię i począł na niej chrapać.
 37  1,12|     hubka i krzesiwo wypadły na ziemię.~- Daj spokój! Czego? -
 38  1,15|    teraz bywa; nieraz kubkiem o ziemię praśnie i precz za drzwi
 39  1,15|         z Brzozowej na udeptaną ziemię o te bory, przez któreście
 40  1,17|         to weźmie Jagienka.~- I ziemię? spytał naiwnie Maćko.~-
 41  1,17|       spytał naiwnie Maćko.~- I ziemię! - huknął opat.~Na to przedłużyła
 42  1,18|        z nią Moczydoły, opatowe ziemie, bory i pieniądze... I żal
 43  1,18|       za dziewczyną odda bory i ziemie".~Lecz przerwał mu owe przykre
 44  1,19|       polskim a pruskimi pany o ziemię dobrzyńską... Mówi też sobie
 45  1,19|         nad nimi, a oni jeszcze ziemię dobrzyńską porwali, którą
 46  1,19|   tęgich synów, zastawił liczne ziemie klasztorowi w Łowiczu, aby
 47  1,21|      hucząc, począł orać nogami ziemię, jakby podniecając się do
 48  1,22|              Wszelako wzięliśmy ziemię dobrzyńską - to widać nie
 49  1,23|        lewej, ale upuścił go na ziemię, w tym samym zaś czasie
 50  1,25|         którym Krzyżacy niebo i ziemię brali na świadków krzywd,
 51  2,3 |       twoim księstwie leżą jego ziemie, jego wsie i jego gród,
 52  2,3 |     majętność, niech chociaż te ziemie i ów bezbożny kasztel staną
 53  2,3 |          Wszędzie posiada Zakon ziemie i zamki, które łaska i pobożność
 54  2,5 |    między kolana i zwalić go na ziemię?~- Boże cię uchowaj! - zawołał
 55  2,5 |  pokrwawionym już rzemieniem na ziemię. Van Kristowi włosy stanęły
 56  2,5 |       nogi Hlawy.~Padli obaj na ziemię i zmagali się wzajem, tocząc
 57  2,5 |        krok i runął na wznak na ziemię.~Wnet zagrzmiało i zaroiło
 58  2,6 |         zapisywał wszystkie swe ziemie i całą majętność Danusi
 59  2,9 |      tamtych pozwie na udeptaną ziemię. Nie będzie, mówię wam,
 60  2,9 |    stary wypuścił z brzękiem na ziemię miecz, młody - dzidę, i
 61  2,11|        mówił dziad. - Naszli tę ziemię, popalili grody i zamki,
 62  2,11|          jakoby kto całą świętą ziemię nimi przykrył... Nigdy ja
 63  2,11|    nadleciał, to siup widłami w ziemię i Krzyżaka se wydobył, a
 64  2,11|       pozywać za to na udeptaną ziemię, ale że stało się to wigilią
 65  2,17|         psi bezecni i wściekli. Ziemię zagarnęli, miasta zdradą
 66  2,19|  ciężkich włóczni i berdyszów w ziemię, trzymali je tak równo i
 67  2,19|     następnie zarył nozdrzami w ziemię. Przez chwilę śmierć zawisła
 68  2,19|         jak dojrzała szyszka na ziemię i konając, darł rękoma mchy
 69  2,19|      udając zabitych, padali na ziemię; niektórzy stali prosto,
 70  2,19|         parcia i spadli obaj na ziemię. Przez chwilę tarzali się,
 71  2,21|    członki zdrętwiałe, upadł na ziemię, a gdy go podniesiono, począł
 72  2,22|  ucieczce, mocniej nogami bił w ziemię, niż idąc powoli w tamtą
 73  2,22|     siły chciał grzmotnąć nim o ziemię, tak aby więcej nie powstał.~
 74  2,22|   uderzył w zgięcie i zwalił na ziemię.~Zwalili się raczej oba,
 75  2,25|        że byłaby osunęła się na ziemię, gdyby trzymały ją mniej
 76  2,26|       groźne niebo i przerażoną ziemię i wówczas widać było szeroką
 77  2,27|     zaczynały się już Jurandowe ziemie.~Pachołcy wiedli za orszakiem
 78  2,32|       przez Opolczyka Krzyżakom ziemię dobrzyńską wraz z Dobrzyniem
 79  2,32|         lub podstępem przyległe ziemie, że Konrad nie tylko nie
 80  2,32|         prawym posiadaczom całe ziemie żyzne, bogate i pochwycone
 81  2,33|      okoliczną szlachtą, której ziemie przylegały do Wisły. Stamtąd
 82  2,33|        za młodych lat zwiedzili Ziemię Świętą i Egipt, przypomniał
 83  2,33|       Zakon Inflancki sięgał po ziemie ruskie, i szły oba te zakony
 84  2,33|   szerzej i szerzej słowiańskie ziemie.~Aż nagle zaszło chmurą
 85  2,41|       nie był tak chciwy jak na ziemię, idąc zrazu za popędem swej
 86  2,42|   różnych kilkakroć na udeptaną ziemię, a raz otoczyli mnie w bitwie -
 87  2,45|     wielkie bogactwa i obszerne ziemie, które można zdobyć z niezmierną
 88  2,46|        że to były stare polskie ziemie, na których Zakon siedział,
 89  2,47|         taki stanie na udeptaną ziemię! Na śmiech ludzki jeno zarobisz.~-
 90  2,49|       trudem niedawno odzyskaną ziemię dobrzyńską. Lecz pośrednictwo
 91  2,49|       za nią pozwał na udeptaną ziemię, gdyby nie to, że i tak
 92  2,50|       Jagiełło ogniem i żelazem ziemie krzyżackie, ale czynił to
 93  2,51|        bojarów, padły mostem na ziemię. Następne zwarły się z wściekłością
 94  2,51|     rycerzy zaległy z obu stron ziemię, aż wreszcie pod razami
 95  2,51|    drągi od dzid, cepów i kos o ziemię i przeżegnawszy się krzyżem
 96  2,51|    skruszył mu hełm i zwalił na ziemię. "W tej chwili sam król
 97  2,51|       kopały jeszcze czas jakiś ziemię, póki największa ludzka
 98  2,51|         strumieniem na zdeptaną ziemię i bitwa stała się jak jeden
 99  2,51|    szyję, zwalił się jak dąb na ziemię.~Mrowie przybranych w skóry
100  2,51|       Chełmińczycy pozatykali w ziemię proporce. Inni niemieccy
101  2,51|       mgnieniu oka obalił go na ziemię i kolanem brzuch mu przycisnął.~
102  2,52|        bojarów, padły mostem na ziemię. Następne zwarły się z wściekłością
103  2,52|     rycerzy zaległy z obu stron ziemię, aż wreszcie pod razami
104  2,52|    drągi od dzid, cepów i kos o ziemię i przeżegnawszy się krzyżem
105  2,52|    skruszył mu hełm i zwalił na ziemię. "W tej chwili sam król
106  2,52|       kopały jeszcze czas jakiś ziemię, póki największa ludzka
107  2,52|         strumieniem na zdeptaną ziemię i bitwa stała się jak jeden
108  2,52|    szyję, zwalił się jak dąb na ziemię.~Mrowie przybranych w skóry
109  2,52|       Chełmińczycy pozatykali w ziemię proporce. Inni niemieccy
110  2,52|       mgnieniu oka obalił go na ziemię i kolanem brzuch mu przycisnął.~