Tom,    Rozdzial

  1  1,1 |        gdzie był, bo go już nie ma. Hej, jeszcze za czasów wojny
  2  1,1 |     wierzyli.~- A ja na to patrzył. Hej! Gdyby nie Mikołaj z Moskorzowa,
  3  1,1 |         panien siła musi z nią być, hej!~ ~
  4  1,2 |           wyszedł, poczęła wołać:~- Hej, Danusia! Danusia! wyleź
  5  1,2 |        przedchorągiewnych należy.~- Hej! nie widziały takiej ludzkie
  6  1,4 |      piekielny wielkolud pokazał.~- Hej! nie wiadomo, bo mówią,
  7  1,5 |          wierzchem dłoni powieki:~- Hej! niechże ją Bóg błogosławi,
  8  1,5 | przechyliwszy~w tył głowę, mówił:~- Hej, mocny Boże! Konia pod sobą
  9  1,5 |            cię brał, dziewczyno!... Hej!~Danusia, objąwszy go za
 10  1,6 |           długa, a pilnom jechał.~- Hej! po co wam się było spieszyć?~-
 11  1,6 |              nie będzie i tobie...~-Hej! - odrzekł z pewnym smutkiem
 12  1,7 |             dokona, gdy dorośnie.~- Hej! - rzekł, kiwając głową,
 13  1,7 |        zawsze robotę nie bój się!~- Hej! żeby stryj był zdrów, zaraz
 14  1,8 |             łupi, a sam się nie da. Hej! jedno on oko ma, gdyż drugie
 15  1,9 |             śmiejąc się, Zbyszko. - Hej! starczyłoby i na murowany
 16  1,9 |      dziewczyno, nigdy nie zobaczę.~Hej!~I to "hej!" runęło po lesie,
 17  1,9 |             nie zobaczę.~Hej!~I to "hej!" runęło po lesie, odbiło
 18  1,10|       jeszcze, czyli już nie hoc!~- Hej, już nie hoc! - odrzekł
 19  1,10|            ale już nic nie wskórał. Hej, było wesele! Co on chce
 20  1,10|           zwrócił się do Zbyszka:~- Hej, mój Boże, to ja cię małego
 21  1,10|         rzekł, śmiejąc się, Zych. - Hej, rybitwy! a czy iście wy?~
 22  1,10|          się wam dobrze przypatrzę. Hej, zmieniliście się obaj...
 23  1,11|             ruszając się z kłody:~- Hej! co za dziewczyna! Aże podwórze
 24  1,11|      chłopaki, Jagienkowi bracia.~- Hej! nie będą potrzebowali łapy
 25  1,12|             leżące w kałuży krwi.~- Hej, sroga stwora! - ozwał się
 26  1,14|             mimo woli mówił sobie: "Hej! to ci łania!" - gdy zaś
 27  1,14|            ci się więcej udał?...~- Hej! - odrzekła Jagienka. -
 28  1,14|        Byłoby się nad czym cudować! Hej!...~- Cichaj!~- Jak mi Bóg
 29  1,15|      roztropne, i ludziom życzliwe! Hej! żebym tak był młody, zaraz
 30  1,15|     rozwiązać,~bo takową moc mam.~- Hej! - rzekł Zbyszko - jak człowiek
 31  1,15|           beczki! - zawołał opat. - Hej, ty kudłaty! A czego do
 32  1,17|     uśmiechnął się tylko i rzekł:~- Hej, dobrzem ja wiedział, dlaczegoście
 33  1,18|           ręką po wąsach i rzekł:~- Hej, żeby ja był młody! Ale
 34  1,19|         jagodach ciekły. Toście wy! Hej! radość też będzie na dworze...
 35  1,19|        dopuściła do tego i księżna. Hej! będzie radość. Po prawdzie
 36  1,20|     wiedziała, co to jest miłość.~- Hej, krocie ty moje! hej, dziewczyno
 37  1,20|                Hej, krocie ty moje! hej, dziewczyno ty moja! - zawołał
 38  1,20|           moja! - zawołał Zbyszko - Hej!...~I znowu umilkł ze szczęścia
 39  1,22|         nowiu jeszcze cztery dni.~- Hej! to nie trzeba ci do Bogdańca.
 40  1,22|            kiwać głową i odrzekł:~- Hej! nieraz drzewiej Krzyżacy
 41  1,24|           Prawda, ojcze Wyszońku?~- Hej! bliżej mu ta za wolą boską
 42  1,25|          abym cię zaś miał utracić. Hej, nie pomoże żal, nie pomoże
 43  1,25|       Musisz do Spychowa - wiem!... Hej!... Bogu najwyższemu i miłościwej
 44  1,25|      pierwszy raz Zbyszko ujrzał!~- Hej! pamiętam - i do śmierci
 45  1,25|            jak leją się łzy z oczu.~Hej! nie pomoże już nic płakanie,~
 46  1,25|              nieboże,~Żegnamy cię - hej!...~Lecz Zbyszko przytulił
 47  1,26|           dla siebie nie pożądał.~- Hej! będzie rad, będzie rad! -
 48  1,26|       siebie i iść coraz wolniej.~- Hej, kurniawa też to, kurniawa! -
 49  1,27|             a po chwili zawołała:~- Hej! Jezusiczku, coś się dziś
 50  1,28|            Jagiełłowa nie śmiech... Hej! zalewali oni nam sadła
 51  1,28|  cierpliwość - i po chwili dodał:~- Hej! dmuchali i dmuchali w ogień,
 52  1,30|             Jużem myślał, że zamrę. Hej, mocny Boże, co to była
 53  1,31|             Tam przezpieczniej...~- Hej! - zakrzyknął Zbyszko -
 54  1,32|            Jakoż po chwili dodał:~- Hej! mocni nasi panowie, ale
 55  1,32|            mniej, wyjdzie na jedno. Hej? chciałoby się jeszcze na
 56  2,4 |     Mazurowie, i poniektóry mówił: "Hej, gdyby tu był Jurand, ten
 57  2,6 |     pomnożenia Zbyszkowego dobra.~- Hej! komu by była uciecha -
 58  2,7 |        Odetchnął głęboko i rzekł:~- Hej, czas i na mnie. Miałem
 59  2,8 |       Gradów z Bogdańca na świecie. Hej! Z Jagienką byłoby inaczej!...
 60  2,8 |            psubratu ramię skruszył. Hej!... prosim pięknie: czterech
 61  2,8 |         możny i książętom pokrewny. Hej, nie chciałem ja tu jechać,
 62  2,8 |          Boże, światłość wiekuistą. Hej, żal, żal! ale największy
 63  2,9 |            mu o głowę nie zawadził. Hej! gadał już Jaśko czeladzi,
 64  2,9 |   odpowiedziała jeszcze smutniej:~- Hej!...~- To i czegóż chcesz?
 65  2,9 |           za jego oczyma nie wywrą. Hej! z wami całkiem co innego...
 66  2,9 |            ku Jagience wolę Bożą.~- Hej, mocny Boże! - mówił sobie -
 67  2,9 |          się jeszcze ta przyjrzę... Hej! okrutnie śwarny z ciebie
 68  2,10|           się do Jagienki, dodał:~- Hej! Zbyszko!... Ten ci się
 69  2,11|          przyszło na czarny koniec. Hej! godna ci była bitwa. Ano!
 70  2,11|             pewno, że nie zaznał?~- Hej, mocny Boże! - odparł Maćko -
 71  2,11|           choć ten ich za nic ma... Hej! Kniaź Witold to mi kniaź!
 72  2,11|        księdzu Kalebowi powiadał.~- Hej, mocny Boże! tośmy się zminęli! -
 73  2,11|       chwiejącego się podtrzymał.~- Hej! Ano widzisz! - zawołał
 74  2,11|        zawołać na niego nie mógł... Hej!... Nie mogę od śluz!...
 75  2,14|           jej stopy, powtarzając:~- Hej! polec dla was! polec! A
 76  2,17|          mnie od tej pory pokochał. Hej, miły Boże! srogie mi pisma
 77  2,17|           umieją zamków zdobywać.~- Hej, przyjdzie sam kniaź Witold,
 78  2,18|            w którymś zamku ukrył.~- Hej! żeby się to tak udało tę
 79  2,21|         zdumieniem:~- A... Zbyszko? Hej! A ty dokąd? Co?... Jakoże?...
 80  2,22|             nieszczęsną Jagienką.~- Hej! - mruknął - dziwne są wyroki
 81  2,23|            ze Zgorzelic w głowie.~- Hej, prawda, nowa bieda! Toć
 82  2,23|   odwieziecie mnie do Zgorzelic".~- Hej! - odpowiedział Maćko. -
 83  2,24|           luteńkę i o mur rozbili - hej!~- Na miły Bóg! - zawołał
 84  2,24|            a za to dowcip tępszy.~- Hej! nie widzi mi się i on głupi! -
 85  2,24|            przeżegnał ją i rzekł:~- Hej, bierz ją i jedź! Niechże
 86  2,24|            musicie, panie, stanąć.~"Hej, jeszcze mi tam szyję gotowi
 87  2,26|            poznał w nim borowego.~- Hej, a ktoś jest? stój! - zawołał
 88  2,26|             jakby sama do siebie:~- Hej! Moje szczęście za mną,
 89  2,28|        głowy, wołając wniebogłosy:~"Hej! Dola! Dola! Tobie wesele,
 90  2,30|          jego jednego oni się boją! Hej! kopią też, kopią jako krety!
 91  2,30|         gdyby co do czego przyszło, hej, mocny Boże! polecą też
 92  2,31|      chociaż się do ziemi kłaniali. Hej, nie wydobędą oni z niego
 93  2,31|           dola moja pójdzie za mną. Hej! ciężka dola!... Stryja
 94  2,35|           odpowiedział:~- Niegdyś - hej! okrutnie już temu dawno,
 95  2,36|              Po chwili zaś dodał:~- Hej! gdzie to nas Pan Jezus
 96  2,37|             inną mi trzeba drogę.~- Hej! - zawołał Macko. - Mówiłem,
 97  2,39|         prowadzi!" - "Czas już!" - "Hej, czas! czas!" Poprzednio
 98  2,39|             go do powrotu skłonić.~"Hej! szczuka ja, a oni kiełbie -
 99  2,40|             Brzegu, sławną z urody. Hej! nie tylko gładka dziewka,
100  2,41|       Zbyszka miłujecie! miłujecie! hej!~- Kto by jego nie miłował! -
101  2,44|           ty moje! słonko ty moje - hej! hej!... I krzyczał tak,
102  2,44|         moje! słonko ty moje - hej! hej!... I krzyczał tak, że stary
103  2,44|        Zgorzelic, Jaśkowi oznajmić. Hej, żeby stary Zych żył!...
104  2,46|       psubrackich rękach Krzyżaków? Hej! nuż-by tak Pan Jezus zdarzył!
105  2,46|         chłop mocarny, ale głupi.~- Hej! jako podogonie! - przyświadczył
106  2,47|             zamroczyło i przy mnie. Hej! może doczekamy.~- Daj to
107  2,48|     wzruszonym, drgającym głosem:~- Hej! żeby nie one pędraki, poty
108  2,49|             przygodach rozmawiać.~- Hej! - mówił do Zbyszka pan
109  2,49|             Więc rzekł:~- Sanderus! Hej! Pamiętam i te dawne czasy,
110  2,49|     przesłoniło się kłębami dymu.~- Hej, dmie okrutnie! - mówił